Partij van Europese Socialisten
Partij van Europese Socialisten
PES | ||||
| ||||
| Personen | ||||
| Partijvoorzitter | Sergej Stanisjev | |||
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 1992 | |||
| Algemene gegevens | ||||
| Actief in | Europees Parlement | |||
| Hoofdkantoor | Troonlaan, 98 1050 Brussel, België | |||
| Richting | Centrumlinks | |||
| Ideologie | Sociaaldemocratie | |||
| Kleuren | Rood | |||
| Internationale organisatie | Socialistische Internationale | |||
| Europese fractie | Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten | |||
| Website | www.pes.org | |||
| ||||
De Partij van Europese Socialisten ((en) Party of European Socialists) (PES) is een Europese politieke partij en een voormalige fractie in het Europees Parlement. De PES bundelt de nationale en regionale sociaaldemocratische partijen in de Europese Unie.
Van 1979 tot 2009 vormde de PES een zelfstandige fractie in het Europees Parlement. In 2009 ging de fractie samen met de Italiaanse Democratische Partij op in de fractie Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten (S&D), die de tweede fractie in grootte in het parlement is.
Namens België maken de Vlaamse sp.a, de Waalse Parti Socialiste (PS) en de Duitstalige Sozialistische Partei (SP) deel uit van de PES en de PASD.
Namens Nederland maakt de Partij van de Arbeid deel uit van de PES en de PASD.
Inhoud
Geschiedenis[bewerken]
Ontstaan[bewerken]
De voorloper van de PES was de Confederatie van Socialistische Partijen van de Europese Gemeenschap (CSPEG).
1970 - 1990[bewerken]
In 1979 werd het Europees Parlement voor de eerste maal rechtstreeks verkozen door de Europese burgers. De socialisten werden de grootste fractie met 113 verkozenen op 410 zetels.
De socialisten konden hun voorsprong vergroten en haalden 130 zetels binnen op 434. Ondertussen waren er 3 nieuwe lidstaten toegetreden.
De PES werd met 14 extra gewonnen zetels nog meer uitgesproken de grootste groep met 180 zetels. De EPP volgde met 113 zetels op een totaal van 518 zetels. De burgers van Spanje en Portugal mochten ook voor het eerst naar de stembus trekken.
1990 - 2000[bewerken]
2000 - heden[bewerken]
Van 2004 tot 2009 had de PES 200 van de 732 zetels en was daarmee de tweede partij in het Europees parlement.
Sinds 2009 zit de PES samen met de Italiaanse Democratische Partij in de fractie "Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten", die over 184 zetels beschikt. De fractie is de tweede grootste in het parlement maar heeft wel terrein verloren. Volgens het electorale gewicht heeft de PASD de Hoge vertegenwoordiger van de EU geleverd en mag het voor een twee jaar en een half de voorzitter van het Europees Parlement leveren.
Voorzitters[bewerken]
| Voorzitters PES | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Periode | Voorzitter | Nationaliteit | |||||||
| 1974 - 1979 | Wilhelm Dröscher | Duitser | |||||||
| 1979 - 1980 | Robert Pontillon | Fransman | |||||||
| 1980 - 1987 | Joop den Uyl | Nederlander | |||||||
| 1987 - 1989 | Vítor Constâncio | Portugees | |||||||
| 1989 - 1992 | Guy Spitaels | Belg | |||||||
| 1992 - 1994 | Willy Claes | Belg | |||||||
| 1995 - 2001 | Rudolf Scharping | Duitser | |||||||
| 2001 - 2004 | Robin Cook | Brit | |||||||
| 2004 - heden | Poul Nyrup Rasmussen | Deen | |||||||
Ledenlijst[bewerken]
De PES heeft leden van uit alle 27 lidstaten en Noorwegen. België heeft enkel regionale partijen. Groot-Brittannië heeft ook regionale partijen naast de unitaire Labour partij maar die zijn niet vertegenwoordigd in het Europees Parlement.
.svg){kind=small}
¹waarnemer
Politieke mandaten[bewerken]
Overzicht[bewerken]
| Organisatie | Institutie | Zetelaantal |
|---|---|---|
 Europese Unie |
Europees Parlement |  |
| Europese Unie |
Europese Commissie |  |
| Europese Unie |
Europese Raad |  |
| Europese Unie |
Raad van de Europese Unie |  |
| Raad van Europa |
Parlement van de Raad van Europa |  |
Europees Parlement[bewerken]
PES zetelt in het Europees Parlement als de Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten (S&D). De fractie telt 184 zetels van de 751 en wordt voorgezeten door Udo Bullmann.
VoetnotenExterne links |
