Eurovisiesongfestival 1975

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 1975
Eurovision Song Contest Sveriges Radio March 22 1975 Stockholm
Gastland Vlag van Zweden Zweden
Locatie St. Eriks Mässan Àlvsjö, Stockholm
Omroep SR
Datum 22 maart 1975
Presentator Karin Falck
Winnaar
Land Vlag van Nederland Nederland
Lied Ding-a-dong
Artiest Teach-In
Tekst Eddy Ouwens
Will Luikinga
Componist Dick Bakker
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen 19
Debuterend Vlag van Turkije Turkije
Terugkerend Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Malta Malta
Terugtrekkend Vlag van Griekenland Griekenland
Nul punten geen
Intervalact The World of John Bauer
Chronologie
◄ 1974 – 1976 ►
Teach-In vertrekt vanaf Schiphol voor het Eurovisiesongfestival 1975

Het Eurovisiesongfestival 1975 was het twintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 22 maart 1975 in de Zweedse hoofdstad Stockholm. Het programma werd gepresenteerd door Karin Falck. Van de 19 deelnemende landen won Nederland met het nummer Ding-a-dong, uitgevoerd door Teach-In. Dit lied kreeg 152 punten, 13,8% van het totale aantal punten en 70,4% van de maximale score. Met 138 punten werd het Verenigd Koninkrijk tweede, gevolgd door Italië met 115 punten.

Interludium[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens het tellen van de stemmen was er gitaarspel van The World of John Bauer.

Puntentelling[bewerken | brontekst bewerken]

Stemstructuur[bewerken | brontekst bewerken]

Men stapte over op een andere manier van punten toekennen. In de nationale jury werden punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.

Score bijhouden[bewerken | brontekst bewerken]

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De deelnemende landen stonden in het Engels op het bord. Achter elk land stond het totaal aantal punten. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. Voor het totaal van elk land waren twee lampjes bevestigd: het bovenste knipperde als het land punten kreeg. Het onderste brandde als het land de punten aan het doorgeven was.

Stemmen[bewerken | brontekst bewerken]

De jury's werden in volgorde van optreden opgebeld. Het geven van de punten gebeurde op volgorde van deelname, in plaats van in oplopende volgorde. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde het land en de punten in de taal waarin ze gegeven werden. Het aantal punten dat gegeven werd, herhaalde ze alleen in de andere taal, zonder het land. Daarbij werd in het Engels votes en in het Frans points gebruikt.

Beslissing[bewerken | brontekst bewerken]

Het werd een nek-aan-nekrace tussen Nederland en het Verenigd Koninkrijk, dat The Shadows naar Stockholm had gestuurd met een sterk nummer in Beatlesstijl. Deze gevestigde band werd als grote kanshebber gezien: de band had al succes en roem vergaard en had veel ervaring met optreden. Nadat de Britten hun 12 punten aan Nederland hadden gegeven, werd een Nederlandse overwinning echter zeer waarschijnlijk. De andere landen die Teach-In 12 punten gaven waren Noorwegen, Malta, Israël, Spanje en Zweden. Pas na de stemming door Zweden, het een na laatste land, was Nederland niet meer in te halen.

Resultaat[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Artiest(en) Lied Punten
1 Vlag van Nederland Nederland Teach-In Ding-a-dong 152
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk The Shadows Let me be the one 138
3 Vlag van Italië Italië Wess & Dori Ghezzi Era 115
4 Vlag van Frankrijk Frankrijk Nicole Rieu Et bonjour à toi l'artiste 91
5 Vlag van Luxemburg Luxemburg Geraldine Toi 84
6 Vlag van Zwitserland Zwitserland Simone Drexel Mikado 77
7 Vlag van Finland Finland Pihasoittajat Old man fiddle 74
8 Vlag van Zweden Zweden Lasse Berghagen Jennie, Jennie 72
9 Vlag van Ierland Ierland The Swarbriggs That's what friends are for 68
10 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Sergio & Estíbaliz Tú volverás 53
11 Vlag van Israël Israël Shlomo Artzi At ve' ani 40
12 Vlag van Malta Malta Renato Singing this song 32
13 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Pepel in Kri Dan ljubezni 22
Vlag van Monaco Monaco Sophie Une chanson c'est une lettre 22
15 Vlag van België België Ann Christy Gelukkig zijn 17
16 Vlag van Portugal Portugal Duarte Mendes Madrugada 16
17 Vlag van Duitsland Duitsland Joy Fleming Ein Lied kann eine Brücke sein 15
18 Vlag van Noorwegen Noorwegen Ellen Nikolaysen Touch my life with summer 11
19 Vlag van Turkije Turkije Semiha Yankı Seninle bir dakika 3

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Terugkerende artiest[bewerken | brontekst bewerken]

Land Artiest Eerdere deelname
Vlag van Noorwegen Noorwegen Ellen Nikolaysen Vlag van Noorwegen Noorwegen 1973 (deel van Bendik Singers)

Nationale keuzes[bewerken | brontekst bewerken]

In Duitsland traden enkele grote namen aan, Séverine had het songfestival al gewonnen in 1971 terwijl Katja Ebstein (1970 en 1971) en Mary Roos (1972) al een 3de plaats op zak hadden, toch won Joy Fleming en werd derdelaatste. In Noorwegen waren Benny Borg (1972) en Anne Karine Strøm (1973 en 1974) opnieuw van de partij. Peter, Sue & Marc eindigden 2de in de Zwitserse finale Concours Eurovision. De groep Ivan & 3M die in 1969 voor Joegoslavië meedeed trad nu aan als 4M maar kon niet winnen. In Portugal werd Paulo de Carvalho 4de in de preselectie.

Terugkerende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Debuterende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Terugtrekkende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Kaart[bewerken | brontekst bewerken]

 Deelnemende landen
 Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]