Bloembodem
De bloembodem of bloemas (receptaculum) is het al of niet verbrede eind van de bloemsteel of stengel waarop alle delen van de bloem staan ingeplant. In de regel is dit stengeldeel zo kort, dat de leden en de knopen niet te onderscheiden zijn.
De bloembodem kan plat, hol of bol zijn. De term bloembodem gebruikt men doorgaans ook voor de verbrede hoofdas van een hoofdje of van een korfje bij samengesteldbloemigen. Soms is de bloembodem boven de inplanting van kelk en kroon verhoogd of tot een schijf aangezwollen.
Een schijf- of ringvormige verdikking van de bloembodem wordt schijf of discus genoemd en heeft nectarklieren. Een discus komt voor bij esdoorn (Acer).[1]
De bloembodem kan bij sommige soorten betrokken zijn bij de vorming van een schijnvrucht.
- ↑ M.A. Fischer, K. Oswald, W. Adler: Exkursionsflora für Österreich, Liechtenstein und Südtirol. Dritte Auflage, Land Oberösterreich, Biologiezentrum der OÖ Landesmuseen, Linz 2008, ISBN 978-3-85474-187-9, S. 93, 98f.
· 
· 