Toy Story 2

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Toy Story 2
Toy Story 2
Regie John Lasseter
Lee Unkrich
Ash Brannon
Producent Karen Robert Jackson
Helene Plotkin
Scenario John Lasseter
Peter Docter
Ash Brannon
Andrew Stanton
Hoofdrollen Tom Hanks
Tim Allen
Joan Cusack
Kelsey Grammer
Don Rickles
Wallace Shawn
Jim Varney
John Ratzenberger
Wayne Knight
Annie Potts
John Morris
Joe Ranft
Jodi Benson
Andrew Stanton
Laurie Metcalf
Jonathan Harris
Muziek Randy Newman
Distributie Buena Vista Distribution
Première 24 november 1999
Genre Animatiefilm, komedie, avontuur
Speelduur 92 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget US$ 90 miljoen
Opbrengst US$ 497 miljoen[1]
Gewonnen prijzen 18
Overige nominaties 37
Voorloper Toy Story (1995)
Vervolg Toy Story 3 (2010)
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Toy Story 2 is een Amerikaanse animatiefilm uit 1999. De productie is het eerste vervolg op de animatiefilm Toy Story van Pixar. Net als de vorige werd ook deze film geheel met de computer getekend.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Rex en Buzz Lightyear zitten een Buzz Lightyear-game te spelen. Buzz (in de game) dwaalt zich een weg door het fort van Zurg. Rex verliest het spel uiteindelijk.

Andy gaat op zomerkamp, maar anders dan andere jaren neemt hij Woody niet mee omdat deze kort voor Andy's vertrek (toen hij met hem aan het spelen was) beschadigd is geraakt, en Andy bang is dat Woody op het kamp zeker kapot zal gaan.

Wanneer Woody ziet hoe Wheezy, een goede vriend van hem, verkocht zal worden op een rommelmarkt, komt hij hem te hulp. Hierdoor wordt hij echter gezien door verzamelaar Al McWiggin, de eigenaar van een speelgoedzaak. Al wil Woody - koste wat kost - kopen. Wanneer Andy’s moeder weigert, steelt Al Woody.

In Al’s appartement leert Woody drie andere speelgoedpoppen kennen: de cowgirl Jessie, het paard Bullebeest en Stinky Pete de goudzoeker. Stinky Pete zit nog in zijn originele doos waarin hij ooit is verkocht. Het blijkt dat Woody samen met deze drie anderen de ster was in een inmiddels vergeten kinderserie getiteld Woody’s Western. Nu Al Woody heeft, kan hij de vier poppen als set verkopen aan een museum in Japan. Woody weigert eerst en Jessie wordt boos op hem. Als Woody het goedmaakt met Jessie, komt hij erachter dat Jessie ooit een eigenares had genaamd Emily. Emily was tiener geworden en vergat Jessie. Dan overtuigt Stinky Pete Woody dat dit het beste voor hem is. Immers, ooit zal Andy, naar wie Woody graag terug wil, volwassen worden en Woody ook vergeten. Langzaam begint Woody het idee steeds aantrekkelijker te vinden.

Ondertussen zet Buzz een reddingsactie op touw, samen met Rex, Slinky, Meneer Aardappelhoofd en Hamm. De vijf reizen af naar Al’s speelgoedwinkel in de hoop Woody daar te vinden. In de speelgoedwinkel ontstaat een persoonsverwisseling wanneer Buzz een andere Buzz tegen het lijf loopt (Al verkoopt Buzz ook in zijn speelgoedwinkel), en door hem wordt opgesloten in een doos. Hij kan later ontsnappen, maar dan zijn de anderen reeds vertrokken met de tweede Buzz.

Na wat omzwervingen belandt het hele gezelschap in Al’s appartement. Buzz komt oog in oog met de tweede Buzz te staan en lost zo de verwarring op. Daarna geeft hij Woody een peptalk over hoe Woody hem ooit leerde hoe leuk het is om een stuk speelgoed te zijn. Jessie, Bullebeest en Stinky Pete denken dat het speelgoed een stel overvallers zijn omdat Meneer Aardappelhoofd dacht dat ze Woody martelden. Woody komt terug op zijn beslissing en wil met zijn vrienden huiswaarts keren. Dan grijpt Stinky Pete in. Hij schroeft het luchtrooster, waardoor het gezelschap binnen was gekomen, dicht zodat Woody niet weg kan. Het blijkt dat hij helemaal niet de wijze, aardige man is die hij leek. Hij is in werkelijkheid een verbitterd stuk speelgoed die in de reis naar Japan eindelijk zijn kans ziet op eeuwige glorie.

Al keert terug en neemt de vier poppen mee naar het vliegveld. Buzz en co zetten de achtervolging in met een busje van de Pizza Planeet (een restaurant uit de vorige film). Daar zitten drie aliens in. Meneer Aardappelhoofd wist ze te redden toen ze in paniek raakten. Dan zeggen ze "U hebt ons leven gered, wij zijn u eeuwig dankbaar" (ook in de volgende film). Steeds maar weer. Meneer Aardappelhoofd wordt hier gek van. Op het vliegveld sporen ze Al’s koffer op. Woody wordt gered. Om Stinky Pete een lesje te leren, laten ze hem achter in de tas van een meisje zodat hij eindelijk kan ervaren hoe het is als een kind met je speelt. Bullebeest en Jessie besluiten met Woody mee te gaan naar zijn huis.

Andy keert huiswaarts en denkt dat Jessie en Bullebeest geschenken zijn van zijn moeder. Hij repareert Woody’s arm. Op tv zien Hamm en Rex een reclamefilmpje van Al’s speelgoedwinkel, waaruit blijkt dat hij failliet is gegaan door de misgelopen deal in Japan. Al had maar 1 dollar gekregen. Hamm en Rex moeten erom lachen.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Personage Taal
Originele versie Nederlandse versie Vlaamse versie
Sheriff Woody Pride Tom Hanks Peter Paul Muller Warre Borgmans
Buzz Lightyear / Buzz Lightyear 2 Tim Allen Kees Prins Vic De Wachter
Jessie Joan Cusack
Mary Kay Bergman (jodelen)
Sarah McLachlan (zang)
Angélique de Bruijne
Plien van Bennekom (jodelen en zang)
Ann Van den Broeck
Zeurpiet de Goudzoeker Kelsey Grammer Lou Landré Herbert Flack
Mr. Aardappelhoofd Don Rickles Ronald Van Rillaer Hubert Damen
Slinky Jim Varney Chiem van Houweninge Luk De Koninck
Rex Wallace Shawn Arjan Ederveen Johan Van Assche
Hamm John Ratzenberger Luk Van Mello
Al McWhiggin Wayne Knight Kees van Lier Tom Van Bauwel
Bo Beep Annie Potts Monique van de Ven Antje De Boeck
Mvr. Aardappelhoofd Estelle Harris Corry van der Linden Gilda De Bal
Andy Davis John Morris Adriaan van Veldhuizen Jonas Wyns
Barbie Gids Jodi Benson Marlies Somers Cathy Vanderstappen
Keizer Zurg Andrew Stanton Arnold Gelderman Dirk Denoyelle
Mvr. Davis (Andy's moeder) Laurie Metcalf Beatrijs Sluijter Gilda De Bal
Sergeant R. Lee Ermey Arnold Gelderman Tom Van Bauwel
Wheezy Joe Ranft
Robert Goulet
Reinder van der Naalt
Gé Titulaer (zang)
Dirk Denoyelle
David Davidse (zang)
Aliens Jeff Pidgeon Stan Limburg Dominique Deruddere

Overige Stemmen Nederlandse versie: Paul Passchier, Edward Reekers, Herman van Doorn, Danielle Mulder, Lisa Boray, Martin Stoker, Fred Butter, Marcel Maas, Mila Teule, Pam Teule, Michiel Post, Japser Sohier, Yannick Voogd, Joris Voogd en Bobbi van Roozendaal

Peter Paul Muller als Zanger

Overige Stemmen Vlaamse versie: An Lovink, Yves Dujardin, Marie Pien, Henri De Coster, Marina Lerchs, Wim Opbrouck, Günther Lesage, alek goschevzky, Valérie Simon en Sandra De Moyter

David Davidse als Zanger

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Productie[bewerken | brontekst bewerken]

Toy Story 2 was oorspronkelijk bedoeld als een direct-naar-video-vervolg op Toy Story. Disney gaf Pixar de opdracht voor een 60 minuten durend verhaal. Disney was echter zo onder de indruk van wat Pixar had gemaakt, dat ze besloten van Toy Story 2 toch een bioscoopfilm te maken. Het verhaal werd uitgebreid naar 90 minuten.

Pixar en Disney hadden een contract voor vijf gezamenlijke films. Toen besloten werd Toy Story in de bioscopen uit te brengen, wilde Pixar Toy Story 2 mee laten tellen als een van deze vijf films. Disney argumenteerde echter dat Toy Story 2 was afgesproken buiten het contract om, en dus niet onder de vijf films viel. Dit leidde tot onenigheid tussen de twee bedrijven, en wordt nog geregeld genoemd als de reden dat Pixar in 2004 besloot zijn samenwerking met Disney niet te verlengen.

Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]

Net als zijn voorganger werd Toy Story 2 positief ontvangen. De film scoorde een 100% op Rotten Tomatoes.

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

In de film komen drie gezongen nummers voor, waarvan twee nieuwe. Deze werden geschreven door Randy Newman. Hij componeerde ook de muziek.

  • When She Loved Me – gezongen door Sarah McLachlan, waarin het personage Jessie Woody vertelt hoe ze ook ooit het eigendom was van een kind, maar dat dit kind haar uiteindelijk ontgroeide.
  • Woody's Roundup – gezongen door Riders in the Sky; de titelsong van de serie Woody's Roundup.
  • Het derde nummer is een nieuwe versie van You've Got A Friend In Me, welke ook al te horen was in de vorige film.

Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

2000
  • De ASCAP Award voor Top Box Office Films – gewonnen
  • Een Academy Award voor beste lied
  • De Saturn Award voor beste fantasyfilm
  • De Saturn Award voor beste muziek
  • Negen Annie Awards:
    • Outstanding Achievement in an Animated Theatrical Feature
    • Outstanding Individual Achievement for Directing in an Animated Feature Production – gewonnen
    • Outstanding Individual Achievement for Music in an Animated Feature Production – gewonnen
    • Outstanding Individual Achievement for Storyboarding in an Animated Feature Production – gewonnen
    • Outstanding Individual Achievement for Voice Acting by a Female Performer in an Animated Feature Production – gewonnen
    • Outstanding Individual Achievement for Voice Acting by a Male Performer in an Animated Feature Production – gewonnen
    • Outstanding Individual Achievement for Writing in an Animated Feature Production – gewonnen
    • Outstanding Individual Achievement for Character Animation
    • Outstanding Individual Achievement for Production Design in an Animated Feature Production
  • De Blockbuster Entertainment Award voor favoriete familiefilm
  • De Bogey Award – gewonnen
  • De Critics' Choice Award voor beste animatiefilm – gewonnen
  • De Artios voor Best Casting for Animated Voiceover - Feature Film
  • De Golden Globe voor Best Motion Picture - Comedy/Musical
  • De Golden Globe voor Best Original Song - Motion Picture
  • De KCFCC Award voor beste animatiefilm – gewonnen
  • Drie Blimp Awards:
    • Favoriete film
    • Favorite Voice from an Animated Movie (Tim Allen)
    • Favorite Voice from an Animated Movie (Tom Hanks)
  • De Sierra Award voor beste animatiefilm
  • De Sierra Award voor beste lied
  • De MTV Movie Award voor beste filmduo
  • De Golden Reel Award voor Best Sound Editing - Animated Feature
  • De Golden Reel Award voor Best Sound Editing - Music - Animation
  • De OFCS Award voor beste film
  • De OFCS Award voor Best Screenplay, Original
  • De Golden Satellite Award voor Best Motion Picture, Animated or Mixed Media – gewonnen
  • De Golden Satellite Award voor Best Original Song – gewonnen
  • De Teen Choice Award voor Film - Choice Hissy Fit
  • De Young Artist Award voor beste familiefilm – gewonnen
2001
  • De Grammy Award voor Best Song Written for a Motion Picture, Television or Other Visual Media – gewonnen
  • De Grammy Award voor Best Score Soundtrack Album for a Motion Picture, Television or other Visual Media
2005

Wetenswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bij het zappen van de tv door Hamm het spaarvarken, komen verscheidene shorts van Pixar voor, waaronder Knick Knack en Tin Toy.
  • Naar aanleiding van de film verscheen er ook een videospel, Toy Story 2: Buzz Lightyear to the Rescue.
  • De poppendokter die de arm van Woody vastnaait is het personage dat ook speelt in Geri's Game.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]