Frédérik Deburghgraeve
| Frédérik Deburghgraeve | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Frédérik Edouard Robert Deburghgraeve | |||
| Bijnamen | Fred, Fredje, Fredje Raketje | |||
| Nationaliteit | .svg){kind=small} België
| |||
| Slag(en) | schoolslag | |||
| Club | RZV Roeselare | |||
| Trainer/Coach | Ronald Gaastra | |||
| Geboortedatum | 1 juni 1973 | |||
| Geboorteplaats | Roeselare | |||
| Lengte | 1,76 m | |||
| Gewicht | 61 kg | |||
| Internationale toernooien | ||||
| Debuut | Olympische Spelen 1992 | |||
| OS | 1x  - 0x  - 0x 
| |||
| WK | 1x - 0x - 1x
| |||
| EK | 1x - 0x - 1x
| |||
| ||||
Frédérik "Fredje" Edouard Robert René Deburghgraeve (Roeselare, 1 juni 1973) is een Belgisch voormalig zwemmer. Hij won olympisch goud en werd Europees en wereldkampioen.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Deburghgraeve begon te zwemmen bij RZV Roeselare op achtjarige leeftijd. Zijn grootste successen behaalde hij onder leiding van de Nederlandse coach Ronald Gaastra.
Hij won in 1995 het Europees Kampioenschap langebaanzwemmen in Wenen en in 1998 het wereldkampioenschap langebaanzwemmen in Perth. Op de Olympische Spelen in Atlanta in 1996 brak hij het wereldrecord op de 100 m schoolslag en won hij in de finale olympisch goud op hetzelfde nummer. Tijdens zijn professionele loopbaan was zijn kaalgeschoren hoofd zijn opvallendste kenmerk.
Hij beëindigde zijn internationale topsportcarrière op 12 mei 2000, toen hij er niet in slaagde de limiettijd voor de Olympische Spelen in Sydney te zwemmen. Hij ging werken als vertegenwoordiger van de schoenenfabriek Ambiorix (zijn vroegere sponsor) en werd later salesmanager van een bedrijf dat fitnesstoestellen importeert. Hij woont in Roeselare.
In 2005 werd hij genomineerd voor de Vlaamse versie van De Grootste Belg. Hij eindigde op de 270ste plaats. In december 2008 werd hij opgenomen in de International Swimming Hall Of Fame. Na twee waterpoloërs, Joseph Pletincx (erkend in 1988) en Gérard Blitz (erkend in 1990) was hij de derde Belgische zwemmer die deze erkenning kreeg.
Het talent van Roeselare[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens het erfgoedproject 'Het talent van Roeselare' van de stad Roeselare in 2013 werd Deburghgraeve als derde verkozen in de top 100 van 'Hét talent van Roeselare' of 'de grootste Roeselarenaars' aller tijden.
Internationale erelijst[bewerken | brontekst bewerken]
| Jaar | Toernooi | Wedstrijd | Rangorde | Tijd |
|---|---|---|---|---|
| 1994 | Wereldkampioenschappen langebaan in Rome | 100 meter schoolslag | brons |
1.01,79 |
| 1995 | Europese kampioenschappen langebaan in Wenen | 100 meter schoolslag | goud |
1.01,12 |
| 200 meter schoolslag | brons |
2.14,01 | ||
| 1996 | Olympische Spelen in Atlanta | 100 meter schoolslag | goud |
1.00,60 - wereldrecord |
| 1998 | Wereldkampioenschappen langebaan in Perth | 100 meter schoolslag | goud |
1.01,34 |
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
Op 4 februari 2022 werd zijn stem in 'De Lach van Joe' geraden voor een recordbedrag van 29.200 euro.[bron?]
Bronnen, noten en/of referenties
Externe link
|
· 
· 
1968: Don McKenzie · 1972: Nobutaka Taguchi · 1976: John Hencken · 1980: Duncan Goodhew · 1984: Steve Lundquist · 1988: Adrian Moorhouse · 1992: Nelson Diebel · 1996: Frédérik Deburghgraeve · 2000: Domenico Fioravanti · 2004: Kosuke Kitajima · 2008: Kosuke Kitajima · 2012: Cameron van der Burgh · 2016: Adam Peaty · 2020: Adam Peaty
| Voorganger: Gella Vandecaveye |
Vlaamse Reus 1994 |
Opvolger: Johan Museeuw |
| Voorganger: Luc Van Lierde |
Vlaamse Reus 1998 |
Opvolger: Luc Van Lierde |
· · · · · ·