Isle of Man TT 1928

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Man TT van Man 1928
Officiële naam 1928 Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Organisator ACU
Senior TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Dodson
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk George Rowley
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Hatch
Junior TT
Eerste Vlag van Canada 1921-1957 Alec Bennett
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Willis
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenneth Twemlow
Lightweight TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Longman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk C. Barrow
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Edwin Twemlow

De Isle of Man TT 1928 was de zeventiende uitvoering van de Isle of Man TT. Ze werd verreden op de Snaefell Mountain Course, een stratencircuit op het eiland Man.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Na de dood van Archie Birkin in 1927 werd besloten de wegen op het eiland Man ook tijdens trainingen af te sluiten voor het verkeer. Alec Bennett werd de meest succesvolle coureur op Man toen hij tijdens de Junior TT zijn vijfde overwinning pakte. Hij deed dat met de nog vrij nieuwe Velocette KSS Mk I. Opmerkelijk was dat er geen enkele Italiaanse machine meer te bekennen was. De Italiaanse merken werden gesteund door de Partito Nazionale Fascista van Benito Mussolini, die in die tijd haar aandacht verlegde naar de autoraces. Alleen Luigi Arcangeli liet zich niet weerhouden. Hij kon niet meer voor Moto Guzzi starten, maar volgde het voorbeeld van Achille Varzi en startte voor Sunbeam.

Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

De Senior TT werd onder slechte omstandigheden gereden. Veel coureurs stopten onderweg vanwege de hevige regen en dichte mist, juist na een lange periode van droogte. De winnende tijd van Charlie Dodson was dan ook de langzaamste sinds vijf jaar. Opmerkelijk waren de tegenvallende prestaties van de Norton CS1-racers.

Uitslag Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Dodson Sunbeam 4:11"40'0 62,98 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Rowley AJS 4:18"41'0 61,27 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Hatch Scott 4:20"18'0 60,89 mph
4 Vlag van Ierland Henry Tyrell-Smith Rudge-Whitworth 4:21"58'0 60,52 mph
5 Vlag van Ierland Stanley Woods Norton 4:22"19'0 60,42 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Mellors Norton 4:25"10'0 59,77 mph
7 Vlag van Zwitserland F. Franconi Sunbeam 4:25"53'0 59,61 mph
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk J. Duncan Raleigh 4:26"00'0 59,59 mph
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk A. Warwick P&M 4:27"58'0 59,15 mph
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk A. Quinn Triumph 4:28"04'0 59,13 mph
11 J. Amott Rudge-Whitworth 4:28"14'0 59,09 mph
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Langman Scott 4:31"41'0 58,34 mph
13 Tommy Spann AJS 4:32"32'0 58,16 mph
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Longman New Hudson 4:36"19'0 57,36 mph
15 Vlag van Italië (1861-1946) Luigi Arcangeli Sunbeam 4:37"39'0 57,09 mph
16 R. McGregor Raleigh 4:43"22'0
17 Jim Whalley Douglas 4:47"27'0
18 H. Brockbank Cotton-JAP 4:49"17'0
19 W. Hobbs Triumph 4:53"01'0
20 G. Griffiths Triumph 4:58"02'0

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Ashby Raleigh
Vlag van Canada 1921-1957 Alec Bennett Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Bullus Raleigh
Vlag van Zuid-Afrika 1910–1912 Len Cohen AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Craig Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Freddie Dixon Douglas
Vlag van Schotland Jimmie Guthrie Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wal Handley Rex-ACME-Blackburne
Vlag van Ierland Paddy Johnston Cotton-JAP
Doug Lamb Norton
Ernie Nott Rudge-Whitworth
Vlag van Verenigd Koninkrijk Len Parker Douglas
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Simister Triumph
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmie Simpson AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Walker Rudge-Whitworth
Sunbeam M90 racer uit 1928
Raleigh 500 Sports uit 1928
Norton CS1

Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

In de Junior TT vielen de prestaties van de splinternieuwe Norton CJ1 ook tegen. Geen enkele machine haalde de finish. Voor Velocette was het een enorm succes, temeer omdat de Velocette KSS Mk I de eerste motorfiets met voetschakeling was. Alec Bennett had bij de finish ruim vijf minuten voorsprong op teamgenoot Harold Willis, maar derde man Kenneth Twemlow verloor zelfs achttien minuten.

Uitslag Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Canada 1921-1957 Alec Bennett Velocette 3:50"52'0 68,6 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Willis Velocette 3:56"00'0 67,2 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenneth Twemlow DOT 4:08"57'0 66,7 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Crabtree Excelsior 4:10"57'0 63,2 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Freddie Hicks Velocette 4:11"09'0 63,1 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk G. Reynard New Imperial 4:23"51'0 60,1 mph
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Ashby Raleigh 4:15"19'0 62,2 mph
8 S. Jackson Montgomery-JAP 4:16"13'0 61,8 mph
9 Vlag van Engeland Bernard Hieatt Cotton-JAP 4:18"34'0 61,3 mph
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Tattersall DOT 4:21"00'0 70,7 mph
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk S. Jones New Imperial 4:23"51'0 60,1 mph
12 H. Brockbank Cotton-JAP 4:28"02'0 59,2 mph
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Himing Zenith 4:28"50'0 59,0 mph
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk C. Barrow Royal Enfield 4:36"25'0 57,3 mph
15 W. Pearce DOT 4:39"16'0 56,8 mpg
16 E. Magner Royal Enfield 4:40"34'0 56,5 mph
17 S. Ollerhead Excelsior 4:45"20'0 55,6 mph
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Freddie Dixon Douglas 4:48"33'0 54,9 mph
19 H. Lees New Imperial 4:57"33'0 53,3 mph
20 J. Burney Royal Enfield 4:58"27'0 53,1 mph
21 Jim Whalley Levis

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Italië (1861-1946) Luigi Arcangeli Sunbeam
Vlag van Zuid-Afrika 1910–1912 Len Cohen AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Craig Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Dodson Sunbeam
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Gleave New Imperial
Vlag van Schotland Jimmie Guthrie Norton
Vlag van Ierland Paddy Johnston Cotton-JAP
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Longman New Hudson
Vlag van Verenigd Koninkrijk Len Parker Douglas
Vlag van Verenigd Koninkrijk George Rowley AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmy Shaw Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmie Simpson AJS
Tommy Spann AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk George Tucker Chater Lea-Blackburne
Vlag van Verenigd Koninkrijk Edwin Twemlow DOT
Vlag van Ierland Stanley Woods Norton
Velocette KSS Mk I
Rex-ACME 350cc-racer.

Lightweight TT[bewerken | brontekst bewerken]

Frank Longman won de Lightweight TT met een OK Supreme. Dat merk was erg succesvol, want het bezette ook de plaatsen vier t/m zes. De winnaar van 1927, Wal Handley, viel uit.

Uitslag Lightweight TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Longman OK Supreme 4:11"59'0 62,9 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk C. Barrow Royal Enfield 4:29"01'0 58,9 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Edwin Twemlow DOT 4:29"26'0 58,8 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Himing OK Supreme 4:31"30'0 58,4 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Ashby OK Supreme 4:33"31'0 57,9 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Vic Anstice OK Supreme 4:34"31'0 57,7 mph
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk S. Jones New Imperial 4:37"38'0 57,1 mph
8 Vlag van Schotland Jock Porter New Gerrard 4:39"15'0 56,8 mph
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Gleave New Imperial 4:41"17'0 56,4 mph
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk J. Burney Royal Enfield 4:45"12'0 55,6 mph
11 C. Lord Royal Enfield 5:05"20'0 51,9 mph

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1921-1957 Alec Bennett OK Supreme
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Crabtree Excelsior
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wal Handley Rex-ACME-Blackburne
Vlag van Ierland Paddy Johnston Cotton-JAP
Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenneth Twemlow DOT