Sinan Çankaya

Sinan Çankaya
Algemene informatie
Geboren	1982
Geboorteplaats	Nijmegen
Land	Nederland
Beroep	Cultureel antropoloog en schrijver
Werk
Jaren actief	2011 - heden
Bekende werken	Mijn ontelbare identiteiten (2020)
Uitgeverij	De Bezige Bij
	Website
Portaal	Literatuur

Sinan Çankaya (Nijmegen,^[1] 1982^[2]) is een Nederlandse cultureel antropoloog en schrijver.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Çankaya's ouders komen uit Centraal-Anatolië in Turkije.^[1]^[3] Ze emigreerden op jonge leeftijd naar Nederland; zijn moeder was toen 17 jaar oud.^[1] Hij groeide met zijn tweelingbroer en twee zussen^[1] op in de wijk Hatert in Nijmegen.^[3] Zijn vader werkte in een dekbeddenfabriek en richtte later zelf een kleine fabriek van dekbedden, matrassen en kussens op.^[1]

Zijn docent geschiedenis op de middelbare school was Nico Konst, die in 1984 voorzitter was geweest van de extreemrechtse, nationalistische Centrumpartij en enige tijd adviseur was van het Nederlands Blok.^[1] Çankaya wilde na het vwo naar de filmacademie, maar koos toch voor een universitaire opleiding.^[1]^[4]

Na zijn studie culturele antropologie aan de Universiteit Utrecht, met minors (bijvakken) aan de universiteit van Bradford en de Universiteit van Parijs^[1] promoveerde Çankaya in 2011 aan de Vrije Universiteit (Amsterdam) bij Ruben Gowricharn op het proefschrift Buiten veiliger dan binnen - in- en uitsluiting van etnische minderheden binnen de politieorganisatie, een onderzoek naar culturele diversiteit en discriminatie binnen de Nederlandse politie.^[1]^[5] Als universitair docent aan de Vrije Universiteit (Amsterdam) houdt hij zich bezig met thema's als etniciteit, gender, witheid, de politie en etnisch profileren.^[6] Ook zijn wetenschappelijk onderzoek naar het werk van politie-agenten op straat en etnisch profileren is als boek verschenen onder de titel De controle van marsmannetjes en ander schorriemorrie - het beslissingsproces tijdens proactief politiewerk (2012). Voor dit onderzoek liep hij een tijd mee met de politie.^[7]

Zijn boek Mijn ontelbare identiteiten, een persoonlijk essay, is gepubliceerd in 2020. Bij de boeklancering op 22 juli 2020 in Pakhuis de Zwijger was Clarice Gargard de moderator van het programma, waaraan ook onder anderen Karin Amatmoekrim deelnam, en werd een exemplaar van het boek uitgereikt aan Femke Halsema, burgemeester van Amsterdam.^[8] In het boek gaat het onder andere over opgroeien als kind van migranten in Nederland, racisme en klassemigratie/sociale mobiliteit.^[9]^[10] Hij begon het boek te schrijven als een populairwetenschappelijk boek, maar het werd gaandeweg meer een "persoonlijke vertelling".^[4]^[11]

Naast zijn werk aan de universiteit schreef hij maandelijks een artikel voor De Correspondent over zijn reactie op vooroordelen, racisme en discriminatie^[12] en schrijft hij voor Joop.nl,^[13] NRC,^[14] Republiek Allochtonië^[15] en De Groene Amsterdammer.^[16]

Voor het Nationaal Comité 4 en 5 mei schreef hij het essay Tegen heldere verhalen, gepubliceerd op 11 april 2022.^[17]

Çankaya geeft lezingen, houdt interviews en leidt gesprekken, zoals zijn lezing over de tv-serie The Wire in de lezingenreeks Studium Generale aan de Universiteit Utrecht op 11 november 2018,^[18] zijn interview van Tash Aw en Sulaiman Addonia tijdens 'Exploring Stories' op 21 oktober 2022, georganiseerd door International Literature Festival Utrecht (ILFU)^[19], zijn deelname aan de ILFU 'Book Talk' op 25 september 2021, waar hij Édouard Louis interviewde^[20], die net als hij schrijft over klassemigratie^[21], en zijn deelname aan het programma Wie is de vreemdeling, jij of ik? in De Balie op 22 juni 2020 waar ook Abdelkader Benali aan deelnam.^[22]

Çankaya woont in de Kolenkitbuurt^[1] in Amsterdam Nieuw-West,^[10] een wijk die, evenals het Nijmeegse Hatert waar hij in zijn jeugd woonde, in 2007 aangemerkt werd als Vogelaarwijk.^[10] Hij is agnost.^[23]

Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

2021 - Jan Hanlo Essayprijs Groot voor Mijn ontelbare identiteiten^[2]^[24]
2021 - De Sociologische Bril, een prijs voor het beste sociologische publieksboek, ingesteld om de publiekssociologie te stimuleren in het Nederlands taalgebied (Nederland en Vlaanderen) voor Mijn ontelbare identiteiten (uitreiking op 19 november 2021)^[25]
2022 - E. du Perronprijs 2020/2021 voor Mijn ontelbare identiteiten (uitreiking op 19 mei 2022)^[9]^[26]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Titel	Uitgever	ISBN	Opmerkingen
2011	Buiten veiliger dan binnen - in- en uitsluiting van etnische minderheden binnen de politieorganisatie	Eburon	9789059725768	Proefschrift
2012	De controle van marsmannetjes en ander schorriemorrie - het beslissingsproces tijdens proactief politiewerk	Boom Lemma uitgevers	9789059319202	Wetenschappelijk onderzoek
2020	Mijn ontelbare identiteiten	De Bezige Bij	9789403184005	Non-fictie
2022	November	Das Mag	9789493248557	Roman - In de reeks De Maanden (Twaalf boekjes van twaalf verschillende schrijvers.)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Jannetje Koelewijn, ‘Jongen, het zal nooit, nóóit wat met jou worden’ . NRC (12 juni 2020). Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ ^a ^b Sinan Çankaya introduceert 'Mijn ontelbare identiteiten'. Brommer op zee. VPRO (21 augustus 2021). Gearchiveerd op 30 september 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ ^a ^b Janneke van der Horst, Racisme komt pijnlijk dichtbij. Brommer op zee. VPRO (21 augustus 2021). Gearchiveerd op 28 januari 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ ^a ^b Mariska van Schijndel, Dichters & Denkers - 21 vragen aan… Sinan Çankaya . De Groene Amsterdammer (24 augustus 2020). Gearchiveerd op 31 maart 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Buiten veiliger dan binnen: in- en uitsluiting van etnische minderheden binnen de politieorganisatie. Vrije Universiteit (Amsterdam). Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ (en) Sinan Çankaya. Vrije Universiteit (Amsterdam). Gearchiveerd op 4 februari 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Anne-Rose Hermer, Sinan Cankaya: ‘Een identiteit is een proces, geen onveranderlijk ding’. de Kanttekening (7 september 2020). Gearchiveerd op 26 maart 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Mijn Ontelbare Identiteiten. Pakhuis de Zwijger (22 juli 2020). Gearchiveerd op 18 januari 2021. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ ^a ^b Sinan Çankaya winnaar E. du Perronprijs . Het Parool (10 mei 2022). Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ ^a ^b ^c Tan Tunali, Interview - ‘In een wereld die tegen je aanduwt, is het omarmen van al je identiteiten een daad van verzet’ . Trouw (6 juni 2020). Gearchiveerd op 17 augustus 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Geert Schuermans, ‘Hoe lang praten we racistische politici al naar de mond? En wat heeft dat opgeleverd? Niets!’. Sociaal.net (9 december 2020). Gearchiveerd op 31 mei 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Sinan Çankaya. De Correspondent. Gearchiveerd op 27 mei 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Sinan Çankaya. Joop.nl. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Sinan Çankaya. NRC. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Sinan Çankaya. Republiek Allochtonië. Gearchiveerd op 23 januari 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Sinan Çankaya. De Groene Amsterdammer. Gearchiveerd op 30 november 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Sinan Çankaya, Tegen heldere verhalen. Nationaal Comité 4 en 5 mei (11 april 2022). Gearchiveerd op 5 juni 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Tv-series ontleed: The Wire. Studium Generale Universiteit Utrecht. Gearchiveerd op 31 maart 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Exploring Stories. International Literature Festival Utrecht (ILFU). Gearchiveerd op 30 maart 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ ILFU Book Talk met Édouard Louis. International Literature Festival Utrecht (ILFU). Gearchiveerd op 16 juli 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Kim Schoof, ‘Het is zo ver. Ik heb het gedaan’ . De Groene Amsterdammer (21 juni 2021). Gearchiveerd op 9 december 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Wie is de vreemdeling, jij of ik?. De Balie. Gearchiveerd op 5 oktober 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Elizabeth Venicz, Turk, yup of tata, wie bepaalt dat?. MUG Magazine (gratis maandblad voor minima en voor iedereen die zich maatschappelijk betrokken voelt (4 augustus 2020). Gearchiveerd op 23 september 2020. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Sinan Çankaya wint Jan Hanlo Essayprijs Groot 2021 . De Groene Amsterdammer (21 mei 2021). Gearchiveerd op 3 december 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Sinan Çankaya wint eerste Sociologische Bril met Mijn ontelbare identiteiten. Sociale Vraagstukken (26 november 2021). Gearchiveerd op 28 november 2021. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
↑ Winnaar E. du Perronprijs 2020/2021. Tilburg University. Gearchiveerd op 25 juni 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

Zie de categorie Sinan Çankaya van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[nrc-nooit-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Jannetje Koelewijn, ‘Jongen, het zal nooit, nóóit wat met jou worden’ . NRC (12 juni 2020). Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[vpro-brommer-club-2] Sinan Çankaya introduceert 'Mijn ontelbare identiteiten'. Brommer op zee. VPRO (21 augustus 2021). Gearchiveerd op 30 september 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[vpro-brommer-pijnlijk-3] Janneke van der Horst, Racisme komt pijnlijk dichtbij. Brommer op zee. VPRO (21 augustus 2021). Gearchiveerd op 28 januari 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[groene-vragen-4] Mariska van Schijndel, Dichters & Denkers - 21 vragen aan… Sinan Çankaya . De Groene Amsterdammer (24 augustus 2020). Gearchiveerd op 31 maart 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[5] Buiten veiliger dan binnen: in- en uitsluiting van etnische minderheden binnen de politieorganisatie. Vrije Universiteit (Amsterdam). Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[6] (en) Sinan Çankaya. Vrije Universiteit (Amsterdam). Gearchiveerd op 4 februari 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[7] Anne-Rose Hermer, Sinan Cankaya: ‘Een identiteit is een proces, geen onveranderlijk ding’. de Kanttekening (7 september 2020). Gearchiveerd op 26 maart 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[8] Mijn Ontelbare Identiteiten. Pakhuis de Zwijger (22 juli 2020). Gearchiveerd op 18 januari 2021. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[parool-perron-9] Sinan Çankaya winnaar E. du Perronprijs . Het Parool (10 mei 2022). Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[trouw-omarmen-10] Tan Tunali, Interview - ‘In een wereld die tegen je aanduwt, is het omarmen van al je identiteiten een daad van verzet’ . Trouw (6 juni 2020). Gearchiveerd op 17 augustus 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[11] Geert Schuermans, ‘Hoe lang praten we racistische politici al naar de mond? En wat heeft dat opgeleverd? Niets!’. Sociaal.net (9 december 2020). Gearchiveerd op 31 mei 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[12] Sinan Çankaya. De Correspondent. Gearchiveerd op 27 mei 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[13] Sinan Çankaya. Joop.nl. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[14] Sinan Çankaya. NRC. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[15] Sinan Çankaya. Republiek Allochtonië. Gearchiveerd op 23 januari 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[16] Sinan Çankaya. De Groene Amsterdammer. Gearchiveerd op 30 november 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[17] Sinan Çankaya, Tegen heldere verhalen. Nationaal Comité 4 en 5 mei (11 april 2022). Gearchiveerd op 5 juni 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[18] Tv-series ontleed: The Wire. Studium Generale Universiteit Utrecht. Gearchiveerd op 31 maart 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[19] Exploring Stories. International Literature Festival Utrecht (ILFU). Gearchiveerd op 30 maart 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[20] ILFU Book Talk met Édouard Louis. International Literature Festival Utrecht (ILFU). Gearchiveerd op 16 juli 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[21] Kim Schoof, ‘Het is zo ver. Ik heb het gedaan’ . De Groene Amsterdammer (21 juni 2021). Gearchiveerd op 9 december 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[22] Wie is de vreemdeling, jij of ik?. De Balie. Gearchiveerd op 5 oktober 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[mug-yup-23] Elizabeth Venicz, Turk, yup of tata, wie bepaalt dat?. MUG Magazine (gratis maandblad voor minima en voor iedereen die zich maatschappelijk betrokken voelt (4 augustus 2020). Gearchiveerd op 23 september 2020. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[24] Sinan Çankaya wint Jan Hanlo Essayprijs Groot 2021 . De Groene Amsterdammer (21 mei 2021). Gearchiveerd op 3 december 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[25] Sinan Çankaya wint eerste Sociologische Bril met Mijn ontelbare identiteiten. Sociale Vraagstukken (26 november 2021). Gearchiveerd op 28 november 2021. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[26] Winnaar E. du Perronprijs 2020/2021. Tilburg University. Gearchiveerd op 25 juni 2023. Geraadpleegd op 16 juli 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]