Fleur Agema

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fleur Agema
Fleur Agema (2007).
Algemene informatie
Volledige naam Marie-Fleur Agema
Geboren 16 september 1976
Geboorteplaats Purmerend
Functie Lid Tweede Kamer
Sinds 30 november 2006
Partij LPF (2002-2004)
PVV (2006-heden)
Titulatuur MA
Politieke functies
2003-2007 Provinciale Staten van Noord-Holland
2006-heden Lid Tweede Kamer
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Nederland

Marie-Fleur (Fleur) Agema (Purmerend, 16 september 1976) is een Nederlands politica. Namens de Partij voor de Vrijheid (PVV) maakt ze sinds 30 november 2006 deel uit van de Tweede Kamer der Staten-Generaal.

Ze is woordvoerder ouderenzorg, gehandicaptenzorg en jeugdzorg. Agema stond bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2006, 2010, 2012, 2017, 2021 en 2023 op de tweede plek van de kandidatenlijst van de PVV en was medeonderhandelaar naast Geert Wilders in het begrotingsoverleg van het kabinet-Rutte I in 2012.

Opleiding, carrière en eerdere politieke levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Agema groeide op in het horecabedrijf van haar ouders. Naast haar studie was ze bedrijfsleider van een horecabedrijf en gaf ze zeilles.

Agema volgde de opleiding architectuur aan achtereenvolgens de Kunstacademie, de Academie van Bouwkunst en de MaHKU/Open University. Ze exposeerde onder meer in het Museon, de Grote Kerk en het Gemeentehuis in Den Haag, de oude Philipsfabriek en CraftDesign. Ze had een eigen stand op de meubelvakbeurs van 1999. In 2004 haalde ze haar Master (of Arts) met een ontwerp voor een gevangenis en een masterthesis over detentie. Ze werkte van 1999 tot 2003 op een architectenbureau.

Op 20 maart 2003 werd ze voor de Lijst Pim Fortuyn in de Provinciale Staten van de provincie Noord-Holland gekozen. Na enkele geschillen stapte Agema met Paul Meijer uit het bestuur en richtten ze Forza! Nederland op. Agema heeft de naam Forza! bedacht, maar keerde in 2004 kort terug bij de provinciale afdeling. In 2004 ging ze als onafhankelijke Groep Agema verder. In die periode wilde zij de aandacht vestigen op de subsidieverstrekking door de provincie aan bijvoorbeeld de Milieufederatie Noord-Holland en de Stichting Stedenband Haarlem-Mutare. In 2006 sloot Agema zich aan bij de PVV van Geert Wilders. Onderzoeksjournalist Peter Siebelt schreef er het boek Sinistra over.[1]

Voor de Tweede Kamerverkiezingen 2006 kwam Agema op een tweede plaats op de kandidatenlijst van de PVV voor de Tweede Kamerverkiezingen van dat jaar. Agema nam op 14 maart 2007 afscheid van de Provinciale Staten. Commissaris van de Koningin Harry Borghouts zei in zijn afscheidswoord dat het begrip 'subsidies' in de provincie nooit meer los gezien zou worden van haar strijd voor een goede verantwoording van de besteding van gemeenschapsgeld.

In de Tweede Kamer[bewerken | brontekst bewerken]

Agema in het parlement (2010)

Agema staat bekend om haar strijd tegen de vele excessen in de ouderenzorg zoals pyjamadagen, 24-uursluiers, ondervoeding, uitdroging en doorligwonden. Ze kaartte het in haar ogen onterechte verschil tussen rechten van gevangenen en bewoners van zorginstellingen aan. Agema is kritisch op het weghalen van de verzorgingshuizen uit de ouderenzorg.[2] De laatste groep heeft geen rechten, gevangenen wel, volgens haar. De wet Baz, die deze rechten zou regelen, werd na de val van het kabinet-Rutte I met steun van het CDA en de VVD niet meer behandeld.

Tijdens Balkenende IV voerde ze de meeste debatten in de Tweede Kamer van alle vrouwelijke leden (UvA). Van alle leden voerde ze de meeste spoeddebatten, stond in de top van de meeste schriftelijke en mondelinge vragen, en diende 182 moties in. In 2009 diende ze een initiatiefwetsvoorstel in om, in de strijd tegen loverboys, de prostitutieleeftijd te verhogen van 18 naar 21 jaar. Het kabinet-Rutte I nam dit initiatief over.

In 2010 nam ze deel aan de werkgroep zorg voor het hoofdstuk ouderenzorg in het gedoog- en regeerakkoord van het kabinet-Rutte I. De PVV regelde 852 miljoen euro voor de bestrijding van ouderenmishandeling, de Inspectie voor de Gezondheidszorg en voor 12.000 extra handen aan het bed. De zogenoemde 'Agemagelden'. Later kwam daar het in het basispakket houden van de rollator en andere loophulpmiddelen bij. In 2012 gingen de eerste 28 zorginstellingen op initiatief van de PVV regelarm en regelvrij werken.

In het voorjaar van 2012 was Agema medeonderhandelaar Wilders in het overleg met premier Rutte en vicepremier Verhagen over de begroting voor 2013, het zogeheten Catshuisoverleg. Op 21 april klapte het overleg. Daags erna viel het kabinet-Rutte I.

Van 13 januari 2015 tot 5 mei 2015 was Agema met zwangerschapsverlof. Hierna presenteerde zij haar boek Verzilveren - excellente zorg voor minder geld, een aanklacht tegen het kabinetsbeleid van de ouderenzorg. Zij werd als Kamerlid vervangen door Karen Gerbrands.

Op 8 november 2018 ontstak Agema in woede tijdens het debat over de Backpay-uitkeringen aan oorlogsslachtoffers uit Nederlands-Indië toen staatssecretaris Paul Blokhuis reageerde dat hij de conclusie niet deelde dat het niet integer zou zijn gegaan. Hierop kreeg Agema overweldigend applaus van de publieke tribune.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Agema lijdt aan de zenuwaandoening multiple sclerose.[3] Zij heeft een relatie met Tweede Kamerlid Léon de Jong[4] en samen hebben ze een dochter.[5]

Onderscheiding[bewerken | brontekst bewerken]

In 2011 won Agema de prijs Engel van het Jaar van de ChristenUnie-jongerenorganisatie PerspectieF vanwege haar inzet voor het ongeboren leven en het ter sprake brengen van het terugdringen van het aantal abortussen.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Gesloten Architectuur - Het verleden, heden en de toekomst van detentie in Nederland, Masterthesis MAHKU/Open University, 2004.
  • Verzilveren - excellente zorg voor minder geld, uitg. Van Praag, 2015 ISBN 978-90-4902419-2

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Fleur Agema van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fleur_Agema&oldid=67407730"