Ronde van Frankrijk 1961

Eindklassement
Route van de Ronde van Frankrijk 1961.
Algemeen klassement	Jacques Anquetil	122u 01' 33"
Tweede	Guido Carlesi	+ 12' 14"
Derde	Charly Gaul	+ 12' 16"
Vierde	Imerio Massignan	+ 15' 59"
Vijfde	Hans Junkermann	+ 16' 09"
Zesde	Fernando Manzaneque	+ 16' 27"
Zevende	José Pérez Francés	+ 20' 41"
Achtste	Jean Dotto	+ 21' 44"
Negende	Eddy Pauwels	+ 26' 57"
Tiende	Jean Adriaensens	+ 28' 05"
Rode Lantaarn	André Geneste (72e)	+ 4h 13' 56"
Puntenklassement	André Darrigade	174 punten
Tweede	Jean Gainche	169 punten
Derde	Guido Carlesi	148 punten
Bergklassement	Imerio Massignan	95 punten
Tweede	Charly Gaul	61 punten
Derde	Hans Junkermann	48 punten
Ploegenklassement	Frankrijk	-
Tweede	België	-
Derde	Italië	-

De 48e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op 25 juni 1961 in Rouen en eindigde op 16 juli in Parijs. Er stonden 132 renners verdeeld over 12 ploegen aan de start.

Aantal ritten: 21
Totale afstand: 4397 km
Gemiddelde snelheid: 36,033 km/u
Aantal deelnemers: 132
Aantal uitgevallen: 60

Belgische en Nederlandse prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal namen er 11 Belgen en 11 Nederlanders deel aan de Tour van 1961.

Belgische etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

Emile Daems won de 3e etappe van Roubaix naar Charleroi.
Jef Planckaert won de 6e etappe van Straatsburg naar Belfort.
Michel Van Aerde won de 12e etappe van Antibes-Juan les Pins naar Aix-en-Provence.
Eddy Pauwels won de 14e etappe van Montpellier naar Perpignan en de 17e etappe van Luchon naar Pau.
Martin Van Geneugden won de 18e etappe van Pau naar Bordeaux.

Nederlandse etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

In 1961 was er geen Nederlandse etappeoverwinning

Etappe-overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

1ae Etappe Rouen - Versailles: André Darrigade (Fra)
1be Etappe Versailles - Versailles: Jacques Anquetil (Fra)
2e Etappe Pontoise - Roubaix: André Darrigade (Fra)
3e Etappe Roubaix - Charleroi: Emile Daems (Bel)
4e Etappe Charleroi - Metz: Anatole Novak (Fra)
5e Etappe Metz - Straatsburg: Louis Bergaud (Fra)
6e Etappe Straatsburg - Belfort: Jef Planckaert (Bel)
7e Etappe Belfort - Châlon-sur-Saône: Jean Stablinski (Fra)
8e Etappe Châlon-sur-Saône - Saint-Étienne: Jean Forestier (Fra)
9e Etappe Saint-Étienne - Grenoble: Charly Gaul (Lux)
10e Etappe Grenoble - Turijn: Guy Ignolin (Fra)
11e Etappe Turijn - Antibes/Juan-les-Pins: Guido Carlesi (Ita)
12e Etappe Antibes/Juan-les-Pins - Aix-en-Provence: Michel Van Aerde (Bel)
13e Etappe Aix-en-Provence - Montpellier: André Darrigade (Fra)
14e Etappe Montpellier - Perpignan: Eddy Pauwels (Bel)
15e Etappe Perpignan - Toulouse: Guido Carlesi (Ita)
16e Etappe Toulouse - Luchon/Superbagnères: Imerio Massignan (Ita)
17e Etappe Luchon - Pau: Eddy Pauwels (Bel)
18e Etappe Pau - Bordeaux: Martin Van Geneugden (Bel)
19e Etappe Bergerac - Périgueux: Jacques Anquetil(Fra)
20e Etappe Périgueux - Tours: André Darrigade (Fra)
21e Etappe Tours - Parijs: Robert Cazala (Fra)

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat Anquetil in de eerst etappe de gele trui heeft veroverd, heeft hij hem tot de finish in Parijs niet meer afgestaan. Slechts enkele renners deden hem dit voor: Ottavio Bottecchia (1924), Nicolas Frantz (1928) en Romain Maes (1935).^[1].

In populaire cultuur[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1947 tot en met 1964 tekende de Belgische striptekenaar Marc Sleen een jaarlijks humoristisch verslag van alle ritten van de Ronde van Frankrijk in zijn stripreeks De Ronde van Frankrijk Ook de Tour van 1961 was hierbij.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Het fenomeen Jacques Anquetil

[1] Het fenomeen Jacques Anquetil

[1]

Belgische	deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars
Nederlandse	deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars