Ronde van Frankrijk 1980

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk 1980
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 1980
Periode 26 juni t/m 20 juli 1980
Startplaats Vlag van Duitsland Frankfurt
Finishplaats Parijs
Totale afstand 3842 km
Gem. snelheid 35,144 km/u
Deelnemers 130 (13 ploegen)
Eindklassementen
Gele trui Gele trui Joop Zoetemelk
Groene trui Groene trui Rudy Pevenage
Bolletjebrstrui Bolletjestrui Raymond Martin
Witte trui Witte trui Johan van der Velde
Ploegen Ploegen Miko-Mercier
Navigatie
← 1979     1981 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 67e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op 26 juni 1980 in het Duitse Frankfurt en voerde via onder andere Luik in België, Rijsel, Nantes, de Pyreneeën, Montpellier, de Franse Alpen en Saint-Étienne tegen de klok in naar de Champs-Élysées in Parijs, waar de wielerwedstrijd op 20 juli 1980 eindigde.

De Nederlander Joop Zoetemelk won de Ronde na in negen voorgaande edities in de top-10 te zijn geëindigd, waarvan vijf maal als tweede. Bernard Hinault, de winnaar van de Ronde van Frankrijk 1978 en 1979 en vooraf de grote favoriet, gaf na afloop van de twaalfde etappe met een knieblessure op. Hij droeg op dat moment de gele trui.

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

De 25-jarige Fransman en tweevoudig winnaar Bernard Hinault maakte zijn favorietenrol in de eerste week meer dan waar. Hij won de proloog en vervolgens de vierde en vijfde etappe, respectievelijk een individuele tijdrit en een parcours dat deels over de kasseien van de wielerklassieker Parijs-Roubaix liep. In deze laatste etappe bekroonde hij een vlucht in de stromende regen met de Nederlander Hennie Kuiper. Op een achtervolgende groep met de overige favorieten voor het klassement had het tweetal 2'11" voorsprong.

In het algemeen klassement had Hinault op dat moment ruim drie minuten voorsprong op Kuiper en bijna vier minuten op Joop Zoetemelk. Boven Hinault stonden nog de Belg Rudy Pevenage en de Fransman Pierre Bazzo, die samen met Yvon Bertin in de tweede etappe met bijna tien minuten voorsprong op het peloton waren geëindigd.

In de tweede week van de Ronde kwam echter de Nederlandse ploeg TI-Raleigh met kopman Zoetemelk en ploegleider Peter Post sterk terug. De ommekeer kwam met de tweede ploegentijdrit waarin het team 1'35" won op de Renault-ploeg van Hinault. Vervolgens won het team nog eens zes etappes op rij, met achtereenvolgende ritwinnaars Jan Raas, Bert Oosterbosch, opnieuw Raas, Cees Priem, Zoetemelk in een tijdrit en Gerrie Knetemann. In de tijdrit won Zoetemelk 1'39" op Hinault, waarmee zijn achterstand was teruggebracht tot 21 seconden. De Franse favoriet mocht na de tijdrit wel de gele trui overnemen van Pevenage.

Na de winst van Knetemann was de Tourkaravaan aangekomen in het Zuid-Franse Pau en kon het zich na een lange aanloop van twee weken zonder noemenswaardige bergen gaan opmaken voor de eerste bergetappe, de enige Pyreneeënrit van deze Ronde. Maar voordat deze van start ging, gaf Hinault op de avond na de finish in Pau op vanwege een peesontsteking in zijn knie, die hij zou hebben opgelopen in de regen tijdens de door hem gewonnen rit naar Rijsel. De leider in het klassement verdween als een dief in de nacht en zou pas weken later met de media praten. De nieuwe klassementsaanvoerder, Zoetemelk, weigerde in de etappe naar Bagnères-de-Luchon de gele trui aan te trekken, uit respect voor de afgestapte Hinault. De bergrit werd gewonnen door Raymond Martin. De nieuwe favorieten voor de eindzege, Zoetemelk en Kuiper, eindigden in een groepje op 3'27". Het verschil tussen de twee Nederlanders in het klassement was ruim één minuut.

Na twee tussenetappes trok het peloton de Franse Alpen in. In de eerste bergrit naar het skioord Pra-Loup vond een opmerkelijke valpartij plaats. Meesterknecht Johan van der Velde viel tijdens een beklimming en sleurde zijn kopman Zoetemelk mee. Zoetemelk wist echter snel de groep met favorieten weer te achterhalen. De Nederlandse geletruidrager controleerde de wedstrijd in de Alpenetappes. De zeges gingen naar 'mindere goden' als Jos Deschoenmaecker, Mariano Martínez en Ludo Loos. Zoetemelk vergrootte zijn voorsprong in het klassement tot 5'22" op Martin, die het bergklassement aanvoerde, en 5'39" op Kuiper. Die leidende positie kwam in de resterende etappes niet meer in gevaar. Wel wist Kuiper in de door Zoetemelk gewonnen individuele tijdrit Martin nog te passeren in het klassement. De slotetappe naar de Avenue des Champs-Élysées in Parijs werd gewonnen door de Belg Pol Verschuere. Knetemann vierde met Zoetemelk diens Touroverwinning, door hand in hand juichend over de finish te komen.

Etappe-overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

datum etappe route afstand winnaar gele trui
26 juni Proloog Vlag van Duitsland Frankfurt (ITT) 7,6 km Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
27 juni 1a Vlag van Duitsland Frankfurt - Vlag van Duitsland Wiesbaden 133 km Vlag van Nederland Jan Raas
1b Vlag van Duitsland Wiesbaden - Vlag van Duitsland Frankfurt (TTT) 45 km Vlag van Nederland TI-Raleigh Vlag van Nederland Gerrie Knetemann
28 juni 2 Vlag van Duitsland Frankfurt - Metz 276 km Vlag van België Rudy Pevenage Vlag van Frankrijk Yvon Bertin
29 juni 3 Metz - Vlag van België Luik 282 km Vlag van Nederland Henk Lubberding Vlag van België Rudy Pevenage
30 juni 4 Vlag van België Circuit van Spa-Francorchamps (ITT) 34 km Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
1 juli 5 Vlag van België Luik - Rijsel 249 km Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
2 juli 6 Rijsel - Compiègne 215 km Vlag van Frankrijk Jean-Louis Gauthier
3 juli 7a Compiègne - Beauvais (TTT) 65 km Vlag van Nederland TI-Raleigh
7b Beauvais - Rouen 92 km Vlag van Nederland Jan Raas
4 juli 8 Flers - Saint-Malo 164 km Vlag van Nederland Bert Oosterbosch
5 juli Rustdag
6 juli 9 Saint-Malo - Nantes 205 km Vlag van Nederland Jan Raas Vlag van België Rudy Pevenage
7 juli 10 Rochefort - Bordeaux 163 km Vlag van Nederland Cees Priem
8 juli 11 Damazan - Laplume (ITT) 51 km Vlag van Nederland Joop Zoetemelk Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
9 juli 12 Agen - Pau 194 km Vlag van Nederland Gerrie Knetemann
10 juli 13 Pau - Bagnères-de-Luchon 200 km Vlag van Frankrijk Raymond Martin Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
11 juli 14 Lézignan-Corbières - Montpellier 189 km Vlag van België Ludo Peeters
12 juli 15 Montpellier - Martigues 160 km Vlag van Frankrijk Bernard Vallet
13 juli 16 Trets - Pra-Loup 208 km Vlag van België Jos Deschoenmaecker
14 juli 17 Serre Chevalier - Morzine 242 km Vlag van Frankrijk Mariano Martínez
15 juli Rustdag
16 juli 18 Morzine - Prapoutel-Les Sept Laux 198 km Vlag van België Ludo Loos Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
17 juli 19 Voreppe - Saint-Étienne 139 km Vlag van Ierland Sean Kelly
18 juli 20 Saint-Étienne - Saint-Étienne (ITT) 34 km Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
19 juli 21 Auxerre - Fontenay-sous-Bois 208 km Vlag van Ierland Sean Kelly
20 juli 22 Fontenay-sous-Bois - Parijs 186 km Vlag van België Pol Verschuere
Zie voor een uitgebreid etappe-overzicht: Ronde van Frankrijk 1980/Etappeoverzicht

Eindstanden[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen klassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam ploeg tijd
Vlag van Nederland Joop Zoetemelk TI-Raleigh 109u 19'14"
2 Vlag van Nederland Hennie Kuiper Peugeot-Esso + 06'55"
3 Vlag van Frankrijk Raymond Martin Miko-Mercier + 07'56"
4 Vlag van België Johan De Muynck Splendor-Admiral + 12'24"
5 Vlag van Portugal Joaquim Agostinho Puch-Sem + 15'37"
6 Vlag van Frankrijk Christian Seznec Miko-Mercier + 16'16"
7 Vlag van Zweden Sven-Åke Nilsson Miko-Mercier + 16'33"
8 Vlag van België Ludo Peeters IJsboerke + 20'45"
9 Vlag van Frankrijk Pierre Bazzo La Redoute + 21'03"
10 Vlag van Nederland Henk Lubberding TI-Raleigh + 21'10"
11 Vlag van Frankrijk Robert Alban La Redoute + 22'41"
12 Vlag van Nederland Johan van der Velde TI-Raleigh + 25'28"
13 Vlag van België Claude Criquielion Splendor-Admiral + 27'43"
14 Vlag van Noorwegen Jostein Wilmann Puch-Sem + 28'04"
15 Vlag van Frankrijk Régis Ovion Puch-Sem + 29'48"
16 Vlag van België Lucien Van Impe Marc-IWC + 32'55"
17 Vlag van Frankrijk Bernard Thévenet Teka + 32'59"
18 Vlag van België Ludo Loos Marc-IWC + 36'36"
19 Vlag van Nederland Jo Maas DAF-Trucks + 36'44"
20 Vlag van Spanje Vicente Belda Kelme + 42'42"
21 Vlag van Frankrijk Patrick Busolini Puch-Sem + 45'35"
22 Vlag van België Géry Verlinden IJsboerke + 52'17"
23 Vlag van Frankrijk Ferdinand Julien Boston + 52'37"
24 Vlag van Spanje Ismael Lejarreta Teka + 54'05"
25 Vlag van Spanje Alberto Fernández Teka + 55'17"
26 Vlag van België Eddy Schepers DAF-Trucks + 55'32"
27 Vlag van België Daniel Plummer Splendor-Admiral + 58'46"
28 Vlag van Frankrijk Pascal Simon Peugeot-Esso + 58'51"
29 Vlag van Ierland Sean Kelly Splendor-Admiral + 58'54"
30 Vlag van België René Martens DAF-Trucks + 59'06"
31 Vlag van Frankrijk Bernard Vallet La Redoute + 59'11"
32 Vlag van Frankrijk Mariano Martinez La Redoute + 1.01'06"
33 Vlag van België Jean-Luc Vandenbroucke La Redoute + 1.01'30"
34 Vlag van Frankrijk Patrick Bonnet Renault-Gitane + 1.01'38"
35 Vlag van Spanje Pedro Torres Kelme + 1.02'25"
36 Vlag van Nederland Bert Oosterbosch TI-Raleigh + 1.02'59"
37 Vlag van Duitsland Klaus-Peter Thaler Teka + 1.05'03"
38 Vlag van Nederland Gerrie Knetemann TI-Raleigh + 1.06'23"
39 Vlag van België Guido Van Calster Splendor-Admiral + 1.06'46"
40 Vlag van Frankrijk Bernard Bourreau Peugeot-Esso + 1.07'11"
41 Vlag van Portugal Marco Antonio Chagas Puch-Sem + 1.07'34"
42 Vlag van België Rudy Pevenage IJsboerke + 1.08'02"
43 Vlag van Frankrijk Patrick Friou Miko-Mercier + 1.09'34"
44 Vlag van Frankrijk Christian Levavasseur Miko-Mercier + 1.11'18"
45 Vlag van Frankrijk Didier Vanoverschelde La Redoute + 1.11'32"
46 Vlag van Frankrijk Hubert Linard Peugeot-Esso + 1.11'52"
47 Vlag van België Ludo Delcroix IJsboerke + 1.16'14"
48 Vlag van Frankrijk Jean-Raymond Toso Puch-Sem + 1.19'20"
49 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Jones Peugeot-Esso + 1.20'33"
50 Vlag van Frankrijk Jean-Louis Gauthier Miko-Mercier + 1.20'58"
51 Vlag van Nederland Leo van Vliet TI-Raleigh + 1.21'38"
52 Vlag van België Joseph Borguet Splendor-Admiral + 1.22'02"
53 Vlag van België Ferdi Van den Haute La Redoute + 1.22'25"
54 Vlag van Spanje José Luis Mayoz Teka + 1.22'41"
55 Vlag van Frankrijk Patrice Thévenard Boston + 1.23'47"
56 Vlag van België Paul Wellens TI-Raleigh + 1.23'53"
57 Vlag van Spanje Bernardo Alfonsel Teka + 1.25'10"
58 Vlag van Frankrijk Alain Vigneron Boston + 1.25'23"
59 Vlag van Frankrijk Jacques Bossis Peugeot-Esso + 1.25'30"
60 Vlag van België Jos Jacobs IJsboerke + 1.25'44"
61 Vlag van Frankrijk Didier Lebaud Miko-Mercier + 1.26'44"
62 Vlag van Duitsland Hans-Peter Jakst Puch-Sem + 1.27'59"
63 Vlag van België Hendrik Devos DAF-Trucks + 1.28'49"
64 Vlag van België Marcel Laurens Marc-IWC + 1.29'36"
65 Vlag van België Pol Verschuere IJsboerke + 1.30'05"
66 Vlag van België Jos Deschoenmaecker Marc-IWC + 1.31'03"
67 Vlag van België Dirk Wayenberg IJsboerke + 1.31'07"
68 Vlag van België Ludwig Wijnants IJsboerke + 1.31'09"
69 Vlag van Nederland Jan Jonkers Boston + 1.32'36"
70 Vlag van Frankrijk Pierre-Raymond Villemiane Renault + 1.32'59"
71 Vlag van Frankrijk Patrick Perret Peugeot-Esso + 1.38'11"
72 Vlag van Frankrijk Jacques Michaud Puch-Sem + 1.41'36"
73 Vlag van België Eric Van de Wiele IJsboerke + 1.41'38"
74 Vlag van Frankrijk Renault Marc-IWC + 1.44'34"
75 Vlag van Frankrijk Frédéric Brun Peugeot-Esso + 1.44'51"
76 Vlag van Frankrijk Bernard Becaas Renault + 1.45'09"
77 Vlag van Frankrijk Joël Gallopin Miko-Mercier + 1.46'12"
78 Vlag van België Herman Beysens Splendor-Admiral + 1.48'19"
79 Vlag van België Patrick Pevenage DAF-Trucks + 1.49'54"
80 Vlag van Spanje Jorge Fortia Kelme + 1.52'22"
81 Vlag van Frankrijk Maurice Le Guilloux Renault + 1.53'09"
82 Vlag van België William Tackaert DAF-Trucks + 1.57'08"
83 Vlag van België Jos Schipper Marc-IWC + 1.59'29"
84 Vlag van Frankrijk Roger Legeay Peugeot-Esso + 1.59'40"

Rode lantaarn:

85 Vlag van Oostenrijk Gerhard Schönbacher Marc-IWC + 2u 10'52"

Puntenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam ploeg punten
Vlag van België Rudy Pevenage IJsboerke 194
2 Vlag van Ierland Sean Kelly Splendor-Admiral 153
3 Vlag van België Ludo Peeters IJsboerke 148
4 Vlag van België Jos Jacobs IJsboerke 122
5 Vlag van Nederland Leo van Vliet TI-Raleigh 120
6 Vlag van Frankrijk Pierre Bazzo Splendor-Admiral 111
7 Vlag van België Guido Van Calster Splendor-Admiral 89
8 Vlag van Duitsland Klaus-Peter Thaler Teka 86
9 Vlag van België William Tackaert DAF-Trucks 81
10 Vlag van Nederland Joop Zoetemelk TI-Raleigh 80

Bergklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam ploeg punten
Vlag van Frankrijk Raymond Martin Miko-Mercier 223
2 Vlag van België Ludo Loos Marc-IWC 162
3 Vlag van België Ludo Peeters IJsboerke 147
4 Vlag van Zweden Sven-Åke Nilsson Miko-Mercier 145
5 Vlag van Nederland Joop Zoetemelk TI-Raleigh 137
6 Vlag van Noorwegen Jostein Wilmann Puch-Sem 116
7 Vlag van Spanje Vicente Belda Kelme 99
8 Vlag van België Lucien Van Impe Marc-IWC 97
9 Vlag van Frankrijk Robert Alban La Redoute 86
10 Vlag van Portugal Joaquim Agostinho Puch-Sem 81

Jongerenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam ploeg tijd
Vlag van Nederland Johan van der Velde TI-Raleigh 109u 44'42"
2 Vlag van België Claude Criquielion Splendor-Admiral + 02'15"
3 Vlag van België Daniel Plummer Splendor-Admiral + 33'18"
4 Vlag van Frankrijk Pascal Simon Peugeot-Esso + 33'23"
5 Vlag van Ierland Sean Kelly Splendor-Admiral + 33'26"
6 Vlag van Frankrijk Patrick Bonnet Renault + 36'10"
7 Vlag van Nederland Bert Oosterbosch TI-Raleigh + 37'31"
8 Vlag van België Guido Van Calster Splendor-Admiral + 41'18"
9 Vlag van Portugal Marco Antonio Chagas Puch-Sem + 42'06"
10 Vlag van Frankrijk Christian Levavasseur Miko-Mercier + 45'50"

Ploegenklassement Tijd[bewerken | brontekst bewerken]

rang ploeg ploegleider tijd
1 Vlag van Frankrijk Miko-Mercier Jean-Pierre Danguillaume 450:25'36"
2 Vlag van Nederland TI-Raleigh Peter Post + 06'02"
3 Vlag van Frankrijk Puch-Sem Rudi Altig + 20'35"
4 Vlag van België Splendor-Admiral Albert De Kimpe + 50'20"
5 Vlag van Frankrijk La Redoute Philippe Crépel + 55'37"
6 Vlag van België IJsboerke Walter Godefroot + 1.08'13"
7 Vlag van Frankrijk Peugeot-Esso Maurice de Muer + 1.17'24"
8 Vlag van België DAF-Trucks Fred De Bruyne + 2.09'29"
9 Vlag van Spanje Teka Domingo Perurena + 2.18'59"
10 Vlag van Frankrijk Renault-Gitane Cyrille Guimard + 2.25'49"
? Vlag van België Marc-IWC Patrick Lefevere + 2.32'25"
? Vlag van België Boston Robert Lauwers + 5.11'19"
? Vlag van Spanje Kelme Rafael Carrasco + ?

Ploegenklassement Punten[bewerken | brontekst bewerken]

rang ploeg ploegleider punten
1 Vlag van Nederland TI-Raleigh Peter Post 764
2 Vlag van België IJsboerke Walter Godefroot 1051
3 Vlag van Frankrijk La Redoute Philippe Crépel 1237

Bijzonderheden[bewerken | brontekst bewerken]

  • De Nederlandse ploeg TI-Raleigh was bijzonder succesvol met elf ritoverwinningen (waarvan zeven op rij). De ploeg sleepte met Joop Zoetemelk de overwinning in het eindklassement binnen en met Johan van der Velde de overwinning in het jongerenklassement. Henk Lubberding eindigde op een tiende plaats in het eindklassement, op ruim 21 minuten van Zoetemelk. Enige domper voor het team was het uitvallen van Bert Pronk na de eerste ploegentijdrit. Pronk werd uit de wedstrijd genomen omdat hij het tempo van zijn team niet kon bijbenen en buiten de toegestane tijd binnenkwam.
  • Een nieuwe regel bepaalde dat vanaf de 14e etappe tot de 19e etappe telkens de laatste renner in het algemeen klassement uit de strijd moest worden genomen. De 'ongelukkigen' waren Juan Pujol, Jacques Osmont, Charles Jochums, Erich Jagsch en Bernard Quilfen. De maatregel werd een jaar later weer afgeschaft.
  • Christian Levavasseur van de ploeg Miko-Mercier werd uitgeroepen tot strijdlustigste renner.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronde_van_Frankrijk_1980&oldid=67421990"