Ronde van Frankrijk 2012

Ronde van Frankrijk 2012
99e editie
	Routekaart van de Ronde van Frankrijk 2012
Periode	30 juni 2012 t/m 22 juli 2012
Startplaats	Luik
Finishplaats	Parijs
Totale afstand	3.442,1 km
Gem. snelheid	39,9 km/h
Deelnemers	198
Eindklassementen
Leider	Bradley Wiggins
Punten	Peter Sagan
Berg	Thomas Voeckler
Jongeren	Tejay van Garderen
Ploegen	RadioShack-Nissan-Trek
Navigatie
Portaal	Wielersport

De 99e editie van de Ronde van Frankrijk startte op zaterdag 30 juni 2012 in Luik; de ronde eindigde op 22 juli in de Franse hoofdstad Parijs op de Avenue des Champs-Élysées. De Ronde werd gewonnen door de Brit Bradley Wiggins, die daarmee de eerste Britse Tourwinnaar werd.

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

De Avenue des Champs-Élysées in Parijs waar de karavaan is gefinisht op 22 juli 2012

In tegenstelling tot de editie van 2011 begon de editie van 2012 wel met een proloog. Deze werd verreden in het Belgische Luik. Daarna trok het peloton verder door België om vervolgens tijdens de derde etappe Frankrijk binnen te rijden. De eerste week van deze editie was een kansrijke week voor de sprintersploegen. Met een groot aantal vlakke etappes moesten de sprinters het hier gaan maken. In de laatste twee weken waren immers veel minder vlakke etappes voorzien. In de achtste etappe werd er voor de tweede keer in deze ronde het buitenland opgezocht. Deze etappe had als aankomstplaats het Zwitserse Porrentruy. Op de dag voor de eerste rustdag werd de tweede individuele tijdrit van de in totaal drie verreden. De tweede tijdrit van 41,5 kilometer bracht het peloton van Arc-et-Senans naar Besançon.

De tweede week was net als de derde week vooral het terrein voor de klimmers en de klassementsrenners. Het peloton trok in de tweede week door de Alpen en hier probeerden een aantal favorieten hun rol waar te maken. Met een aankomst in het ski-gebied La Toussuire les Sybelles werden deze ritten voor de sprinters een strijd voor het overleven. Voor hen kwam het dan ook erg goed uit als er na de bergen nog een drietal relatief vlakke etappes op het programma staan, gevolgd door de tweede rustdag.

In de laatste en beslissende week van de Ronde van Frankrijk 2012 trok de karavaan door de Pyreneeën en ook hier werden de nodige bergen beklommen. Twee loodzware bergetappes direct na de rustdag en dan weer een vlakke etappe. Dan volgde de laatste individuele tijdrit. Met 52 kilometer was dit de langste tijdrit van de hele ronde. Deze etappe bracht het peloton weer een stuk verder naar Parijs, namelijk van Bonneval naar Chartres. Op de laatste dag reed het peloton traditiegetrouw richting Champs-Élysées.

Het parcours was ten opzichte van de editie van 2011 heel verschillend. Zo werd er in drie weken tijd bijna honderd (96,1) kilometer aan tijdrit afgelegd waardoor de klassementsrijders met een goede tijdrit in de benen, zoals de winnaar van 2011 Cadel Evans, een grote kans maakten. Naast deze tijdrit werd deze editie voornamelijk beslist in de vijf bergetappes die het peloton door de Alpen en Pyreneeën leiden. De overige etappes vormden vooral het strijdperk voor de sprinters, die hier de wedstrijd om de groene trui uitvochten.

Startlijst[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook Ronde van Frankrijk 2012/Startlijst voor een overzicht van alle deelnemende wielrenners.

Naast de 18 UCI World Tour ploegen die verplicht mee moesten doen aan de Ronde van Frankrijk, had de organisatie ook nog vier wildcards uitgedeeld aan de continentale ploegen. Een van deze wildcards was terechtgekomen bij de Nederlandse formatie Argos-Shimano. Samen met Rabobank en Vacansoleil-DCM waren er dit jaar dus drie Nederlandse ploegen vertegenwoordigd in de Tour de France. De overige drie wildcards waren uitgedeeld aan de Franse continentale ploegen, namelijk Cofidis, Europcar en Saur-Sojasun.

18 UCI World Tour-ploegen			4 wildcards
AG2R-La Mondiale	Lampre-ISD	Sky ProCycling	Argos-Shimano
Astana Pro Team	Liquigas-Cannondale	Team Garmin-Sharp	Cofidis, le crédit en ligne
BMC Racing Team	Lotto-Belisol	Team Katjoesja	Europcar
Euskaltel-Euskadi	Omega Pharma-Quick Step	Team Movistar	Saur-Sojasun
FDJ-BigMat	Rabobank	Saxo Bank-Tinkoff Bank
Orica-GreenEdge	RadioShack-Nissan-Trek	Vacansoleil-DCM

Favorieten[bewerken | brontekst bewerken]

Van de sterke ronderenners was Alberto Contador niet aanwezig vanwege een schorsing, en Andy Schleck door een blessure. Er leken op grond daarvan twee topfavorieten over te zijn: de winnaar van 2011, Cadel Evans, en de Britse wielrenner Bradley Wiggins. Wiggins geldt daarbij als de beste tijdrijder, zodat Evans in de bergen moet proberen te winnen – een omkering ten opzichte van het voorgaande jaar, toen Evans moest strijden tegen rijders (de gebroeders Schleck) die juist minder waren in de tijdrit.

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

Strijd om de gele trui[bewerken | brontekst bewerken]

De proloog werd gewonnen door Fabian Cancellara, waardoor hij de eerste zes etappes de gele trui droeg. De Brit Bradley Wiggins nam de gele trui over na de zevende etappe. Tijdens deze etappe, de eerste bergrit van deze Tour, waren het de knechten van Wiggins, Michael Rogers en Chris Froome, die het tempo aangaven. Froome won de rit, en alleen Wiggins, Evans, Nibali en Taaramäe konden hem tot de laatste kilometer volgen. Na deze etappe stond Wiggins al eerste.

In de daaropvolgende rit naar Porrentruy verraste de jongste Tourdeelnemer Thibaut Pinot met winst. Jurgen Van den Broeck, die de dag ervoor materiaalpech had, zorgde met een demarrage dat er een select groepje favorieten overbleef. In de laatste paar kilometer hielden de favorieten een gevecht op het vlakke. Rein Taaramäe verloor tijd; Samuel Sánchez viel uit na een zware valpartij. Robert Gesink verloor meer dan 16 minuten en zou later de Tour verlaten. De tijdrit naar Besançon werd overtuigend gewonnen door Wiggins, die daarmee uitliep op de concurrentie, terwijl zijn eveneens sterk rijdende ploeggenoot Froome oprukte naar de derde plaats achter Evans. Evans en Nibali verloren beiden veel tijd in deze race tegen de klok.

De Italiaan Vincenzo Nibali probeerde zijn achterstand in het klassement terug te winnen tijdens de 10de etappe. Nibali, die bekendstaat als specialist in het afdalen, ging ervandoor op de Col du Grand Colombier en pakte een minuut op de andere favorieten. Team Sky, met ditmaal Richie Porte voorop, haalde Nibali echter weer bij.

In de 11de etappe naar Les Sybelles viel titelverdediger Cadel Evans aanvankelijk zelf aan, maar hij kon het tempo van zijn medevluchter en superknecht Tejay van Garderen niet volgen. Wiggins en zijn ploeg Sky raakten niet in paniek en haalden de Australiër gemakkelijk terug. Daarna was het Evans die moest lossen bij Wiggins en Froome, waardoor Evans in het algemeen klassement zakte naar de vierde plaats. Een opmerkelijk moment in deze etappe was wanneer Froome leek weg te rijden bij zijn kopman Wiggins; Froome leek bergop sterker dan Wiggins, maar omdat ze in hetzelfde team zaten moest Froome zich inhouden en wachten op Wiggins.

Evans verloor definitief het zicht op prolongatie van zijn Tourzege in de 16de etappe; de renner van BMC verloor meer dan vijf minuten en zakte naar de zevende plaats in het eindklassement. Nibali plaatste een aanval op het klassement, maar werd bijgehaald en moest vervolgens ook lossen. Bovendien deed zich in deze etappe opnieuw een moment voor waarbij Froome leek weg te rijden bij Wiggins, maar weer wachtte de in Kenia geboren Engelsman op zijn kopman. Met de beslissende tijdrit nog voor de boeg leidde Wiggins op dat moment soeverein in het algemeen klassement; Froome stond tweede op twee minuten. Nibali stond derde op 2 minuten en 41 seconden en Jurgen Van den Broeck stond vierde op een kleine zes minuten.

Tijdens de tijdrit naar Chartres van 53,5 kilometer toonde Wiggins opnieuw zijn suprematie in de tijdrit; glansrijk en met afstand won hij deze. De topvier van het klassement bleef ongewijzigd, maar Wiggins stond daarna 3:20 voor op Froome en respectievelijk 6 en 10 minuten op Nibali en Van den Broeck. Zodoende won Wiggins dus ogenschijnlijk eenvoudig de Tour de France 2012. Bergop werd het Wiggins alleen lastig gemaakt door nota bene zijn eigen ploeggenoot Froome; nummer 3 Nibali ging een paar keer in de aanval, maar dit bracht geen resultaat. De vooraf voorspelde tweestrijd tussen Evans en Wiggins is er nooit gekomen; Evans eindigde als zevende op ruim een kwartier.

Overige prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

De Slowaak Peter Sagan won namens Liquigas-Cannondale drie etappes en mede daardoor won hij het puntenklassement. Verder eindigde hij in 11 etappes bij de eerste 10 renners. Twee van de drie etappes die Sagan won, hadden een aankomst die licht bergop ging. De andere topsprinters, André Greipel en Mark Cavendish, wonnen beiden ook drie etappes, waarvan Cavendish die op de des Champs Élysées won.

Thomas Voeckler won de bolletjestrui. Fredrik Kessiakoff maakte het Voeckler nog lastig, maar kwam 11 punten tekort. De witte trui werd gewonnen door Tejay van Garderen, die tevens vijfde eindigde in het algemeen klassement. De RadioShack-Nissan-Trekploeg won het ploegenklassement, gevolgd door team Sky van Wiggins en Froome.

Wat etappezeges betreft valt op dat gevestigde namen opnieuw etappes wonnen in deze Tour. David Millar, Luis León Sánchez, Pierrick Fédrigo, Alejandro Valverde en Thomas Voeckler wonnen allen al meerdere etappes in vorige edities van de Tour en wonnen ook nu hun etappe. Voeckler won zelfs twee etappes deze Tour. Pierre Rolland won net zoals in de Tour de France 2011 een bergrit met aankomst bergop.

Peter Sagan won het puntenklassement
Thomas Voeckler won het bergklassement
Tejay van Garderen won het jongerenklassement

Doping[bewerken | brontekst bewerken]

Ook deze Tour werd achtervolgd door dopingperikelen. Rémy Di Grégorio werd op de eerste rustdag aangehouden wegens vermeend dopinggebruik en door zijn ploeg uit de ronde gehaald. Op de tweede rustdag werd de nummer 3 van vorig jaar, Fränk Schleck, positief bevonden op een verboden middel en ook hij verliet de Tour. Schleck zou het vochtafdrijvende middel Xipamide hebben gebruikt; de Luxemburgse renner zelf ontkende dit.

Etappe-overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Etappe	Start-Finish	Afstand (in kilometers)	Type	Winnaar	Ploeg	Klassementsleider
30 juni	Proloog	Luik	6,4	Proloog	Fabian Cancellara	RadioShack-Nissan-Trek	Fabian Cancellara
1 juli	1	Luik - Seraing	198	Vlakke rit	Peter Sagan	Liquigas-Cannondale
2 juli	2	Wezet - Doornik	207	Vlakke rit	Mark Cavendish	Sky ProCycling
3 juli	3	Orchies - Boulogne-sur-Mer	197	Heuvelrit	Peter Sagan	Liquigas-Cannondale
4 juli	4	Abbeville - Rouen	214	Vlakke rit	André Greipel	Lotto-Belisol
5 juli	5	Rouen - Saint-Quentin	197	Vlakke rit	André Greipel	Lotto-Belisol
6 juli	6	Épernay - Metz	210	Vlakke rit	Peter Sagan	Liquigas-Cannondale
7 juli	7	Tomblaine - La Planche des Belles Filles	199	Heuvelrit	Chris Froome	Sky ProCycling	Bradley Wiggins
8 juli	8	Belfort - Porrentruy	154	Heuvelrit	Thibaut Pinot	FDJ-BigMat
9 juli	9	Arc-et-Senans - Besançon	41,5	Individuele tijdrit	Bradley Wiggins	Sky ProCycling
10 juli	Rustdag
11 juli	10	Mâcon - Bellegarde-sur-Valserine	194	Bergrit	Thomas Voeckler	Team Europcar	Bradley Wiggins
12 juli	11	Albertville - La Toussuire-Les Sybelles	140	Bergrit	Pierre Rolland	Team Europcar
13 juli	12	Saint-Jean-de-Maurienne - Annonay Davézieux	220	Heuvelrit	David Millar	Team Garmin-Sharp
14 juli	13	Saint-Paul-Trois-Châteaux - Le Cap d'Agde	215	Vlakke rit	André Greipel	Lotto-Belisol
15 juli	14	Limoux - Foix	192	Bergrit	Luis León Sánchez	Rabobank
16 juli	15	Samatan - Pau	160	Vlakke rit	Pierrick Fédrigo	FDJ-BigMat
17 juli	Rustdag
18 juli	16	Pau - Bagnères-de-Luchon	197	Bergrit	Thomas Voeckler	Team Europcar	Bradley Wiggins
19 juli	17	Bagnères-de-Luchon - Peyragudes	144	Bergrit	Alejandro Valverde	Team Movistar
20 juli	18	Blagnac - Brive-la-Gaillarde	222,5	Vlakke rit	Mark Cavendish	Sky ProCycling
21 juli	19	Bonneval - Chartres	53,5	Individuele tijdrit	Bradley Wiggins	Sky ProCycling
22 juli	20	Rambouillet - Parijs (Champs-Élysées)	130	Vlakke rit	Mark Cavendish	Sky ProCycling

Klassementsleiders na elke etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe	Gele trui	Groene trui	Bolletjestrui	Witte trui	Ploegenklassement	Strijdlust
Proloog	Fabian Cancellara	Fabian Cancellara	niet uitgereikt	Tejay van Garderen	Sky ProCycling	niet uitgereikt
1		Fabian Cancellara	Michael Mørkøv			Nicolas Edet
2		Peter Sagan				Anthony Roux
3						Michael Mørkøv
4						Yukiya Arashiro
5						Matthieu Ladagnous
6						David Zabriskie
7	Bradley Wiggins		Chris Froome	Rein Taaramäe		Luis León Sánchez
8			Fredrik Kessiakoff	Rein Taaramäe	RadioShack-Nissan-Trek	Fredrik Kessiakoff
9			Fredrik Kessiakoff	Tejay van Garderen		niet uitgereikt
10			Thomas Voeckler			Thomas Voeckler
11			Fredrik Kessiakoff			Pierre Rolland
12						Robert Kišerlovski
13						Michael Mørkøv
14						Peter Sagan
15						Nicki Sørensen
16			Thomas Voeckler			Thomas Voeckler
17						Alejandro Valverde
18						Aleksandr Vinokoerov
19						niet uitgereikt
20						niet uitgereikt
Eindstanden	Bradley Wiggins	Peter Sagan	Thomas Voeckler	Tejay van Garderen	RadioShack-Nissan-Trek	Chris Anker Sørensen

De groene trui van Fabian Cancellara werd gedurende de eerste etappe gedragen door Bradley Wiggins.
De groene trui van Fabian Cancellara werd gedurende de tweede etappe gedragen door Peter Sagan.

Algemeen klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Ronde van Frankrijk 2012/Eindstanden voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

plaats	renner	land	ploeg	tijd
	Wiggins Bradley Wiggins	Verenigd Koninkrijk	Team Sky	87h34'42"
2	Froome Chris Froome	Verenigd Koninkrijk	Team Sky	op 03'21"
3	Nibali Vincenzo Nibali	Italië	Liquigas-Cannondale	op 06'19"
4	Van den Broeck Jurgen Van den Broeck	België	Lotto-Belisol	op 10'15"
5	Van Garderen Tejay van Garderen	Verenigde Staten	BMC Racing Team	op 11'04"
6	Zulbeldia Haimar Zubeldia	Spanje	RadioShack-Nissan	op 15'41"
7	Evans Cadel Evans	Australië	BMC Racing Team	op 15'49"
8	Rolland Pierre Rolland	Frankrijk	Team Europcar	op 16'26"
9	Brajkovic Janez Brajkovič	Slovenië	Astana Pro Team	op 16'33"
10	Pinot Thibaut Pinot	Frankrijk	FDJ	op 17'17"

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Belgische	deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars
Nederlandse	deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars