Wereldkampioenschap voetbal 1954 (kwalificatie)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf WK voetbal 1954 (kwalificatie))
Kwalificatie wereldkampioenschap voetbal 1954
Toernooi-informatie
Datum 9 mei 1953 – 3 april 1954
Teams 39 (van 3 confederaties)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 57
Doelpunten 208  (3,65 per wedstrijd)
Topscorer(s) Max Morlock (West-Duitsland)
(6 goals)
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De kwalificatie voor het wereldkampioenschap voetbal 1954 duurde van 9 mei 1953 tot en met 3 april 1954 en zou bepalen welke landen mochten deelnemen aan het wereldkampioenschap voetbal in 1954.

Zwitserland (gastland) en Uruguay (titelverdediger) hoefden zich niet te kwalificeren voor het wereldkampioenschap voetbal 1954. De deelnemende landen werden verdeeld over 13 groepen, de winnaars kwalificeerden zich. Schotland werd tweede in de groep, maar kwalificeerde zich daarmee ook voor het hoofdtoernooi.

Groepen en wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Twaalf Europese landen plaatsten zich voor het WK, vorig WK zes. Joegoslavië, Italië, Engeland en Zwitserland waren er opnieuw bij, Zweden en Spanje werden uitgeschakeld door respectievelijk België en Turkije. Verder plaatsen zich Hongarije, Oostenrijk, Frankrijk, West-Duitsland, Tsjecho-Slowakije en Schotland. Twee tickets waren er voor ploegen uit Zuid-Amerika, vorig WK vijf. Uruguay en Brazilië waren er weer bij, de afvallers waren Chili, Paraguay en Bolivia. Een vertegenwoordiger uit Noord-Amerika deed mee, vorig WK twee: Mexico was er weer bij, de Verenigde Staten vielen af. Zuid Korea was de vertegenwoordiger uit Azië.

Legenda
 Geplaatst voor het hoofdtoernooi.
 Extra play-off in de groep.

Groep 1[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de eerste keer sinds de Tweede Wereldoorlog mochten de West-Duitsers weer meedoen en kwalificeerden zich probleemloos. Enige smet was een gelijkspel tegen Noorwegen. Saarland, een betwist gebied tussen Duitsland en Frankrijk, deed voor de eerste en laatste keer zelfstandig mee.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 4 3 1 0 12 3 +9 7
2. Vlag van Saar Saarland 4 1 1 2 4 8 –4 3
3. Vlag van Noorwegen Noorwegen 4 0 2 2 4 9 –5 2
24 juni 1953
«onderlinge duels»
19:00 uur (UTC+1)
Noorwegen Vlag van Noorwegen 2 – 3 Vlag van Saar Saarland Bislettstadion, Oslo
Scheidsrechter: Jan Bronkhorst (NED)
Thoresen Goal 3'
Dahlen Goal 15'
Goal 16' Binkert
Goal 30' Otto
Goal 55' Siedl

19 augustus 1953
«onderlinge duels»
18:30 uur (UTC+1)
Noorwegen Vlag van Noorwegen 1 – 1 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Ullevaalstadion, Oslo
Scheidsrechter: Bertus Ausum (NED)
Hennum Goal 41' Goal 44' F. Walter

11 oktober 1953
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3 – 0 Vlag van Saar Saarland Neckarstadion, Stuttgart
Scheidsrechter: Karel van der Meer (NED)
Morlock Goal 13'Goal 50'
Schade Goal 70'

8 november 1953
«onderlinge duels»
14:30 uur (UTC+1)
Saarland Vlag van Saar 0 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen Ludwigsparkstadion, Saarbrücken
Scheidsrechter: Leo Horn (NED)

22 november 1953
«onderlinge duels»
14:00 uur (UTC+1)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 5 – 1 Vlag van Noorwegen Noorwegen Volksparkstadion, Hamburg
Scheidsrechter: Arthur Luty (ENG)
Morlock Goal 27'Goal 63'
O. Walter Goal 69'
F. Walter Goal 80'
Rahn Goal 88'
Goal 26' Nordahl

28 maart 1954
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Saarland Vlag van Saar 1 – 3 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Ludwigsparkstadion, Saarbrücken
Scheidsrechter: Jan Bronkhorst (NED)
Martin Goal 68' (pen.) Goal 36'Goal 48' Morlock
Goal 84' Schäfer

Groep 2[bewerken | brontekst bewerken]

Halvefinalist in 1950, Zweden, verloor veel kwaliteit omdat de spelers spelend in Italië niet mochten of wilden meedoen. België plaatste zich makkelijk en speelde alleen thuis tegen Finland gelijk.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van België België 4 3 1 0 11 6 +5 7
2. Vlag van Zweden Zweden 4 1 1 2 9 8 +1 3
3. Vlag van Finland Finland 4 0 2 2 7 13 –6 2
25 mei 1953
«onderlinge duels»
19:00 uur (UTC+2)
Finland Vlag van Finland 2 – 4 Vlag van België België Olympisch Stadion, Helsinki
Scheidsrechter: Leo Helge (DEN)
Lehtovirta Goal 49'Goal 75' Goal 4'Goal 26'Goal 83' Coppens
Goal 9' Anoul

28 mei 1953
«onderlinge duels»
19:00 uur (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 2 – 3 Vlag van België België Råsundastadion, Stockholm
Scheidsrechter: Jack Mowat (SCO)
Berndtsson Goal 20'
Selmosson Goal 26'
Goal 28' Anoul
Goal 37' Straetmans
Goal 40' Lemberechts

5 augustus 1953
«onderlinge duels»
18:30 uur (UTC+2)
Finland Vlag van Finland 3 – 3 Vlag van Zweden Zweden Olympisch Stadion, Helsinki
Scheidsrechter: Folke Bålstad (NOR)
Lehtovirta Goal 63'
Lahtinen Goal 67'
Rikberg Goal 70'
Goal 9'Goal 71' Sandell
Goal 23' Persson

16 augustus 1953
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 4 – 0 Vlag van Finland Finland Råsundastadion, Stockholm
Scheidsrechter: Aksel Asmussen (DEN)
Sandberg Goal 22'
Sandell Goal 24'Goal 61'
Sandin Goal 56'

23 september 1953
«onderlinge duels»
17:00 uur (UTC+1)
België Vlag van België 2 – 2 Vlag van Finland Finland Heizelstadion, Brussel
Scheidsrechter: René Baumberger (SUI)
Bollen Goal 25'Goal 75' Goal 83' Lahtinen
Goal 90' Vaihela

8 oktober 1953
«onderlinge duels»
16:00 uur (UTC+1)
België Vlag van België 2 – 0 Vlag van Zweden Zweden Heizelstadion, Brussel
Scheidsrechter: Klaas Schipper (NED)
Coppens Goal 23'
Mees Goal 49'

Groep 3[bewerken | brontekst bewerken]

De FIFA besloot net als in 1950 de kwalificatie gelijk te laten lopen met het Brits Kampioenschap. Engeland had totaal geen problemen en in tegenstelling tot 1950 vond Schotland een tweede plaats genoeg om naar Zwitserland af te reizen.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Engeland Engeland 3 3 0 0 11 4 +7 6
2. Vlag van Schotland Schotland 3 1 1 1 8 8 0 3
3. Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 3 1 0 2 4 7 –3 2
4. Vlag van Wales Wales 3 0 1 2 5 9 –4 1
3 oktober 1953
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 1 – 3 Vlag van Schotland Schotland Windsor Park, Belfast, Noord-Ierland
Scheidsrechter: Arthur Edward Ellis (ENG)
Lockhart Goal 72' (pen.) Goal 47'Goal 69' Fleming
Goal 89' Henderson

10 oktober 1953
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC)
Wales Vlag van Wales (1953-1959) 1 – 4 Vlag van Engeland Engeland Ninian Park, Cardiff, Wales
Scheidsrechter: Charles Faultless (SCO)
Allchurch Goal 22' Goal 45'Goal 49' Wilshaw
Goal 52'Goal 53' Lofthouse

4 november 1953
«onderlinge duels»
14:45 uur (UTC)
Schotland Vlag van Schotland 3 – 3 Vlag van Wales (1953-1959) Wales Hampden Park, Glasgow
Scheidsrechter: Thomas Mitchell (NIR)
Brown Goal 19'
Johnstone Goal 42'
Reilly Goal 58'
Goal 49'Goal 88' Charles
Goal 73' Allchurch

11 november 1953
«onderlinge duels»
14:30 uur (UTC)
Engeland Vlag van Engeland 3 – 1 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Goodison Park, Liverpool
Scheidsrechter: Robert Smith (WAL)
Hassall Goal 10'Goal 60'
Lofthouse Goal 75'
Goal 54' McMorran

31 maart 1954
«onderlinge duels»
17:00 uur (UTC)
Wales Vlag van Wales (1953-1959) 1 – 2 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Racecourse Ground, Wrexham
Scheidsrechter: Charles Faultless (SCO)
Charles Goal 80' Goal 1'Goal 52' McParland

3 april 1954
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Schotland Vlag van Schotland 2 – 4 Vlag van Engeland Engeland Hampden Park, Glasgow
Scheidsrechter: Thomas Mitchell (NIR)
Brown Goal 7'
Ormond Goal 89'
Goal 13' Broadis
Goal 50' Nicholls
Goal 68' Allen
Goal 83' Mullen

Groep 4[bewerken | brontekst bewerken]

Frankrijk behoorde niet tot de favorieten, maar had geen problemen zich te kwalificeren. In die periode debuteerde Raymond Kopa, later een grote speler bij Stade de Reims, Real Madrid en Frankrijk.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Frankrijk Frankrijk 4 4 0 0 20 4 +16 8
2. Vlag van Ierland Ierland 4 2 0 2 8 6 –2 4
3. Vlag van Luxemburg Luxemburg 4 0 0 4 1 19 –18 0
20 september 1953
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Luxemburg Vlag van Luxemburg 1 – 6 Vlag van Frankrijk Frankrijk Stade Municipal, Luxemburg
Scheidsrechter: Ernst Dörflinger (SUI)
Kohn Goal 6' Goal 5' Piantoni
Goal 10' Kopa
Goal 41' Cicci
Goal 44' Glovacki
Goal 73' Kargu
Goal 88' Flamion

4 oktober 1953
«onderlinge duels»
15:30 uur (UTC)
Ierland Vlag van Ierland 3 – 5 Vlag van Frankrijk Frankrijk Dalymount Park, Dublin
Scheidsrechter: Laurent Franken (BEL)
Ryan Goal 58' (pen.)
Walsh Goal 83'
O'Farrell Goal 88'
Goal 23' Glovacki
Goal 40' Penverne
Goal 50'Goal 69' Ujlaki
Goal 72' Flamion

28 oktober 1953
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC)
Ierland Vlag van Ierland 4 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Dalymount Park, Dublin
Scheidsrechter: Alf Bond (ENG)
Fitzsimons Goal 14'Goal 83'
Ryan Goal 48' (pen.)
Eglington Goal 59'

25 november 1953
«onderlinge duels»
14:30 uur (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 0 Vlag van Ierland Ierland Parc des Princes, Parijs
Scheidsrechter: Lucien Van Nuffel (BEL)
Piantoni Goal 73'

17 december 1953
«onderlinge duels»
14:30 uur (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 8 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Parc des Princes, Parijs
Scheidsrechter: Francis Roeykens (BEL)
Desgranges Goal 2'Goal 88'
Vincent Goal 6'Goal 10'
Fontaine Goal 21'Goal 75'Goal 80'
Foix Goal 57'

7 maart 1954
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Luxemburg Vlag van Luxemburg 0 – 1 Vlag van Ierland Ierland Stade Municipal, Luxemburg
Scheidsrechter: Bertus Ausum (NED)
Goal 67' Cummins

Groep 5[bewerken | brontekst bewerken]

Oostenrijk won makkelijk van een matig spelend Portugal, 9-1.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 2 1 1 0 9 1 +8 3
2. Vlag van Portugal Portugal 2 0 1 1 1 9 −8 1
Vlag van Denemarken Denemarken Teruggetrokken
27 september 1953
«onderlinge duels»
16:00 uur (UTC+1)
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 9 – 1 Vlag van Portugal Portugal Praterstadion, Wenen
Scheidsrechter: Henri Bauwens (BEL)
Ocwirk Goal 13'
Probst Goal 14'Goal 19'Goal 31'Goal 59'Goal 70'
Happel Goal 68' (pen.)
Wagner Goal 83'
Dienst Goal 87'
Goal 60' Águas

29 november 1953
«onderlinge duels»
14:30 uur (UTC)
Portugal Vlag van Portugal 0 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Estádio Nacional, Lissabon
Scheidsrechter: Louis Fauquemberghe (FRA)

Groep 6[bewerken | brontekst bewerken]

Halvefinalist in 1950, Spanje, leek een goede loting te hebben, Turkije leek geen probleem. Maar na een duidelijke zege in Madrid volgde een nipte nederlaag in Istanboel. Aangezien het doelsaldo nog niet doorslaggevend was, volgde een beslissingswedstrijd in Rome, waar beide ploegen in de wedstrijd voorkwamen, maar uiteindelijk de wedstrijd eindigde in een 2-2 gelijkspel. Een 14-jarig jongetje bezegelde het lot van Spanje met een muntstuk, een zwarte bladzijde voor het Spaanse voetbal, wat een van de weinige landen leek die de Hongaren zou kunnen weerstaan. Turkije mocht voor de eerste keer meedoen aan het WK en werd door deze onverwachte zege zelfs een geplaatst land tijdens de loting voor de eindronde.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje 2 1 0 1 4 2 +2 2
2. Vlag van Turkije Turkije 2 1 0 1 2 4 −2 2
Vlag van Nederland Nederland Teruggetrokken
6 januari 1954
«onderlinge duels»
15:30 uur (UTC+1)
Spanje Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) 4 – 1 Vlag van Turkije Turkije Estadio Nuevo Chamartín, Madrid
Scheidsrechter: Raymond Vincenti (FRA)
Venancio Goal 13'
Gaínza Goal 48'
González Goal 49'
Alsua Goal 65'
Goal 31' Recep

14 maart 1954
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+2)
Turkije Vlag van Turkije 1 – 0 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Mithat Paşastadion, Istanbul
Scheidsrechter: Emil Schmetzer (GER)
Burhan Goal 16'

Omdat Spanje en Turkije gelijk eindigden werd er een extra play-off gespeeld op neutraal terrein om te bepalen welk land naar het hoofdtoernooi mocht.

17 maart 1954
«onderlinge duels»
15:30 uur (UTC+1)
Turkije Vlag van Turkije 2 – 2 (loting) Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Olympisch Stadion, Rome
Scheidsrechter: Giorgio Bernardi (ITA)
Burhan Goal 25'
Suat Goal 64'
Goal 11' Artetxe
Goal 78' Escudero

Omdat het ook na de play-off gelijk stond werd een loting verricht om te bepalen welk land naar het hoofdtoernooi mocht. Turkije werd geloot en kwalificeerde zich daarmee voor het hoofdtoernooi. De loting werd verricht door Luigi Franco Gemma, een Italiaanse jongen wiens vader in het stadion werkt.[1]

Groep 7[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Hongarije (1949-1956) Hongarije Gekwalificeerd
Vlag van Polen Polen Teruggetrokken

Polen trok zich terug waardoor Hongarije zich automatisch kwalificeerde. Hongarije was de favoriet voor de titel met de ster "majoor" Ferenc Puskas, strateeg Nándor Hidegkuti en de 'man met het gouden hoofd', Sandor Kocsis. De Hongaren dankten hun reputatie aan het winnen van de olympische titel in 1952 en twee vriendschappelijke wedstrijden tegen Engeland, 3-6 in Londen, 7-1 in Boedapest. Het was het tijdperk van de Magische Magyaren.

Groep 8[bewerken | brontekst bewerken]

Drie Oostbloklanden streden om een plaats. De Tsjechen wonnen maar waren niet meer zo sterk als in de jaren dertig.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije 4 3 1 0 5 1 +4 7
2. Vlag van Roemenië (1952-1965) Roemenië 4 2 0 2 5 5 0 4
3. Vlag van Bulgarije (1948-1967) Bulgarije 4 0 1 3 3 7 –4 1
14 juni 1953
«onderlinge duels»
17:00 uur (UTC+1)
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 2 – 0 Vlag van Roemenië (1952-1965) Roemenië Stadion Československé Armády, Praag
Scheidsrechter: János Pósa (HUN)
Pažický Goal 54'
Vlk Goal 63'

28 juni 1953
«onderlinge duels»
17:30 uur (UTC+2)
Roemenië Vlag van Roemenië (1952-1965) 3 – 1 Vlag van Bulgarije (1946-1947) Bulgarije 23 Augustusstadion, Boekarest
Toeschouwers: 60.000
Scheidsrechter: Gerhard Schulz (DDR)
Pecsovszky Goal 20'Goal 30'
Ene Goal 82'
Tashkov Goal 53'

6 september 1953
«onderlinge duels»
17:00 uur (UTC+2)
Bulgarije Vlag van Bulgarije (1946-1947) 1 – 2 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Grzegorz Aleksandrowicz (POL)
Bozjkov Goal 55' (pen.) Vlk Goal 5'Goal 40'

11 oktober 1953
«onderlinge duels»
16:00 uur (UTC+2)
Bulgarije Vlag van Bulgarije (1946-1947) 1 – 2 Vlag van Roemenië (1952-1965) Roemenië Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Andor Dorogi (HUN)
Kolev Goal 28' Serfözö Goal 27'
Călinoiu Goal 52'

25 oktober 1953
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+2)
Roemenië Vlag van Roemenië (1952-1965) 0 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Stadionul 23 August, Boekarest
Scheidsrechter: Gerhard Schulz (DDR)
Šafránek Goal 38' (pen.)

8 november 1953
«onderlinge duels»
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 0 – 0 Vlag van Bulgarije (1946-1947) Bulgarije Tehelné pole, Bratislava
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Nestor Chkhatarashvili (URS)

Groep 9[bewerken | brontekst bewerken]

Egypte maakte het de tweevoudig wereldkampioen best lastig, maar Italië had een langere adem in beide wedstrijden. Italië leek een sterke selectie te hebben om het 'slechte' wereldkampioenschap in 1950 te wreken.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Italië Italië 2 2 0 0 7 2 +5 4
2. Vlag van Egypte (1952-1958) Egypte 2 0 0 2 2 7 −5 0
13 november 1953
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+2)
Egypte Vlag van Egypte (1952-1958) 1 – 2 Vlag van Italië Italië Al Ahlystadion, Caïro
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Erich Steiner (AUT)
Ad-Diba Goal 33' Goal 62' Frignani
Goal 79' Muccinelli

24 januari 1954
«onderlinge duels»
14:30 uur (UTC+1)
Italië Vlag van Italië 5 – 1 Vlag van Egypte (1952-1958) Egypte San Siro, Milaan
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Leo Horn (NED)
Pandolfini Goal 1'
Frignani Goal 62'
Boniperti Goal 65'Goal 86'
Ricagni Goal 84'
Goal 32' El-Hamouly

Groep 10[bewerken | brontekst bewerken]

In groep 10 vielen voor die tijd ongewoon weinig doelpunten. Met vier keer een 1-0 mochten de Joegoslaven het ongelukkige WK in 1950 en de tweede plaats op de Olympische Spelen een vervolg geven.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 4 4 0 0 4 0 +4 8
2. Vlag van Griekenland (1822-1970 en 1975-1978) Griekenland 4 2 0 2 3 2 +1 4
3. Vlag van Israël Israël 4 0 0 4 0 5 –5 0
9 mei 1953
«onderlinge duels»
15:00 uur (UTC+1)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1 – 0 Vlag van Griekenland (1822-1970 en 1975-1978) Griekenland JNA Stadion, Belgrado
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Erich Steiner (AUT)
Frane Matošić Goal 21'

1 november 1953
«onderlinge duels»
15:30 uur (UTC+2)
Griekenland Vlag van Griekenland (1822-1970 en 1975-1978) 1 – 0 Vlag van Israël Israël Leoforos Alexandrasstadion, Athene
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Renzo Massai (ITA)
Thanasis Bebis Goal 53'

8 november 1953
«onderlinge duels»
14:15 uur (UTC+1)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1 – 0 Vlag van Israël Israël Gradskistadion, Skopje
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Albert Alsteen (BEL)
Miloš Milutinović Goal 2'

8 maart 1954
«onderlinge duels»
15:45 uur (UTC+2)
Israël Vlag van Israël 0 – 2 Vlag van Griekenland (1822-1970 en 1975-1978) Griekenland Ramat Ganstadion, Ramat Gan
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Riccardo Pieri (ITA)
Goal 61' Dimitris Kokkinakis
Goal 83' Georgios Kamaras

21 maart 1954
«onderlinge duels»
16:00 uur (UTC+2)
Israël Vlag van Israël 0 – 1 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Ramat Ganstadion, Ramat Gan
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Reg Leafe (ENG)
Goal 80' Branko Zebec

28 maart 1954
«onderlinge duels»
16:15 uur (UTC+2)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 0 – 1 Vlag van Griekenland (1822-1970 en 1975-1978) Griekenland Leoforos Alexandrasstadion, Athene
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Willi Rufli (SUI)
Goal 51' Todor Veselinović

Groep 11[bewerken | brontekst bewerken]

Na het rampzalige einde van het eigen WK in 1950 was dit Brazilië een overgangsteam met wat (schaarse) restanten van 1950 en nieuwe spelers die in 1958 tot bloei moeten komen: spelverdeler Didi, Nilton Santos en Djalma Santos. De grote man van dat team was de 'geniale' dribbelaar Julinho. Voor de eerste keer was er een kwalificatie nodig voor de Zuid-Amerikanen. Argentinië had nog steeds geen zin en Chili en Paraguay waren geen partij voor de in het eerst in het kanariegele spelende Brazilianen.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië 4 4 0 0 8 1 +7 8
2. Vlag van Paraguay (1842-1954) Paraguay 4 2 0 2 8 6 +2 4
3. Vlag van Chili Chili 4 0 0 4 1 10 –9 0
14 februari 1954
«onderlinge duels»
Paraguay Vlag van Paraguay 4 – 0 Vlag van Chili Chili Asuncion, Paraguay
Scheidsrechter: Steiner (AUT)
Lugo Goal 30'
J. Parodi Goal 52'
Hermosilla Goal 70'
S. Parodi Goal 79'

21 februari 1954
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 1 – 3 Vlag van Paraguay Paraguay Santiago, Chili
Scheidsrechter: Vincentini (FRA)
Robledo Goal 16' Goal 17'Goal 63' Lugo
Goal 84' J. Parodi

28 februari 1954
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 0 – 2 Vlag van Brazilië Brazilië Santiago, Chili
Scheidsrechter: Vincentini (FRA)
Goal 38'Goal 63' Baltazar

7 maart 1954
«onderlinge duels»
Paraguay Vlag van Paraguay 0 – 1 Vlag van Brazilië Brazilië Asuncion, Paraguay
Scheidsrechter: Steiner (AUT)
Goal 52' Baltazar

14 maart 1954
«onderlinge duels»
Brazilië Vlag van Brazilië 1 – 0 Vlag van Chili Chili Rio de Janeiro, Brazilië
Scheidsrechter: Steiner (AUT)
Baltazar Goal 35'

21 maart 1954
«onderlinge duels»
Brazilië Vlag van Brazilië 4 – 1 Vlag van Paraguay Paraguay Rio de Janeiro, Brazilië
Scheidsrechter: Vincentini (FRA)
Botelho Goal 60'Goal 85'
Baltazar Goal 62'
Maurinho Goal 90'
Goal 75' Martínez

Groep 12[bewerken | brontekst bewerken]

Mexico was zoals het hele decennium een klasse apart in de CONCACAF-groep. Het won al zijn wedstrijden.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico 4 4 0 0 19 1 +18 8
2. Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Verenigde Staten 4 2 0 2 7 9 –2 4
3. Vlag van Haïti Haïti 4 0 0 4 2 18 –16 0
19 juli 1953
«onderlinge duels»
Mexico Vlag van Mexico (1934-1968) 8 – 0 Vlag van Haïti Haïti Mexico-Stad, Mexico
Scheidsrechter: Crawford (ENG)
Balcázar Goal 23'Goal 26'Goal 76'
Gómez Goal 27'
Tellez Goal 34'
Arnauda Goal 38'Goal 69'Goal 85'

27 december 1953
«onderlinge duels»
Haïti Vlag van Haïti 0 – 4 Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico Port-au-Prince, Haïti
Scheidsrechter: Van Rosberg (AHO)
Goal 6' Ávalos
Goal 15'Goal 59' Lamadrid
Goal 65' Balcázar

10 januari 1954
«onderlinge duels»
Mexico Vlag van Mexico (1934-1968) 4 – 0 Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Verenigde Staten Mexico-Stad, Mexico
Scheidsrechter: Sunderland (ENG)
Balcázar Goal 5'
Scheppel Goal 16' (e.d.)
Lamadrid Goal 47'
Naranjo Goal 63'

14 januari 1954
«onderlinge duels»
Mexico Vlag van Mexico (1934-1968) 3 – 1 Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Verenigde Staten Mexico-Stad, Mexico
Scheidsrechter: Best (USA)
A. Torres Goal 60'Goal 89'
Lamadrid Goal 82'
Goal 6' Looby

3 maart 1954
«onderlinge duels»
Haïti Vlag van Haïti 2 – 3 Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Verenigde Staten Port-au-Prince, Haïti
Scheidsrechter: Van Rosberg (AHO)
Ellie Goal 60' (pen.)Goal 89' Goal 20' Casey
Goal 42' Chacurian
Goal 83' Looby

4 maart 1954
«onderlinge duels»
Haïti Vlag van Haïti 0 – 3 Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Verenigde Staten Port-au-Prince, Haïti
Scheidsrechter: Van Rosberg (AHO)
Goal 22'Goal 65' Looby
Goal 31' Mendoza

Groep 13[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste keer dat een Aziatisch land zich kon plaatsen voor het WK. Zuid-Korea versloeg de aartsvijand Japan en is na Nederlands-Indië de tweede Aziatische deelnemer.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 2 1 1 0 7 3 +4 3
2. Vlag van Japan Japan 2 0 1 1 3 7 −4 1
Vlag van Taiwan Taiwan Teruggetrokken
7 maart 1954
«onderlinge duels»
Japan Vlag van Japan 1 – 5 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Meiji Jingu Gaienstadion, Tokio, Japan
Scheidsrechter: Haran (HKG)
Naganuma Goal 16' Goal 22' Chung Nam-sik
Goal 34' Choi Kwang-suk
Goal 65' Sung Nak-woon
Goal 82'Goal 85' Choi Chung-min

14 maart 1954
«onderlinge duels»
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 2 – 2 Vlag van Japan Japan Meiji Jingu Gaienstadion, Tokio, Japan
Scheidsrechter: Haran (HKG)
Chung Nam-sik Goal 20'
Choi Kwang-suk Goal 43'
Goal 17'Goal 61' Iwatani

Gekwalificeerde landen[bewerken | brontekst bewerken]

 Niet deelgenomen aan de kwalificatie
 Trokken zich terug of werden niet geaccepteerd door de FIFA
 Namen deel aan de kwalificatie maar kwalificeerden zich niet
 Gekwalificeerde landen
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1954)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1954)
Beste
prestatie
Vlag van Zwitserland Zwitserland UEFA Gastland 4e 4 1934 1950 0 Kwartfinale
Vlag van Uruguay Uruguay CONMEBOL Titelverdediger 3e 2 1930 1950 2 Kampioen
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland UEFA Winnaar groep 1 3e 1 1934 1938 0 Derde
Vlag van België België UEFA Winnaar groep 2 4e 1 1930 1938 0 Eerste ronde
Vlag van Engeland Engeland UEFA Winnaar groep 3 2e 2 1950 1950 0 Kwartfinale
Vlag van Schotland Schotland UEFA Tweede groep 3 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Frankrijk Frankrijk UEFA Winnaar groep 4 4e 1 1930 1938 0 Kwartfinale
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk UEFA Winnaar groep 5 2e 1 1934 1954 0 Vierde
Vlag van Turkije Turkije FIFA Winnaar groep 6 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Hongarije Hongarije UEFA Winnaar groep 7 3e 1 1934 1938 0 Tweede
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije UEFA Winnaar groep 8 3e 1 1934 1938 0 Tweede
Vlag van Italië Italië UEFA Winnaar groep 9 4e 4 1934 1950 2 Kampioen
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië UEFA Winnaar groep 10 3e 2 1930 1950 0 Halve finale
Vlag van Brazilië Brazilië CONMEBOL Winnaar groep 11 5e 5 1930 1950 0 Tweede
Vlag van Mexico Mexico CONCACAF Winnaar groep 12 3e 2 1930 1950 0 Groepsfase
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea AFC Winnaar groep 13 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]