Demetrio Albertini

Demetrio Albertini
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Demetrio Albertini
Geboortedatum	23 augustus 1971
Geboorteplaats	Besana in Brianza, Italië
Lengte	180 cm
Positie	Middenvelder
Clubinformatie
	Voetbalcarrière geëindigd in 2005
Jeugd
1985–1988	AC Milan
Senioren
Interlands
Portaal	Voetbal

Demetrio Albertini (Besana in Brianza, 23 augustus 1971) is een voormalig Italiaans voetballer. De middenvelder speelde onder meer dertien seizoenen voor AC Milan en 79 interlands in het Italiaans voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Albertini debuteerde in 1988 in het eerste elftal van AC Milan. In zijn eerste seizoenen bij de Milanese club kwam hij niet al te vaak aan spelen toe en daarom werd Albertini in het seizoen 1990/91 verhuurd aan Calcio Padova. Vanaf het seizoen 1991/92 werd hij een vaste waarde voor AC Milan. Met de Milanese club won hij vele prijzen: de scudetto (landstitel) in 1992, 1993, 1994, 1996 en 1999, de Europacup I in 1989, 1990 en 1994, en de Intercontinental Cup in 1989. In 2002 vertrok Albertini bij AC Milan. Hij speelde achtereenvolgens bij Atlético Madrid (2002/03), Lazio Roma (2003/04), Atalanta Bergamo (2004-januari 2005) en FC Barcelona (januari-juni 2005). FC Barcelona contracteerde Albertini voor een half jaar als vervanger van de langdurig geblesseerden Thiago Motta en José Edmílson. Bij de Catalaanse club werd Albertini herenigd met zijn oud-ploeggenoot bij AC Milan Frank Rijkaard. Met Barça won de Italiaan de Spaanse titel. Sinds zijn contract bij FC Barcelona afliep, zat Albertini zonder club. Eind oktober 2005 werd door verschillende media gemeld dat de middenvelder dicht bij een contract met AS Roma zou staan, maar tot een akkoord tussen Albertini en Roma kwam het uiteindelijk niet. Op 5 december 2005 verklaarde Albertini definitief een einde aan zijn loopbaan als voetballer te maken. Hij zal zich nu concentreren op het behalen van het trainersdiploma.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Albertini speelde 79 interlands voor Italië. Hij nam deel aan de WK's van 1994 en 1998, en de EK's van 1996 en 2000. In 1994 verloor Albertini met de Squadra Azzura na strafschoppen de finale van Brazilië en in 2000 werd de finale na verlengingen verloren van Frankrijk.

Hij maakte zijn debuut voor Italië op zaterdag 21 december 1991 in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Cyprus, die met 2-0 werd gewonnen door treffers van Gianluca Vialli en Roberto Baggio. Ook Dino Baggio en Alberigo Evani maakten in dat duel voor het eerst hun opwachting in de Italiaanse A-ploeg. Albertini droeg zesmaal de aanvoerdersband.

Interlands van Demetrio Albertini voor Italië
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
1	21 Dec 1991	Italië – Cyprus	2–0	EK-kwalificatie
2	09 Sep 1992	Nederland – Italië	2–3	Oefeninterland
3	14 Oct 1992	Italië – Zwitserland	2–2	WK-kwalificatie
4	18 Nov 1992	Schotland – Italië	0–0	WK-kwalificatie
5	19 Dec 1992	Malta – Italië	1–2	WK-kwalificatie
6	20 Jan 1993	Italië – Mexico	2–0	Oefeninterland
7	24 Feb 1993	Portugal – Italië	1–3	WK-kwalificatie
8	24 Mar 1993	Italië – Malta	6–1	WK-kwalificatie
9	14 Apr 1993	Italië – Estland	2–0	WK-kwalificatie
10	22 Sep 1993	Estland – Italië	0–3	WK-kwalificatie
11	17 Nov 1993	Italië – Portugal	1–0	WK-kwalificatie
12	16 Feb 1994	Italië – Frankrijk	0–1	Oefeninterland
13	23 Mar 1994	Duitsland – Italië	2–1	Oefeninterland
14	03 Jun 1994	Italië – Zwitserland	1–0	Oefeninterland
15	11 Jun 1994	Costa Rica – Italië	0–1	Oefeninterland
16	18 Jun 1994	Italië – Ierland	0–1	WK-eindronde
17	23 Jun 1994	Italië – Noorwegen	1–0	WK-eindronde
18	28 Jun 1994	Italië – Mexico	1–1	WK-eindronde
19	05 Jul 1994	Nigeria – Italië	1–2	WK-eindronde
20	09 Jul 1994	Italië – Spanje	2–1	WK-eindronde
21	13 Jul 1994	Italië – Bulgarije	2–1	WK-eindronde
22	17 Jul 1994	Brazilië – Italië	0–0	WK-eindronde
23	07 Sep 1994	Slovenië – Italië	1–1	EK-kwalificatie
24	08 Oct 1994	Estland – Italië	0–2	EK-kwalificatie
25	16 Nov 1994	Italië – Kroatië	1–2	EK-kwalificatie
26	25 Mar 1995	Italië – Estland	4–1	EK-kwalificatie
27	29 Mar 1995	Oekraïne – Italië	0–2	EK-kwalificatie
28	19 Jun 1995	Zwitserland – Italië	0–1	Oefeninterland
29	21 Jun 1995	Duitsland – Italië	2–0	Oefeninterland
30	06 Sep 1995	Italië – Slovenië	1–0	EK-kwalificatie
31	08 Oct 1995	Kroatië – Italië	1–1	EK-kwalificatie
32	11 Nov 1995	Italië – Oekraïne	3–1	EK-kwalificatie
33	15 Nov 1995	Italië – Litouwen	4–0	EK-kwalificatie
34	24 Jan 1996	Italië – Wales	3–0	Oefeninterland
35	29 May 1996	Italië – België	2–2	Oefeninterland
36	01 Jun 1996	Hongarije – Italië	0–2	Oefeninterland
37	11 Jun 1996	Italië – Rusland	2–1	EK-eindronde
38	14 Jun 1996	Tsjechië – Italië	2–1	EK-eindronde
39	19 Jun 1996	Italië – Duitsland	0–0	EK-eindronde
40	06 Nov 1996	Bosnië en Her. – Italië	2–1	Oefeninterland
41	22 Jan 1997	Italië – Noord-Ierland	2–0	Oefeninterland
42	12 Feb 1997	Engeland – Italië	0–1	WK-kwalificatie
43	29 Mar 1997	Italië – Moldavië	3–0	WK-kwalificatie
44	30 Apr 1997	Italië – Polen	3–0	WK-kwalificatie
45	04 Jun 1997	Italië – Engeland	0–2	Oefeninterland
46	08 Jun 1997	Brazilië – Italië	3–3	Oefeninterland
47	11 Oct 1997	Italië – Engeland	0–0	WK-kwalificatie
48	29 Oct 1997	Rusland – Italië	1–1	WK-kwalificatie
49	15 Nov 1997	Italië – Rusland	1–0	WK-kwalificatie
50	22 Apr 1998	Italië – Paraguay	3–1	Oefeninterland
51	02 Jun 1998	Zweden – Italië	1–0	Oefeninterland
52	11 Jun 1998	Chili – Italië	2–2	WK-eindronde
53	17 Jun 1998	Italië – Kameroen	3–0	WK-eindronde
54	27 Jun 1998	Italië – Noorwegen	1–0	WK-eindronde
55	03 Jul 1998	Frankrijk – Italië	0–0	WK-eindronde
56	05 Sep 1998	Wales – Italië	0–2	EK-kwalificatie
57	10 Oct 1998	Italië – Zwitserland	2–0	EK-kwalificatie
58	18 Nov 1998	Italië – Spanje	2–2	Oefeninterland
59	16 Dec 1998	Italië –	6–2	Oefeninterland
60	10 Feb 1999	Italië – Noorwegen	0–0	Oefeninterland
61	28 Apr 1999	Kroatië – Italië	0–0	Oefeninterland
62	05 Jun 1999	Italië – Wales	4–0	EK-kwalificatie
63	09 Jun 1999	Zwitserland – Italië	0–0	EK-kwalificatie
64	08 Sep 1999	Italië – Denemarken	2–3	EK-kwalificatie
65	13 Nov 1999	Italië – België	1–3	Oefeninterland
66	26 Apr 2000	Italië – Portugal	2–0	Oefeninterland
67	03 Jun 2000	Noorwegen – Italië	1–0	Oefeninterland
68	11 Jun 2000	Turkije – Italië	1–2	EK-eindronde
69	14 Jun 2000	België – Italië	0–2	EK-eindronde
70	24 Jun 2000	Italië – Roemenië	2–0	EK-eindronde
71	29 Jun 2000	Nederland – Italië	0–0	EK-eindronde
72	02 Jul 2000	Frankrijk – Italië	2–1	EK-eindronde
73	03 Sep 2000	Hongarije – Italië	2–2	WK-kwalificatie
74	07 Oct 2000	Italië – Roemenië	3–0	WK-kwalificatie
75	11 Oct 2000	Italië – Georgië	2–0	WK-kwalificatie
76	15 Nov 2000	Italië – Engeland	1–0	Oefeninterland
77	24 Mar 2001	Roemenië – Italië	0–2	WK-kwalificatie
78	06 Oct 2001	Italië – Hongarije	1–0	WK-kwalificatie
79	27 Mar 2002	Engeland – Italië	1–2	Oefeninterland

Afscheidswedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 maart 2006 nam Albertini in een duel tussen AC Milan en FC Barcelona in San Siro afscheid van het publiek en zijn voormalige medespelers. De eerste helft was ongeveer een replay van de Champions League-finale van 1994, toen het Dream Team met 4-0 verslagen werd door AC Milan. Een groot deel van de spelers uit die finale waren aanwezig, aangevuld met enkele andere blaugranas en rossonerri uit de begin jaren negentig. Onder anderen Franco Baresi, George Weah, Paolo Maldini, Marcel Desailly, Marco van Basten, Ruud Gullit en Roberto Donadoni waren aan de kant van Milan van de partij, terwijl Barcelona aantrad met onder meer Andoni Zubizarreta, Miguel Ángel Nadal, Guillermo Amor, Christo Stoitsjkov, Michael Laudrup, Eusebio Sacristàn en Sergi Barjuán. Johan Cruijff en Fabio Capello waren wederom de coaches van de beide elftallen. Opmerkelijk was de rol van Frank Rijkaard, die in het galaduel niet voor Milan speelde maar Josep Guardiola verving bij Barça. Albertini zelf opende de score in het galaduel met een harde vrije trap. Vervolgens liep AC Milan uit naar 3-0 door een kopgoal van Van Basten en een eigen doelpunt van Nadal. De ingevallen Ezquerro deed wat terug voor de Catalanen, zodat de eerste helft in 3-1 eindigde. Na rust namen de huidige teams van AC Milan en FC Barcelona het tegen elkaar op. Door een benutte strafschop van Samuel Eto'o en een afgekeurde goal van Alberto Gilardino won Barça met 1-0. Vijf minuten voor tijd betrad Albertini nog het veld in het shirt van FC Barcelona.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

seizoen	club	competitie	duels	goals
1988/89	AC Milan	Serie A	1	0
1989/90	AC Milan	Serie A	1	0
1990/91	→ Calcio Padova (huur)	Serie A	28	5
1991/92	AC Milan	Serie A	28	3
1992/93	AC Milan	Serie A	29	2
1993/94	AC Milan	Serie A	26	3
1994/95	AC Milan	Serie A	30	2
1995/96	AC Milan	Serie A	30	0
1996/97	AC Milan	Serie A	29	8
1997/98	AC Milan	Serie A	28	0
1998/99	AC Milan	Serie A	29	2
1999/00	AC Milan	Serie A	26	1
2000/01	AC Milan	Serie A	12	0
2001/02	AC Milan	Serie A	24	0
2002/03	Atlético Madrid	Primera División	28	2
2003/04	SS Lazio	Serie A	23	2
2004/05	Atalanta Bergamo	Serie A	14	1
2004/05	FC Barcelona	Primera División	5	0

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler

AC Milan

Serie A (5): 1991/92, 1992/93, 1993/94, 1995/96, 1998/99
Supercoppa Italiana (3): 1992, 1993, 1994
Europacup I/UEFA Champions League (3): 1988/89, 1989/90, 1993/94
Europese Supercup (2): 1989, 1994
Wereldbeker voor clubteams (1): 1989

SS Lazio

Coppa Italia (1): 2003/04

FC Barcelona

Primera División (1): 2004/05

Italië onder 21

Europees kampioenschap onder 21 (1): 1992

Individueel

UEFA Europees Kampioenschap Team van het Toernooi: 2000
AC Milan Hall of Fame

Onderscheidingen

Vierde klasse Officier: Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana: 2006
Vijfde klasse Ridder: Cavaliere Ordine al Merito della Repubblica Italiana: 2000

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

Demetrio Albertini op National Football Teams