Scharn
| ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
Scharn (Limburgs: Sjaan) is een wijk in het oostelijk deel van Maastricht.
Ligging
Scharn wordt in het noorden begrensd door de wijken Wittevrouwenveld en Amby, in het westen door Wyckerpoort, in het zuiden door Heer en in het oosten door de gemeenten Valkenburg aan de Geul en Eijsden-Margraten.
Geschiedenis
De naam Scharn is afkomstig van een omstreeks 1125 gebouwde ridderburcht. Een van de bewoners van deze burcht was Adelbert van Scharn de zoon van Adelbert II van Saffenberg (ministeriaal te Valkenburg) en Regiwindis zij woonden in een villa te Houtem-Valkenburg. In een akte van Rolduc 18 okt 1145 schenken Adelbert van Scarn en zijn echtgenote van Ellenburg en zoon Jan een deel van het gehele goed aan Abt Erpo van Rode Rolduc (het Familie klooster gesticht door de van de Saffenbergs), deze schenking was mogelijk bedoeld voor de stichting van het vrouwenklooster te Scharn. Het betrof een kapel een woonhuis en 18 bunder op de Dousberg. Adalbert verkreeg hiebij ook de voogdij van het Vrouwenklooster in Scarn dat een onderdeel was van klooster Rolduc te Kerkrade. De oude fundamenten van de burcht liggen op de plaats van de tegenwoordige Adelbert van Scharnlaan. Tot 1970 maakte Scharn deel uit van de gemeente Heer.
Architectuur en stedenbouw
Scharn bestaat uit enkele doorgaande straten met oudere bebouwing, met daaromheen een aantal uitbreidingsplannen uit verschillende periodes. Aan de Bergerstraat, de Bemelerweg en de Wethouder Van Caldenborghlaan liggen enkele fraaie hoeves en landhuizen. Het voormalige raadhuis van de gemeente Heer uit 1920 ligt aan het Raadhuisplein, aan de rand van Scharn.
Het ontwerp voor de brede Adelbert van Scharnlaan, met enkele woonblokken van Frits Peutz, en het waaiervormige stratenplan tegenover de Sint Antonius van Paduakerk, dateren uit de jaren dertig en veertig. De kerk zelf is een eenvoudig mergelstenen bouwwerk uit 1936 van de architecten A. Swinkels en E. Schoenmaeckers. Het interieur is rijk gedecoreerd.
In de jaren tachtig werd aan de oostkant van Scharn het uitbreidingsplan Keerderstraatje gerealiseerd, met grotendeels duurdere koopwoningen. In de jaren '90 werd het landbouwgebied tussen Scharn en Amby (Scharn-Noord) ontwikkeld, deels voor woningbouw, deels voor bedrijfshuisvesting in een parkachtige setting. Op het terrein van de gesloopte villa Aldegonda werd in 2005 de kleine woonwijk Aldegondapark voltooid.
Zogenaamde "jonge monumenten" in de wijk zijn de met afbraak bedreigde Angelaschool van Alphons Boosten en de Nutsschool van zoon Theo Boosten. In 2005 werd de nieuwbouw van Leeuwenborgh-opleidingen aan de Juliana van Stolberglaan opgeleverd. Het high-tech ontwerp is van AGS Architecten uit Maastricht.
Voorzieningen
In de wijk zijn meerdere winkel- en horecavoorzieningen aanwezig, waaronder enkele hotels (bij het verkeersknooppunt Europaplein). De R.K. kerk is vernoemd naar de H. Antonius van Padua. Verder zijn er in de wijk diverse scholen gevestigd en een sportpark (waar onder andere de eigen voetbalvereniging VV Scharn speelt).
In Scharn zijn ook enkele (boven-)stedelijke voorzieningen aanwezig, zoals het Psycho-Medisch Streekcentrum Vijverdal, de hoofdvestiging van de Leeuwenborgh-opleidingen en een zwembad.
In het noordelijk deel van de wijk bevindt zich het 15 hectare grote bedrijventerrein Scharn-Noord.
De wijk is per openbaar vervoer goed bereikbaar.
Waardering leefklimaat
Scharn is een relatief welvarende wijk. Het opleidings- en inkomensniveau ligt hoger dan het gemiddelde voor Maastricht. De werkloosheid ligt onder het gemiddelde, evenals de criminaliteitscijfers.
Een ruime meerderheid van de bewoners woont in een koopwoning.
Fotogalerij
-
Voormalig raadhuis -
Aldegondapark -
Adelbert van Scharnlaan -
Leeuwenborgh Opleidingen
Externe link
· 
· 
