Eurovisiesongfestival 1981

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 1981
Eurovision Song Contest Ireland 1981
Gastland Vlag van Ierland Ierland
Locatie Simmonscourt Pavilion, Dublin
Omroep RTÉ
Datum 4 april 1981
Presentator Doireann Ní Bhríain
Winnaar
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Lied Making your mind up
Artiest Bucks Fizz
Tekst Andy Hill
Componist John Danter
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen 20
Debuterend Vlag van Cyprus Cyprus
Terugkerend Vlag van Israël Israël
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Terugtrekkend Vlag van Italië Italië
Vlag van Marokko Marokko
Nul punten Vlag van Noorwegen Noorwegen
Intervalact Planxty
Chronologie
◄ 1980 – 1982 ►

Het Eurovisiesongfestival 1981 was het zesentwintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 4 april 1981 in Dublin, Ierland. Het programma werd gepresenteerd door Doireann Ní Bhríain. Van de 20 deelnemende landen won Verenigd Koninkrijk met het nummer Making your mind up, uitgevoerd door Bucks Fizz. Dit lied kreeg 136 punten, 11,7% van het totale aantal punten. Met 132 punten werd Duitsland tweede, gevolgd door Frankrijk op de derde plaats met 125 punten.

Interludium[bewerken | brontekst bewerken]

Planxty verzorgde het interludium.

Puntentelling[bewerken | brontekst bewerken]

Stemstructuur[bewerken | brontekst bewerken]

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.[1]

Score bijhouden[bewerken | brontekst bewerken]

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing, boven een klein podium dat speciaal voor de puntentelling was ingericht. De deelnemende landen stonden in het Engels op het bord. Achter elk land stond het totaal aantal punten Voor elk land was een rode lamp aangebracht. Als een land punten kreeg, ging de rode lamp branden voor het betreffende land. Zodra de volgende punten genoemd werden, ging het licht weer uit. De presentatrice stond op het kleine podicum, schuin onder het scorebord. Nadat een land alle punten had gegeven, knipperde het totaal en het rode lampje voor de landnaam van de koploper op het scorebord.

Stemmen[bewerken | brontekst bewerken]

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Het geven van de punten gebeurde in volgorde van laag naar hoog, niet meer in volgorde van optreden. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde dit in de taal waarin de punten gegeven werden om daarna beide gegevens in de andere taal te herhalen. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

Beslissing[bewerken | brontekst bewerken]

Als laatste land was Zweden aan de beurt. Koploper was het Verenigd Koninkrijk met 128 punten, gevolgd door Duitsland en Zwitserland, elk met 120 punten. Zweden gaf één punt aan Zwitserland en 8 punten aan het Verenigd Koninkrijk. De 12 punten voor Duitsland maakten toen niet meer uit voor de winnaar.

Resultaat[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Artiest Titel Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Bucks Fizz Making your mind up 136
2 Vlag van Duitsland Duitsland Lena Valaitis Johnny Blue 132
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk Jean Gabilou Humanahum 125
4 Vlag van Zwitserland Zwitserland Peter, Sue & Marc Io senza te 121
5 Vlag van Ierland Ierland Sheeba Horoscopes 105
6 Vlag van Cyprus Cyprus Island Monica 69
7 Vlag van Israël Israël Hakol Over Habibi Halailah 56
8 Vlag van Griekenland Griekenland Yiannis Dimitras Feggari kalokerino 55
9 Vlag van Nederland Nederland Linda Williams Het is een wonder 51
10 Vlag van Zweden Zweden Björn Skifs Fångad i en dröm 50
11 Vlag van Denemarken Denemarken Tommy Seebach & Debbie Cameron Krøller eller ej 41
Vlag van Luxemburg Luxemburg Jean-Claude Pascal C'est peut-être pas l'Amérique 41
13 Vlag van België België Emly Starr Samson 40
14 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Spanje Bacchelli Y sólo tú 38
15 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Seid Memić-Vajta Leila 35
16 Vlag van Finland Finland Riki Sorsa Reggae O.K. 27
17 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Marty Brem Wenn du da bist 20
18 Vlag van Turkije Turkije Modern Folk Trio & Ayşegül Dönme dolap 9
Vlag van Portugal Portugal Carlos Paião Playback 9
20 Vlag van Noorwegen Noorwegen Finn Kalvik Aldri I livet 0

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Terugkerende artiesten[bewerken | brontekst bewerken]

Land Artiest Eerdere deelname
Vlag van Denemarken Denemarken Tommy Seebach Vlag van Denemarken Denemarken 1979
Vlag van Ierland Ierland Maxi (deel van Sheeba) Vlag van Ierland Ierland 1973
Vlag van Luxemburg Luxemburg Jean-Claude Pascal Vlag van Luxemburg Luxemburg 1961
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Marty Brem Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1980 (deel van Blue Danube)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Cheryl Baker (deel van Bucks Fizz) Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1978 (deel van Co-Co)
Vlag van Zwitserland Zwitserland Peter, Sue & Marc Vlag van Zwitserland Zwitserland 1971, 1976 en 1979
Vlag van Zweden Zweden Björn Skifs Vlag van Zweden Zweden 1978

Nationale keuzes[bewerken | brontekst bewerken]

Milk & Honey die twee jaar eerder aan de zijde van Gali Atari het festival nog wonnen voor Israël deden nu solo mee aan Kdam maar werden 4de. Markku Aro probeerde opnieuw tevergeefs om Finland te vertegenwoordigen, 10 jaar geleden was hij er wel in geslaagd. Ex-winnares Frida Boccara deed al voor de 2de opeenvolgende keer mee in de Franse preselectie, dit keer werd ze 4de. In Nederland deed Ben Cramer (Eurovisiesongfestival 1973) opnieuw mee aan het Nationaal Songfestival. In Ierland werd Nicola Kerr 5de, in 1977 was zij een van de Plus Two die de Swarbriggs vergezelden. Teresa Miguel en Fatima Padinho van de Portugese groep Gemini eindigden nu 4de voor de groep Doce, ook van de partij was José Cid die vorig jaar 7de werd. Stella deed mee in België, in 1977 deed ze ook al mee in de groep Dream Express en in 1970 zong ze voor Nederland in de groep Hearts of Soul.

Terugtrekkende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Debuterende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Terugkerende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Kaart[bewerken | brontekst bewerken]

 Deelnemende landen
 Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]