Resolutie 1855 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Addbot (overleg | bijdragen) op 15 mrt 2013 om 11:57. (Robot: Verplaatsing van 4 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q1869464)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Resolutie 1855
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 19 december 2008
Nr. vergadering 6052
Code S/RES/1855
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Rwanda-tribunaal
Beslissing Stond toe meer dan de voorziene 9 ad litem-rechters toe te wijzen aan zaken.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 2008
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Burkina Faso Burkina Faso · Vlag van België België · Vlag van Costa Rica Costa Rica · Vlag van Kroatië Kroatië · Vlag van Indonesië Indonesië · Vlag van Italië Italië · Vlag van Libië Libië · Vlag van Panama Panama · Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika · Vlag van Vietnam Vietnam
De plaats waar tijdens de Rwandese genocide 10 Belgische blauwhelmen werden vermoord (foto: jul 2007).

Resolutie 1855 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties aangenomen op 19 december 2008. De resolutie stond toe dat meer dan voorzien ad litem-rechters werden toegewezen aan zaken in het Rwanda-tribunaal.

Achtergrond

Zie Rwanda voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Toen Rwanda een Belgische kolonie was werd de Tutsi-minderheid in het land verheven tot een elitie die de grote Hutu-minderheid wreed onderdrukte. Na de onafhankelijkheid werden de Tutsi verdreven en namen de Hutu de macht over. Het conflict bleef aanslepen en in 1990 vielen Tutsi-milities verenigd als het FPR Rwanda binnen. Met Westerse steun werden zij echter verdreven. In Rwanda zelf werd de Hutu-bevolking opgehitst tegen de Tutsi. Dat leidde begin 1994 tot de Rwandese genocide. De UNAMIR-vredesmacht kon vanwege een te krap mandaat niet ingrijpen.

Inhoud

Waarnemingen

Eind 2008 moesten alle rechtszaken van het Rwanda-tribunaal afgelopen zijn. Twee van de permanente rechters gingen eind 2008 ontslag nemen en drie andere van zodra hun lopende zaak was afgerond. Hun vervanging zou overbodig zijn als het tribunaal meer ad litem-rechters aan zaken mocht toewijzen.

Handelingen

Aldus besloot de Raad dat de secretaris-generaal op vraag van de voorzitter van het tribunaal meer dan de 9 in de statuten voorziene ad litem-rechters mocht toewijzen aan een zaak. Tot 31 december 2009 mochten dat er maximaal 12 zijn. Paragraaf °2 van artikel °11 van de statuten werd in die zin geamendeerd.

Annex - Artikel °11: Samenstelling van de kamers

2. Elke rechtskamer mag verdeeld worden in secties van 3 rechters. Elke sectie had dezelfde macht als een kamer en kan onder dezelfde regels recht spreken.

Verwante resoluties