Gebruiker:Magdab/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Salvatore Adamo
Salvatore Adamo op een openlucht concert in Frankrijk (2007).
Algemene informatie
Bijnaam Adamo
Geboren 1 november 1943
Comiso (Sicilië)
Werk
Jaren actief 1960-heden
Genre(s) Chanson
Beroep Zanger-tekstschrijver-componist
acteur
Instrument(en) Stem, gitaar, piano
Zangstem Tenor
Officiële website
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Salvatore Adamo, artiestennaam Adamo (Comiso (Sicilië), 1 november 1943) is een zanger, tekstschrijver en componist van Italiaans/Siciliaanse afkomst. Hij zingt de door hem zelf geschreven chansons voornamelijk in het Frans, maar ook in zijn moedertaal Italiaans en verder in het Duits, Engels, Japans, Nederlands, Spaans en Turks.

Hij verkocht wereldwijd meer dan 90 miljoen albums en singles.

Jacques Brel noemde hem de tedere tuinman van de liefde.

Hij beleefde zijn grootste successen in de jaren 60 maar maakt ook nu nog cd's en treed overal ter Wereld op (België, Canada, Chili, Frankrijk, Italië, Japan, Rusland, Spanje).

Jeugd en beginjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Salvatore word geboren in de nacht van 31 oktober op 1 november 1943 om twintig over middernacht. De ambtenaar schreef misschien liever geen geboorte in op allerheiligen want op zijn Italiaanse indentiteitspapieren staat nog altijd 31 oktober als geboortedatum genoteerd. Zijn doop vond plaats op 15 november in de Annunziata-kerk van Comiso.[1]

Hij heeft de voornaam van zijn grootvader geërfd, de mandenmaker Salvatore Adamo (1890-1957). Zijn grootmoeder Delizia Vacirca (1891-1979) was de zestiende en jongste telg uit een adellijk, maar veramd gezin.[1]

Toen Salvatore Adamo drie jaar oud was verhuisde hij met zijn ouders naar het Belgische Ghlin bij Bergen, waar zijn vader in de mijnen ging werken. Hij groeide op in het vlakbij gelegen Jemappes. Daar werden ook zijn zusjes en broer geboren.

Grootvader, Dijkgraaf Guiseppe Girlando (1892-1959) schenkt hem zijn eerste gitaar. Gedurende zijn schooljaren zong hij in het kerkkoor en leerde hij gitaar spelen. Hij won zijn eerste zangwedstrijd in Jemappes toen hij twaalf jaar oud was en won twee kilo chocolade. De eerste keer dat hij met een zelf geschreven lied (Le Collégien, nooit uitgegeven) meedeed leverde hem dat een krantenartikel op in La Province.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Debuut[bewerken | brontekst bewerken]

In 1960 deed hij mee aan een radiowedstrijd en won met het liedje Si J'osais. De eerste radio-uitzending volgde op 14 februari van dat jaar. In 1961 bracht hij zijn eerste plaat uit, (Perché/Se pensi a me) nadat hij in Saint-Quentin (Parijs) had gewonnen. Uit handen van Charles Aznavour ontvangt hij 10.000 Belgische Franken. Pas in 1963 brak hij door met Sans toi, ma mie en stopt hij met zijn schoolopleiding. Hij toert in de provincies Hainaut en Ardennen en op 1 november van dat jaar was hij de hoofdact in Ancienne Belgique in Brussel.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

In 1964 word hij bekent in Frankrijk met Vous Permettez Monsieur en toert in in Algerije, Canada, Libanon, Nederland en Turkije. Hij staat 14 dagen in Ancienne Belgique en staat nummer 1 in europa. Hij treed op met Petula Clark en ontmoet Koning Boudewijn, Koningin Fabiola en Prinses Paola bij een concert in het Heyselstadion. Hij ontvangt zijn 5e gouden plaat en toert in 1965 door Frankrijk met Cliff Richard en de Shadows, Dalida, Théo Sarapo (de echtgenoot van Édith Piaf) en Isabelle Aubret.[2]

Zijn eerste optreden in Olympia in Parijs volgde op 16 september 1965 hij staat er drie weken. Hij treed op in Ankara, Brussel, Londen, Monte Carlo en Teheran. Tourt in Canada, Duitsland, Frankrijk, Italie, Oostenrijk en Nederland. Tot 1966 droeg een vierde deel van alle platen die in Frankrijk verkocht werden zijn naam. Zowel in 1967, 1968 als 1969 was hij de best verkopende artiest in Frankrijk.

Wanneer zijn vader in 1966 overlijd, krijgt Salvatore de verantwoordelijk over zijn broer en zusjes.

In 1967 toerde hij voor de eerst keer in Japan en Duitsland. Zijn aangetrouwde neef Fredo Beltrame word zijn trouwe begeleider. Er komen ook concerten in Beiroet en Jeruzalem, die hem aanzetten tot het schrijven van Inch Allah. Er volgden tournees in Canada, Frankrijk, Luxemburg, Mexico, Nederland, Kameroen, Gabon, Ivoorkust en Senegal en opnames voor de film Les Arnauds.

In 1968 neem hij een time-out van twee maanden, vertrekt naar Los Angeles, neemt daar pianoles en tourt vervolgens in Canada, Japan, Chili, Argentinië, Frankrijk en België.

In 1969 staat hij in januari opnieuw vier weken in het Olympia. In februari trouwt hij in Luik buiten medeweten van de pers met Nicole. Dat word hem niet in dank afgenomen en een aantal kranten en bladen wilden zijn naam niet meer noemen. Van de single A demain sur la lune worden 300.000 exemplaren verkocht maar de hitparades spreken er niet over.[1] Ook in 1969 toerde hij in Argentinië, Uruguay, Chili, Nederland , Duitsland en in Japan.

In 1970 acteert hij in de film l'ile au coquelicot. Hij trad ook voor het eerst op in Carnegie Hall in New York. Er volgden Tournees in Roemenie, Duitsland, Oostenrijk en weer in Japan.

1971 Optredens in Congo, Kameroen, Marokko, Senegal, Ivoorkust, Niger, Togo, Dahomey, Argentinië, Chili, Uruguay, Japan, Frankrijk, Spanje, Canada, Madagascar en Duitsland.

1972 Tournees in Bulgarije, Duitsland, Frankrijk, Japan, Rusland, Tsjecho-Slowakije en Zuid-Amerika. Gala's in Berlijn, Brussel, Leningrad, Moskou en drie weken in Olympia.

Voor 1980 volgen tournees in Afrika en Latijns-Amerika in het Midden-Oosten en de Sovjet-Unie hij brengt opnieuw verschillende lp's uit en er verschijnt een eerste liedteksten boek. In 1979 gaat hij voor de 13e keer naar Japan. Daarna in 1981 volgen weer tournees in Rusland en Japan en er komt opnieuw een lp.

Pas in 1982 keert hij voor de eerste na de dood van zijn vader terug op Sicilie voor een concert.

Op het punt te beginnen aan een tournee in Canada krijgt hij in 1984 een hartinfarct. Na zijn herstel volgen opnieuw lp's en concerten in Japan, Spanje en Frankrijk. Zus Giovanna komt eind jaren 80 bij zijn management werken. Zijn vijftigste verjaardag viert hij in 1993 op het podium van het koninklijk Circus in Brussel. In 1996 maakt hij zijn dertigste tounee in Japan en loopt mee met de witte mars.

Op zijn 55ste verjaardag staat hij op nieuw in de Olympia. In 1999 is er voor het eerst in 15 jaar een grote tournee door Frankrijk. Daarna volgen concerten in Japan, Sicilië, Portugal en opnieuw in Frankrijk. .

Hij schrijft zijn eerste roman in 2002.

2007-2008: Le Bal Des Gens Bien[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 word de cd "Le Bal Des Gens Bien" gerealiseerd waarop hij duetten van zijn chansons zingt met 18 Franstalige zangers en zangeressen. Die CD word al na een paar weken bekroont met Platina in België en met goud in Frankrijk.

Nominaties en awards[bewerken | brontekst bewerken]

  • In 1966 ereburger van Jemappes
  • In 1973 De la Médaille d'Argent de la ville de Paris.
  • In 1987 in Frankrijk onderscheiden als Commandeur des arts et des lettres.
  • In 1991 gedecoreerd met La Croix de l’ordre de la Couronne.
  • In 2001 ereburger van Comiso nadat men hem al in 1998 de stadsleutels had overhandigd.
  • Ook in 2001 werd hij geridderd door Koning Albert II.
  • In 2002 kreeg hij het ereburgerschap van de stad Bergen (België).
  • Ook in 2002 ontving hij de Vlaamse ZAMU Award voor de meest opmerkelijke carrière.
  • In 2009 ereburger van Uccle en Le prix de la pensée Wallonne pour l'ensemble de sa carrière.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • De Nederlandse Adamo fanclub bestaat al vanaf 1964.
  • Er is een Nederlandse tulp met de naam Adamo, exclusief te verkrijgen via de Nederlandse Adamo Fanclub.
  • Hij ontving een verzoek van Prins Filip om voor zijn vrouw Mathilde, de Hertogin van Brabant, ook een lied te componeren.
  • Eerder bezong Adamo al Paola, als Prinses van Luik.
  • Er zijn meer dan vijfhonderd verschillende versies van zijn chanson Tombe la neige het grootste aantal daarvan in Japan.
  • Een fan maakte haar eindscriptie in de moderne letterkunde aan de universiteit van Bordeaux over zijn teksten.
  • Sinds 1993 is hij ambassadeur van UNICEF België.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Huwelijk, gezin & familie[bewerken | brontekst bewerken]

Op 28 februari 1969 is hij getrouwd met zijn jeugdvriendinnetje Nicole Durant. Samen met haar krijgt hij twee kinderen, Anthony (23 juli 1969, piloot), en Benjamin (7 november 1980, muzikant).

Zijn buitenechtelijke dochter, Amélie word geboren op 11 november 1979.

Vader: Antonino Adamo (1919-1966) (verdronken op Sicilië). Moeder: Concetta Girlando (1920-1990) (overleden aan kanker). Broer: Guiseppe / "Pipo" (1953-2005) (overleden aan kanker). Zussen: Delizia (1952), Eva (1955), Salvina (1957), Giovanna (1958) en Titina (1960).

Gezondheid[bewerken | brontekst bewerken]

  • In 1950 krijgt hij een ernstige middenoor- en hersenvliesontsteking en verbleef eerst in een ziekenhuis in Bergen en dan nog 13 maanden in Leuven.
  • In mei 1984 kreeg hij een hartaanval en drie omleidingen.
  • Met als gevolg van bloedtransfusies Hepatitis C in 1997
  • In mei 2004 kreeg hij een hersenbloeding waarvan hij volledig herstelde.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Studio Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Adamo International (mini Lp met Chansons die voor 1964 op single verschenen.)

1964 Adamo

1964 Adamo

1964 Adamo

1967 Adamo

1969 Adamo

1972 Adamo

1973 A ceux qui revent encore

1974 Jusqu`a l`amour

1976 Voyage jusqu’a toi

1977 Et On Chantait

1979 Pauvre Liberté

1982 Puzzle

1985 Paroles Et Musique

1986 Autre chose (dubbel lp)

1987 Avec Des Si

1989 Sur La Route Des Etoiles

1992 Rêveur de fond

1995 La Vie Comme Elle Passe

1998 Regards

1999 Par Les Temps Qui Courent

2003 Zanzibar

2007 La Part De L'ange

2008 Le bal des gens biens

Live Albums[bewerken | brontekst bewerken]

1965 Adamo (Olympia)

1967 Adamo (Olympia)

1969 Adamo (Olympia)

1971 Adamo (Olympia)

1994 C'est ma vie (Théatre Royal in Mons)

2004 Zanzibar (Cirque Royal in Brussel)

dvd/video[bewerken | brontekst bewerken]

1990 Casino de Paris (video)

1995 30 ans d'Olympia (video)

1998 Olympia (video)

1992 Japan (dvd/video)

2001 Symphonic (Brussel) (video)

2001 Olympia (dvd/video)

2003 en Chile (2xdvd)

2004 Un soir au Zanzibar (Brussel) (dvd)

2005 Sus mejores momentos en RTVE (dvd + CD)

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Pre-Top 40
Sans toi mamie / Amour perdu 8-1963 10 6 M
Crier ton nom 11-1963 19 1 M
N'est ce pas merveilleux 12-1963 25 1 M
Vous permettez, monsieur 15-2-1964 1 35
Tombe la neige 2-5-1964 10 14
Quand les roses 30-5-1964 2 24
Ma tête 31-10-1964 34 4
Dolce Paola 31-10-1964 4 9
Top 40
Dolce Paola 2-1-1965 4 12
Les filles du bord de mer 16-1-1965 5 15
She was an angel / Another love 27-2-1965 31 5
La nuit 3-4-1965 18 9
Elle 22-5-1965 31 6
Inch allah 18-3-1967 35 3
Le néon 7-10-1967 tip
Petit bonheur 22-11-1969 tip
Crazy lue 7-4-1973 tip
C'est ma vie 27-3-1976 tip
M = aantal maanden (Pre-Top 40)

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Les Arnauds met o.a. Bourvil (1967), als André Arnaud.
  • L'Ardoise met o.a. Michel Constantin en Jess Hahn (1969), als Philippe.
  • L'île au coquelicot met o.a. Annette Dahl (1971), door Salvatore zelf geschreven en gerealiseerd.
  • Pour une Pomme (1972). Tv-document van Claude Barrois en Jean-Marie Périer. Eigen personage.
  • Le bonheur d'en face (1989). Tv-film. Regie: Teff Erhat (RTBF)
  • Brylcream Boulevard (1995). Film. Regie: Robbe de Hert. Met Salvatore als zichzelf.
  • Alexandra. Die legende einer Sängerin (1999). Tv-film. Met Salvatore als zichzelf.
  • Laisse tes mans sur mes hanches (2003). Film. Regie: Chantal Lauby. Salvatore onopvallend als zichzelf.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Salvatore Adamo racontée aux enfants (teksten) (1969, Uitgeverij Hachette).
  • Salvatore par Adamo/Salvatore door Adamo (Autobiografie, uitgegeven vóór 1969, verantwoordelijke uitgever: J. Verbeeck, Brussel)
  • Salvatore Adamo, poésie et chansons,(teksten) door Yves Salgues (1975, Uitgeverij Seghers (Parijs)).
  • Le charmeur d'océans (1980, (teksten) verantwoordelijke uitgever Claude de la Lande, Saint-Maur-Des-Posses).
  • Adamo l'autre face 1985 scriptie moderne letterkunde, door Maryse Tessonneau.
  • Les mots de l'âme (teksten) (1994, ISBN 2891292235).
  • Le souvenier du bonheur est encore du bonheur, (roman) (2001), ISBN 2226116575).
  • À ceux qui rêvent encore ((teksten) 2003, ISBN 9782226134769).
  • Adamo, C'est ma vie, biografie door Thierry Coljon (2003) / Salvatore Adamo, de tedere tuinman van de liefde, vertaald door Jan Heyvaert (2003, ISBN 9056175289).

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b c Heyvaert, J. (2003) Salvatore Adamo, de tedere tuinman van de liefde. Leuven: Uitgeverij Van Halewyck.
  2. Tessoneau, M. (1985) Adamo l'autre face. Archaic (Frankrijk): Uitgave in eigen beheer.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]