Maria van Bourgondië (1457-1482)

Maria van Bourgondië
1457–1482
Portret door Michael Pacher
Hertogin van Bourgondië Vorstin van de Nederlandse Gewesten
Periode	1477-1482
Voorganger	Karel de Stoute
Opvolger	Filips de Schone
Vader	Karel de Stoute
Moeder	Isabella van Bourbon
Dynastie	Huis Valois-Bourgondië
Wapen van Maria

Maria in de Excellente Cronyke van Vlaenderen (eind 15e eeuw)

Maria van Bourgondië (Brussel, 13 februari 1457 – Brugge, 27 maart 1482) was hertogin van Bourgondië, Brabant, Limburg, Luxemburg en Gelre, gravin van Vlaanderen, Artesië, Holland, Zeeland, Henegouwen, Namen en Franche-Comté, en vrouwe van Mechelen. Door al deze titels was zij samenvattend vorstin van de Nederlanden.

Jeugd, de politieke crisis van 1477 en huwelijk

Maria werd geboren in het paleis op de Koudenberg te Brussel. Haar grootvader Filips de Goede wilde haar doopsel niet bijwonen, omdat het kind "slechts een meisje was" en hij hoopte dat de dynastie door een mannelijke opvolger zou worden voortgezet. Maria werd opgevoed in de hoftaal, die Frans was en leerde ook Latijn.

Als enig kind van Karel de Stoute en Isabella van Bourbon, moest zij, na het onverwachte overlijden van haar vader in de Slag bij Nancy op 5 januari 1477, op 20-jarige leeftijd het bewind in zijn erflanden overnemen. Zij werd door prinsen over heel Europa ten huwelijk gevraagd en onder meer koning Lodewijk XI van Frankrijk zag in haar de gedroomde huwelijkspartner voor zijn zoon, de dauphin Karel, om zo Bourgondië en Vlaanderen bij zijn kroondomein te kunnen voegen. Maria zocht daarom steun bij haar onderdanen.

Zij werd onmiddellijk geconfronteerd met hun ontevredenheid vanwege het oorlogszuchtige en centralistische beleid van haar vader. Door toekenning op 11 februari 1477 van het Groot Privilege verkreeg Maria financiële en militaire steun van de Staten-Generaal van de Nederlanden. Ook moest zij, om tegemoet te komen aan het particularisme, aan verscheidene gewesten en steden eigen keuren verlenen en meemaken hoe haar vaders trouwe kanselier Guillaume Hugonet en zijn raadgever Guy van Brimeu (heer van Humbercourt, stadhouder van Limburg, Maastricht en Namen) alsook schatbewaarder Jan van Meile, op beschuldigingen van hoogverraad wegens corruptie werden onthoofd te Gent.

Op 19 maart 1477 deed ze op verzoek van de prins-bisschop afstand van al haar rechten op het prinsbisdom Luik.

Op 19 augustus 1477 trouwde Maria met de 18-jarige kroonprins Maximiliaan I van Oostenrijk. Daarmee kon de Franse dreiging het hoofd geboden worden: Maximiliaan versloeg op 7 augustus 1479 de troepen van Lodewijk XI in de Slag bij Guinegate.

Huwelijk van Maria van Bourgondië en Maximiliaan van Oostenrijk

Vlaanderen, dubbel vuurijzer, geslagen onder Maria van Bourgondië in 1478

Het getijdenboek van Maria van Bourgondië

Titels

5 januari 1477–27 maart 1482:

• hertogin van Bourgondië (hoewel Lodewijk XI, koning van Frankrijk dit gebied had ingenomen toen Karel de Stoute stierf)
• hertogin van Brabant
• hertogin van Gelre
• hertogin van Limburg
• gravin van Lothier
• gravin van Luxemburg
• markgravin van Namen
• gravin van vrij Bourgondië (Franche-Comté)
• gravin van Artesië
• gravin van Charolais
• gravin van Vlaanderen
• gravin van Henegouwen
• gravin van Holland
• gravin van Zeeland
• gravin van Zutphen

In al deze landen heerste zij als Maria I.

Kinderen

Het echtpaar kreeg 3 kinderen:

• Filips de Schone (22 juni 1478 - 25 september 1506), trouwde met Johanna van Castilië, de ouders van de latere keizer Karel V
• Margaretha van Oostenrijk (10 januari 1480 - 1 december 1530), trouwde met Johan van Aragón en met Filibert II van Savoye
• Francis (2 september 1481 – 26 december 1481). Begraven te Brussel, Koudenberg

Het praalgraf van Maria van Bourgondië door Jan Borreman in de O.-L.-Vrouwekerk te Brugge

Dood en begraafplaats

Maria overleed op 25-jarige leeftijd aan de gevolgen van een val van haar paard in de uitgestrekte wouden van het kasteel van Wijnendale nabij Torhout, tijdens een reigerjacht die georganiseerd was door Adolf van Kleef, op 6 maart 1482. Deze jacht was eerder op de dag aangevangen bij de Kruispoort te Brugge, onder begeleiding van de heren Gruuthuse, Filips van Kleef en meerdere ridders van het Bourgondische hof. Als ervaren ruiter had zij haar valk in één hand vast. Haar paard struikelde over een boomstronk bij het springen over een nieuw gegraven gracht. De buikriem brak, waardoor Maria uit het zadel viel en in een gracht terechtkwam en het paard boven op haar. Ernstig gewond werd ze overgebracht naar het Prinsenhof, haar paleis in Brugge.

Toen haar toestand verergerde, stelde ze haar testament op en riep ze de leden van het Gulden Vlies bijeen om afscheid van hen te nemen. Er werd nog een speciale processie met de reliek van het Heilig Bloed door de stad rondgedragen. Ze overleed in het Prinsenhof te Brugge, meerdere weken na de noodlottige val, op 27 maart 1482 in de namiddag. Haar vierjarige zoontje Filips volgde haar op, onder het regentschap van zijn vader Maximiliaan. Zij werd begraven op 3 april 1482 in de Onze-Lieve-Vrouwekerk te Brugge, waar haar grafmonument zich bevindt, vlak naast het praalgraf van haar vader Karel de Stoute, dat er later werd bijgezet. In 1793 werd haar graf geschonden door Franse revolutionairen. Tijdens archeologisch onderzoek in 1979 werd haar stoffelijk overschot geïdentificeerd. Zij bleek o.a. gebroken polsen en ribben te hebben. Men vermoedt dat zij is overleden aan interne bloedingen en verwondingen. Sommige bronnen vermelden dat zij zwanger geweest zou zijn van haar vierde kind.

Na haar dood werden meerdere kapelletjes ter ere van de vorstin opgericht overal in Vlaanderen. In de 19de eeuw is een document opgesteld dat zou verwijzen naar de plaats van haar val te Sint-Pieters-op-den-Dijk, in de richting van de Noordzee, waar destijds ook dergelijk soort kapelletje ter ere van Maria van Bourgondië was opgericht. Echter, de eerdere historische bronnen uit de 15de eeuw, die ten tijde van Maria's overlijden zijn geschreven door de kroniekschrijvers van de vorsten, verwijzen naar Brugge als de plaats waar de jachtgroep was gestart en naar het woud van Wijnendale als de plaats waar het accident heeft plaatsgehad. Deze bronnen kunnen dus als meer betrouwbaar worden beschouwd, tegenover een document dat slechts vier eeuwen later werd geschreven.

Na haar dood zou Maximiliaan het zeer nadelige vredesverdrag dat Maria had gesloten met de Franse koning betwisten, maar kreeg hierdoor te kampen met voortdurend verzet van de Vlaamse steden. In Vlaanderen was men reeds blij verlost te zijn vanonder de Franse leenheerschappij en men ervoer oorlog als een aanslag op hun welvarende economie. Deze was gevoelig voor oorlogen, vanwege de import van grondstoffen.

Trivia

• In april 2013 werd door PostNL een postzegel uitgebracht van Maria van Bourgondië en vijf andere bijzondere vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis, in het kader van het verschijnen van het boek (en de tentoonstelling) 1001 vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis.
• Ook de Belgische Posterijen gaf in oktober 1981 een postzegel uit met de afbeelding van de praalgraven van Maria van Bourgondië en dat van haar vader Karel de Stoute die zich in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Brugge bevinden.

Voorouders

Voorouders van Maria van Bourgondië
Overgrootouders	Jan zonder Vrees (1371-1413) ∞ Margaretha van Beieren (1353-1423)		Johan I van Portugal (1357-1433) ∞ 1387 Filippa van Lancaster (1360-1415)		Jan I van Bourbon (1381-1434) ∞ Maria van Berry (1367-1434)		Jan zonder Vrees (1371-1413) ∞ Margaretha van Beieren (1353-1423)
Grootouders	Filips de Goede (1396-1467) ∞ 1433 Isabella van Portugal (1397-1472)				Karel I van Bourbon (1401-1456) ∞ 1412 Agnes van Bourgondië (1407-1476)
Ouders	Karel de Stoute (1433-1477) ∞ 1454 Isabella van Bourbon (1436-1465)
Maria van Bourgondië (1457-1482)

Zie ook

• Bourgondische tijd

Externe link

• Portret in Digitaal Vrouwenlexicon

Zie de categorie Mary of Burgundy van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.