Leeds United FC

Leeds United
Leeds United FC
Naam	Leeds United Football Club
Bijnaam	The Whites The Peacocks
Opgericht	1919
Plaats	Leeds, Engeland
Stadion	Elland Road
Capaciteit	37.890
Voorzitter	Andrea Radrizzani
Eigenaar	Aser Group Holding (90%) 49ers Enterprises (10%)
Algemeen directeur	Ben Mansford
Trainer	Marcelo Bielsa
Competitie	Championship
Website	leedsunited.com
Thuis Uit
Geldig voor 2018/19
Portaal    Voetbal

Leeds United Football Club is een Engelse professionele voetbalclub uit Leeds, West Yorkshire. De club is opgericht in 1919 na de opheffing van Leeds City FC en speelt haar wedstrijden op Elland Road. Ze spelen in de Championship, het tweede niveau van het Engels voetbalsysteem. In 2004 speelde de club voor het laatst in de Premier League.

Leeds United werd in de historie driemaal Engels landskampioen. Daarnaast won de club eenmaal de FA Cup, eenmaal de League Cup, tweemaal de Charity Shield en twee keer de Jaarbeursstedenbeker. In 1975 verloor Leeds in de finale van de Europacup I van Bayern München. Het merendeel van de prijzen die Leeds United heeft gewonnen stamt uit de jaren 60 en jaren 70, toen de club onder leiding stond van succestrainer Don Revie.

De club kwam van 1990 tot 2004 onafgebroken uit op het hoogste niveau en mocht zich in 1992 de laatste kampioen van de Football League First Division noemen. Na degradatie naar het tweede niveau in 2004 volgden financiële problemen en de vereniging werd in 2007 verkocht aan de Engelse zakenman Ken Bates. Dit resulteerde in tien punten aftrek waardoor Leeds voor het eerst in haar historie degradeerde naar het derde niveau, de League One. In 2010 promoveerde de club onder leiding van Simon Grayson terug naar de Championship. Sinds juni 2018 staat Leeds United onder leiding van Marcelo Bielsa.

Geschiedenis

Beginjaren

Leeds City FC werd opgericht in 1904 door supporters van Hunslet FC, een nog oudere club. Al in oktober 1904 begon de club op Elland Road te spelen. Dit was het voormalige onderkomen van een opgedoekt rugbyteam.

Toen de Football League in 1905 de tweede divisie uitbreidde naar 20 clubs werd Leeds City FC toegelaten, samen met onder meer Chelsea. Leeds was op dat moment de grootste stad in Engeland zonder professioneel voetbalteam.

In april 1912 werd Herbert Chapman aangesteld als trainer en hij bleef aan tot 1919. Toen diende een teleurgestelde oud-speler, Charlie Copeland, een klacht in bij de Football League over het betalen van te hoge salarissen aan spelers. Hoewel er geen bewijs werd gevonden, werd de club gestraft en daardoor ontbonden. Port Vale nam de plaats in van Leeds City. Op een veiling werden alle activa van de club geveild. Sterspeler Billy McCleod werd verkocht aan Notts County en Herbert Chapman vertrok naar Arsenal, waar hij een legende werd.

Vlak nadat Leeds City werd ontbonden, werd Leeds United opgericht. De nieuwe bespeler van Elland Road, Yorkshire Amateurs AFC, bood het stadion aan Leeds United aan, dat nu oud-speler Dick Ray als trainer had. In mei 1920 werd de club weer toegelaten in de Football League, tegelijk met Cardiff City.

Don Revie

In de veertig jaren die volgden, promoveerde de club weleens naar de hoogste divisie, maar degradeerde even vaak weer. In maart 1961 werd voormalig Engels international Don Revie aangesteld als trainer. Door winst in de laatste wedstrijd van het seizoen 1961/62 werd degradatie naar de derde divisie ontlopen, en daarna begon het beter te gaan. Revie stelde een nieuw team samen rond de Schotse spits Bobby Collins. Samen met onder meer Billy Bremner promoveerde de club in 1964 weer naar de hoogste divisie.

Hoewel de club twee keer het landskampioenschap binnenhaalde, en ook een keer de FA Cup, had Leed United de reputatie te onderpresteren. Het team, dat op het hoogtepunt in 1970 bestond uit zeventien internationals (terwijl er toen amper spelers van buiten de Britse Eilanden in het Engelse voetbal speelden), kwam namelijk vaak dicht bij succes, om vervolgens het dan net niet te halen. Echter, het laatste seizoen, 1973/74, van Revie op Elland Road eindigde in een tweede landstitel van de club.

Na het vertrek Revie volgden nieuwe trainers elkaar snel op. Onder andere Brian Clough, Jock Stein en voormalig clubspeler Allan Clarke hadden de club onder hun hoede in de periode tot aan het seizoen, 1981/82, toen Leeds United weer degradeerde naar de tweede divisie.

Na deze degradatie werd Eddie Gray aangesteld als nieuwe trainer. Gray legde de nadruk op de jeugd, ook al omdat Leeds United er financieel niet heel goed voor stond. In 1985 was het Gray nog niet gelukt om weer te promoveren en hij werd opgevolgd door Billy Bremner. Die ging door op de weg die Gray was ingeslagen, maar wist ook geen promotie af te dwingen. Hij werd op zijn beurt op 27 september 1988 ontslagen en opgevolgd door Howard Wilkinson.

Howard Wilkinson

Wilkinson kreeg meer geld om te spenderen om promotie af te dwingen. Hij stelde een team samen dat jeugd en ervaring combineerde. Dit team was gebouwd rond de Schotse middenvelder Gordon Strachan, die was overgekomen van Manchester United. In het seizoen 1989/90 promoveerde Leeds United weer naar de hoogste divisie.

Spelers als Vinnie Jones, die waren gehaald om om te kunnen gaan met het fysieke spel van de tweede divisie, werden vervangen door onder anderen John Lukic en Gary McAllister. In het eerste seizoen terug in de hoogste divisie eindigde Leeds United als vierde. Het bestuur stelde Wilkinson daarom nog meer geld ter beschikking en onder meer Éric Cantona en Tony Dorigo kwamen de club versterken. In 1992 won de club dan ook weer het landskampioenschap en het zag ernaar uit dat de club weer een belangrijke factor in het Engelse voetbal zou worden. Lee Chapman was de belangrijkste speler in 1991/1992. Chapman scoorde zestien doelpunten waarvan twee hattricks. Zijn aanvalspartner Rod Wallace, die zeven seizoenen voor de club uitkwam, scoorde elf doelpunten.

Echter het seizoen na het kampioenschap verliep teleurstellend. De club probeerde de Europacup I te winnen, maar verloor beide wedstrijden tegen Glasgow Rangers. Cantona besloot daarop te vertrekken naar aartsrivaal Manchester United. Voor Cantona bleek dat een goede overstap, hij leek het missende stukje in de puzzel daar. Voor Leeds ging het daarna bergafwaarts. Spelers als Gary Speed en David Batty vertrokken ook en ondanks het aantrekken van onder anderen Lee Bowyer en Nigel Martyn ging het niet beter. Wilkinson werd uiteindelijk dan ook ontslagen, begin van het 1996/97 seizoen. George Graham volgde Wilkinson op. Onder anderen Jimmy Floyd Hasselbaink en Harry Kewell maakten naam in de tijd onder Graham, maar die vertrok naar Tottenham Hotspur.

Financiële problemen

David O'Leary, de assistent van Graham, volgde hem op. Het leek weer beter te gaan met Leeds. Talentvolle spelers als Jonathan Woodgate braken door. In het seizoen 1999/2000 wist de club als derde te eindigen en dwong daarmee voor het eerst kwalificatie voor de Champions League af. Het ging de club ook goed af in die Champions League. Het haalde de halve finale, waarin het verloor van het Spaanse Valencia.

Om het echte succes dan toch te behalen, werd er veel geld uitgegeven en voorzitter Peter Ridsdale had hiertoe grote leningen afgesloten. Echter het echte succes bleef uit en Leeds bleef zowel in seizoen 2000/01 als het seizoen erop steken op de vijfde plaats in de competitie en behaalde daarmee niet de beoogde geldbron die de Champions League is.

O'Leary werd in de zomer van 2002 opgevolgd door Terry Venables, maar ook onder hem, en onder zijn opvolgers Peter Reid en Eddie Gray, lukte het niet om het tij te laten keren. In mei 2004 degradeerde de club wederom naar de tweede divisie, inmiddels bekend als de Football League Championship.

Om financiële problemen te ontlopen werden in de tussentijd sterspelers als Rio Ferdinand, Robbie Keane, Harry Kewell, Lee Bowyer en Jonathan Woodgate verkocht voor veel geld en kwamen er alleen jeugdspelers, waaronder James Milner en Aaron Lennon, en goedkope spelers voor terug.

Later werden er nog meer sterspelers verkocht, onder wie Paul Robinson, Alan Smith, Mark Viduka en James Milner.

Op 21 januari 2005 werd bekendgemaakt dat Ken Bates, oud-voorzitter van onder meer Chelsea, de nieuwe voorzitter werd, door het 50%-aandeel van Gerald Krasner over te nemen. Door deze overname zijn de ergste financiële zorgen voor Leeds voorbij en kan de club mogelijk weer gaan werken aan een mooie toekomst.

Anno seizoen 2006/2007 werd Kevin Blackwell ontslagen vanwege tegenvallende prestaties, hij werd opgevolgd door Dennis Wise en diens assistent Gustavo Poyet, beide oud-spelers van Chelsea. Het nieuwe duo kon het tij echter niet keren, en op 28 april 2007 werd zelfs degradatie naar de League One, de derde divisie van het Engelse profvoetbal, onontkoombaar.

In februari 2008 vertrok Wise, hij trad aan als directeur van Newcastle United. Hij werd opgevolgd door Gary McAllister.

2007-2010: League One

Op 20 juli 2007 wordt bekend dat de spelers al zes weken geen salaris meer hebben ontvangen, en dat de schuldenlast van de club rond de 100 miljoen euro bedraagt. De club komt uit in Football League One en krijgt door de financiële problemen vijftien punten aftrek. Dit maakt de club meteen goed door de eerste 13 wedstrijden ongeslagen te blijven (11 overwinningen, 2 gelijke spelen). Na een wat mindere periode halverwege het seizoen lijkt promotie ver weg. Leeds sluit het seizoen onder McAllister echter sterk af, waardoor in de 45ste wedstrijd tegen Yeovil Town FC door een 0-1-overwinning een plaats in de play-offs veilig wordt gesteld. De play-offs beginnen slecht voor Leeds, met een thuisnederlaag tegen de nummer 4 uit de competitie, Carlisle United. Leeds verliest op Elland Road met 1-2. De uitwedstrijd maakt Leeds de achterstand ongedaan door een goal in de laatste minuut. Het wordt 0-2 en Leeds speelt de finale op Wembley, tegen Doncaster Rovers. De finale verloopt dramatisch. De finale van de League-one play-offs heeft nog nooit zoveel toeschouwers getrokken als deze keer, en het zijn overwegend Leeds-supporters. Het mag niet baten, Leeds verliest met 1-0. Doncaster promoveert, en Leeds United speelt ook in het seizoen 2008-2009 in de League One.

Het seizoen 2008/2009 begint onder leiding van McAllister goed voor Leeds. De eerste uitwedstrijd tegen Scunthorpe United wordt met 1-2 gewonnen. Leeds valt daarna echter even terug, en heeft het vooral moeilijk in uitwedstrijden. In september komt Leeds terug naar boven, doordat het in deze maand zes wedstrijden op rij wint. In oktober verliest het vier keer, waardoor Leeds begin november op de tweede plaats staat, met een punt achterstand op Scunthorpe United. Vervolgens valt Leeds echter ver terug. Na onder meer 5 nederlagen op een rij in november en december staat de ploeg na 21 gespeelde wedstrijden op een teleurstellende negende plaats. Ook wordt het team uitgeschakeld in de FA Cup door te verliezen van het nietige Histon FC. Na de laatste competitie nederlaag tegen Milton Keynes Dons wordt trainer McAllister ontslagen. Zijn opvolger is Simon Grayson, de succesvolle manager die Blackpool FC naar de Championship bracht. De club eindigt op de 4e plaats van de ranglijst, wat recht geeft op het spelen van play-offs om promotie. Het seizoen eindigt voor Leeds United na de verloren halve finale van de play-offs tegen Millwall.

Onder trainer Simon Grayson kent Leeds United in 2009-2010 enkele successen. Zo schakelt het Manchester United uit in de strijd om de FA Cup door op Old Trafford met 0-1 te winnen. Belangrijker voor de club is echter de terugkeer naar the Championship. Leeds wint voor de winterstop vrijwel alles en promotie lijkt al snel zeker. Na een flinke terugval in de tweede seizoenshelft stelt Leeds deze promotie veilig door op de laatste speeldag in een uitverkocht Elland Road Bristol Rovers met 2-1 te verslaan.

2010-2017: Terugkeer naar de Championship

Leeds verloor in haar openingswedstrijd met 1–2 van Derby County op 7 augustus. Het eerste punt in het seizoen 2010/11 werd behaald tegen Nottingham Forest in een uitwedstrijd die eindigde in een 1–1 gelijkspel. Eerste kerstdag 2010 stond Leeds op de tweede plaats in de Championship. Leeds lootte dat seizoen ook Arsenal in de FA Cup, waar het erin slaagde een return of te dwingen door gelijk te spelen. Arsenal won de return echter met 1–3 op Elland Road. Leeds bleef gedurende het seizoen zicht houden op een play-off plaats, eindigde uiteindelijk op een respectabele 7e plaats, maar liep uiteindelijk net de play-offs mis.

In mei 2011 werd bekend dat Leeds voorzitter Ken Bates de club had gekocht en daardoor ook de eigenaar van Leeds werd.

Op woensdag 21 november 2012 werd bekend dat Leeds United in handen zou komen van GFH Capital Limited, een investeringsmaatschappij uit Dubai. De investeringsmaatschappij wordt vanaf december voor honderd procent eigenaar van de club. In februari 2014 wordt de club overgedragen aan de Italiaanse ondernemer Massimo Cellino.

2018-heden: Controverse om een clublogo

Op 24 januari 2018 ontstond commotie, toen de clubleiding een nieuw logo onthulde ter gelegenheid van het honderdjarige bestaan van de club in 2019. Op het nieuwe embleem is een man te zien die de Leeds Salute doet; zichzelf met gebalde vuist op de borst slaan. Vanaf volgend seizoen zou het nieuwe logo op de wedstrijdshirts moeten staan. Veel fans zagen echter niets in het logo en gaven via sociale media uiting aan hun ongenoegen. Zij voelden zich niet gehoord, ondanks 10.000 enquêtes en een half jaar onderzoek. Velen spraken van een verschrikking. 'Welke 10.000 mensen hebben ze ondervraagd?' en 'Het lijkt wel een logo uit een computerspel dat niet de rechten heeft', waren enkele van de reacties op Twitter.

Een dag later besloot de club alsnog om het nieuwe logo te herzien na de vele negatieve kritieken. "We moeten het consultatieproces heropenen", zei directeur Angus Kinnear tegen de BBC. "Omdat het nieuwe logo zo onderscheidend is en breekt met veel conventies, is het consultatieproces niet diep genoeg verlopen." Een online petitie om het logo te veranderen, werd binnen enkele uren meer dan 50.000 keer ondertekend.

Spelerskern 2017-2018

No.	Naam	Nationaliteit	Geboortedatum	Vorige club
Keepers
1	Andy Lonergan	Ierland	19-10-1983	Wolverhampton Wanderers
13	Felix Wiedwald	Duitsland	15-03-1990	Werder Bremen
30	Bailey Peacock-Farrell	Noord-Ierland	29-10-1996	Middlesbrough
Verdedigers
2	Luke Ayling	Engeland	25-08-1991	Bristol City
3	Cameron Borthwick-Jackson	Engeland	02-02-1997	Manchester United
5	Matthew Pennington	Engeland	06-10-1994	Everton
6	Liam Cooper	Schotland	30-08-1991	Chesterfield
12	Laurens De Bock	België	07-11-1992	Club Brugge
18	Pontus Jansson	Zweden	13-02-1991	Torino
24	Gaetano Berardi	Zwitserland	21-08-1988	Sampdoria
33	Tyler Denton	Engeland	06-09-1995	Port Vale
35	Conor Shaughnessy	Ierland	30-08-1996	/
37	Paudie O'Connor	Ierland	14-07-1997	Limerick
Middenvelders
8	Vurnon Anita	Nederland	04-04-1989	Newcastle United
10	Ezgjan Alioski	Noord-Macedonië	12-02-1992	FC Lugano
14	Eunan O'Kane	Ierland	10-07-1990	Bournemouth
15	Stuart Dallas	Noord-Ierland	19-04-1991	Brentford
23	Kalvin Phillips	Engeland	02-12-1995	/
25	Ronaldo Vieira	Engeland	20-07-1998	/
29	Madger Gomes	Spanje	01-02-1997	Villarreal B
43	Mateusz Klich	Polen	13-07-1990	FC Twente
	Ouasim Bouy	Marokko	11-06-1993	Cultural Leonesa
Aanvallers
7	Kemar Roofe	Engeland	06-01-1993	Oxford United
9	Pierre-Michel Lasogga	Duitsland	15-12-1991	Hamburger SV
11	Jay-Roy Grot	Nederland	13-03-1998	NEC Nijmegen
19	Pablo Hérnandez	Spanje	11-04-1985	Al-Arabi
21	Samuel Sáiz	Spanje	22-01-1991	SD Huesca
22	Paweł Cibicki	Zweden	09-01-1994	Malmö FF
24	Hadi Sacko	Frankrijk	24-03-1994	Sporting Lissabon
45	Caleb Ekuban	Ghana	23-03-1994	Chievo Verona

Erelijst

Competitie	Aantal	Jaren
Internationaal
Jaarbeursstedenbeker	2x	1968, 1971
Nationaal
Football League First Division	3x	1969, 1974, 1992
Football League Second Division	3x	19224, 1964, 1990
FA Cup	1x	1972
Football League Cup	1x	1968
FA Charity Shield	2x	1969, 1992

Eindklasseringen

Seizoen	№	Clubs	Divisie	Duels	Winst	Gelijk	Verlies	Doelsaldo	Punten	Tsch
1980–1981	9	22	First Division	42	17	10	15	39–47	44	21.377
1981–1982	20	22	First Division	42	10	12	20	39–61	42	22.109
1982–1983	8	22	Second Division	42	13	21	8	51–46	60	15.994
1983–1984	10	22	Second Division	42	16	12	14	55–56	60	15.493
1984–1985	7	22	Second Division	42	19	12	11	66–43	69	15.161
1985–1986	14	22	Second Division	42	15	8	19	56–72	53	13.259
1986–1987	4	22	Second Division	42	19	11	12	58–44	68	17.612
1987–1988	7	23	Second Division	44	19	12	13	61–51	69	20.272
1988–1989	10	24	Second Division	46	17	16	13	59–50	67	21.811
1989–1990	1	24	Second Division	46	24	13	9	79–52	85	28.568
1990–1991	4	20	First Division	38	19	7	12	65–47	64	29.312
1991–1992		20	First Division	42	22	16	4	74–37	82	29.459
1992–1993	17	22	Premier League	42	12	15	15	57–62	51	29.250
1993–1994	5	22	Premier League	42	18	16	8	65–39	70	34.493
1994–1995	5	22	Premier League	42	20	13	9	59–38	73	32.925
1995–1996	13	22	Premier League	38	12	7	19	40–57	43	32.578
1996–1997	11	22	Premier League	38	11	13	14	28–38	46	32.109
1997–1998	5	20	Premier League	38	17	8	13	57–46	59	34.725
1998–1999	4	20	Premier League	38	18	13	7	62–34	67	35.773
1999–2000	3	20	Premier League	38	21	6	11	58–43	69	39.155
2000–2001	4	20	Premier League	38	20	8	10	64–43	68	38.974
2001–2002	5	20	Premier League	38	18	12	8	53–37	66	39.752
2002–2003	15	20	Premier League	38	14	5	19	58–57	47	39.120
2003–2004	19	20	Premier League	38	8	9	21	40–79	33	36.666
2004–2005	14	24	Championship	46	14	18	14	49–52	60	29.207
2005–2006	5	24	Championship	46	21	15	10	57–38	78	22.355
2006–2007	24	24	Championship	46	13	7	26	46–72	36	21.613
2007–2008	5	24	League One	46	27	10	9	72–38	76	26.546
2008–2009	4	24	League One	46	26	6	14	77–49	84	23.813
2009–2010	2	24	League One	46	25	11	10	77–44	86	24.818
2010–2011	7	24	Championship	46	19	15	12	81–70	72	27.299
2011–2012	14	24	Championship	46	17	10	19	65–68	61	23.283
2012–2013	13	24	Championship	46	17	10	19	57–66	61	21.572
2013–2014	15	24	Championship	46	16	9	21	59–67	57	25.088
2014–2015	15	24	Championship	46	15	11	20	50–61	56	24.052
2015–2016	13	24	Championship	46	14	17	15	50–58	59	22.446
2016–2017	7	24	Championship	46	22	9	15	61–47	75	27.698
2017–2018	13	24	Championship	46	17	9	20	59–64	60	31.521
2018–2019	3	24	Championship	46	25	8	13	73–50	83	34.033

Leeds United in Europa

Zie Lijst van Europese wedstrijden van Leeds United AFC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Leeds United speelt sinds 1965 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

• Champions League

1992/93, 2000/01

• Europacup I

1969/70, 1974/75

• Europa League

-

• Europacup II

1972/73

• UEFA Cup

1971/72, 1973/74, 1979/80, 1995/96, 1998/99, 1999/00, 2001/02, 2002/03

• Jaarbeursstedenbeker

1965/66, 1966/67, 1967/68, 1968/69, 1970/71

Bekende (oud-)spelers

Zie de lijst van spelers van Leeds United AFC voor een opsomming van spelers die voor de club spelen of hebben gespeeld.

Belgen

• Laurens De Bock

Nederlanders

• Vurnon Anita
• Jordan Botaka
• Jay-Roy Grot
• Jimmy Floyd Hasselbaink
• Willem Korsten
• Robert Molenaar
• Mark de Vries
• Clyde Wijnhard

Overige

• Billy Bremner
• Jack Charlton
• Bobby Collins
• David Batty
• Lee Bowyer
• Sam Byram

• Tomas Brolin
• Éric Cantona
• Lee Chapman
• John Charles
• Olivier Dacourt
• Tony Dorigo
• Chris Fairclough
• Rio Ferdinand
• Tore André Flo
• Robbie Fowler
• Johnny Giles
• Eddie Gray
• Frank Gray
• Ian Harte
• Albert Johanneson
• Vinnie Jones
• Joe Jordan
• Robbie Keane
• Gary Kelly
• Harry Kewell

• Patrick Kisnorbo
• Tom Lees
• Aaron Lennon
• Nigel Martyn
• Gary McAllister
• Billy McCleod
• James Milner
• Paul Okon
• Lucas Radebe
• Paul Robinson
• Ian Rush
• Lee Sharpe
• Alan Smith
• Robert Snodgrass
• Gary Speed
• Gordon Strachan
• Mark Viduka
• Rod Wallace
• Jonathan Woodgate
• Anthony Yeboah

Trainer-coaches

Van	Tot	Naam	D	W	G	V
15.06.2018		Marcelo Bielsa
06.02.2018	01.06.2018	Paul Heckingbottom
01.07.2017	04.02.2018	Thomas Christiansen
01.07.2016	25.05.2017	Garry Monk
20.10.2015	30.06.2016	Steve Evans
01.07.2015	19.10.2015	Uwe Rösler
26.10.2014	30.06.2015	Neil Redfearn
21.09.2014	25.10.2014	Darko Milanič
29.08.2014	20.09.2014	Neil Redfearn
19.06.2014	28.08.2014	Dave Hockaday
13.04.2013	31.05.2014	Brian McDermott
02.04.2013	11.04.2013	Neil Redfearn
18.02.2012	01.04.2013	Neil Warnock
02.02.2012	17.02.2012	Neil Redfearn
23.12.2008	01.02.2012	Simon Grayson
29.01.2008	21.12.2008	Gary McAllister
24.10.2006	28.01.2008	Dennis Wise
21.09.2006	23.10.2006	John Carver
01.06.2004	20.09.2006	Kevin Blackwell
11.11.2003	30.06.2004	Eddie Gray
21.03.2003	10.11.2003	Peter Reid
08.07.2002	21.03.2003	Terry Venables
01.10.1998	30.06.2002	David O'Leary
10.09.1996	30.09.1998	George Graham
10.10.1988	10.09.1996	Howard Wilkinson
28.09.1988	09.10.1988	Norman Hunter
11.10.1985	27.09.1988	Billy Bremner
04.07.1982	10.10.1985	Eddie Gray
01.10.1980	30.06.1982	Allan Clarke
05.10.1978	30.09.1980	Jimmy Adamson
01.07.1978	04.10.1978	Jock Stein
04.10.1974	30.06.1978	Jimmy Armfield
01.07.1974	13.09.1974	Brian Clough
01.07.1974	03.10.1974	Maurice Lindley
01.03.1961	30.06.1974	Don Revie
01.12.1958	30.06.1959	Bill Lambton
01.06.1958	30.11.1958	Willis Edwards
01.05.1953	31.05.1958	Raich Carter
01.05.1948	30.04.1953	Frank Buckley
01.05.1947	30.04.1948	Willis Edwards
01.07.1935	30.04.1947	Billy Hampson
01.07.1927	28.02.1935	Dick Ray
01.02.1920	31.05.1927	Arthur Fairclough
17.10.1919	31.01.1920	Dick Ray
01.07.1912	30.06.1918	Herbert Chapman

Externe link

• Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

Mediabestanden

Zie de categorie Leeds United A.F.C. van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

· ·

Leeds United – selectie 2023/24

1 Meslier · 2 Ayling · 3 Firpo · 4 Ampadu · 5 Cesswell · 6 Cooper  · 7 Piroe · 8 Kamara · 9 Bamford · 10 Summerville · 12 Anthony · 13 Klaesson · 14 Rodon · 15 Dallas · 17 Shackleton · 18 Gyabi · 20 James · 21 Struijk · 22 Gray · 24 Rutter · 25 Byram · 26 Bate · 27 Poveda · 28 Darlow · 29 Gnonto · 30 Gelhardt · 33 Hjelde · 39 Spence · 44 Groejev · 49 Joseph · Coach: Farke

· ·

EFL Championship – seizoen 2023/24

Birmingham City · Blackburn Rovers · Bristol City · Cardiff City · Coventry City · Huddersfield Town · Hull City · Ipswich Town · Leeds United · Leicester City · Middlesbrough · Millwall · Norwich City · Plymouth Argyle · Preston North End · Queens Park Rangers · Rotherham United · Sheffield Wednesday · Southampton · Stoke City · Sunderland · Swansea City · Watford · West Bromwich Albion ·