Ronde van Frankrijk 2006

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk 2006
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 2006
Periode 1 t/m 23 juli 2006
Startplaats Straatsburg
Finishplaats Parijs
Totale afstand 3657,1 km
Gem. snelheid 40,782 km/u
Deelnemers 176 (20 ploegen)
Eindklassementen
Gele trui Winnaar Óscar Pereiro[1]
Groene trui Punten Robbie McEwen
Bolletjestrui Berg Michael Rasmussen
Witte trui Jongeren Damiano Cunego
Ploegen Ploegen T-Mobile Team
Navigatie
Ronde van Frankrijk 2005     Ronde van Frankrijk 2007
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 93e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op zaterdag 1 juli 2006 in Straatsburg en eindigde op 23 juli in Parijs.

Vooraf was er geen uitgesproken favoriet, na het stoppen van Lance Armstrong en de afwezigheid van favorieten als Ivan Basso en Jan Ullrich. De ronde leek uiteindelijk gewonnen te worden door Floyd Landis, die na een enorme inzinking op spectaculaire wijze terugkwam en in de tijdrit het geel overnam van Óscar Pereiro, die op zijn beurt zijn goede klassering mede te danken had aan de bijna dertig minuten voorsprong die het peloton hem en zijn medevluchters hadden gegund in de dertiende etappe.

Enkele dagen na afloop werd echter bekendgemaakt dat Landis betrapt was op het gebruik van verboden middelen. Op 20 september 2007 riep de Internationale Wielerunie Pereiro uit tot winnaar. Deze beslissing werd bevestigd door de Société du Tour de France.

Dopingzaak[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Operación Puerto voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Toeschouwers tonen hun ongenoegen over de dopingzaak

Eén dag voor het begin van de Ronde van Frankrijk 2006 werd er in de Spaanse media een lijst openbaar gemaakt met 200 sporters die doping zouden hebben gebruikt. Op de lijst staan ook de namen van 58 wielrenners waaronder de Duitser Jan Ullrich, de Italiaan Ivan Basso en de Spanjaard Francisco Mancebo, alle drie favoriet voor de eindzege in deze Tour. Kort nadat het nieuws bekend was geraakt, werden ze geschorst door hun respectievelijke ploeg en geweerd van deelname aan de Tour. Later op de dag werd bekend dat ook de andere renners die op de lijst stonden niet mochten starten.

De ProTour-ploegen beslisten ook onderling om de geschorste renners niet te vervangen door andere renners. Mede daardoor en doordat vijf van de negen renners van Astana - Würth Team op de lijst stonden, raakte Astana niet meer aan het vereiste minimum van zes renners. Hierdoor werd ook Astana de start ontzegd, waardoor de Tour nog een van haar favorieten, namelijk Aleksandr Vinokoerov, verloor. Ook Comunidad Valenciana, een van de twee continentale ploegen die een wildcard hadden gekregen voor de Tour, werd geweerd toen bleek dat negen van de twintig renners van de ploeg verdacht werden.

Met het wegvallen van Ullrich, Basso, Mancebo en Vinokourouv en het feit Lance Armstrong zijn afscheid van de wielersport in 2005 al aankondigde, blijft de volledige top vijf van de Ronde van Frankrijk 2005 dus afwezig.

Etappe-overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

datum etappe route afstand type[2] winnaar ploeg
1 juli Proloog Straatsburg 7,1 km Tijdritklokje Proloog Vlag van Noorwegen Thor Hushovd Crédit Agricole
2 juli 1 Straatsburg - Straatsburg 183,5 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Frankrijk Jimmy Casper Cofidis
3 juli 2 Obernai - Vlag van Luxemburg Esch-sur-Alzette 228,5 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Australië Robbie McEwen Davitamon - Lotto
4 juli 3 Vlag van Luxemburg Esch-sur-Alzette - Vlag van Nederland Valkenburg 216,5 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit Vlag van Duitsland Matthias Kessler T-Mobile Team
5 juli 4 Vlag van België Hoei - Saint-Quentin 207,0 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Australië Robbie McEwen Davitamon - Lotto
6 juli 5 Beauvais - Caen 225,0 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Spanje Óscar Freire Rabobank
7 juli 6 Lisieux - Vitré 189,0 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Australië Robbie McEwen Davitamon - Lotto
8 juli 7 Saint-Grégoire - Rennes 52,0 km Tijdritklokje Individuele tijdrit Vlag van Oekraïne Serhij Hontsjar T-Mobile Team
9 juli 8 Saint-Méen-le-Grand - Lorient 181,0 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Frankrijk Sylvain Calzati Ag2r Prévoyance
10 juli Rustdag
11 juli 9 Bordeaux - Dax 169,5 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Spanje Óscar Freire Rabobank
12 juli 10 Cambo-les-Bains - Pau 190,5 km Bergachtig profiel Bergrit Vlag van Spanje Juan Miguel Mercado Agritubel
13 juli 11 Tarbes - Vlag van Spanje Val d'Aran (Pla de Beret) 206,5 km Bergachtig profiel Bergrit Vlag van Rusland Denis Mensjov Rabobank
14 juli 12 Luchon - Carcassonne 211,5 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit Vlag van Oekraïne Jaroslav Popovytsj Discovery Channel
15 juli 13 Béziers - Montélimar 230,0 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Duitsland Jens Voigt Team CSC
16 juli 14 Montélimar - Gap 180,5 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit Vlag van Frankrijk Pierrick Fédrigo Bouygues Télécom
17 juli Rustdag
18 juli 15 Gap - l'Alpe d'Huez 187,0 km Bergachtig profiel Bergrit Vlag van Luxemburg Fränk Schleck Team CSC
19 juli 16 Bourg d'Oisans - La Toussuire 182,0 km Bergachtig profiel Bergrit Vlag van Denemarken Michael Rasmussen Rabobank
20 juli 17 Saint-Jean-de-Maurienne - Morzine 200,5 km Bergachtig profiel Bergrit Vlag van Spanje Carlos Sastre[3] Team CSC
21 juli 18 Morzine - Mâcon 197,0 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit Vlag van Italië Matteo Tosatto Quick·Step - Innergetic
22 juli 19 Le Creusot - Montceau-les-Mines 57,0 km Tijdritklokje Individuele tijdrit Vlag van Oekraïne Serhij Hontsjar T-Mobile Team
23 juli 20 Sceaux/Antony - Parijs 154,5 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Noorwegen Thor Hushovd Crédit Agricole

Klassementsleiders na elke etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe Gele trui
Groene trui
Bolletjestrui
Witte trui
Ploegen
Strijdlust
Proloog Thor Hushovd Thor Hushovd niet uitgereikt Joost Posthuma Discovery Channel niet uitgereikt (proloog)
1 George Hincapie Jimmy Casper Fabian Wegmann Benoît Vaugrenard Walter Bénéteau
2 Thor Hushovd Robbie McEwen David de la Fuente David de la Fuente
3 Tom Boonen Tom Boonen Jérôme Pineau Markus Fothen José Luis Arrieta
4 Robbie McEwen Egoi Martínez
5 Samuel Dumoulin
6 Benoît Vaugrenard Anthony Geslin
7 Serhij Hontsjar Markus Fothen T-Mobile Team niet uitgereikt (tijdrit)
8 Sylvain Calzati
9 Christian Knees
10 Cyril Dessel Cyril Dessel Ag2r Prévoyance Juan Miguel Mercado
11 Floyd Landis David de la Fuente T-Mobile Team David de la Fuente
12 Daniele Bennati
13 Óscar Pereiro Team CSC Jens Voigt
14 Salvatore Commesso
15 Floyd Landis Stefano Garzelli
16 Óscar Pereiro Michael Rasmussen Michael Rasmussen
17 Damiano Cunego T-Mobile Team Floyd Landis
18 Levi Leipheimer
19 Floyd Landis niet uitgereikt (tijdrit)
20 Aitor Hernández

Startlijst[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Ronde van Frankrijk 2006/Startlijst voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Floyd Landis in de gele trui die hem later afgenomen zou worden.
rang renner land ploeg tijd
Floyd Landis Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Phonak 89u 39'30"
2 Óscar Pereiro Vlag van Spanje Spanje Caisse d'Epargne + 0'57"
89u 40'27"
3 2 Andreas Klöden Vlag van Duitsland Duitsland T-Mobile Team + 1'29" 0'32"
4 3 Carlos Sastre Vlag van Spanje Spanje Team CSC + 3'13" 2'39"
5 4 Cadel Evans Vlag van Australië Australië Davitamon - Lotto + 5'08" 4'11"
6 5 Denis Mensjov Vlag van Rusland Rusland Rabobank + 7'06" 6'09"
7 6 Cyril Dessel Vlag van Frankrijk Frankrijk Ag2r Prévoyance + 8'41" 7'44"
8 7 Christophe Moreau Vlag van Frankrijk Frankrijk Ag2r Prévoyance + 9'37" 8'40"
9 8 Haimar Zubeldia Vlag van Spanje Spanje Euskaltel - Euskadi + 12'05" 11'08"
10 9 Michael Rogers Vlag van Australië Australië T-Mobile Team + 15'07" 14'10"
11 10 Fränk Schleck Vlag van Luxemburg Luxemburg Team CSC + 17'46" 16'49"

Rode lantaarn:

139 138 Wim Vansevenant Vlag van België België Davitamon - Lotto + 4u 02'01" 4u 01'04"

Puntenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land ploeg punten
Robbie McEwen Vlag van Australië Australië Davitamon - Lotto 288
2 Erik Zabel Vlag van Duitsland Duitsland Team Milram 199
3 Thor Hushovd Vlag van Noorwegen Noorwegen Crédit Agricole 195

Bergklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land ploeg punten
Michael Rasmussen Vlag van Denemarken Denemarken Rabobank 166
2 Floyd Landis Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Phonak 113
2 David de la Fuente Vlag van Spanje Spanje Saunier Duval - Prodir 113
3 Carlos Sastre Vlag van Spanje Spanje Team CSC 99

Jongerenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land ploeg tijd
Damiano Cunego Vlag van Italië Italië Lampre - Fondital 89u 58'49
2 Markus Fothen Vlag van Duitsland Duitsland Gerolsteiner + 38"
3 Matthieu Sprick Vlag van Frankrijk Frankrijk Bouygues Télécom + 1u 29'12"

Ploegenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang ploeg land teammanager tijd
T-Mobile Team Vlag van Duitsland Duitsland Olaf Ludwig 269u 08'46"
2 Team CSC Vlag van Denemarken Denemarken Bjarne Riis + 17'04"
3 Rabobank Vlag van Nederland Nederland Theo de Rooij + 23'26"

Strijdlustigste renner[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land ploeg
David de la Fuente Vlag van Spanje Spanje Saunier Duval - Prodir

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Tour de France 2006.