Grand Prix Formule 1 van Brazilië 1994

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Brazilië 1994 werd gehouden op 27 maart 1994 in Interlagos.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Ayrton Senna behaalde de pole-position maar Michael Schumachers tweede startplaats kwam als een verrassing. Het team werd beschuldigd van elektronische hulpmiddelen zoals een automatische versnellingsbak, tractiecontrole en launch control. Jean Alesi behaalde de derde startplaats met zijn Ferrari. Damon Hill behaalde een teleurstellende vierde plaats. Heinz-Harald Frentzen behaalde met zijn Sauber een vijfde startplaats. Gianni Morbidelli, Karl Wendlinger, Mika Häkkinen, Jos Verstappen en Ukyo Katayama vervolledigden de top-10.

Race[bewerken | brontekst bewerken]

Alesi haalde Schumacher bij de start in, terwijl Senna aan de leiding bleef. De Duitser haalde de Ferrari van Alesi al snel weer in en ging achter Senna aan. Hill bleef op de vierde plaats terwijl Wendlinger en Verstappen vijfde en zesde reden. In de 21ste ronde gingen Senna en Schumacher samen de pits in, waar Benetton sneller was dan Williams.

Halfweg de race vochten Martin Brundle, Verstappen en Eddie Irvine voor de zevende plaats waarbij ze Éric Bernard op een ronde moesten zetten. Brundle had echter een mechanisch probleem en de McLaren vertraagde. Irvine ging naar links waardoor Verstappen, die probeerde om voorbij te steken, uitweek en deels op het gras reed. De Nederlander verloor de controle van zijn Benetton, kwam terug op de baan en raakte Irvine. Nadat hij achter in de McLaren reed werd hij gelanceerd en ging hij een aantal keer overkop. De drie rijders kwamen er echter goed vanaf. Irvine zou voor drie races geschorst worden omdat hij werd gezien als veroorzaker van deze crash.

Na de tweede pitstop bleef de rangorde dezelfde. Senna spinde van de baan terwijl hij probeerde tijd goed te maken op Schumacher. Hill werd zo tweede, Alesi derde en Barrichello vierde. Katayama scoorde met een vijfde plaats zijn eerste punten, Wendlinger werd zesde. Schumacher dubbelde het hele veld.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nr Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 5 Vlag van Duitsland Michael Schumacher Benetton-Ford 71 1:35:39.2 2 10
2 0 Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill Williams-Renault 70 +1 Ronde 4 6
3 27 Vlag van Frankrijk Jean Alesi Ferrari 70 +1 Ronde 3 4
4 14 Vlag van Brazilië Rubens Barrichello Jordan-Hart 70 +1 Ronde 14 3
5 3 Vlag van Japan Ukyo Katayama Tyrrell-Yamaha 69 +2 Rondes 10 2
6 29 Vlag van Oostenrijk Karl Wendlinger Sauber-Mercedes 69 +2 Rondes 7 1
7 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Herbert Lotus-Mugen-Honda 69 +2 Rondes 21  
8 23 Vlag van Italië Pierluigi Martini Minardi-Ford 69 +2 Rondes 15  
9 20 Vlag van Frankrijk Érik Comas Larrousse-Ford 68 +3 Rondes 13  
10 11 Vlag van Portugal Pedro Lamy Lotus-Mugen-Honda 68 +3 Rondes 24  
11 26 Vlag van Frankrijk Olivier Panis Ligier-Renault 68 +3 Rondes 19  
12 31 Vlag van Australië David Brabham Simtek-Ford 67 +4 Rondes 26  
NF 2 Vlag van Brazilië Ayrton Senna Williams-Renault 55 Spin 1  
NF 8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Brundle McLaren-Peugeot 34 Ongeluk 18  
NF 15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Jordan-Hart 34 Ongeluk 16  
NF 6 Vlag van Nederland Jos Verstappen Benetton-Ford 34 Ongeluk 9  
NF 25 Vlag van Frankrijk Éric Bernard Ligier-Renault 33 Spin 20  
NF 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Blundell Tyrrell-Yamaha 21 Spin 12  
NF 9 Vlag van Brazilië Christian Fittipaldi Arrows-Ford 21 Versnellingsbak 11  
NF 30 Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Sauber-Mercedes 15 Spin 5  
NF 7 Vlag van Finland Mika Häkkinen McLaren-Peugeot 13 Motor 8  
NF 24 Vlag van Italië Michele Alboreto Minardi-Ford 7 Motor 22  
NF 10 Vlag van Italië Gianni Morbidelli Arrows-Ford 5 Versnellingsbak 6  
NF 28 Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Ferrari 5 Motor 17  
NF 19 Vlag van Monaco Olivier Beretta Larrousse-Ford 2 Ongeluk 23  
NF 34 Vlag van België Bertrand Gachot Pacific Racing-Ilmor 1 Ongeluk 25  
NQ 32 Vlag van Oostenrijk Roland Ratzenberger Simtek-Ford     27  
NQ 33 Vlag van Frankrijk Paul Belmondo Pacific Racing-Ilmor     28  

Wetenswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Pole-position Ayrton Senna Williams-Renault 1:15.962
Snelste ronde Michael Schumacher Benetton-Ford 1:18.455


Vorige race:
Grand Prix van Australië 1993
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
45e seizoen (1994)
Volgende race:
Grand Prix van de Pacific 1994

Vorige race:
Grand Prix van Brazilië 1993
Grand Prix van Brazilië Volgende race:
Grand Prix van Brazilië 1995