Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Sittard (1888-1918)
Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Sittard (1888-1918) geeft een overzicht van verkiezingen voor de Nederlandse Tweede Kamer in het kiesdistrict Sittard in de periode 1888-1918.[1]
Het kiesdistrict Sittard was eerder ingesteld geweest in de periode 1848-1850. Het kiesdistrict werd opnieuw ingesteld na de grondwetsherziening van 1887. Tot het kiesdistrict behoorden vanaf dat moment de volgende gemeenten: Amstenrade, Beek, Bingelrade, Borgharen, Born, Broeksittard, Brunssum, Bunde, Eygelshoven, Elsloo, Geleen, Geulle, Grevenbicht, Hoensbroek, Hulsberg, Itteren, Jabeek, Limbricht, Merkelbeek, Munstergeleen, Nieuwenhagen, Nieuwstadt, Nuth, Obbicht en Papenhoven, Oirsbeek, Schimmert, Schinnen, Schinveld, Sittard, Spaubeek, Stein, Stevensweert, Susteren, Ubach over Worms, Ulestraten, Urmond en Wijnandsrade.
Het kiesdistrict Sittard vaardigde in deze periode per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer.
Legenda
- vet: gekozen als lid van de Tweede Kamer.
6 maart 1888[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.[2]
6 maart | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 1.821 |
Opkomst | 1.679 |
Geldige stemmen | 1.663 |
Blanco stemmen | 15 |
Kandidaten | |
H.F. Lambrechts[3] | 876 |
G. Berkers | 466 |
C. Kamps | 311 |
9 juni 1891[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.
9 juni | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 1.975 |
Opkomst | 1.452 |
Geldige stemmen | 1.408 |
Blanco stemmen | 43 |
Kandidaten | |
H.F. Lambrechts[4] | 982 |
C. Kamps | 345 |
G. Berkers | 73 |
10 april 1894[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.
10 april | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 2.070 |
Opkomst | 1.082 |
Geldige stemmen | 1.050 |
Blanco stemmen | 31 |
Kandidaten | |
H.F. Lambrechts[4] | 963 |
C.C.M.H. de Bieberstein Rogalla Zawadsky | 51 |
22 december 1896[bewerken | brontekst bewerken]
Jerôme Lambrechts, gekozen bij de verkiezingen van 10 april 1894, overleed op 25 november 1896. Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.
22 december | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 1.921 |
Opkomst | 1.167 |
Geldige stemmen | 1.122 |
Blanco stemmen | 38 |
Kandidaten | |
C.C.M.H. de Bieberstein Rogalla Zawadsky | 1.094 |
15 juni 1897[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.
15 juni | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 6.018 |
Opkomst | 2.580 |
Geldige stemmen | 2.535 |
Blanco stemmen | 45 |
Kandidaten | |
C.C.M.H. de Bieberstein Rogalla Zawadsky[4] | 2.240 |
A. Kamps | 292 |
14 juni 1901[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.
14 juni | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 6.704 |
Opkomst | 4.144 |
Geldige stemmen | 4.014 |
Blanco stemmen | 130 |
Kandidaten | |
M.J.G.J. Arnoldts | 2.052 |
C.C.M.H. de Bieberstein Rogalla Zawadsky[4] | 1.962 |
30 juli 1903[bewerken | brontekst bewerken]
Jean Arnoldts, gekozen bij de verkiezingen van 14 juni 1901, werd op 28 juni 1903 vervallen verklaard van het lidmaatschap van de Tweede Kamer vanwege faillissement. Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.
30 juli | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 6.769 |
Opkomst | 4.942 |
Geldige stemmen | 4.738 |
Blanco stemmen | 204 |
Kandidaten | |
J.H.J. Beckers | 2.582 |
J.L.M.H. van Wessem | 716 |
A.G. Snijders | 542 |
J. Claessen | 451 |
L.G. Schons | 361 |
J.J.A. Kamps | 39 |
H.A.E. Gadiot | 30 |
C.J.M. Ruijs de Beerenbrouck | 9 |
J.H. ten Dijck | 8 |
16 juni 1905[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.
16 juni | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 6.935 |
Opkomst | 2.327 |
Geldige stemmen | 2.241 |
Blanco stemmen | 86 |
Kandidaten | |
J.H.J. Beckers[4] | 1.919 |
J.J.A. Kamps | 322 |
11 juni 1909[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.
11 juni | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 7.659 |
Kandidaten | |
J.H.J. Beckers[4] |
Beckers was de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.
17 juni 1913[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.
17 juni | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 8.961 |
Opkomst | 7.235 |
Geldige stemmen | 7.107 |
Blanco stemmen | 128 |
Kandidaten | |
J.H.J. Beckers[4] | 4.548 |
A.H. Gijzels | 2.559 |
15 juni 1917[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.
15 juni | |
---|---|
Kiesgerechtigden | 10.264 |
Kandidaten | |
J.H.J. Beckers[4] |
De zeven in de vorige Tweede Kamer vertegenwoordigde partijen hadden afgesproken in elkaars kiesdistricten geen tegenkandidaten te stellen.[5] Beckers was derhalve de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.
Opheffing[bewerken | brontekst bewerken]
De verkiezing van 1917 was de laatste verkiezing voor het kiesdistrict Sittard. In 1918 werd voor verkiezingen voor de Tweede Kamer overgegaan op een systeem van evenredige vertegenwoordiging met kandidatenlijsten van politieke partijen.
Bronnen
- Tweede Kamerverkiezingen kiesdistrict Sittard op www.verkiezingsuitslagen.nl
- Verkiezingen Tweede Kamer 1848-1918 op huygens.knaw.nl
Noten
- ↑ De verkiezingen in 1888 waren de eerste verkiezingen waarbij een Tweede Kamer van 100 leden gekozen werd; de verkiezingen in 1918 waren na de opheffing van de kiesdistricten de eerste verkiezingen waarbij de uitslag bepaald werd op grond van het stelsel van evenredige vertegenwoordiging.
- ↑ Bij de grondwetsherziening van 1887 was het aantal leden van de Tweede Kamer uitgebreid van een variabel aantal, afhankelijk van de bevolkingsomvang, naar een vast aantal van 100. Tegelijkertijd werd het aantal kiesdistricten uitgebreid.
- ↑ Lambrechts was aftredend Tweede Kamerlid voor Roermond, waarvan het kiesdistrict Sittard in 1888 een afsplitsing was.
- ↑ a b c d e f g h Aftredend en herkiesbaar Tweede Kamerlid voor Sittard.
- ↑ Na de verkiezingen in 1917 zou een grondwetsherziening van kracht worden waarbij het stelsel van evenredige vertegenwoordiging werd ingevoerd ter vervanging van het districtenstelsel. Het was daarom te verwachten dat er op korte termijn nieuwe verkiezingen zouden worden gehouden. Zie ook het artikel over de Pacificatie van 1917.