Overblijvende plant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door PAvdK (overleg | bijdragen) op 18 sep 2019 om 21:06. (aanpassing)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Levenscyclus en levensduur van zaadplanten

Een overblijvende plant () is een houtige of kruidachtige zaadplant, die meer dan eenmaal tijdens zijn levensduur kan bloeien[1], en niet afsterft na de eerste bloei.

Kenmerken

Overblijvende planten zijn te herkennen aan de vertakte hoofdwortel, aan de al of niet verhoute stengels (stammen en takken) en aan de aanwezigheid van vegetatieve (niet-bloeiende) stengels, die bij kruidachtige planten meestal aan de basis van bloeiende stengels ontspringen.

Overblijvende planten zijn verhout of kruidachtig, in zeldzame gevallen is het niet erg duidelijk, zoals bij boksdoorn (Lycium barbarum).

Terminologie

De kruidachtige overblijvende planten worden "vaste plant" of "overblijvend kruid" genoemd.

De "houtige planten" zijn overblijvende planten met verhoute takken en stammen: de bomen, struiken of heesters en lianen.

De term overblijvende plant moet niet verward worden met "meerjarige plant" (). De term "meerjarige plant" verwijst naar planten die verscheidene jaren doen over hun ontwikkeling, maar aan het eind daarvan slechts eenmaal bloeien (hapaxant).