Formule 1 in 1977

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
28e Formule 1-seizoen (1977)
Volgende: 1978
Vorige: 1976
Tweevoudig wereldkampioen Niki Lauda
Algemene informatie
Races 17
Coureurs 61
Constructeurs 21
Verdedigend
kampioen
Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt (coureurs)
Vlag van Italië Ferrari (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Oostenrijk Niki Lauda 72
(2e titel)
2e plaats Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter 55
3e plaats Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti 47
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Italië Ferrari 95
(5e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus 62
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 60
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1-seizoen 1977 was het 28ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 9 januari en eindigde op 23 oktober na zeventien races.

Niki Lauda werd voor de tweede keer wereldkampioen. Voor het eerst kwam er een wagen met turbomotor aan de start: de Renault.

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
281
1 GP van Argentinië Vlag van Argentinië Autódromo Municipal del Parque Almirante Brown
de la Ciudad de Buenos Aires
Buenos Aires 9 januari
282
2 GP van Brazilië Vlag van Brazilië Interlagos São Paulo 23 januari
283
3 GP van Zuid-Afrika Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 5 maart
284
4 GP van de Verenigde Staten West Vlag van Verenigde Staten Long Beach GP Circuit Long Beach (Californië) 3 april
285
5 GP van Spanje Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Circuito Permanente del Jarama San Sebastián de los Reyes 8 mei
286
6 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 22 mei
287
7 GP van België Vlag van België Circuit Zolder Heusden-Zolder 5 juni
288
8 GP van Zweden Vlag van Zweden Scandinavian Raceway Anderstorp 19 juni
289
9 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit de Dijon-Prenois Dijon 3 juli
290
10 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit Silverstone 16 juli
291
11 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Hockenheimring Hockenheim 31 juli
292
12 GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk Österreichring Spielberg 14 augustus
293
13 GP van Nederland Vlag van Nederland Circuit Park Zandvoort Zandvoort 28 augustus
294
14 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Monza 11 september
295
15 GP van de Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 2 oktober
296
16 GP van Canada Vlag van Canada Mosport Park Bowmanville (Ontario) 9 oktober
297
17 GP van Japan Vlag van Japan Fuji Speedway Oyama 23 oktober

Opmerking:
De Grand Prix van Duitsland zou oorspronkelijk op de Nürburgring Nordschleife in Nürburg verreden worden maar werd vanwege zorgen om de veiligheid verplaatst naar de Hockenheimring.[1]

Resultaten en klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Grands Prix[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1 Vlag van Argentinië GP van Argentinië Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter Vlag van Canada Wolf-Ford G Verslag
2 Vlag van Brazilië GP van Brazilië Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Argentinië Carlos Reutemann Vlag van Italië Ferrari G Verslag
3 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) GP van Zuid-Afrika Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Italië Ferrari G Verslag
4 GP van de Verenigde Staten West Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford G Verslag
5 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) GP van Spanje Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Frankrijk Jacques Laffite Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford G Verslag
6 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter Vlag van Canada Wolf-Ford G Verslag
7 Vlag van België GP van België Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Zweden Gunnar Nilsson Vlag van Zweden Gunnar Nilsson Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford G Verslag
8 Vlag van Zweden GP van Zweden Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Frankrijk Jacques Laffite Vlag van Frankrijk Ligier-Matra G Verslag
9 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford G Verslag
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford G Verslag
11 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Italië Ferrari G Verslag
12 Vlag van Oostenrijk GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Shadow-Ford G Verslag
13 Vlag van Nederland GP van Nederland Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Italië Ferrari G Verslag
14 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford G Verslag
15 Vlag van Verenigde Staten GP van de Verenigde Staten Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Zweden Ronnie Peterson Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford G Verslag
16 Vlag van Canada GP van Canada Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter Vlag van Canada Wolf-Ford G Verslag
17 Vlag van Japan GP van Japan Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford G Verslag

Puntentelling[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

De acht beste resultaten van de eerste negen wedstrijden en de zeven beste resultaten van de laatste acht wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Coureur Grands Prix Punten
Vlag van Argentinië
ARG
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF

VSW
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Zweden
ZWE
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Japan
JPN
1 Vlag van Oostenrijk Niki Lauda DNF 3 1 2PS DNF 2 2 DNF 5 2 1S 2P 1S 2 4 72
2 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter 1 DNF 2 3 3 1S DNF DNF DNF DNF 2P DNF 3 DNF 3 1 10S 55
3 Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti 5 DNF DNF 1 1P 5 DNFP 6PS 1PS 14 DNF DNF DNFP 1S 2 9PS DNFP 47
4 Vlag van Argentinië Carlos Reutemann 3 1 8 DNF 2 3 DNF 3 6 15 4 4 6 DNF 6 DNF 2 42
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt DNFPS 2PS 4P 7 DNF DNF 7 12 3 1PS DNF DNF DNF DNFP 1P DNF 1 40
6 Vlag van Duitsland Jochen Mass DNF DNF 5 DNF 4 4 DNF 2 9 4 DNF 6 DNF 4 DNF 3 DNF 25
7 Vlag van Australië Alan Jones DNF DNF 6 5 17 DNF 7 DNF 1 DNF 3 DNF 4 4 22
8 Vlag van Zweden Gunnar Nilsson 5 12 8 5 DNF 1S 19 4 3 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 20
9 Vlag van Frankrijk Patrick Depailler DNF DNF 3 4 DNF DNF 8 4 DNF DNF DNF 13 DNF DNF 14 2 3 20
10 Vlag van Frankrijk Jacques Laffite DNF DNF DNF 9 7S 7 DNF 1 8 6 DNF DNF 2 8 7 DNF 5 18
11 Vlag van Duitsland Hans Joachim Stuck DNF DNF 6 DNF 6 10 DNF 5 3 3 7 DNF DNF DNF 7 12
12 Vlag van Brazilië Emerson Fittipaldi 4 4 10 5 14 DNF DNF 18 11 DNF DNQ 11 4 DNQ 13 DNF 11
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson DNF DNF 6S DSQ DNF DNFP DNF 5 2 DNF DNF 8S DNF DNF 12 DNF DNF 9
14 Vlag van Zweden Ronnie Peterson DNF DNF DNF DNF 8 DNF 3 DNF 12 DNF 9 5 DNF 6 16S DNF DNF 7
15 Vlag van Brazilië Carlos Pace 2 DNF 13 6
16 Vlag van Italië Vittorio Brambilla 7 DNF 7 DNF DNF 8 4 DNF 13 8 5 15 12 DNF 19 6 8 6
17 Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni 6 DNF 9 DNF DNF DNQ DNF 7 7 DNQ DNF DNF DNF 5 5 DNF DNF 5
18 Vlag van Frankrijk Patrick Tambay DNQ DNF 6 DNF 5 DNF DNQ 5 DNF 5
19 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jarier 6 DNQ 11 11 8 DNF 9 DNF 14 DNF DNF 9 DNF 1
20 Vlag van Italië Riccardo Patrese 9 DNF DNF DNF 10 13 DNF 10 6 1
21 Vlag van Italië Renzo Zorzi DNF 6 DNF DNF DNF 1
22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rupert Keegan DNF 12 DNF 13 10 DNF DNF 7 DNF 9 8 DNF 0
23 Vlag van België Patrick Neve 12 10 15 DNQ 10 DNQ 9 DNQ 7 18 DNF 0
24 Vlag van Australië Vern Schuppan 12 7 16 DNQ 0
25 Vlag van Brazilië Ingo Hoffmann DNF 7 0
Vlag van Verenigde Staten Danny Ongais DNF 7 0
27 Vlag van Brazilië Alex Ribeiro DNF DNF DNF DNF DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 8 DNQ 11 DNQ 15 8 12 0
28 Vlag van Oostenrijk Hans Binder DNF DNF 11 11 9 DNF 12 8 DNQ 11 DNF DNF 0
29 Vlag van Verenigde Staten Brett Lunger 14 DNF 10 11 DNQ 13 DNF 10 9 DNF 10 11 0
30 Vlag van Oostenrijk Harald Ertl DNF DNQ 9 16 DNQ 0
31 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Oliver 9 0
Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi 9 0
33 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ian Scheckter DNF DNF 11 DNQ DNF DNF NC DNF DNF DNF 10 DNF DNF DNF 0
34 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Henton 10 DNQ DNQ DNQ DSQ DNQ 0
Vlag van België Jacky Ickx 10 0
36 Vlag van Canada Gilles Villeneuve 11 12 DNF 0
37 Vlag van Japan Kazuyoshi Hoshino 11 0
38 Vlag van Australië Larry Perkins DNF 15 12 DNQ DNQ 0
39 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Purley DNQ 13 14 DNF DNPQ 0
40 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Emilio de Villota 13 DNQ DNQ DNQ DNQ 17 DNQ 0
41 Vlag van Italië Arturo Merzario DNF DNQ 14 DNF DNF DNQ DNF DNQ 0
42 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Ashley DNQ DNQ DNQ 17 DNS 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Pryce NC DNF DNF 0
Vlag van Nederland Boy Hayje DNF DNQ DNQ NC DNQ DNQ 0
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jabouille DNF DNF DNF DNF DNQ 0
Vlag van Mexico Héctor Rebaque DNQ DNQ DNQ DNF DNQ DNQ 0
Vlag van Duitsland Hans Heyer DNF 0
Vlag van Italië Bruno Giacomelli DNF 0
Vlag van Japan Noritake Takahara DNF 0
Vlag van Zweden Conny Andersson DNQ DNQ DNQ DNQ 0
Vlag van België Teddy Pilette DNQ DNQ DNQ 0
Vlag van Finland Mikko Kozarowitzky DNQ DNPQ 0
Vlag van België Bernard de Dryver DNQ 0
Vlag van Nederland Michael Bleekemolen DNQ 0
Vlag van Italië Lamberto Leoni DNQ 0
Vlag van Zwitserland Loris Kessel DNQ 0
Vlag van Italië Giorgio Francia DNQ 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Trimmer DNPQ 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Sutcliffe DNPQ 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Guy Edwards DNPQ 0
Vlag van Australië Brian McGuire DNPQ 0
Pos. Coureur Vlag van Argentinië
ARG
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF

VSW
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Zweden
ZWE
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Japan
JPN
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Klassement bij de constructeurs[bewerken | brontekst bewerken]

Alleen het beste resultaat per race telt mee voor het kampioenschap.
De acht beste resultaten van de eerste negen wedstrijden en de zeven beste resultaten van de laatste acht wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Constructeur Grands Prix Punten
Vlag van Argentinië
ARG
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF

VSW
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Zweden
ZWE
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Japan
JPN
1 Vlag van Italië Ferrari 3 1 1 2PS 2 2 2 3 (5) 2 1S 2P 1S 2 4 12 2 95 (97)
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford 5 5 12 1 1P 5 1PS 6PS 1PS 3 DNF DNF DNFP 1S 2 9PS DNFP 62
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford DNFPS 2PS 4P 7 4 4 7 2 3 1PS DNF 6S 9 4P 1P 3 1 60
4 Vlag van Canada Wolf-Ford 1 DNF 2 3 3 1S DNF DNF DNF DNF 2P DNF 3 DNF 3 1 10S 55
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Alfa Romeo 2 DNF 6S DNF 6 DNFP 6 5 2 5 3 3 7 DNF 12 DNF 7 27
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford DNF DNF 3 4 8 DNF 3 4 12 DNF 9 5 DNF 6 14S 2 3 27
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Shadow-Ford NC 6 DNF DNF DNF 6 5 9 DNF 7 10 1 13 3 9 4 4 23
8 Vlag van Frankrijk Ligier-Matra NC DNF DNF 9 7S 7 DNF 1 8 6 DNF DNF 2 8 7 DNF 5 18
9 Vlag van Brazilië Fittipaldi-Ford 4 4 10 5 14 DNF DNF 18 11 DNF DNQ 11 4 DNQ 13 DNF 11
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ensign-Ford 6 DNF 9 DNF DNF 10 DNF 7 7 DNQ 6 DNF 5 5 5 5 DNF 10
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Surtees-Ford 7 DNF 7 11 9 8 4 DNF 13 8 5 15 12 DNF 11 6 8 6
12 Vlag van Verenigde Staten Penske-Ford 6 DNQ 11 11 8 DNF 9 DNF 12 8 DNF DNF 7 1
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk March-Ford DNF DNF 14 10 10 DNQ 10 15 NC 10 8 9 10 7 15 8 12 0
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hesketh-Ford WD DNF 12 9 13 10 DNF DNF 7 DNF 9 8 DNF 0
15 Vlag van Japan Kojima-Ford 11 0
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk LEC-Ford DNQ WD 13 14 DNF DNPQ 0
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM WD DNF 15 WD DNQ DNQ DNQ DNQ DNPQ DNQ WD DNQ DNQ 0
Vlag van Frankrijk Renault WD DNF WD WD DNF DNF DNF DNQ 0
Vlag van Nederland Boro-Ford DSQ DNQ 0
Vlag van Zwitserland Apollon-Ford WD WD WD WD DNQ 0
Vlag van Australië McGuire-Ford DNPQ 0
Pos. Constructeur Vlag van Argentinië
ARG
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF

VSW
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Zweden
ZWE
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Japan
JPN
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
Zie de categorie 1977 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.