Monaco op het Eurovisiesongfestival

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Monaco Monaco
Eerste deelname 1959
Aantal deelnamen 24
Aantal gewonnen 1
Zender TMC
Statistieken
Hoogste positie 1ste (1971)
Laagste positie laatste (1959, 1966)
Portaal  Portaalicoon   Eurovisiesongfestival
Marjorie Noël in Napels (1965)

Monaco deed tussen 1959 en 1979 en tussen 2004 en 2006 mee aan het Eurovisiesongfestival. Het land nam in totaal 24 keer aan de liedjeswedstrijd deel. Van 1980 tot en met 2003 nam Monaco niet deel aan de wedstrijd wegens te weinig belangstelling en financiële problemen. Sinds 2007 doet Monaco om dezelfde redenen niet meer mee.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Monaco heeft het Eurovisiesongfestival één keer gewonnen en wel tijdens het Eurovisiesongfestival van 1971, waarbij Séverine met het liedje Un banc, un arbre, une rue eerste werd met 128 punten. Monaco is hiermee tot op heden het enige dwergstaatje dat het songfestival heeft gewonnen.

In de eerste twintig jaar dat het land deelnam was de dwergstaat een 'eurovisiereus' die de top 10-plaatsen opstapelde en vijftien van de 21 deelnames in de top 10 zag eindigen. Dit kwam waarschijnlijk wel mede door het feit dat er in die jaren nog niet zoveel landen meededen.

In 2004 maakte het land een rentree na 25 jaar afwezigheid en nam drie jaar op rij deel, telkens zonder succes. In het televotingtijdperk kon het land niet op genoeg steun rekenen. Ook de Franse taal heeft aan prestige ingeboet. Vroeger zongen Frankrijk, Monaco en Luxemburg elk jaar in het Frans, België om de twee jaar en Zwitserland vrij geregeld waardoor de Franstalige liedjes het vaak ook goed deden. Sinds de invoering van de vrije taalregel en televoting hebben Franstalige liedjes echter nog maar weinig successen behaald.

De 24ste en tot nu toe laatste keer dat Monaco aan het Eurovisiesongfestival deelnam was bij het Eurovisiesongfestival 2006. In 2007 overwoog Monaco om terug te komen, maar deed dit niet. Toen voor 2008 bekend werd dat er twee halve finales zouden komen overwoog het land om wel weer deel te nemen, maar uiteindelijk zag Monaco hier toch vanaf, omdat het zijn kansen eenvoudigweg te klein achtte.

Monaco werd nooit vertegenwoordigd door een Monegask; bijna alle artiesten die het prinsdom vertegenwoordigden waren Fransen, in 1966 vertegenwoordigde de Joegoslavische zangeres Tereza Kesovija het land. Sinds de afwezigheid in 2007 wordt Monaco jaarlijks gevraagd voor een hernieuwde deelname, die het land echter steeds officieel heeft afgewezen.

Monegaskische deelnames[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Artiest Titel Fin. Ptn. Semi Ptn. Taal
Vlag van Frankrijk 1959 Jacques Pills Mon ami Pierrot 11 1 Frans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1960 François Deguelt Ce soir-là 3 15 Frans
Vlag van Frankrijk 1961 Colette Deréal Allons, allons les enfants 10 6 Frans
Vlag van Luxemburg 1962 François Deguelt Dis rien 2 13 Frans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1963 Françoise Hardy L'amour s'en va 5 25 Frans
Vlag van Denemarken 1964 Romuald Où sont-elles passées ? 3 15 Frans
Vlag van Italië 1965 Marjorie Noël Va dire à l'amour 9 7 Frans
Vlag van Luxemburg 1966 Tereza Bien plus fort 17 0 Frans
Vlag van Oostenrijk 1967 Minouche Barelli Boum-badaboum 5 10 Frans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1968 Line & Willy A chacun sa chanson 7 8 Frans
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) 1969 Jean-Jacques Maman, maman 6 11 Frans
Vlag van Nederland 1970 Dominique Dussault Marlène 8 5 Frans
Vlag van Ierland 1971 Séverine Un banc, un arbre, une rue 1 128 Frans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1972 Anne-Marie Godart & Peter McLane Comme on s'aime 16 65 Frans
Vlag van Luxemburg 1973 Marie Un train qui part 8 85 Frans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1974 Romuald Celui qui reste et celui qui s'en va 4 14 Frans
Vlag van Zweden 1975 Sophie Une chanson c'est une lettre 13 22 Frans
Vlag van Nederland 1976 Mary Christy Toi, la musique et moi 3 93 Frans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1977 Michèle Torr Une petite Française 4 96 Frans
Vlag van Frankrijk 1978 Caline & Olivier Toussaint Les jardins de Monaco 4 107 Frans
Vlag van Israël 1979 Laurent Vaguener Notre vie c'est la musique 16 12 Frans
Vlag van Turkije 2004 Märyon Notre planète X X 20 10 Frans
Vlag van Oekraïne 2005 Lise Darly Tout de moi X X 24 22 Frans
Vlag van Griekenland 2006 Séverine Ferrer La coco-dance X X 21 14 Frans en Tahitiaans

Punten[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1959-2006. Punten uit de halve finale zijn in deze tabellen niet meegerekend.

Gegeven door Monaco[1][bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Punten
2 Vlag van Frankrijk Frankrijk 101
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 83
3 Vlag van Duitsland Duitsland 60
5 Vlag van Spanje Spanje 57
4 Vlag van Italië Italië 55

Gegeven aan Monaco[1][bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Punten
1 Vlag van Duitsland Duitsland 56
Vlag van Italië Italië
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 55
4 Vlag van Zweden Zweden 47
5 Vlag van Nederland Nederland 46

Twaalf punten gegeven aan Monaco[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal Land Wanneer
1 Vlag van Luxemburg Luxemburg 1976
Vlag van Griekenland Griekenland 1977
Vlag van Italië Italië 1977
Vlag van Zweden Zweden 1978

Twaalf punten gegeven door Monaco[bewerken | brontekst bewerken]

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar Land
1975 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
1976 Vlag van Frankrijk Frankrijk
1977 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
1978 Vlag van België België
1979 Vlag van Duitsland Duitsland
2004 Vlag van Frankrijk Frankrijk
2005 Vlag van Israël Israël
2006 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina