Kievitsbloem
| Kievitsbloem | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||
| Fritillaria meleagris L. (1753) | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Paarse en witte bloemen | |||||||||||||||||
Afbeeldingen Kievitsbloem op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Kievitsbloem op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De kievitsbloem (Fritillaria meleagris) is een plant uit de leliefamilie (Liliaceae). De bloem heeft paars (soms wit) geblokte bloemblaadjes. Het plantje heeft een tere stengel met smalle blaadjes, die een aantal maanden na de bloei afsterft. De planten doen er acht jaren over om in bloei te komen. De zaden zijn relatief groot en verspreiden zich drijvend op het water. De plant is voor de verspreiding van de zaden dan ook afhankelijk van overstromingen en een hoge waterstand in de winter.
De botanische naam van de plant, Fritillaria, is afkomstig van fritillus, latijn voor dobbelbeker, vanwege de vierkante patronen op de bloembladeren. De Romeinse dobbelbeker had namelijk kleine ruitvormige openingen die hieraan deden denken.[1]
Voorkomen in Nederland[bewerken]
Het is een in het wild in Nederland zeer zeldzaam voorkomend bolgewas. In België is de plant in het wild uitgestorven[2]. De belangrijkste groeiplaats van de wilde kievitsbloem is langs de oevers van de Overijsselse Vecht en het Zwarte Water bij Zwolle. Ongeveer tachtig procent van de Nederlandse wilde kievitsbloemen staat hier. Van oudsher kwam de kievitsbloem voor in gebieden met klei-op-veen en dan vooral de gebieden die 's winters onder water stonden. De plant kan slecht tegen veranderingen aan het grondwaterpeil en is op de meeste plaatsen al voor de Tweede Wereldoorlog uitgestorven. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd.
Voorkomen in Europa[bewerken]
De plant komt in geheel Midden-Europa voor.[3] De wilde planten in Groot-Brittannië zijn mogelijk niet oorspronkelijk, maar nakomelingen van gecultiveerde planten.[4]
Tuinen[bewerken]
Vanwege de mooie bloemen werd de kievitsbloem vaak uitgespit en in de tuin gezet. Dat dit gebeurde is onder meer bekend uit de omgeving van Wouterswoude. Tegenwoordig is de bloem gewoon in de tuincentra verkrijgbaar, zowel in de witte als paarse variant. De plant is teer en moet dan goed met rust gelaten worden om goed aan te slaan en zich uit te breiden.
Een bekende verwant van de kievitsbloem is de uit Azië afkomstige keizerskroon (Fritillaria imperialis).
Afbeeldingen[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
|
|
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Fritillaria meleagris op Wikimedia Commons. |
| Soorten van het geslacht Fritillaria |  |
|---|---|
|
... · F. dagana · F. imperialis (Keizerskroon) · F. meleagris (Kievitsbloem) · F. ruthenica · F. uva-vulpis · ... |
