Lance Armstrong: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Etui23 (overleg | bijdragen)
82 bewerkingen
Regel 59: Regel 59:


=== Ronde van Frankrijk ===
=== Ronde van Frankrijk ===
====1999====
[[Bestand:Lance Armstrong AdH01.jpg|thumb|200px|Lance Armstrong, op weg naar de overwinning op [[Alpe d'Huez (finishplaats)|Alpe d'Huez]] tijdens de [[Ronde van Frankrijk 2001]]]]
[[Bestand:Lance Armstrong AdH01.jpg|thumb|200px|Lance Armstrong, op weg naar de overwinning op [[Alpe d'Huez (finishplaats)|Alpe d'Huez]] tijdens de [[Ronde van Frankrijk 2001]]]]
De vierde plaats in de [[Ronde van Spanje]] was voor [[Johan Bruyneel]], ploegleider van het [[United States Postal Service|US Postal]]-team van Armstrong, aanleiding zijn zinnen te zetten op de [[Ronde van Frankrijk 1999]].
De vierde plaats in de [[Ronde van Spanje]] was voor [[Johan Bruyneel]], ploegleider van het [[United States Postal Service|US Postal]]-team van Armstrong, aanleiding zijn zinnen te zetten op de [[Ronde van Frankrijk 1999]].


Hoewel niet bij de grote favorieten vooraf, won Armstrong de [[proloog (wielrennen)|proloog]], herwon hij de gele trui in de eerste [[tijdrijden|tijdrit]], en verpletterde hij de concurrentie in de eerste bergetappe naar Sestriere. Daarna was de Tour eigenlijk al beslist en Armstrong won met meer dan zeven minuten voorsprong op [[Alex Zülle]].
Hoewel niet bij de grote favorieten vooraf, won Armstrong de [[proloog (wielrennen)|proloog]], herwon hij de gele trui in de eerste [[tijdrijden|tijdrit]], en verpletterde hij de concurrentie in de eerste bergetappe naar Sestriere. Daarna was de Tour eigenlijk al beslist en Armstrong won met meer dan zeven minuten voorsprong op [[Alex Zülle]].
====2000====

De winnaars van [[Ronde van Frankrijk 1997|1997]] en [[Ronde van Frankrijk 1998|1998]], [[Jan Ullrich]] en [[Marco Pantani]], waren er in 1999 niet bij geweest. In [[Ronde van Frankrijk 2000|2000]] was wel het hele veld van favorieten aanwezig, maar Armstrong toonde zich opnieuw zowel in de tijdritten als in de bergen de beste en won met 6 minuten voorsprong op Ullrich.
De winnaars van [[Ronde van Frankrijk 1997|1997]] en [[Ronde van Frankrijk 1998|1998]], [[Jan Ullrich]] en [[Marco Pantani]], waren er in 1999 niet bij geweest. In [[Ronde van Frankrijk 2000|2000]] was wel het hele veld van favorieten aanwezig, maar Armstrong toonde zich opnieuw zowel in de tijdritten als in de bergen de beste en won met 6 minuten voorsprong op Ullrich.
====2001====

In [[Ronde van Frankrijk 2001|2001]] herhaalde hij die prestatie. Tijdens de etappe naar [[Alpe d'Huez (finishplaats)|Alpe d'Huez]] besloot hij tot een nieuwe tactiek. Omdat hij met [[Jose Luis Rubiera|Jose Luis "Chechu" Rubiera]] nog maar één ploegmaat bij zich had, liet hij Ullrich het tempo bepalen en speelde hij toneel achter aan de groep favorieten. Zijn grimassen bleken schijn, want op de berg zelf viel hij vanaf de kop aan terwijl hij Ullrich midden in het gezicht keek (dit werd "The Look" genoemd; niet veel later zei Armstrong dat hij niet in de ogen van Ullrich keek, maar dat hij keek of er nog ploeggenoten bij hem in de buurt waren). Opnieuw won hij de ronde.
In [[Ronde van Frankrijk 2001|2001]] herhaalde hij die prestatie. Tijdens de etappe naar [[Alpe d'Huez (finishplaats)|Alpe d'Huez]] besloot hij tot een nieuwe tactiek. Omdat hij met [[Jose Luis Rubiera|Jose Luis "Chechu" Rubiera]] nog maar één ploegmaat bij zich had, liet hij Ullrich het tempo bepalen en speelde hij toneel achter aan de groep favorieten. Zijn grimassen bleken schijn, want op de berg zelf viel hij vanaf de kop aan terwijl hij Ullrich midden in het gezicht keek (dit werd "The Look" genoemd; niet veel later zei Armstrong dat hij niet in de ogen van Ullrich keek, maar dat hij keek of er nog ploeggenoten bij hem in de buurt waren). Opnieuw won hij de ronde.


[[Bestand:Lance Armstrong MidiLibre 2002.jpg|thumb|left|200px|Armstrong finisht als derde in een etappe in de [[Grand Prix du Midi Libre|Midi Libre]] in 2002]]
[[Bestand:Lance Armstrong MidiLibre 2002.jpg|thumb|left|200px|Armstrong finisht als derde in een etappe in de [[Grand Prix du Midi Libre|Midi Libre]] in 2002]]
====2002====

Tijdens de [[Ronde van Frankrijk 2002]], zonder Ullrich, won Armstrong met grote overmacht, schijnbaar zonder moeite. [[Joseba Beloki]] was ditmaal zijn grootste uitdager, naast Armstrongs [[knecht (wielrennen)|knecht]] Heras, de enige die hem enigszins bij kon houden. Armstrong nam in de bergen en de tijdritten voldoende afstand van de Spanjaard.
Tijdens de [[Ronde van Frankrijk 2002]], zonder Ullrich, won Armstrong met grote overmacht, schijnbaar zonder moeite. [[Joseba Beloki]] was ditmaal zijn grootste uitdager, naast Armstrongs [[knecht (wielrennen)|knecht]] Heras, de enige die hem enigszins bij kon houden. Armstrong nam in de bergen en de tijdritten voldoende afstand van de Spanjaard.
====2003====

In de [[Ronde van Frankrijk 2003|Tour van 2003]] was de concurrentie van met name de teruggekeerde Ullrich sterker. Ook [[Aleksandr Vinokoerov]] en Beloki waren goed in vorm. Armstrong had zich minder goed kunnen voorbereiden wegens de scheiding van zijn vrouw, Kristin.
In de [[Ronde van Frankrijk 2003|Tour van 2003]] was de concurrentie van met name de teruggekeerde Ullrich sterker. Ook [[Aleksandr Vinokoerov]] en Beloki waren goed in vorm. Armstrong had zich minder goed kunnen voorbereiden wegens de scheiding van zijn vrouw, Kristin.


Regel 77: Regel 78:


Met nog één tijdrit voor de boeg en een voorsprong van niet meer dan een tiental seconden op Jan Ullrich wist Armstrong dat hij in de laatste bergrit zijn winst moest pakken. In de klim naar [[Luz-Ardiden]] sprong hij weg met Mayo maar viel hij doordat hij met zijn stuur in een tasje van een toeschouwer bleef haken. Ullrich maakte er geen gebruik van, maar wachtte Armstrong op, waardoor Armstrong terug in de race kon komen, waarna hij opnieuw demarreerde. Hij pakte veertig seconden op de streep en zou uiteindelijk de Tour met een minuut voorsprong winnen. Zijn vijfde Tourzege schaarde hem in het gezelschap van [[Jacques Anquetil]], [[Eddy Merckx]], [[Bernard Hinault]] en [[Miguel Indurain]].
Met nog één tijdrit voor de boeg en een voorsprong van niet meer dan een tiental seconden op Jan Ullrich wist Armstrong dat hij in de laatste bergrit zijn winst moest pakken. In de klim naar [[Luz-Ardiden]] sprong hij weg met Mayo maar viel hij doordat hij met zijn stuur in een tasje van een toeschouwer bleef haken. Ullrich maakte er geen gebruik van, maar wachtte Armstrong op, waardoor Armstrong terug in de race kon komen, waarna hij opnieuw demarreerde. Hij pakte veertig seconden op de streep en zou uiteindelijk de Tour met een minuut voorsprong winnen. Zijn vijfde Tourzege schaarde hem in het gezelschap van [[Jacques Anquetil]], [[Eddy Merckx]], [[Bernard Hinault]] en [[Miguel Indurain]].
====2004====

[[Bestand:Lance-Armstrong-TdF2004.jpg|thumb|200px|[[Ronde van Frankrijk 2004/Proloog|Proloog]] van de [[Ronde van Frankrijk 2004]]]]
[[Bestand:Lance-Armstrong-TdF2004.jpg|thumb|200px|[[Ronde van Frankrijk 2004/Proloog|Proloog]] van de [[Ronde van Frankrijk 2004]]]]
In de [[Ronde van Frankrijk 2004|Tour van 2004]] behaalde Armstrong als eerste wielrenner voor de zesde maal de tourzege. In de eerste twee bergetappes in de [[Pyreneeën]] reed hij onmiddellijk concurrenten als Ullrich, [[Iban Mayo]] en [[Tyler Hamilton]] op grote afstand. Alleen [[Ivan Basso]] kon hem in deze etappes bijhouden. In de klimtijdrit reed hij iedereen op minuten. Hij pakte, inclusief de ploegentijdrit, zes etappezeges en was in zijn beste vorm.
In de [[Ronde van Frankrijk 2004|Tour van 2004]] behaalde Armstrong als eerste wielrenner voor de zesde maal de tourzege. In de eerste twee bergetappes in de [[Pyreneeën]] reed hij onmiddellijk concurrenten als Ullrich, [[Iban Mayo]] en [[Tyler Hamilton]] op grote afstand. Alleen [[Ivan Basso]] kon hem in deze etappes bijhouden. In de klimtijdrit reed hij iedereen op minuten. Hij pakte, inclusief de ploegentijdrit, zes etappezeges en was in zijn beste vorm.
====2005====

In de [[Ronde van Frankrijk 2005|Ronde van Frankrijk van 2005]] verbeterde hij zijn eigen record met een zevende overwinning. De Ronde werd gekenmerkt door de suprematie van Armstrong die geen moment in problemen kwam en geen enkele keer genoodzaakt was al zijn tegenstanders eraf te rijden. Al in de eerste tijdrit haalde hij Jan Ullrich in, die nog nooit was ingehaald in een tijdrit. In de Pyreneeën liet hij zijn tegenstanders geloven dat hij een zwakke dag had maar overbrugde hij met één inspanning een gat van 15 à 20 seconden.
In de [[Ronde van Frankrijk 2005|Ronde van Frankrijk van 2005]] verbeterde hij zijn eigen record met een zevende overwinning. De Ronde werd gekenmerkt door de suprematie van Armstrong die geen moment in problemen kwam en geen enkele keer genoodzaakt was al zijn tegenstanders eraf te rijden. Al in de eerste tijdrit haalde hij Jan Ullrich in, die nog nooit was ingehaald in een tijdrit. In de Pyreneeën liet hij zijn tegenstanders geloven dat hij een zwakke dag had maar overbrugde hij met één inspanning een gat van 15 à 20 seconden.
====2009====
Hij behaalde de derde plaats in het eindklassement. Zie verder bij Comback.


=== Einde van zijn carrière ===
=== Einde van zijn carrière ===

Versie van 17 jul 2012 01:28

Lance Armstrong
Armstrong tijdens een toespraak voor het NIH in 2003.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Lance Edward Gunderson
Bijnaam King Lance, The Boss, The Animal, The Big Tex, Mellow Jonny
Geboortedatum 18 september 1971
Geboorteplaats Plano, Verenigde Staten
Lengte 177 cm
Gewicht 75 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Team RadioShack
Specialisatie(s) Klimmer, tijdrijder
Ploegen
1992-1996
1997
1998-2004
2005
2009
2010 		Motorola
Cofidis
US Postal Service
Discovery Channel
Astana
Team RadioShack
Beste prestaties
Amstel Gold Race 2e (1999, 2001)
Luik-Bastenaken-Luik 2e (1996)
Ronde van Italië 12e (2009)
Ronde van Frankrijk 1e (1999 t/m 2005)
25 etappezeges
Ronde van Spanje 4e (1998)
WK op de weg 1e (1993)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Lance Armstrong, geboren als Lance Edward Gunderson (Plano, 18 september 1971) is een voormalig Amerikaanse wielrenner.

Armstrong is vooral bekend als recordhouder overwinningen van de Ronde van Frankrijk en als wereldkampioen. Armstrong won de ronde zeven keer op rij, van 1999 tot en met 2005. Eerder was bij hem in 1996 teelbalkanker geconstateerd en werd hem twintig tot veertig procent kans gegeven op overleving. In 2009 maakte Armstrong een comeback in het wielrennen. Op de rangschikking van beste renners aller tijden van Daniel Marszalek is Lance Armstrong 15de (2009). Op 16 februari 2011 maakt Armstrong bekend definitief te stoppen met het wielrennen.

Biografie

Carrièrebegin

Armstrong begon zijn sportcarrière op zijn zestiende op de triatlon, maar maakte al snel de overstap naar het wielrennen. Na een succesvolle periode als amateur (onder meer Amerikaans amateurkampioen 1991 en deelname aan het WK jeugd en de Olympische Spelen), werd hij eind 1992, na de Olympische Spelen van Barcelona, professional. Al het volgende jaar boekte hij successen, met als hoogtepunt de winst in het wereldkampioenschap te Oslo.

Ook in de volgende jaren, waarin Armstrong acht maanden per jaar in Europa doorbracht, hielden de successen aan. Een dieptepunt kwam tijdens de Ronde van Frankrijk van 1995: Armstrongs teamgenoot Fabio Casartelli kwam te overlijden na een val. De volgende dag was het peloton in mineur, en werd er niet gekoerst. Armstrong en zijn teamgenoten mochten het peloton als een begrafenisstoet over de finish leiden. Twee dagen nadien viel Armstrong vroeg aan, volgens sommigen zelfs te vroeg, maar won uiteindelijk de etappe, en droeg zijn overwinning op aan Casartelli. Dit maakte hij duidelijk door met beide armen in de lucht naar de hemel te wijzen.

In 2001 reed het peloton over dezelfde berg waar Fabio Casartelli was gevallen en overleden. Armstrong won deze etappe en wees nogmaals met beide armen naar de hemel.

Strijd tegen kanker en terugkeer in de wielersport

In oktober 1996 werd Armstrong ernstig ziek en er werd teelbalkanker geconstateerd met uitzaaiingen naar longen en hersenen. De kans op overleven werd minder dan 50% geschat. Uiteindelijk blijkt Lance Armstrong minder dan 3% overlevingskans te hebben gehad. Na twee zware operaties en een toen nog experimentele vorm van chemotherapie kwam Armstrong er echter weer bovenop en een paar maanden later zat hij alweer op de fiets. Sindsdien is hij actief in de strijd tegen kanker.

De Lance Armstrong Foundation, door hem opgericht, ondersteunt kankerslachtoffers en kankeronderzoek. In 2004 werden de gele anti-kanker Livestrong bandjes, in samenwerking met Nike ontwikkeld, een rage in de hele wereld. Veel beroemde sporters dragen de bandjes nog steeds.

Het duurde tot mei 1998 voor Armstrong weer terugkeerde in het professionele circuit. Op de achtste van diezelfde maand trouwde hij met zijn vriendin Kristin Richard. De terugkeer verliep aanvankelijk moeizaam, maar aan het eind van het jaar had Armstrong alweer diverse successen geboekt, waaronder een vierde plaats in het eindklassement van de Ronde van Spanje en op het wereldkampioenschap.

Ronde van Frankrijk

1999

Lance Armstrong, op weg naar de overwinning op Alpe d'Huez tijdens de Ronde van Frankrijk 2001

De vierde plaats in de Ronde van Spanje was voor Johan Bruyneel, ploegleider van het US Postal-team van Armstrong, aanleiding zijn zinnen te zetten op de Ronde van Frankrijk 1999.

Hoewel niet bij de grote favorieten vooraf, won Armstrong de proloog, herwon hij de gele trui in de eerste tijdrit, en verpletterde hij de concurrentie in de eerste bergetappe naar Sestriere. Daarna was de Tour eigenlijk al beslist en Armstrong won met meer dan zeven minuten voorsprong op Alex Zülle.

2000

De winnaars van 1997 en 1998, Jan Ullrich en Marco Pantani, waren er in 1999 niet bij geweest. In 2000 was wel het hele veld van favorieten aanwezig, maar Armstrong toonde zich opnieuw zowel in de tijdritten als in de bergen de beste en won met 6 minuten voorsprong op Ullrich.

2001

In 2001 herhaalde hij die prestatie. Tijdens de etappe naar Alpe d'Huez besloot hij tot een nieuwe tactiek. Omdat hij met Jose Luis "Chechu" Rubiera nog maar één ploegmaat bij zich had, liet hij Ullrich het tempo bepalen en speelde hij toneel achter aan de groep favorieten. Zijn grimassen bleken schijn, want op de berg zelf viel hij vanaf de kop aan terwijl hij Ullrich midden in het gezicht keek (dit werd "The Look" genoemd; niet veel later zei Armstrong dat hij niet in de ogen van Ullrich keek, maar dat hij keek of er nog ploeggenoten bij hem in de buurt waren). Opnieuw won hij de ronde.

Armstrong finisht als derde in een etappe in de Midi Libre in 2002

2002

Tijdens de Ronde van Frankrijk 2002, zonder Ullrich, won Armstrong met grote overmacht, schijnbaar zonder moeite. Joseba Beloki was ditmaal zijn grootste uitdager, naast Armstrongs knecht Heras, de enige die hem enigszins bij kon houden. Armstrong nam in de bergen en de tijdritten voldoende afstand van de Spanjaard.

2003

In de Tour van 2003 was de concurrentie van met name de teruggekeerde Ullrich sterker. Ook Aleksandr Vinokoerov en Beloki waren goed in vorm. Armstrong had zich minder goed kunnen voorbereiden wegens de scheiding van zijn vrouw, Kristin.

In de eerste ritten was Armstrong niet slecht, maar materiaalpech speelde hem parten. In de rit naar Alpe d'Huez reed hij in de aanloop naar die beklimming met een aanlopende achterrem de Galibier op. Zijn kruit was verschoten en Iban Mayo claimde de ritzege. In de rit erna probeerde Armstrong een aanval van Vinokoerov te pareren toen Beloki, die meehielp, in de afdaling door smeltend asfalt met zijn fiets onderuit gleed en Armstrong gedwongen werd een knollenveld in te rijden. Hij reed door het veld de berg af en sloot op de weg eronder weer aan bij de groep achtervolgers. Beloki brak zijn dijbeen en moest opgeven. In de tijdrit die volgde leed Armstrong aan ernstige uitdroging en verloor hij meer dan anderhalve minuut op Ullrich op wie hij eerder twee minuten had gepakt. De dagen erna moest hij bijkomen, maar wist hij zijn verlies tot enkele seconden te beperken.

Met nog één tijdrit voor de boeg en een voorsprong van niet meer dan een tiental seconden op Jan Ullrich wist Armstrong dat hij in de laatste bergrit zijn winst moest pakken. In de klim naar Luz-Ardiden sprong hij weg met Mayo maar viel hij doordat hij met zijn stuur in een tasje van een toeschouwer bleef haken. Ullrich maakte er geen gebruik van, maar wachtte Armstrong op, waardoor Armstrong terug in de race kon komen, waarna hij opnieuw demarreerde. Hij pakte veertig seconden op de streep en zou uiteindelijk de Tour met een minuut voorsprong winnen. Zijn vijfde Tourzege schaarde hem in het gezelschap van Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault en Miguel Indurain.

2004

Proloog van de Ronde van Frankrijk 2004

In de Tour van 2004 behaalde Armstrong als eerste wielrenner voor de zesde maal de tourzege. In de eerste twee bergetappes in de Pyreneeën reed hij onmiddellijk concurrenten als Ullrich, Iban Mayo en Tyler Hamilton op grote afstand. Alleen Ivan Basso kon hem in deze etappes bijhouden. In de klimtijdrit reed hij iedereen op minuten. Hij pakte, inclusief de ploegentijdrit, zes etappezeges en was in zijn beste vorm.

2005

In de Ronde van Frankrijk van 2005 verbeterde hij zijn eigen record met een zevende overwinning. De Ronde werd gekenmerkt door de suprematie van Armstrong die geen moment in problemen kwam en geen enkele keer genoodzaakt was al zijn tegenstanders eraf te rijden. Al in de eerste tijdrit haalde hij Jan Ullrich in, die nog nooit was ingehaald in een tijdrit. In de Pyreneeën liet hij zijn tegenstanders geloven dat hij een zwakke dag had maar overbrugde hij met één inspanning een gat van 15 à 20 seconden.

2009

Hij behaalde de derde plaats in het eindklassement. Zie verder bij Comback.

Einde van zijn carrière

Op 18 april 2005 maakte Armstrong bekend dat de Ronde van Frankrijk 2005 zijn laatste koers zou zijn. Hij stopte daarna met wielrennen om meer tijd met zijn kinderen door te brengen. Amerikaanse televisiestations vroegen hem al of hij na zijn wielercarrière als presentator van talkshows door het leven wil gaan, maar dat aanbod heeft Armstrong geweigerd. Op 5 november 2006 liep hij onder veel media-aandacht de New York City Marathon om geld in te zamelen voor kankeronderzoek. Hij eindigde als nummer 869 in een tijd van 2:59.36. In 2007 liep hij de marathon opnieuw; in een tijd van 2:46.43 eindigde hij dit keer als 232ste.

Comeback

Armstrong tijdens de Ronde van Frankrijk 2010

Op 8 september 2008 berichtten Amerikaanse media[1] dat Armstrong in het seizoen 2009 zijn rentree zal maken in het wielerpeloton bij het Kazakse Astana, waar hij opnieuw met ploegleider Johan Bruyneel zal samenwerken. Per 9 september 2008 maakte Armstong via zijn eigen website bekend dat de geruchten klopten en dat hij heeft besloten om terug te keren in de professionele wielerwereld. Dezelfde dag verscheen er in het Amerikaanse tijdschrift Vanity Fair een interview met hem waarin hij dit ook bekend maakte[2]. Op 24 september lichtte hij zijn beslissing toe op een persconferentie tijdens de Clinton Global Initiative Conference in New York. Hij maakt zijn comeback enerzijds om aandacht te vragen voor de kankerproblematiek en anderzijds om te bewijzen dat hij dopingvrij rijdt.

Armstrong heeft gezegd zelf niets te willen verdienen aan zijn comeback. Al het geld dat hij verdient gaat rechtstreeks naar de door hem zelf opgerichte organisatie Livestrong waar het besteed wordt aan kankeronderzoeken.

Lance Armstrong startte zijn comeback in de Tour Down Under 2009, die in januari 2009 voor de elfde keer gehouden werd in de omgeving van de Australische stad Adelaide. In februari nam hij deel aan de Ronde van Californië en in mei aan de Ronde van Italië (waarin hij 12de werd).

Armstrong reed ook de Ronde van Frankrijk 2009. Bij de vierde etappe stond hij derde in het tussenklassement. Tijdens de ploegentijdrit, die na drie jaar afwezigheid weer werd geïntroduceerd, kwam zijn ploeg Astana minder dan 1 seconde tekort op Cancellara om Armstrong bij de vijfde etappe voor de 84e keer in het geel te laten rijden. Uiteindelijk behaalde hij de derde plaats in het eindklassement.

Op 13 juli 2009 zei Armstrong dat hij in 2010 met een eigen wielerploeg wil komen. Op 23 juli maakte hij via Twitter zijn nieuwe sponsor bekend: in 2010 reed Armstrong voor Team RadioShack, waar hij niet alleen gaat wielrennen maar ook aan triatlonwedstrijden en hardloopwedstrijden gaat meedoen.

Op 16 februari 2011 stopte hij plots definitief. Normaal gezien ging hij nog tot eind mei 2011 rijden.

In september 2011 eindigd hij als 5e in X-Terra van Ogden in Utah, maar dan bij een andere sport namelijk triatlon. In 2012 won hij de halve triatlon van Florida.

Trapfrequentie

Armstrong fietste niet alleen hard, maar ook met een bijzonder hoge trapfrequentie. Hij reed met ongeveer 110 pedaalomwentelingen per minuut, terwijl de meeste andere wielrenners kiezen voor ca. 90 tot 95 omwentelingen. In een tijdrit kon dit oplopen tot 125 omwentelingen per minuut.

Doping

Lance Armstrong is in zijn carrière verscheidene malen door doping achtervolgd geweest. Vooral in de Franse pers verschenen vaak geruchten over Armstrongs vermeende dopinggebruik. Onder meer zijn goede relatie met de beruchte Italiaanse sportdokter Ferrari leidde tot speculaties. Ook dat zijn ploeggenoten bij US Postal Roberto Heras, Floyd Landis, Tyler Hamilton en Manuel Beltrán op doping zijn betrapt werkt hierbij niet in Armstrongs voordeel.

De Franse sportkrant L'Équipe bracht in augustus 2005 een verhaal over mogelijk epo-gebruik bij Armstrong aan de oppervlakte. Stalen uit de Tour van 1999, toen er nog geen manier bestond om EPO op te sporen, zouden gebruikt zijn in een onderzoek om de huidige opsporingsmethode voor epo te verbeteren, in opdracht van het Wereldantidopingagentschap (WADA). Hierbij werd in 12 stalen epo gevonden, en 6 daarvan kon L'Équipe via het codenummer linken aan Armstrong. De Internationale Wielerunie, die geregeld overhoop ligt met het WADA wat betreft dopingcontroles, besloot de advocaat Vrijman opdracht te geven om een rapport uit te brengen. Dat rapport concludeerde dat het onderzoek nooit als dopingcontrole was bedoeld en daarom de reglementen voor dopingcontrole niet waren gevolgd. Hierom kon het onderzoek geen reglementaire gevolgen hebben. Wel werd Dick Pound, hoofd van het WADA, ervan beschuldigd dat hij voor het lek had gezorgd en dat hij het Franse dopinglab onder druk had gezet om voorbarige en onjuiste resultaten te publiceren.

Ook na afloop van de Tour de France in 2009 doken er verhalen op omtrent dopinggebruik van Armstrong. Een Deense specialist, Jakob Mörgebjorg, meldde dat Armstrongs bloedwaarden tijdens de Tour zeer verdacht waren.[3]

Op 20 mei 2010 brengt de Amerikaanse wielrenner Floyd Landis zijn verhaal naar buiten. Naast het bekennen van zijn eigen dopinggebruik, beschuldigt hij Lance Armstrong ervan hem te hebben uitgelegd hoe je doping moet gebruiken. Hij zegt ook dat Armstrong in 2002 positief testte op EPO. Huidig ploegleider Johan Bruyneel zou toen samen met Armstrong naar het UCI-hoofdkwartier zijn gevlogen om daar een financieel akkoord te bereiken met Hein Verbruggen om de test geheim te houden.

Op 20 mei 2011 brengt Tyler Hamilton zijn verhaal naar buiten. Hij zou hebben gezien hoe Armstrong zichzelf dopeerde.[4]

Tot op heden ontkent Armstrong alle beschuldigingen en op 3 februari 2012 kreeg hij te horen dat het lopende onderzoek tegen hem werd gesloten.[5]

In juni 2012 werd Armstrong door het Amerikaanse dopingbureau USADA officieel aangeklaagd voor het gebruik van doping. De aanklacht zou zijn gebaseerd op getuigenissen van andere wielrenners en bloedstalen uit 2009 en 2010. Armstrong ontkende wederom alle aantijgingen, maar mag voorlopig niet meer aan thriatlonwedstrijden meedoen.

Op 5 juli 2012 meldde de Telegraaf het bericht dat vijf voormalige ploeggenoten van Armstrong wilden getuigen tegen hem, waarbij de vier nog actieve wielrenners in ruil voor belastende verklaringen, waarbij zij ook hun eigen dopinggebruik zouden toegeven, de Tour de France 2012 zouden mogen uitrijden en pas later voor zes maanden geschorst zouden worden.[6] De vijf voormalige ploeggenoten zouden George Hincapie, Levi Leipheimer, David Zabriskie, Christian Vandevelde en de inmiddels gestopte Jonathan Vaughters zijn. Armstrong reageerde furieus via Twitter door te stellen dat er sprake was van 'een partijdige vervolging die de geur heeft van een vendetta'.[7]

Armstrong ging in de 'tegenaanval' tegen de USADA en sleepte het dopingbureau voor de burgerlijke rechter in Austin, maar de rechter verklaarde Armstrongs eerste aanklacht niet ontvankelijk.[8] Armstrong kreeg 20 dagen de tijd om een nieuwe aanklacht in te dienen en inmiddels heeft hij deze ingediend.

Binnenkort moet Armstrong aan de USADA laten weten of hij akkoord gaat met een sanctie of dat hij zich wil verdedigen tegen de arbitragecommissie.[9]

Privéleven

Begin jaren '90 had Lance Armstrong een relatie met de Nederlandse oud-wielrenster en presentatrice Daniëlle Overgaag.

Kort nadat hij zijn chemokuren had beëindigd, ontmoette Armstrong Kristin (Kik) Richard in januari 1997. Ze trouwden op 8 mei 1998. Samen kregen ze drie kinderen: zoon Luke David (1999) en tweelingdochters Grace Elizabeth en Isabelle Rose (2001). In 2003 ging het stel door middel van een echtscheiding uit elkaar.

Armstrong had tussen 2004 en 2005 een relatie met zangeres Sheryl Crow, Crow vierde zijn touroverwinning van 2004 mee in Parijs. Het stel ging uiteindelijk uit elkaar door te veel meningsverschillen.

Sinds 2008 heeft Armstrong een relatie met Anna Hansen. Samen hebben ze twee kinderen: zoon Maxwell Edward (2009) en dochter Olivia Marie (2010).

Armstrong heeft zich herhaaldelijk geuit als atheïst.

Boeken

Lance Armstrong heeft enkele boeken geschreven over zijn fietscarrière en kankergenezing.

  • It's Not About the Bike: My Journey back to Life (2000; in het Nederlands verschenen als Door de pijngrens)
  • Every Second Counts (2003; in het Nederlands verschenen als Elke seconde telt)
  • Lance Armstrong, Images Of A Champion (2006)

Anderen

  • Alleen Winnen Telt, Het Geheim Van Succes Volgens De Ploegleider Achter De Tour De France-Overwinningen Van Lance Armstrong, 2008, Johan Bruyneel, sportdirecteur
  • Lance Armstrongs Trainingsprogramma, Chris Carmichael
  • Lance Armstrongs Oorlog, Daniel Coyle
  • De Lance factor, Mart Smeets (2011)

Lance Armstrong Foundation

Armstrong richtte in 1997 een kankerbestrijdingsfonds op, de Lance Armstrong Foundation (LAF). Om geld in te zamelen voor de strijd tegen kanker verkoopt de organisatie gele polsbandjes met het motto "Livestrong". De opbrengsten van zijn comeback in het wielrennen gaat volgens eigen zeggen ook volledig naar de LAF. Zo ging de fiets waarop Armstrong de 20e etappe in de Tour van 2009 uitreed na afloop onder de hamer.

Belangrijkste overwinningen

1991
1992
1993
1995
1996
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2009

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
1993 opgave (1) 
1994 opgave  
1995 36e (1) 
1996 opgave  
1998 4e  
1999  ↑ (4) 
2000  ↑ (1) 
2001  ↑ (4) 
2002  ↑ (3*) 
2003  ↑ (1*) 
2004  ↑ (5*) 
2005  ↑ (1*) 
2009 12e   Brons ↑ (0*) 
2010 23e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen (sterretje voor extra overwinning in ploegentijdrit

Jaar Milaan-San Remo Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Parijs-Brussel Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
1993 22e Regenboogtrui ↑ 20e (UWB)
1994 99e 13e Zilver 14e 36e 7e 6e (UWB)
1995 73e 45e 6e 22e 9e (UWB)
1996 11e 28e 17e Zilver Goud ↑ 7e (UWB)
1998 4e
1999 118e Zilver ↑
2000 108e 39e
2001 Zilver ↑
2002 44e 59e 4e 65e 13e (UWB)
2003 8e 20e
2004
2005 28e 5e (UPT)
2009 125e 31e (UWK)
2010 27e 60e (UWK)

Ploegen

Externe links

Voorganger:
Gianni Bugno 		Wereldkampioen wielrennen
1993
 		Opvolger:
Luc Leblanc
Voorganger:
Vlag van Italië Marco Pantani
1998 		Winnaar van de Ronde van Frankrijk
Vlag van Verenigde Staten Lance Armstrong
1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005 		Opvolger:
Vlag van Spanje Óscar Pereiro
2006
Zie de categorie Lance Armstrong van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lance_Armstrong&oldid=31947108"