Naar inhoud springen

Echte vleerhonden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Echte vleerhonden
Kalong (Pteropus vampyrus)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Chiroptera (Vleermuizen)
Familie:Pteropodidae (Vleerhonden)
Geslacht
Pteropus
Brisson, 1762
Typesoort
Vespertilio vampirus niger Kerr, 1792
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Echte vleerhonden op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren
Pteropus Vampyrus

Echte vleerhonden[1] of schijnkalongs (Pteropus) zijn een geslacht van vleermuizen uit de familie der vleerhonden. Vertegenwoordigers van dit geslacht komen voor in de tropen van Afrika tot in Oceanië.

Beschrijving

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze meestal grote vleerhonden hebben geen staart. Op de tweede vinger van de vleugel zit een klauw. Per kaakhelft zijn er twee snijtanden aanwezig. De rug is meestal bleek en verschilt in kleur van de onderkant van het lichaam.

Verspreiding

[bewerken | brontekst bewerken]

Vertegenwoordigers van dit geslacht komen voor in Zuid-Azië, Oost-Azië, Zuidoost-Azië en van Australië tot ver in Oceanië. Verder in de Indische Oceaan onder andere op Madagaskar en Pemba (Tanzania). Een groot deel van de soorten komt slechts op kleine, geïsoleerde eilandengroepen voor.

Taxonomie

[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht omvat 64 soorten en is daarmee verreweg het grootste geslacht van de familie en het op zes na grootste geslacht van de zoogdieren.

Het is waarschijnlijk dat er nog meerdere onbeschreven Pteropus-soorten bestaan. Zo is bekend dat er bijvoorbeeld soorten zijn die verwant zijn aan P. chrysoproctus, P. melanopogon en P. pohlei, maar nog onbeschreven zijn.

Het geslacht Pteropus is het nauwste verwant aan een aantal kleine geslachten uit de eilanden van Zuidoost-Azië en Oceanië: Acerodon, Desmalopex, Mirimiri, Neopteryx, de apenkopvleermuizen (Pteralopex) en Styloctenium. Het geslacht Desmalopex, dat uitsluitend in de Filipijnen voorkomt, werd tot 2008 niet als een apart geslacht gezien, maar in Pteropus geplaatst. Melonycteris is ook verwant en Eidolon en Notopteris behoren mogelijk tot dezelfde groep, de onderfamilie Pteropodinae.

Soorten

[bewerken | brontekst bewerken]

De ruim zestig beschreven soorten worden in een aantal groepen verdeeld, die op het werk van Knut Andersen (ca. 1910) teruggaan. Of deze groepen natuurlijke clusters van soorten zijn, is vooralsnog echter niet duidelijk en de monofylie van sommige is discutabel. Verdeeld naar Andersens groepen zijn de soorten de volgende:

Literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp.
  • Giannini, N.P. & Simmons, N.B. 2005. Conflict and congruence in a combined DNA-morphology analysis of megachiropteran bat relationships (Mammalia: Chiroptera: Pteropodidae). Cladistics 21:411-437.
  • Giannini, N.P., Almeida, F.C., Simmons, N.B. & Helgen, K.M. 2008. The systematic position of Pteropus leucopterus and its bearing on the monophyly and relationships of Pteropus (Chiroptera: Pteropodidae). Acta Chiropterologica 10(1):11-20.
  • Pteropus sp. A op Philippine Mammalian Fauna
  • Simmons, N.B. 2005. Order Chiroptera. Pp. 312-529 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0

Bronnen

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Echte_vleerhonden&oldid=68114584"