Naar inhoud springen

Everton FC

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MatthijsWiki (overleg | bijdragen) op 22 apr 2020 om 10:02. (Wijzigingen door 86.81.186.152 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Miho)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Everton
Everton FC
Naam Everton Football Club
Bijnaam The Toffees, The Blues
Opgericht 1878
Stadion Goodison Park, Liverpool
Capaciteit 39.572
Voorzitter Vlag van Engeland Bill Kenwright
Trainer Vlag van Italië Carlo Ancelotti
Competitie Premier League
Website Officiële website
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2019/20
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Everton is een Engelse voetbalclub, die in 1878 werd opgericht door leden van de St. Domingo School uit Liverpool, die de club dezelfde naam gaven. Men ging spelen op een veldje in Stanley Park. In 1879 werd de naam veranderd in de huidige naam: Everton Football Club. Van alle Engelse voetbalclubs heeft Everton FC het vaakst op het hoogste niveau gespeeld, 110/114 keer.

Geschiedenis

In 1878 speelde de jonge club ook haar eerste wedstrijd, die met 6-0 werd gewonnen. In 1883 verhuisde de club naar een veldje aan Priory Road maar niet lang daarna verhuisde de club naar Anfield Road. Daar begonnen de successen voor Everton. In 1888 was het een van de 'Founding Members' van de Football League en in 1891 werden ze voor de eerste keer kampioen. Een jaar later vertrok de club echter van Anfield Road na een ruzie met de eigenaar van het veld (die dat jaar een nieuwe club oprichtte: Liverpool). Everton vertrok naar Goodison Park, waar ze nog steeds zit.

Tussen 1925 en 1938 speelde Dixie Dean bij Everton. In 431 wedstrijden voor de club scoorde hij 377 doelpunten. In maart 1980 stierf Dixie Dean op de tribune van Goodison Park tijdens de Merseyside-derby tussen Liverpool en Everton.

Midden jaren tachtig was Everton een van de grootmachten van het Engelse voetbal. Onder leiding van trainer-coach Howard Kendall werd twee keer het kampioenschap behaald (1985 en 1987) en de FA Cup gewonnen (1984). In 1985 werd de Europacup II gewonnen, door in De Kuip Rapid Wien met 3-1 te verslaan. De jaren tachtig waren de tijden van onder anderen Gary Lineker, Neville Southall, Peter Reid, Graeme Sharp, Kevin Ratcliffe en Trevor Steven.

In 1995 won Everton voor de vijfde keer de FA Cup. De ploeg van trainer-coach Joe Royle versloeg in de finale Manchester United met 1-0. Paul Rideout scoorde. De zege was opmerkelijk, want Everton vocht driekwart van het seizoen tegen degradatie. Een doelpunt van Graham Stuart op de slotspeeldag tegen Wimbledon (2–2) behoedde de club voor degradatie. Trainer Mike Walker moest wegens de slechte prestaties in november vertrekken. Met diens vervanger Royle won Everton aan het begin van het seizoen 1995/96 ook de Engelse Supercup dankzij een 1-0 overwinning op landskampioen Blackburn Rovers. Het enige doelpunt kwam op naam van Vinny Samways.

Aan het begin van seizoen 2008/09 trok Everton vlak voor het verstrijken van de transferdeadline Marouane Fellaini aan voor recordbedrag. De op dat moment 20-jarige Belgisch international kwam voor 18,5 miljoen euro over van Standard Luik. Nooit eerder legde Everton een dergelijk hoog bedrag voor een speler neer. Fellaini, die bovendien de duurste Belg ooit is, tekende in Liverpool een contract voor vijf seizoenen[1].

Het seizoen 2012/13 was het elfde en laatste seizoen onder leiding van de Schotse coach David Moyes, die afzwaaide met de zesde plaats in de eindrangschikking. Eind mei had de clubleiding excuses aangeboden aan de aanhang voor het aanpassen van het clublogo. De fans reageerden furieus toen het nieuwe beeldmerk werd gepresenteerd. Daarin was de befaamde Prince Rupert's Tower gemoderniseerd en de Latijnse slogan Nil Satis Nisi Optimum (Alleen het beste is goed genoeg) verwijderd. Het leidde tot een petitie die door meer dan 22.500 mensen werd ondertekend. "Onze welgemeende excuses", reageerde Everton op de eigen website naar de supporters. "Het is duidelijk dat jullie betrokken wilden worden in onze plannen." De club besloot na te gaan of het logo voor het seizoen 2014/15 opnieuw kan worden veranderd. Voor het seizoen 2013/14 was dat niet meer mogelijk.[2]

In de zomer van 2013 trok Everton een nieuwe trainer aan in de persoon van Roberto Martínez. De Spaanse coach kwam over van Wigan Athletic en tekende een vierjarig contract bij de tweede club uit Liverpool[3] Martinez was op Goodison Park de opvolger van Moyes, die bij Manchester United op zijn beurt weer de opvolger is van zijn legendarische landgenoot Alex Ferguson. Met Wigan won met Martinez de FA Cup in het seizoen 2012/13, maar degradeerde de club wel uit de Premier League. Hij was de eerste trainer bij Everton die niet afkomstig was uit het Verenigd Koninkrijk of Ierland. In zijn eerste seizoen leidde Martinez de ploeg naar de vijfde plaats in de Premier League.

Op 30 juli 2014 noteerde Everton een nieuw record, toen de club Romelu Lukaku verloste van diens uitzichtloze situatie bij Chelsea. De Belgische aanvaller stapte definitief over naar Everton, dat hem in het seizoen 2013/14 al huurde van Chelsea. De ploeg uit Liverpool betaalde een recordbedrag van 35 miljoen euro voor de 'Rode Duivel', die een contract voor vijf jaar ondertekende[4].

Op 14 juni 2016 maakte de clubleiding bekend dat Ronald Koeman voor drie jaar had getekend als trainer-coach bij Everton. De club uit Liverpool betaalde een afkoopsom van ongeveer 6,4 miljoen euro aan Southampton[5]. Ook assistent-trainer en broer Erwin Koeman en fitnesstrainer Jan Kluitenberg maakten de overstap naar Goodison Park. Koeman volgde de ontslagen Spaanse trainer Roberto Martínez op. Hij moest vertrekken vanwege teleurstellende resultaten. De club uit Liverpool eindigde onder leiding van Martínez in het seizoen 2015/16 op de elfde plaats in de Premier League. Onder Koeman kende de club een bliksemstart in het seizoen 2016/17: na het 1-1 gelijkspel tegen Tottenham Hotspur in de openingsronde werden de vijf volgende wedstrijden gewonnen, waaronder het League Cup-duel tegen Yeovil Town[6].

Koeman leidde de club in zijn eerste seizoen naar de verdienstelijke zevende plaats in de Premier League. Maar in zijn tweede jaar bij The Toffees kreeg hij de ploeg niet aan de praat, ondanks de terugkeer van de verloren zoon Wayne Rooney. Hij keerde in juli na dertien jaar Manchester United terug bij de tweede club van Liverpool, waar hij in zijn jonge jaren speelde. Het transferbedrag werd niet bekendgemaakt. Rooney debuteerde in 2002 voor The Toffees en was toen de op een na jongste speler uit de clubgeschiedenis.

Op 22 oktober 2017, een dag na de 5-2 nederlaag op eigen veld tegen Arsenal, nam de club per direct afscheid van Koeman[7]. Everton stond op dat moment op de achttiende plaats in de competitie en behaalde in de groepsfase van de UEFA Europa League pas één punt.

Het grote probleem voor Koeman was het vertrek van Lukaku, de Belgische aanvalsleider die in de zomer voor 85 miljoen euro werd verkocht aan het Manchester United van trainer José Mourinho. Het vertrek van de topscorer kon niet worden opgevangen. De Nederlandse trainer-coach spendeerde een slordige 140 miljoen pond (bijna 160 miljoen euro) aan nieuwe spelers. Zo kwam Davy Klaassen (27 miljoen euro) over van AFC Ajax en werd Gylfi Sigurdsson voor 50 miljoen euro, een recordbedrag voor Everton, gekocht van Swansea City.

De clubleiding stelde oudgediende Sam Allardyce aan als opvolger van Koeman. Everton bleef in de eerste zes wedstrijden onder diens leiding ongeslagen en klom naar de negende plaats in de Premier League[8]. Toch zette de club hem aan het einde van het seizoen op straat.[9] Hij had nog een contract voor een jaar.

Toen Allardyce begon, stond Everton dertiende. De voormalig bondscoach van het Engelse nationale team leidde de club uit Liverpool uiteindelijk naar de achtste plaats in de Premier League, maar de fans hadden veel kritiek op zijn behoudende speelwijze. "Sam gaf ons afgelopen seizoen tijdens een moeilijke periode wat stabiliteit en daar zijn we hem dankbaar voor", zei bestuursvoorzitter Denise Barrett-Baxendale. "We hebben besloten dat we deze zomer, als onderdeel van ons meerjarenplan, een nieuwe manager zullen benoemen."

Erelijst

Competitie Aantal Jaren
Internationaal
Europacup II 1x 1984/85
Nationaal
Engels landskampioenschap 9x 1890/91, 1914/15, 1927/28, 1931/32, 1938/39, 1962/63, 1969/70, 1984/85, 1986/87
Football League Second Division 1x 1931
FA Cup 5x 1905/06, 1932/33, 1965/66, 1983/84, 1994/95
FA Community Shield 9x 1928, 1932, 1963, 1970, 1984, 1985, 1986, 1987, 1995

Eindklasseringen

Seizoen Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch
1992–1993 13 22 Premier League 42 15 8 19 53–55 53 20.445
1993–1994 17 22 Premier League 42 12 8 22 42–63 44 22.876
1994–1995 15 22 Premier League 42 11 17 14 44–51 50 31.291
1995–1996 6 20 Premier League 38 17 10 11 64–44 61 35.435
1996–1997 15 20 Premier League 38 10 12 16 44–57 42 36.186
1997–1998 17 20 Premier League 38 9 13 16 41–56 40 35.376
1998–1999 14 20 Premier League 38 11 10 17 42–47 43 36.202
1999–2000 13 20 Premier League 38 12 14 12 59–49 50 34.828
2000–2001 16 20 Premier League 38 11 9 18 45–59 42 34.135
2001–2002 15 20 Premier League 38 11 10 17 45–57 43 33.530
2002–2003 7 20 Premier League 38 17 8 13 48–49 59 38.481
2003–2004 17 20 Premier League 38 9 12 17 45–57 39 38.837
2004–2005 4 20 Premier League 38 18 7 13 45–46 61 36.834
2005–2006 11 20 Premier League 38 14 8 16 34–49 50 36.860
2006–2007 6 20 Premier League 38 15 13 10 52–36 58 36.739
2007–2008 5 20 Premier League 38 19 8 11 55–33 65 36.955
2008–2009 5 20 Premier League 38 17 12 9 55–37 63 35.710
2009–2010 8 20 Premier League 38 16 13 9 60–49 61 36.725
2010–2011 7 20 Premier League 38 13 15 10 51–45 54 36.039
2011–2012 7 20 Premier League 38 15 11 12 50–40 56 33.228
2012–2013 6 20 Premier League 38 16 15 7 55–40 63 36.356
2013–2014 5 20 Premier League 38 21 9 8 61–39 72 37.732
2014–2015 11 20 Premier League 38 12 11 15 48–50 47 38.406
2015–2016 11 20 Premier League 38 11 14 13 59–55 47 38.285
2016–2017 7 20 Premier League 38 17 10 11 62–44 61 39.310
2017–2018 8 20 Premier League 38 13 10 15 44–58 49 38.797
2018–2019 8 20 Premier League 38 15 9 14 54–46 54 31.030

Selectie 2019/20

Nummer Speler Nationaliteit Bij de club sinds Vorige club
Doel
1 Jordan Pickford Vlag van Engeland 2017 Vlag van Engeland Sunderland
22 Maarten Stekelenburg Vlag van Nederland 2016 Vlag van Engeland Fulham
49 Jonas Lössl Vlag van Denemarken 2019 Vlag van Engeland Huddersfield Town
Verdediging
2 Mason Holgate Vlag van Engeland 2015 Vlag van Engeland Barnsley
3 Leighton Baines Vlag van Engeland 2007 Vlag van Engeland Wigan Athletic
5 Michael Keane Vlag van Engeland 2017 Vlag van Engeland Burnley
12 Lucas Digne Vlag van Frankrijk 2018 Vlag van Spanje FC Barcelona
13 Yerry Mina Vlag van Colombia 2018 Vlag van Spanje FC Barcelona
19 Djibril Sidibé Vlag van Frankrijk 2019 Vlag van Monaco AS Monaco
23 Séamus Coleman Aanvoerder Vlag van Ierland 2009 Vlag van Ierland Sligo Rovers
30 Cuco Martina Vlag van Curaçao 2017 Vlag van Engeland Southampton
Middenveld
8 Fabian Delph Vlag van Engeland 2019 Vlag van Engeland Manchester City
10 Gylfi Sigurðsson Vlag van IJsland 2017 Vlag van Wales Swansea City
11 Theo Walcott Vlag van Engeland 2018 Vlag van Engeland Arsenal
18 Morgan Schneiderlin Vlag van Frankrijk 2017 Vlag van Engeland Manchester United
20 Bernard Vlag van Brazilië 2018 Vlag van Oekraïne Sjachtar Donetsk
21 André Gomes Vlag van Portugal 2018 Vlag van Spanje FC Barcelona
25 Jean-Philippe Gbamin Vlag van Ivoorkust 2019 Vlag van Duitsland 1. FSV Mainz 05
26 Tom Davies Vlag van Engeland 2016 Vlag van Engeland Eigen Jeugd
34 Beni Baningime Vlag van Congo-Kinshasa 2017 Vlag van Engeland Eigen Jeugd
Aanval
7 Richarlison Vlag van Brazilië 2018 Vlag van Engeland Watford FC
9 Dominic Calvert-Lewin Vlag van Engeland 2016 Vlag van Engeland Sheffield United
14 Cenk Tosun Vlag van Turkije 2018 Vlag van Turkije Beşiktaş JK
17 Alex Iwobi Vlag van Nigeria 2019 Vlag van Engeland Arsenal
24 Moise Kean Vlag van Italië 2019 Vlag van Italië Juventus
29 Oumar Niasse Vlag van Senegal 2016 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
42 Anthony Gordon Vlag van Engeland 2017 Vlag van Engeland Eigen Jeugd

Everton in Europa

Zie Lijst van Europese wedstrijden van Everton FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Everton speelt sinds 1962 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De editie die Everton FC heeft gewonnen is dik gedrukt:

2005/06
1963/64, 1970/71
2009/10, 2014/15, 2017/18
1966/67, 1984/85, 1995/96
1975/76, 1978/79, 1979/80, 2005/06, 2007/08, 2008/09
1962/63, 1964/65, 1965/66

Bekende (oud-)spelers

Zie de lijst van spelers van Everton FC voor een opsomming van spelers die uitkwamen voor de club.

Nederlanders

Belgen

Trainer-coaches

Van Tot Naam D W G V PPW
21.12.2019 heden Vlag van Italië Carlo Ancelotti
06.12.2019 21.12.2019 Vlag van Schotland Duncan Ferguson (interim)
31.05.2018 06.12.2019 Vlag van Portugal Marco Silva 61 25 11 25 1.41
29.11.2017 16.05.2018 Vlag van Engeland Sam Allardyce 26 10 7 9 1.42
24.10.2017 30.11.2017 Vlag van Engeland David Unsworth (interim) 8 2 1 5 0.88
14.06.2016 23.10.2017 Vlag van Nederland Ronald Koeman 58 24 14 20 1.48
01.07.2013 12.05.2016 Vlag van Spanje Roberto Martínez 143 61 39 43 1.55
15.03.2002 30.06.2013 Vlag van Schotland David Moyes 516 217 139 160 1.53
01.07.1998 13.03.2002 Vlag van Schotland Walter Smith 168 53 50 65 1.24
05.04.1997 31.05.1997 Vlag van Engeland Dave Watson (interim) 7 1 3 3 0.86
10.11.1994 27.03.1997 Vlag van Engeland Joe Royle 123 48 39 36 1.49
08.01.1994 05.11.1994 Vlag van Wales Mike Walker 35 6 11 18 0.83
08.12.1993 03.01.1994 Vlag van Schotland Jimmy Gabriel (interim) 7 0 1 6 0.14
10.11.1990 04.12.1993 Vlag van Engeland Howard Kendall 154 58 39 57 1.38
03.11.1990 09.11.1990 Vlag van Schotland Jimmy Gabriel (interim) 1 1 0 0 3.00
01.07.1987 31.10.1990 Vlag van Engeland Colin Harvey 170 72 52 46 1.58
01.06.1981/27.06.1997 30.06.1987/30.06.1998 Vlag van Engeland Howard Kendall 349 176 83 90 1.75
01.02.1977 06.05.1981 Vlag van Engeland Gordon Lee
10.01.1977 31.01.1977 Vlag van Engeland Steve Burtenshaw
01.07.1973 10.01.1977 Vlag van Noord-Ierland Billy Bingham
22.04.1961 07.04.1973 Vlag van Engeland Harry Catterick
01.10.1958 15.04.1961 Vlag van Ierland Johnny Carey
01.02.1956 30.09.1958 Vlag van Schotland Ian Buchan
01.09.1948 31.01.1956 Vlag van Engeland Cliff Britton
01.07.1939 31.08.1948 Vlag van Engeland Theo Kelly
01.08.1901 30.06.1918 Vlag van Engeland Will Cuff
01.07.1889 30.06.1901 Vlag van Engeland Dick Molyneux
01.07.1888 30.06.1889 Vlag van Engeland William Barclay

Bijnaam

Everton heeft als bijnaam The Toffees. Deze naam komt van het winkeltje Mother Nobblet's. Deze winkel verkocht snoepgoed waaronder de Everton Mint, en de Toffees. Het winkeltje stond tegenover de 'lock-up', het torentje dat te zien is in het embleem. Na afloop van de wedstrijd plachten Evertonsupporters naar het winkeltje te gaan om Everton Mints en Toffees te halen. Ook werd het winkeltje gebruikt om af te spreken voor en na de wedstrijd. Omdat alle Evertonsupporters altijd naar dat winkeltje toe gingen, werd Everton ermee geassocieerd. Men noemde Everton daarom uiteindelijk The Toffees.

  • (en) Officiële website
Zie de categorie Everton FC van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.