Paulien Cornelisse

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Paulien Cornelisse
Paulien Cornelisse in CC De Ploter in Ternat
Algemene informatie
Geboren 24 februari 1976
Geboorteplaats Amsterdam
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep Schrijfster
Journaliste
Cabaretière
Columniste
Presentatrice
Werk
Jaren actief 2000–heden
Genre Comedy
Bekende werken Taal is zeg maar echt mijn ding
En dan nog iets
Uitgeverij Uitgeverij Contact
(en) IMDb-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Paulien Cornelisse (Amsterdam, 24 februari 1976) is een Nederlandse schrijfster, cabaretière, columniste en televisiepresentator.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Paulien Cornelisse werd in 1976 geboren in Amsterdam. Ze groeide aanvankelijk op in een grachtenpandwoning op de Herengracht ter hoogte van de Gouden Bocht, maar haar familie verhuisde in 1983 naar de Albrecht Dürerstraat in Oud-Zuid.[1] Ze doorliep eerst de Openbare (OBS) Nicolaas Maes Basisschool en bezocht van 1988 tot 1994 het Barlaeus Gymnasium. Vervolgens studeerde ze een jaar op de Brandeis-universiteit in Waltham bij Boston. Van 1995 tot 2000 studeerde ze psychologie aan de Universiteit van Amsterdam. In het jaar 1998–1999 studeerde ze aan de universiteit van Hiroshima.[2]

Cabaret en theater[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1999 tot 2003 vormde ze samen met Irene van der Aart het cabaretduo Rots. Tussen 2001 tot 2004 speelde ze bij Comedytrain. Het jaar erop begon ze solo op te treden als cabaretière, en in 2007 deed ze mee aan het Leids Cabaret Festival, waar ze tweede werd. In 2008 ging haar eerste volledige voorstelling Dagbraken in première, waarvoor ze in 2010 de cabaretprijs Neerlands Hoop kreeg. Hallo Aarde was haar tweede avondvullende voorstelling. Hierin hield ze zich onder andere bezig met het observeren en analyseren van het vaak opmerkelijke gedrag en taalgebruik van de mens en van zichzelf. Eind oktober 2013 ging haar derde voorstelling Maar ondertussen in première waarmee ze door Nederland en België toerde.[3]

Samen met Chris Bajema heeft ze enkele gelegenheidsvoorstellingen gemaakt, waaronder View-o-rama en Live vanuit de Stoek, die ze speelden op festivals als Oerol en De Parade. In 2009 speelde ze met Janne Schra op Oerol de voorstelling Een hoorspel om te zien.

Geschreven taal[bewerken | brontekst bewerken]

In 2000 begon Cornelisse als schrijvend journalist en vanaf 2007 ook als columnist. Tussen 2008 en 2018 verscheen wekelijks een column van haar in nrc.next en in NRC Handelsblad. Vanaf augustus 2018 schrijft ze beurtelings met Sander Donkers een column op de voorpagina van De Volkskrant.[4] Maandelijks schrijft ze een dialoog voor het tijdschrift JAN. Daarnaast schrijft ze artikelen voor kranten en tijdschriften.[2][5]

In 2009 publiceerde ze het boek Taal is zeg maar echt mijn ding waarin ze het dagelijkse moderne taalgebruik observeert en becommentarieert. Het boek werd een bestseller (platina) en werd in 2018 verfilmd. In 2012 volgde En dan nog iets, waarna ze De verwarde cavia, Taal voor de leuk en Japan in honderd kleine stukjes publiceerde.

Podcast en televisie[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 richtte Cornelisse samen met Micha Wertheim de maandelijkse podcast Echt Gebeurd op.[6] In 2009 nam ze deel aan het televisieprogramma De tafel van 5, dat echter maar een kort leven beschoren was. Verder nam ze in 2012 deel aan het Vlaamse programma De Slimste Mens ter Wereld en in 2013 aan Wie is de Mol?.

In september 2018 presenteerde Cornelisse de vierdelige documentaireserie Tokidoki voor de VPRO waarin ze aan de hand van bepaalde woorden de Japanse samenleving onderzoekt. In mei 2020 verscheen een tweede seizoen.

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Theater[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paulien_Cornelisse&oldid=66473606"