Wereldkampioenschap voetbal 1958

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf WK voetbal 1958)
Wereldkampioenschap voetbal 1958
FIFA World Cup 1958
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Zweden Zweden
Datum 6 – 29 juni 1958
Teams 16 (van 3 confederaties)
Stadions 12 (in 12 gaststeden)
Winnaar Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 35
Doelpunten 126  (3,6 per wedstrijd)
Toeschouwers 868.000  (24.800 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Frankrijk Just Fontaine
Beste speler Vlag van Brazilië (1889-1960) Didi
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1958 was de zesde editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Zweden was dat jaar gastheer van de eindronde, zoals acht jaar eerder, op zaterdag 22 juli 1950, besloten tijdens een FIFA-congres in Rio de Janeiro. Aan de voorronden deden 48 landen mee, waaronder elf debutanten. De loting voor het hoofdtoernooi had plaats op zaterdag 8 februari 1958 in Stockholm. Het toernooi zelf begon op vrijdag 6 juni en eindigde op zondag 29 juni. Het is tot dusver het enige WK waarop alle vier de elftallen van het Verenigd Koninkrijk zich wisten te plaatsen.

De wereldtitel werd gewonnen door Brazilië met als smaakmaker de 17-jarige Pelé. Topscorer was de Franse aanvaller Just Fontaine met 13 doelpunten, een record voor een eindtoernooi dat tot op heden nog niet is verbeterd.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie het artikel Wereldkampioenschap voetbal 1958 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1958)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1958)
Beste
prestatie
Vlag van Zweden Zweden UEFA Gastland 4e 1 1934 1950 0 Derde
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland UEFA Titelverdediger 4e 2 1934 1954 1 Kampioen
Vlag van Engeland Engeland UEFA Winnaar groep 1 3e 3 1950 1954 0 Kwartfinale
Vlag van Frankrijk Frankrijk UEFA Winnaar groep 2 5e 2 1930 1954 0 Kwartfinale
Vlag van Hongarije Hongarije UEFA Winnaar groep 3 4e 2 1934 1954 0 Tweede
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije UEFA Winnaar groep 4 4e 2 1934 1954 0 Tweede
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk UEFA Winnaar groep 5 3e 2 1934 1954 0 Derde
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie UEFA Winnaar groep 6 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië UEFA Winnaar groep 7 4e 3 1930 1954 0 Halve finale
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland UEFA Winnaar groep 8 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Schotland Schotland UEFA Winnaar groep 9 2e 2 1954 1954 0 Groepsfase
Vlag van Wales (1953-1959) Wales UEFA play-off (UEFA–AFC) 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Brazilië Brazilië CONMEBOL Winnaar groep 1 8 8 1930 1954 0 Tweede
Vlag van Argentinië Argentinië CONMEBOL Winnaar groep 2 3 1 1930 1934 0 Tweede
Vlag van Paraguay Paraguay CONMEBOL Winnaar groep 3 3 1 1930 1954 0 Groepsfase
Vlag van Mexico Mexico CONCACAF Finaleronde 4e 3 1930 1954 0 Groepsfase
Deelnemende landen

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A Groep B Groep C Groep D

Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland

Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Vlag van Paraguay (1954-1988) Paraguay
Vlag van Schotland Schotland

Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico
Vlag van Wales (1953-1959) Wales
Vlag van Zweden Zweden

Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie

Scheidsrechters[bewerken | brontekst bewerken]

UEFA
Vlag van Oostenrijk Fritz Seipelt
Vlag van België Lucien Van Nuffel
Vlag van Tsjechië Martin Macko
Vlag van Duitsland Carl Jørgensen
Vlag van Engeland Arthur Ellis
Vlag van Engeland Reginald Leafe
Vlag van Finland Arne Eriksson
Vlag van Frankrijk Maurice Guigue


Vlag van Hongarije István Zsolt
Vlag van Italië Vincenzo Orlandini
Vlag van Nederland Jan Bronkhorst
Vlag van Portugal Joaquim Campos
Vlag van Schotland Jack Mowat
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Juan Garay Gardeazábal
Vlag van Zweden Sten Ahlner
Vlag van Zwitserland Raymond Wyssling


Vlag van Sovjet-Unie Nikolai Latyshev
Vlag van Wales (1953-1959) Wales Mervyn Griffiths
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Leo Lemesić

CONMEBOL
Vlag van Argentinië Juan Brozzi
Vlag van Uruguay José Maria Codesal

Speelsteden[bewerken | brontekst bewerken]

Stockholm Göteborg Malmö Eskilstuna
Råsunda stadion Nya Ullevi Malmö Stadion Tunavallen
capaciteit: 52.400 capaciteit: 52.000 capaciteit: 30.000 capaciteit: 20.000
Norrköping Sandviken Uddevalla Helsingborg
capaciteit: 20.000 capaciteit: 20.000 capaciteit: 17.778 capaciteit: 16.000
Nya Parken Jernvallen Rimnersvallen Olympia
Borås Halmstad Örebro Västerås
Ryavallen Örjans Vall Eyravallen Arosvallen
capaciteit: 15.000 capaciteit: 15.000 capaciteit: 13.000 capaciteit: 10.000

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

West-Duitsland ging met vooral wat oudere spelers naar het WK die al eerder wereldkampioen waren geworden zoals Helmut Rahn en de inmiddels al 38-jarige aanvoerder Fritz Walter. Jong talent was voornamelijk aanwezig in de vorm van Uwe Seeler, een veelbelovende aanvaller van Hamburger SV. West-Duitsland had het zwaar in de eerste ronde, in alle wedstrijden moesten er achterstanden ingehaald worden, wat echter een specialiteit van de Duitsers werd. Alleen tegen Argentinië werd er gewonnen, maar omdat de wereldkampioen als enige land geen wedstrijden verloor werd West-Duitsland toch groepswinnaar. Over het algemeen was de indruk dat het land minder sterk was als in 1954. Argentinië deed voor de eerste keer sinds 1934 mee aan het wereldkampioenschap en werd gezien als een outsider. Ze herstelden zich tegen Noord-Ierland, maar gingen hard onderuit tegen de Tsjechen en Slowaken: 6-1. Sindsdien spraken de Argentijnen over "de Zweedse ramp". Tsjecho-Slowakije en Noord-Ierland moesten in een beslissingswedstrijd uitmaken wie zich tevens plaatste voor de kwartfinales. Noord-Ierland, dat in de kwalificatie zo verrassend Italië uitschakelde won dat duel, een prestatie van formaat voor het kleine voetballand. Peter McParland was de grote held van de ploeg die vijf van de zes doelpunten scoorde in deze wedstrijden.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 3 1 2 0 7 5 2 4
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland¹ 3 1 1 1 4 5 -1 3
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije¹ 3 1 1 1 8 4 4 3
Vlag van Argentinië Argentinië 3 1 0 2 5 10 -5 2

¹ Play-off duel om te bepalen wie naar de kwartfinale mag


8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 31.156
Scheidsrechter: Reginald Leafe (Vlag van Engeland Engeland)
Rahn Goal 32 'Goal 79'
Seeler Goal 42'
Wedstrijdverslag Corbatta Goal 3'

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 1 – 0 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Örjans Vall, Halmstad
Toeschouwers: 10.647
Scheidsrechter: Fritz Seipelt (Vlag van Oostenrijk Oostenrijk)
Cush Goal 21' Wedstrijdverslag

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Argentinië Vlag van Argentinië 3 – 1 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Örjans Vall, Halmstad
Toeschouwers: 14.174
Scheidsrechter: Sten Ahlner (Vlag van Zweden Zweden)
Corbatta Goal 37' (pen.)
Menéndez Goal 56'
Avio Goal 60'
Wedstrijdverslag McParland Goal 4'

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2 – 2 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Olympia, Helsingborg
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Arthur Ellis (Vlag van Engeland Engeland)
Schäfer Goal 60'
Rahn Goal 71'
Wedstrijdverslag Dvořák Goal 24' (pen.)
Zikán Goal 42'

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2 – 2 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 21.990
Scheidsrechter: Joaquim Fernandes Campos (Vlag van Portugal Portugal)
Rahn Goal 20'
Seeler Goal 78'
Wedstrijdverslag McParland Goal 18 'Goal 60'

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 6 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië Olympia, Helsingborg
Toeschouwers: 16.418
Scheidsrechter: Arthur Ellis (Vlag van Engeland Engeland)
Dvořák Goal 8'
Zikán Goal 17 'Goal 39'
Feureisl Goal 68'
Hovorka Goal 81 'Goal 89'
Wedstrijdverslag Corbatta Goal 64' (pen.)
Play-off

17 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 2 – 1
(nv)
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 6.196
Scheidsrechter: Maurice Guigue (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
McParland Goal 44 'Goal 97' Wedstrijdverslag Zikán Goal 18'

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Met meer dan 5 doelpunten gemiddeld per wedstrijd werd veel gescoord in deze groep. Dat was vooral te danken aan Frankrijk en Just Fontaine in het bijzonder. Hij scoorde zes van de elf Franse doelpunten. Tegen Paraguay werd een 2-3 achterstand omgebogen in een 7-3 overwinning. De tweede wedstrijd tegen Joegoslavië ging met 3-2 verloren, omdat de Fransen door hun tomeloze aanvalsdrift in de laatste minuut verrast werden. Kwalificatie voor de volgende ronde werd veilig gesteld door een 2-1 zege op Schotland. Joegoslavië plaatste zich ook voor de volgende ronde via een 3-3 gelijkspel tegen Paraguay.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 2 0 1 11 7 4 4
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 3 1 2 0 7 6 1 4
Vlag van Paraguay (1954-1988) Paraguay 3 1 1 1 9 12 -3 3
Vlag van Schotland Schotland 3 0 1 2 4 6 -2 1

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 7 – 3 Vlag van Paraguay (1954-1988) Paraguay Idrottsparken, Norrköping
Toeschouwers: 16.500
Scheidsrechter: Juan Gardeazabal (Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje)
Fontaine Goal 24 'Goal 30 'Goal 67'
Piantoni Goal 52'
Wisnieski Goal 61'
Kopa Goal 70'
Vincent Goal 83'
Wedstrijdverslag Amarilla Goal 20 'Goal 44' (pen.)
Romero Goal 50'

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1 – 1 Vlag van Schotland Schotland Arosvallen, Västerås
Toeschouwers: 9.500
Scheidsrechter: Paul Wyssling (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
Petaković Goal 6' Wedstrijdverslag Murray Goal 49'

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 3 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Arosvallen, Västerås
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Benjamin Griffiths (Vlag van Wales Wales)
Petaković Goal 16'
Veselinović Goal 63 'Goal 88'
Wedstrijdverslag Fontaine Goal 4 'Goal 85'

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Paraguay Vlag van Paraguay (1954-1988) 3 – 2 Vlag van Schotland Schotland Idrottsparken, Norrköping
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Vincenzo Orlandini (Vlag van Italië Italië)
Agüero Goal 4'
Goal 45'
Parodi Goal 73'
Wedstrijdverslag Mudie Goal 24'
Collins Goal 74'

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Vlag van Schotland Schotland Eyravallen, Örebro
Toeschouwers: 13.500
Scheidsrechter: Juan Brozzi (Vlag van Argentinië Argentinië)
Kopa Goal 22'
Fontaine Goal 44'
Wedstrijdverslag Baird Goal 58'

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Paraguay Vlag van Paraguay (1954-1988) 3 – 3 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Tunavallen, Eskilstuna
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Martin Macko (Vlag van Tsjecho-Slowakije)
Parodi Goal 20'
Agüero Goal 52'
Romero Goal 80'
Wedstrijdverslag Ognjanović Goal 18'
Veselinović Goal 21'
Rajkov Goal 73'

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Gastland Zweden had weinig problemen zich te plaatsen voor de volgende ronde. Ze profiteerden vooral van het feit dat het ijzersterke Hongarije ernstig verzwakt was doordat bijna alle sterspelers het land waren ontvlucht vanwege het neerslaan van de Hongaarse opstand in 1956. Hongarije en Wales moesten in een beslissingswedstrijd uitmaken wie zich ook plaatste voor de kwartfinales. Wales, dat zich op het laatste moment kwalifeerde voor het WK via een ingelaste wedstrijd tegen Israël won deze wedstrijd en hield nu samen met het eveneens kleine Noord-Ierland de eer hoog van het Britse voetbal. De vierde deelnemer in deze poule Mexico haalde voor de eerste keer in vier deelnames aan een WK een gelijkspel (tegen Wales), maar was voor de rest kansloos in deze poule.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Zweden Zweden 3 2 1 0 5 1 4 5
Vlag van Wales (1953-1959) Wales¹ 3 0 3 0 2 2 0 3
Vlag van Hongarije Hongarije¹ 3 1 1 1 6 3 3 3
Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico 3 0 1 2 1 8 -7 1

¹Play-off duel om te bepalen wie naar de kwartfinale mag


8 juni 1958
«onderlinge duels»
14:00 (CET)
Zweden Vlag van Zweden 3 – 0 Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Nikolaj Latychev (Vlag van Sovjet-Unie)
Simonsson Goal 17 'Goal 64'
Liedholm Goal 57' (pen.)
Wedstrijdverslag

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Hongarije Vlag van Hongarije 1 – 1 Vlag van Wales (1953-1959) Wales Jernvallen, Sandviken
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Jose Maria Codesal (Vlag van Uruguay Uruguay
Bozsik Goal 5' Wedstrijdverslag J. Charles Goal 27'

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Mexico Vlag van Mexico (1934-1968) 1 – 1 Vlag van Wales (1953-1959) Wales Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Leo Lemesic (Vlag van Joegoslavië (1943-1992))
Belmonte Goal 89' Wedstrijdverslag I. Allchurch Goal 32'

12 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Zweden Vlag van Zweden 2 – 1 Vlag van Hongarije Hongarije Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Jack Mowat (Vlag van Schotland)
Hamrin Goal 34 'Goal 55' Wedstrijdverslag Tichy Goal 77'

15 juni 1958
«onderlinge duels»
14:00 (CET)
Zweden Vlag van Zweden 0 – 0 Vlag van Wales (1953-1959) Wales Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Lucien Van Nuffel (Vlag van België België)
Wedstrijdverslag

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Hongarije Vlag van Hongarije 4 – 0 Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico Jernvallen, Sandviken
Toeschouwers: 13.300
Scheidsrechter: Arne Eriksson (Vlag van Finland Finland)
Tichy Goal 19 'Goal 46'
Sándor Goal 54'
Bencsics Goal 69'
Wedstrijdverslag
Play-off

17 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Wales Vlag van Wales (1953-1959) 2 – 1 Vlag van Hongarije Hongarije Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Nikolaj Latychev (Vlag van Sovjet-Unie)
I. Allchurch Goal 55'
Medwin Goal 76'
Wedstrijdverslag Tichy Goal 33'

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Een ware poule des doods met de nummer drie van het laatste WK Oostenrijk, olympisch kampioen de Sovjet-Unie, Engeland en de eeuwige belofte Brazilië. Oostenrijk was snel uitgeschakeld na twee nederlagen tegen Brazilië en de Sovjet-Unie. Tegen Engeland, ernstig gehandicapt doordat enkele spelers van Manchester United de dood vonden tijdens de Vliegramp van München, had Brazilië het zwaar en hadden de Engelsen eigenlijk een strafschop moeten hebben. Daarom besloot de Braziliaanse bondscoach in te grijpen en de pas 17-jarige spits Pelé en rechtsbuiten Garrincha in te brengen tegen de Sovjet-Unie.

Al na drie minuten hadden zowel Pelé als Garrincha de paal getroffen, waarna Vavá doel trof. De pure klasse van de Brazilianen won het van de op een wetenschappelijk manier opgeleide Russen, vooral Garrincha was ongrijpbaar. Diep in de tweede helft bepaalde opnieuw Vavá de eindstand op 2-0. Engeland verzuimde om te profiteren door gelijk te spelen tegen het al uitgeschakelde Oostenrijk: 2-2. Er moest een beslissingswedstrijd komen tussen de Russen en de Engelsen, die de Sovjet-Unie met 1-0 won, vooral dankzij het keeperswerk van Lev Yashin, bijgenaamd: "de Octopus". '

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië 3 2 1 0 5 0 5 5
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie¹ 3 1 1 1 4 4 0 3
Vlag van Engeland Engeland¹ 3 0 3 0 4 4 0 3
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3 0 1 2 2 7 -5 1

¹Play-off duel om te bepalen wie naar de kwartfinale mag


8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 3 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Rimnersvallen, Uddevalla
Toeschouwers: 17.778
Scheidsrechter: Maurice Guigue (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Altafini Goal 37 'Goal 85'
Nílton Santos Goal 50'
Wedstrijdverslag

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 2 Vlag van Engeland Engeland Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 49.348
Scheidsrechter: Istvan Zsolt (Vlag van Hongarije Hongarije)
Simonjan Goal 13'
A. Ivanov Goal 56'
Wedstrijdverslag Kevan Goal 66'
Finney Goal 85' (pen.)

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 0 – 0 Vlag van Engeland Engeland Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 40.895
Scheidsrechter: Albert Dusch (Vlag van Duitsland Duitsland)
Wedstrijdverslag

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Ryavallen, Borås
Toeschouwers: 21.239
Scheidsrechter: Carl Jorgense (Vlag van Denemarken Denemarken)
Iljin Goal 15'
V. Ivanov Goal 62'
Wedstrijdverslag

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Engeland Vlag van Engeland 2 – 2 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Ryavallen, Borås
Toeschouwers: 15.872
Scheidsrechter: Jan Bronkhorst (Vlag van Nederland Nederland)
Haynes Goal 56'
Kevan Goal 74'
Wedstrijdverslag Koller Goal 15'
Körner Goal 71'

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 2 – 0 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 50.928
Scheidsrechter: Maurice Guigue (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Vavá Goal 3 'Goal 77' Wedstrijdverslag
Play-off

17 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 1 – 0 Vlag van Engeland Engeland Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 23.182
Scheidsrechter: Albert Dusch (Vlag van Duitsland Duitsland)
Iljin Goal 69' Wedstrijdverslag

Samenvatting[bewerken | brontekst bewerken]

Zeven Europese landen plaatsten zich voor de tweede ronde, vorig WK zes. De extra plaats ging ten koste van Zuid Amerika. West-Duitsland, Joegoslavië en Brazilië plaatsten zich opnieuw, Hongarije werd uitgeschakeld door Wales, zowel Engeland als Oostenrijk door de Sovjet Unie. De plaatsen van Zwitserland en Uruguay werden ingenomen door Zweden, Frankrijk en Noord Ierland.

Echt grote verrassingen bij de afvallers waren er niet, wel werd er meer verwacht van Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Engeland en Argentinië. Meeste indruk in de eerste ronde maakte Brazilië, gevolgd door Frankrijk. De favorieten vooraf West-Duitsland en de Sovjet-Unie hadden het nog niet echt laten zien, Zweden en Joegoslavië voldeden aan de verwachtingen. De verrassingen van het toernooi waren Wales en Noord-Ierland.

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

kwartfinale halve finale finale
                   
19 juni – Gothenburg        
 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  1
24 juni – Stockholm
 Vlag van Wales (1953-1959) Wales  0  
 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  5
19 juni – Norrköping
   Vlag van Frankrijk Frankrijk  2  
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  4
29 juni – Stockholm
 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland  0  
 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  5
19 juni – Stockholm
   Vlag van Zweden Zweden  2
 Vlag van Zweden Zweden  2
24 juni – Gothenburg
 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie  0  
 Vlag van Zweden Zweden  3 derde plaats
19 juni – Malmö
   Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland  1   28 juni – Gothenburg
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland  1
   Vlag van Frankrijk Frankrijk  6
 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië  0  
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland  3

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

In de kwartfinales waren de ploegen, die een beslissingswedstrijd nodig hadden om die kwartfinale te bereiken zwaar in het nadeel. Ze moesten binnen 4 dagen drie wedstrijden spelen. De Sovjet-Unie en Noord-Ierland waren dan ook kansloos tegen Zweden en Frankrijk. Fontaine scoorde voor Frankrijk weer twee keer. West-Duitsland speelde zijn beste wedstrijd van het toernooi en de 1-0 zege op het tegenvallende Joegoslavië had hoger uit kunnen vallen.

Brazilië had het erg moeilijk tegen Wales. Net als tegen Engeland hadden de virtuoze Zuid-Amerikanen moeite openingen te vinden, vooral Garrincha kon zich niet zo uitleven als tegen de Sovjet-Unie. Uiteindelijk besliste de 17-jarige Pelé de strijd diep in de tweede helft. Zijn naam was meteen gevestigd.


19 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 4 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Idrottsparken, Norrköping
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Juan Gardeazabal (Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje)
Wisnieski Goal 22'
Fontaine Goal 55 'Goal 63'
Piantoni Goal 68'
Wedstrijdverslag

19 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Zweden Vlag van Zweden 2 – 0 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Reginald Leafe (Vlag van Engeland Engeland)
Hamrin Goal 49'
Simonsson Goal 88'
Wedstrijdverslag

19 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 1 – 0 Vlag van Wales (1953-1959) Wales Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Fritz Seipelt (Vlag van Oostenrijk Oostenrijk)
Pelé Goal 66' Wedstrijdverslag

19 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1 – 0 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Paul Wyssling (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
Rahn Goal 12' Wedstrijdverslag

In vergelijking met het vorige WK plaatsten drie Europese en één Zuid Amerikaans land, hetzelfde als vorig jaar. West Duitsland plaatste zich opnieuw voor de halve finale, Hongarije en Oostenrijk werden uitgeschakeld door respectievelijk Zweden en Brazilië, Frankrijk nam de plaats van Uruguay in.

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Brazilië incasseerde zijn eerste twee doelpunten dit toernooi, maar ze wonnen ruim met 5-2. De Fransen waren gehandicapt, doordat verdediger en aanvoerder Jonquet geblesseerd moest uitvallen bij een 1-1 stand. Aangezien er nog geen wissels waren toegestaan, moesten de Fransen de hele tweede helft met tien man spelen. In die periode maakte Pelé een glaszuivere hattrick. De andere goals waren van Vavà en Didi.

West-Duitsland tegen Zweden was een veel minder sportieve wedstrijd. In de tweede helft moest West-Duitsland met tien man verder na een rode kaart van Juskowiak. Na een even zware tackle van de Zweden moest de Duitse aanvoerder Fritz Walter ook het veld verlaten. De Duitsers wisten met negen man nog lang vol te houden, maar in de slotfase wist Zweden toe te slaan: 3-1. Meest tot de verbeelding spraken de Zweedse aanvallers Gunnar Gren, Gunnar Nordahl en middenvelder Nils Liedholm, afgerond: Gre-No-Li. Zij maakten Zweden olympisch kampioen, vertrokken toen naar AC Milan, konden door hun profstatus niet meer spelen voor de nationale ploeg, maar kwamen in 1958 terug om Zweden een succesvol wereldkampioenschap te laten vervullen.


24 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 5 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 27.000
Scheidsrechter: Benjamin Griffiths (Vlag van Wales Wales)
Fontaine Goal 9'
Piantoni Goal 83'
Wedstrijdverslag Vavá Goal 2'
Didi Goal 39'
Pelé Goal 52 'Goal 64 'Goal 75'

24 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (CET)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1 – 3 Vlag van Zweden Zweden Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Istvan Zsolt (Vlag van Hongarije Hongarije)
Schäfer Goal 24' Wedstrijdverslag Skoglund Goal 32'
Gren Goal 81'
Hamrin Goal 88'

Troostfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Frankrijk werd derde via een ruime 6-3 overwinning op de uitgebluste oud-wereldkampioen West-Duitsland. Just Fontaine scoorde vier goals en scoorde de meeste goals op een wereldkampioen ooit. Dat was een unieke prestatie, want Fontaine kwam op het laatste moment bij de ploeg, omdat de vaste Franse spits geblesseerd was.


28 juni 1958
«onderlinge duels»
17:00 (CET)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3 – 6 Vlag van Frankrijk Frankrijk Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Juan Brozzi (Vlag van Argentinië Argentinië)
Cieslarczyk Goal 18'
Rahn Goal 52'
Schäfer Goal 84'
Wedstrijdverslag Fontaine Goal 16 'Goal 36 'Goal 78 'Goal 89'
Kopa Goal 27' (pen.)
Douis Goal 50'

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Finale wereldkampioenschap voetbal 1958 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

29 juni 1958
«onderlinge duels»
15:00 (CET)
Zweden Vlag van Zweden 2 – 5 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 51.800
Scheidsrechter: Maurice Guigue (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Liedholm Goal 4'
Simonsson Goal 80'
Wedstrijdverslag Vavá Goal 9 'Goal 32'
Pelé Goal 55 'Goal 90'
Zagallo Goal 68'
1958 Wereldkampioen

Vlag van Brazilië (1889-1960)
BRAZILIË
Eerste titel

Toernooiranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Groep GW Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië D 6 5 1 0 16 4 +12 11
2 Vlag van Zweden Zweden C 6 4 1 1 12 7 +5 9
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk B 6 4 0 2 23 15 +8 8
4 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland A 6 2 2 2 12 14 −2 6
Uitgeschakeld in de Kwartfinales
5 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië B 4 1 2 1 7 7 0 4
6 Vlag van Wales (1953-1959) Wales C 4 0 3 1 2 3 −1 3
7 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie D 4 1 1 2 4 6 −2 3
8 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland A 4 1 1 2 4 9 −5 3
Uitgeschakeld in de Groepsfase
9 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije A 3 1 1 1 8 4 +4 3
10 Vlag van Hongarije Hongarije C 3 1 1 1 6 3 +3 3
11 Vlag van Engeland Engeland D 3 0 3 0 4 4 0 3
12 Vlag van Paraguay (1954-1988) Paraguay B 3 1 1 1 9 12 −3 3
13 Vlag van Argentinië Argentinië A 3 1 0 2 5 10 −5 2
14 Vlag van Schotland Schotland B 3 0 1 2 4 6 −2 1
15 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk D 3 0 1 2 2 7 −5 1
16 Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico C 3 0 1 2 1 8 −7 1

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal wedstrijden 35
Totaal aantal doelpunten 126
Eigen doelpunten 1
Aantal uitsluitingen (rood) 3
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd 3,60
Toeschouwerstotaal 868.000
Toeschouwersgemiddelde 24.800

Doelpuntenmakers[bewerken | brontekst bewerken]

13 doelpunten
6 doelpunten
5 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt

WK 1958 in beeld[bewerken | brontekst bewerken]