Ronde van Frankrijk 1910

Eindklassement
Route van de Ronde van Frankrijk 1910.
Eerste	Octave Lapize	63 punten
Tweede	François Faber	67 punten
Derde	Gustave Garrigou	86 punten
Vierde	Cyrille Van Hauwaert	97 punten
Vijfde	Charles Cruchon	119 punten
Zesde	Charles Crupelandt	148 punten
Zevende	Ernest Paul	154 punten
Achtste	André Blaise	166 punten
Negende	Julien Maitron	171 punten
Tiende	Aldo Bettini	175 punten
Rode Lantaarn	Constant Collet (41e)	580 punten
Ploegenklassement	Alcyon	-
Tweede	?	-
Derde	?	-

De 8e editie van de Ronde van Frankrijk werd gehouden van 3 tot 31 juli 1910. Op 14 juli 1910, een rustdag, verdronk de 22-jarige wielrenner Adolphe Helière na een zwempartij in de zee.

Aantal etappes: 15
Totale afstand: 4737 km
Gemiddelde snelheid: 28.680 km/h
Aantal deelnemers: 110
Aantal uitvallers: 69

Nieuwigheden en parcours[bewerken | brontekst bewerken]

Voor deze Tour had Henri Desgrange een nieuwe vondst gedaan. Hij stuurde de karavaan voor het eerst de ruige en woeste Pyreneeën in. Hij nam de Tourmalet, de Aubisque, de Aspin en de Peyresourde op in de route. De renners waren niet zo opgetogen over deze nieuwe stunt van de Tourdirecteur. Het aantal deelnemers was daardoor teruggelopen tot 110.

Wedstrijdverloop[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste etappe van Parijs naar Roubaix, die gewonnen werd door de Fransman Charles Crupelandt, presenteerde Octave Lapize zich als een kandidaat-winnaar. Ook François Faber was weer geweldig op dreef en in de tweede rit sloeg de Luxemburger al zijn slag. Faber won ook de vierde etappe en toen de karavaan na negen dagen in Luchon aan de voet van de Pyreneeën arriveerde, voerde de sterke Faber het klassement aan. De zware bergrit naar Bayonne kon weleens van beslissende betekenis zijn.

Octave Lapize voelde zich blijkbaar goed thuis in de cols, want hij begon de rit met een grootse vlucht. Eén voor één schudde hij zijn rivalen van zich af. De Tourmalet, de Aspin en de Peyresourde werden als een gems door Lapize beklommen. Letterlijk en figuurlijk, want de wegen in de woeste Pyreneeën waren in die tijd nog niet zo glad geplaveid als tegenwoordig. Het waren echte geitenpaadjes, maar dat deerde Lapize niet. Hij overwon de bergen als een adelaar en vol vertrouwen begon hij aan de laatste hindernis, de Col d'Aubisque. Op die laatste berg kreeg hij echter een gevoelige tik en hij werd er snel ingehaald door de regionale favoriet Lafourcade, die met een kwartier voorsprong op Lapize de top bereikte. In de lange afdaling naar Bayonne nam Lapize echter alle risico's. Hij liet zich als een steen vallen en hij haalde Lafourcade zelfs nog in. De Italiaanse coureur Albini, die aanvankelijk Lapize ook nog was gepasseerd, werd vervolgens in de eindsprint geklopt. Lapize had een slagveld aangericht. Bij stukjes en beetjes arriveerde het verbrokkelde veld in Bayonne. Lapize had een aantal concurrenten een gevoelige slag toegebracht en hij was Faber in het klassement dicht genaderd.

De strijd zou verder tussen deze twee renners gaan, maar Gustave Garrigou kon het niet nalaten om zijn landgenoot af en toe een handje toe te steken. In de rit van Nantes naar Brest reed Faber lek en Garrigou maakte van de gelegenheid gebruik om te demarreren. Hij nam Lapize mee op sleeptouw en door deze vlucht kon die de leiding van Faber overnemen. In de voorlaatste rit poogde Faber wanhopig de zaak nog recht te zetten. In deze lange rit van ruim 400 kilometer koos Faber midden in de nacht het hazenpad. De Luxemburger leek de strijd in zijn voordeel te kunnen beslechten, maar een lekke band strooide roet in het eten. Lapize kwam met de hulp van Garrigou weer bij en er veranderde dus niets in het klassement. De strijd leek toen toch wel definitief beslist, maar in de laatste etappe van Caen naar Parijs kreeg Lapize kort na de start een lekke band. François Faber zag toen zijn kans en demarreerde als een waanzinnige. Hij sprak al zijn reserves aan om in de laatste etappe toch nog voor een stunt te kunnen zorgen.

De kansen leken te keren in het voordeel van de ijzersterke Luxemburger, maar een lekke band stuitte zijn opmars. Nog nooit had de Tour zo'n boeiend slot gehad. De eindzege ging uiteindelijk naar de man, die als beste de Pyreneeën had bedwongen: Octave Lapize.

Belgische en Nederlandse prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal namen er 3 Belgen en 0 Nederlanders deel aan de Tour van 1910.

Belgische etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

In 1910 waren er geen Belgische etappezeges.

Nederlandse etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

In 1910 waren er geen Nederlandse etappezeges.

Etappes[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe	Start - Finish	km	Etappewinnaar	Leider Klassement
1.	Parijs - Roubaix	269 km	Charles Crupelandt	Charles Crupelandt
2.	Roubaix - Metz	398 km	François Faber	François Faber
3.	Metz - Belfort	259 km	Émile Georget	François Faber
4.	Belfort - Lyon	309 km	François Faber	François Faber
5.	Lyon - Grenoble	311 km	Octave Lapize	François Faber
6.	Grenoble - Nice	345 km	Julien Maitron	François Faber
7.	Nice - Nimes	345 km	François Faber	François Faber
8.	Nimes - Perpignan	216 km	Georges Paulmier	François Faber
9.	Perpignan - Luchon	289 km	Octave Lapize	François Faber
10.	Luchon - Bayonne	326 km	Octave Lapize	François Faber
11.	Bayonne - Bordeaux	269 km	Ernest Paul	François Faber
12.	Bordeaux - Nantes	391 km	Louis Trousselier	François Faber
13.	Nantes - Brest	321 km	Gustave Garrigou	Octave Lapize
14.	Brest - Caen	424 km	Octave Lapize	Octave Lapize
15.	Caen - Parijs	262 km	Ernesto Azzini	Octave Lapize

Belgische	deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars
Nederlandse	deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars