Rood rugnummer
Het rode rugnummer wordt in de Ronde van Frankrijk na elke etappe door een achtkoppige internationale jury toegekend aan de strijdlustigste renner. De volgende dag[1] rijdt deze renner met een rood rugnummer. De wielrenner die in de gehele Tour de France het strijdlustigst gereden heeft, ontvangt de "prijs van de (super)strijdlust",[2] die nauw verbonden is met het rode rugnummer. De dagwinnaar ontving in 2013 € 2.000 en de eindwinnaar in 2015 € 20.000.[3]
In de diverse jaren werd het rode rugnummer verschillend aangegeven. Soms was het alleen virtueel in het rood te zien, soms werd het kader rood gemaakt, of werd een wit rugnummervel met rode cijfers gebruikt. Sinds 2006 wordt een rood vel met witte cijfers gebruikt.
Tijdens de negende etappe in 2011 werd voor het eerst in twintig jaar de dagprijs van de strijdlustige renner toegekend aan twee personen. Zowel Johnny Hoogerland als Juan Antonio Flecha kreeg de prijs toegewezen. Beiden maakten deel uit van de kopgroep toen ze werden aangereden door een wagen van de Franse TV, waarbij ze zwaar ten val kwamen. De twee zetten erg gehavend hun weg voort en passeerden die dag ver achter het peloton de finishlijn. Tijdens de zestiende etappe in 2016 werd de prijs voor het eerst uitgereikt aan twee renners van dezelfde ploeg. Tony Martin en Julian Alaphilippe van Etixx-Quickstep werden beiden beloond met het rode rugnummer nadat ze 170 kilometer samen in de aanval gereden hadden.
Sommige andere koersen, zoals de Ronde van Spanje, zijn de Ronde van Frankrijk gevolgd en reiken ook een rood rugnummer uit aan de strijdlustigste renner.
Winnaars prijs van de strijdlust Ronde van Frankrijk[bewerken | brontekst bewerken]
- 1959 - Gérard Saint
Frankrijk - 1963 - Rik Van Looy
België - 1965 - Felice Gimondi
Italië - 1966 - Rudi Altig
Duitsland - 1967 - Désiré Letort Frankrijk
- 1968 - Roger Pingeon Frankrijk
- 1969 - Eddy Merckx België
- 1970 - Eddy Merckx België
- 1972 - Cyrille Guimard Frankrijk
- 1973 - Luis Ocaña
Spanje - 1974 - Eddy Merckx België
- 1975 - Eddy Merckx België
- 1976 - Raymond Delisle Frankrijk
- 1977 - Gerrie Knetemann
Nederland - 1980 - Christian Levavasseur Frankrijk
- 1981 - Bernard Hinault Frankrijk
- 1982 - Régis Clère Frankrijk
- 1983 - Serge Demierre
Zwitserland - 1984 - Bernard Hinault Frankrijk
- 1985 - Maarten Ducrot Nederland
- 1986 - Bernard Hinault Frankrijk
- 1987 - Pedro Delgado Spanje
- 1988 - Jérôme Simon Frankrijk
- 1989 - Laurent Fignon Frankrijk
- 1990 - Eduardo Chozas Spanje
- 1991 - Claudio Chiappucci Italië
- 1992 - Claudio Chiappucci Italië
- 1993 - Massimo Ghirotto Italië
- 1994 - Eros Poli Italië
- 1995 - Hernán Buenahora
Colombia - 1996 - Richard Virenque Frankrijk
- 1997 - Richard Virenque Frankrijk
- 1998 - Jacky Durand Frankrijk
- 1999 - Jacky Durand Frankrijk
- 2000 - Erik Dekker Nederland
- 2001 - Laurent Jalabert Frankrijk
- 2002 - Laurent Jalabert Frankrijk
- 2003 - Aleksandr Vinokoerov
Kazachstan - 2004 - Richard Virenque Frankrijk
- 2005 - Óscar Pereiro Spanje
- 2006 - David de la Fuente Spanje
- 2007 - Amets Txurruka Spanje
- 2008 - Sylvain Chavanel Frankrijk
- 2009 -
Franco Pellizotti Italië - 2010 - Sylvain Chavanel Frankrijk
- 2011 - Jérémy Roy Frankrijk
- 2012 - Chris Anker Sørensen
Denemarken - 2013 - Christophe Riblon Frankrijk
- 2014 - Alessandro De Marchi Italië
- 2015 - Romain Bardet Frankrijk
- 2016 - Peter Sagan
Slowakije - 2017 - Warren Barguil Frankrijk
- 2018 - Daniel Martin
Ierland - 2019 - Julian Alaphilippe Frankrijk
- 2020 - Marc Hirschi Zwitserland
- 2021 - Franck Bonnamour Frankrijk
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Winnaars prijs van de strijdlust Ronde van Spanje[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|