Nederland op het wereldkampioenschap voetbal 1990

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

NED
Thuistenue
Uittenue

Nederland was een van de 24 deelnemende landen op het Wereldkampioenschap voetbal 1990 in Italië. Nederland won geen enkele groepswedstrijd en werd uitgeschakeld door West-Duitsland in de achtste finale (2-1).

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland werd samen met West-Duitsland, Finland en Wales ingedeeld in groep 4.

Kwalificatieduels van Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

14 september 1988 Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 Vlag van Wales Wales
19 oktober 1988 West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 0 – 0 Vlag van Nederland Nederland
26 april 1989
Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
31 mei 1989
Finland Vlag van Finland 0 – 1 Vlag van Nederland Nederland
11 oktober 1989 Wales Vlag van Wales 1 – 2 Vlag van Nederland Nederland
15 november 1989 Nederland Vlag van Nederland 3 – 0 Vlag van Finland Finland

Eindstand in groep 4[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nederland Nederland 6 4 2 0 8 2 6 10
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 6 3 3 0 13 3 10 9
Vlag van Finland Finland 6 1 1 4 4 16 -12 3
Vlag van Wales Wales 6 0 2 4 4 8 -4 2

Trainerswissel[bewerken | brontekst bewerken]

Bondscoach Thijs Libregts (rechts) in gesprek met KNVB-voorzitter Jo van Marle (1989).

In de zomer van 1988 werd Nederland verrassend Europees kampioen in West-Duitsland door in de finale met 2-0 van Sovjet-Unie te winnen. Een half jaar voor die Europese titel werd Thijs Libregts aangetrokken omdat Rinus Michels na het EK zou vertrekken naar Bayer Leverkusen. Op dat moment was Oranje nog geen topploeg. De drie voorgaande toernooien (WK 1982, EK 1984 en WK 1986) waren gemist en de vooruitzichten voor het EK waren ongewis. Veel kanshebbers of gegadigden waren er niet.

Toen Libregts in augustus 1988 begon werd een interview opgerakeld dat hij als coach van Feyenoord in 1984 had gegeven aan De Volkskrant. Feyenoord-trainer Thijs Libregts zegt op vragen van Frans Ensink het volgende over de jonge sterspeler Ruud Gullit: “Zijn spel van vorig seizoen was niet om over naar huis te schrijven. Hij kent nu minder pieken en dalen. Behalve dan onder abominabele omstandigheden zoals tegen Helmond Sport en Groningen. Hij zou dan à la Hoekstra moeten doorbijten maar dat ligt niet in zijn aard. Dan zie je hem ook helemaal niet meer. Ik hoop dat zijn mentaliteit goed blijft, het zwarte ras, weet je. Ik heb hem gezegd dat hij zoals hij vorig jaar presteerde geen topclub-speler was. Cruijff en Van Hanegem hebben hem dat nogmaals in hun taal overgebracht. Je moet aan de bak en aan je conditie werken, zeiden ze. Die vonken moesten niet doven in het dijbeen. Hij voelt zich nu geroepen de kar te trekken. De opkomst van Gullit was uiterst belangrijk.”

Gullit heeft er destijds maar ook later verschillende gesprekken over met Libregts en de bondscoach heeft nooit het idee dat het een samenwerking in de weg staat. Ook Gullit zelf zegt meerdere malen in interviews dat het geen thema meer is voor hem. Desondanks voert met name Gullit, die zelf nota bene vanwege een knieblessure amper speelt in de kwalificatie, een campagne tegen Libregts. Ondanks de directe plaatsing voor het WK komt de bondscoach zo toch onder vuur te liggen. Dat speelt een belangrijke rol in het uiteindelijke vertrek van de 49-jarige Libregts.[1] Libregts werd door de spelersgroep weggestemd en sleepte nadien de KNVB voor de rechter om zijn oude baan terug te krijgen. Libregts verloor de zaak, maar inmiddels was wel het gevoel gecreëerd dat de spelers het voor het zeggen hadden bij de keuze voor een nieuwe bondscoach.

Tijdens de stemming eind maart 1990 in het Hilton op Schiphol komen ook de mogelijke kanshebbers om Libregts op te volgen aan bod, dat waren Johan Cruijff (toenmalig coach van FC Barcelona), Aad de Mos (toenmalig coach van KV Mechelen) en Leo Beenhakker (toenmalig coach van Ajax). De spelers zelf organiseren een stemming waarbij een meerderheid voor Cruijff kiest maar meerdere spelers ook liever Beenhakker of De Mos zien komen. Een reconstructie van auteur John Swelsen over de totstandkoming van de keuze laat zien dat Cruijff om meerdere redenen geen optie was[2].

Rinus Michels, sectieheer technische zaken van de KNVB, had zijn keuze voor Beenhakker al eerder bepaald omdat met Libregts al werd onderhandeld om zelf op te stappen en dan zou de Ajax-coach meteen worden benoemd. Beenhakker stelde later dat hij de opdracht niet had mogen aanvaarden omdat hij wist dat het een kansloze missie zou worden.[3]

Op het WK 1990 presteerde Nederland, dat twee jaar eerder nog Europees kampioen was geworden, ondermaats. Oranje werd in de tweede ronde uitgeschakeld na een duel tegen West-Duitsland dat ontsierd werd door een spuugincident met Frank Rijkaard.[4] Later doken er verscheidene verhalen op die verklaarden waarom de spelersgroep de hoge verwachtingen niet had ingelost. Zo was er de keuze van de KNVB voor Beenhakker, terwijl de spelersgroep Cruijff wilde en het feit dat er weinig discipline heerste in en rond het team. In zijn memoires, getiteld "Nol", schreef assistent-trainer Nol de Ruiter in 2010 dat het WK 1990 verstoord werd door onder meer cabaretier Freek de Jonge die met zijn echtgenote in hetzelfde hotel verbleef als Oranje, bondsdokter Frits Kessel die "zich als een oud wijf gedroeg" en Gullit die "vrouwen uit Milaan liet overkomen".[5] Over Bondscoach Beenhakker zei hij dan weer dat "hij meer bezig was met zijn eigen PR dan dat hij het voetbal analyseerde".[6]

Het wereldkampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland behaalde in alle groepswedstrijden een gelijkspel (1-1 tegen Egypte, 0-0 tegen Engeland en 1-1 tegen Ierland). Tijdens de wedstrijd tegen Engeland werden twee goals van Engeland afgekeurd, waardoor Oranje in de race bleef voor de volgende ronde. Door een 1-1 tegen Ierland eindigden beide landen precies gelijk. Ierland won de aansluitende loting en werd tweede. Nederland ging als een van de beste nummers drie door en kwam in de achtste finale Duitsland tegen.

De nummers één, twee en de beste nummers drie gingen door.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Engeland Engeland 3 1 2 0 2 1 1 4
Vlag van Ierland Ierland 3 0 3 0 2 2 0 3
Vlag van Nederland Nederland 3 0 3 0 2 2 0 3
Vlag van Egypte Egypte 3 0 2 1 1 2 -1 2

1/8 finale[bewerken | brontekst bewerken]

Tegen West-Duitsland haalde Frank Rijkaard in de 23ste minuut Rudi Völler onderuit, wat hem geel kostte en een schorsing. Völler gaf commentaar en kreeg ook geel. Völler moest later met zijn tweede geel van het veld af toen hij over Van Breukelen sprong. Rijkaard bespuugde Völler, waarop hij ook rood kreeg.

In de 2de helft kwam er een goal van Jürgen Klinsmann. Aron Winter probeerde te verdedigen en Buchwald passte de bal naar het doel. Klinsmann stond voor de tegenstander en schoot in de korte hoek: 1-0 voor West-Duitsland.

In de 85ste minuut kreeg Duitsland een hoekschop. Deze kwam bij Buchwald terecht en de passte hem richting Andreas Brehme. Brehme schoot hem met een boogje het doel in. Deze bal had Hans van Breukelen makkelijk tegen kunnen houden.

Nederland kreeg nog een strafschop en deze werd door Ronald Koeman benut, maar de winst was voor Duitsland.

Selectie en technische staf[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie
Nr. Naam Geboortedatum GW Club Positie(s)
1 Hans van Breukelen 04-10-1956 4 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland PSV GK
2 Berry van Aerle 08-12-1962 4 0 0 0 0 0 1 Vlag van Nederland PSV RB, DM
3 Frank Rijkaard 30-09-1962 4 0 1 1 0 0 0 Vlag van Italië AC Milan CB, CM
4 Ronald Koeman 21-03-1963 4 1 0 0 0 0 0 Vlag van Spanje FC Barcelona CB
5 Adri van Tiggelen 16-06-1957 4 0 0 0 0 0 0 Vlag van België Anderlecht CB, LB
6 Jan Wouters 17-07-1960 4 0 1 0 0 0 0 Vlag van Nederland Ajax DM
7 Erwin Koeman 20-09-1961 1 0 0 0 0 0 1 Vlag van België KV Mechelen LM
8 Gerald Vanenburg 05-03-1964 1 0 0 0 0 0 1 Vlag van Nederland PSV RW, RM
9 Marco van Basten 31-10-1964 4 0 1 0 0 0 0 Vlag van Italië AC Milan CF, RW
10 Ruud Gullit Aanvoerder 01-09-1962 4 1 0 0 0 0 0 Vlag van Italië AC Milan LW, AM, CF
11 Richard Witschge 20-09-1969 4 0 0 0 0 1 2 Vlag van Nederland Ajax LM, CM
12 Wim Kieft 12-11-1962 4 1 1 0 0 3 1 Vlag van Nederland PSV CF
13 Graeme Rutjes 26-03-1960 1 0 0 0 0 0 0 Vlag van België KV Mechelen CB
14 John van 't Schip 30-12-1963 2 0 0 0 0 0 1 Vlag van Nederland Ajax RW
15 Bryan Roy 12-02-1970 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Ajax LW
16 Joop Hiele 25-12-1958 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Feyenoord GK
17 Hans Gillhaus 05-11-1963 3 0 0 0 0 1 0 Vlag van Schotland Aberdeen LW, CF
18 Henk Fraser 07-07-1966 1 0 0 0 0 1 0 Vlag van Nederland Roda JC CB
19 John van Loen 04-02-1965 1 0 0 0 0 1 0 Vlag van Nederland Roda JC CF
20 Aron Winter 01-03-1967 1 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Ajax CM, RM
21 Danny Blind 01-08-1961 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Ajax CB, RB
22 Stanley Menzo 15-10-1963 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Ajax GK
Technische staf
Naam Functie
Technische staf
Leo Beenhakker Bondscoach
Nol de Ruiter Assistent
Medische staf
Frits Kessel Teamarts
Rob Ouderland Fysiotherapeut

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]


12 juni 1990
21:00 UTC+1
Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vlag van Egypte Egypte Stadio La Favorita, Palermo
Toeschouwers: 33.421
Scheidsrechter: Emilio Soriano Aladrén (Spanje)
Kieft Goal 58' Verslag Goal 83' (pen.) Abdelghani
Nederland
Egypte
Nederland:
GK 1 Hans van Breukelen
RB 2 Berry van Aerle
CB 13 Graeme Rutjes
CB 4 Ronald Koeman
LB 5 Adri van Tiggelen
CM 3 Frank Rijkaard
CM 6 Jan Wouters
CM 7 Erwin Koeman 69'
RW 8 Gerald Vanenburg 46'
CF 9 Marco van Basten
LW 10 Ruud Gullit Aanvoerder
Wisselspelers:
FW 12 Wim Kieft 46' Kreeg geel 58'
MF 11 Richard Witschge 69'
Coach:
Vlag van Nederland Leo Beenhakker
Egypte:
GK 1 Ahmed Shobair
RWB 2 Ibrahim Hassan
CB 5 Hesham Yakan
CB 4 Hany Ramzy
CB 3 Rabie Yassin
LWB 13 Ahmed Ramzy Kreeg geel 55' 69'
CM 7 Ismail Youssef
CM 8 Magdi Abdelghani
AM 20 Ahmed El-Kass
CF 9 Hossam Hassan
CF 10 Gamal Abdelhamid Aanvoerder 69'
Wisselspelers:
MF 16 Magdy Tolba 69'
FW 19 Adel Abdelrahman 69'
Coach:
Vlag van Egypte Mahmoud El-Gohary



16 juni 1990
21:00 UTC+1
Engeland Vlag van Engeland 0 – 0 Vlag van Nederland Nederland Stadio Sant'Elia, Cagliari
Toeschouwers: 35.267
Scheidsrechter: Zoran Petrović (Joegoslavië)
Verslag
Engeland
Nederland
Engeland:
GK 1 Peter Shilton
RWB 12 Paul Parker
CB 6 Terry Butcher
CB 14 Mark Wright
CB 5 Des Walker
LWB 3 Stuart Pearce
RM 11 John Barnes
CM 7 Bryan Robson Aanvoerder 64'
CM 19 Paul Gascoigne
LM 8 Chris Waddle 58'
CF 10 Gary Lineker
Invallers:
MF 17 David Platt 64'
FW 21 Steve Bull 58'
Coach:
Vlag van Engeland Bobby Robson
Nederland:
GK 1 Hans van Breukelen
RB 2 Berry van Aerle
CB 3 Frank Rijkaard
CB 4 Ronald Koeman
LB 5 Adri van Tiggelen
CM 10 Ruud Gullit Aanvoerder
CM 6 Jan Wouters
CM 11 Richard Witschge
RW 14 John van 't Schip 74'
CF 9 Marco van Basten
LW 17 Hans Gillhaus
Wisselspelers:
FW 12 Wim Kieft 74'
Coach:
Vlag van Nederland Leo Beenhakker



21 juni 1990
21:00 UTC+1
Ierland Vlag van Ierland 1 – 1 Vlag van Nederland Nederland Stadio La Favorita, Palermo
Toeschouwers: 33.288
Scheidsrechter: Michel Vautrot (Frankrijk)
Quinn Goal 71' Verslag Goal 10' Gullit
Ierland
Nederland
Ierland:
GK 1 Packie Bonner
RB 2 Chris Morris
CB 4 Mick McCarthy Aanvoerder
CB 5 Kevin Moran
LB 3 Steve Staunton
RM 8 Ray Houghton
CM 7 Paul McGrath
CM 13 Andy Townsend
LM 11 Kevin Sheedy 62'
CF 9 John Aldridge 62'
CF 17 Niall Quinn
Wisselspelers:
MF 6 Ronnie Whelan 62'
FW 10 Tony Cascarino 62'
Coach:
Vlag van Engeland Jack Charlton
Nederland:
GK 1 Hans van Breukelen
RB 2 Berry van Aerle
CB 3 Frank Rijkaard Kreeg geel 43'
CB 4 Ronald Koeman
LB 5 Adri van Tiggelen
CM 10 Ruud Gullit Aanvoerder
CM 6 Jan Wouters
CM 11 Richard Witschge 69'
RW 9 Marco van Basten
CF 12 Wim Kieft 46'
LW 17 Hans Gillhaus
Wisselspelers:
FW 19 John van Loen 46'
DF 18 Henk Fraser 69'
Coach:
Vlag van Nederland Leo Beenhakker

1/8 finale[bewerken | brontekst bewerken]


24 juni 1990
21:00 UTC+1
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2 – 1 Vlag van Nederland Nederland Stadio Giuseppe Meazza, Milaan
Toeschouwers: 74.559
Scheidsrechter: Juan Carlos Loustau (Argentinië)
Klinsmann Goal 51'
Brehme Goal 82'
Verslag Goal 89' (pen.) R. Koeman
West-Duitsland
Nederland
West-Duitsland:
GK 1 Bodo Illgner
RWB 14 Thomas Berthold
CB 2 Stefan Reuter
CB 5 Klaus Augenthaler
CB 4 Jürgen Kohler
LWB 3 Andreas Brehme
CM 7 Pierre Littbarski
CM 10 Lothar Matthäus Aanvoerder Kreeg geel 77'
CM 6 Guido Buchwald
CF 9 Rudi Völler Kreeg geel 21' Kreeg voor de tweede keer geel en dus rood 22'
CF 18 Jürgen Klinsmann 77'
Wisselspelers:
FW 13 Karl-Heinz Riedle 77'
Coach:
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Franz Beckenbauer
Nederland:
GK 1 Hans van Breukelen
RB 2 Berry van Aerle 66'
CB 3 Frank Rijkaard Kreeg geel 21' Kreeg voor de tweede keer geel en dus rood 22'
CB 4 Ronald Koeman
LB 5 Adri van Tiggelen
CM 20 Aron Winter
CM 6 Jan Wouters Kreeg geel 32'
CM 11 Richard Witschge 78'
RW 14 John van 't Schip
CF 9 Marco van Basten Kreeg geel 72'
LW 10 Ruud Gullit Aanvoerder
Wisselspelers:
FW 12 Wim Kieft 66'
FW 17 Hans Gillhaus 78'
Coach:
Vlag van Nederland Leo Beenhakker

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]