Isle of Man TT 1957

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Isle of Man TT 1957 (ook: Golden Jubilee TT) was de tweede Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1957. De WK-races werden verreden van 3- tot en met 7 juni op het eiland Man. Opnieuw reden alle WK-klassen op Man.


Vlag van Man TT van Man 1957 Mountain Course Races
Officiële naam Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 3 tot 7 juni 1957
Organisator ACU
Senior TT (500 cc)
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre[1]
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Brown
Junior TT (350 cc)
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Tweede Vlag van Australië Keith Campbell
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Brown
TT van Man 1957 Clypse Course Races
Lightweight TT (250 cc)
Snelste ronde Vlag van Italië Tarquinio Provini
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
Tweede Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Derde Vlag van Italië Roberto Colombo
Ultra-Lightweight TT (125 cc)
Snelste ronde Vlag van Italië Tarquinio Provini
Eerste Vlag van Italië Tarquinio Provini
Tweede Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Derde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Sidecar TT
Snelste ronde Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand / Vlag van Duitsland Manfred Grunwald
Eerste Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand / Vlag van Duitsland Manfred Grunwald
Tweede Vlag van Duitsland Walter Schneider / Vlag van Duitsland Walter Strauß
Derde Vlag van Zwitserland Florian Camathias / Vlag van Zwitserland Jules Galliker

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De term "Golden Jubilee TT" kwam door het vijftigjarig bestaan van de Isle of Man TT. De Senior TT en de Junior TT werden verreden op de 60 km-lange Mountain Course, de Lightweight TT, de Ultra-Lightweight TT en de Sidecar TT op de 18 km-lange Clypse Course. Daarvoor werd het circuit op woensdag 5 juni omgebouwd. Deze TT kostte het leven aan BSA-testrijder Charlie Salt. De Clubmans Junior TT en de Clubmans Senior TT waren afgeschaft.

Mountain Course Races[bewerken | brontekst bewerken]

Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Vrijdag 7 juni, 8 ronden (486 km)

Gilera-coureur Geoff Duke was nog helemaal niet genezen van zijn blessures en op advies van Bob McIntyre werd de Australiër Bob Brown ingehuurd. Het weer op Man was perfect en al in de openingsronde, met staande start, haalde McIntyre een gemiddelde snelheid van 99,99 mph. Hij had toen al 39 seconden voorsprong op John Surtees met de MV Agusta. Uiteindelijk reed McIntyre een ronde van 101,12 mph, terwijl Surtees niet verder kwam dan 99 mph., 26 seconden langzamer. McIntyre won de race vóór Surtees en Bob Brown. Ter gelegenheid van het jubileum was dit de langste TT-race ooit: 486 km, waardoor de coureurs ruim drie uur onderweg waren. De grote Italiaanse merken lieten hun Italiaanse coryfeeën weer thuis: Umberto Masetti (MV Agusta), Alfredo Milani en de winnaar van de eerste race Libero Liberati (Gilera) kwamen niet aan de start.

Uitslag Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera 3:02"57'0 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 3:05"04'2 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Brown Gilera 3:09"02'0 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Moto Guzzi 3:10"52'4 3
5 Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi 3:14"10'2 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Trow Norton 3:15"17'0 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alistair King Norton 3:16"16'0
8 Vlag van Nieuw-Zeeland Peter Murphy Matchless 3:16"47'6
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmy Buchan Norton 3:17"50'6
10 Vlag van Australië Roger Barker Norton 3:19"29'0
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bernard Codd Norton 3:20"42'0
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Fox Norton 3:20"59'0
13 Vlag van Australië Keith Bryen Matchless 3:21"14'0
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Davey Norton 3:22"15'6
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Catlin Norton 3:22"24'8
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton 3:23"02'8
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Costain Norton 3:24"45'2
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Tostevin Norton 3:25"25'0
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Denton Norton 3:25"33'4
20 Vlag van Nieuw-Zeeland John Anderson Norton 3:26"15'6
23 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi 3:28"20'4

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Eric Hinton Norton
Vlag van Duitsland Walter Zeller BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt BSA Val (†)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Percy Tait Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Rensen Norton
Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman Norton

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Duitsland Ernst Hiller BMW
Vlag van Duitsland Hans-Günter Jäger BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Gilera Blessure[2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd MV Agusta
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera
Vlag van Italië Libero Liberati Gilera
Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta

Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera 14
2 Vlag van Italië Libero Liberati Gilera 8
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Moto Guzzi 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta
5 Vlag van Australië Bob Brown Gilera 4
Vlag van Duitsland Walter Zeller BMW
7 Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd MV Agusta
9 Vlag van Duitsland Ernst Hiller BMW 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Trow Norton

Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Maandag 3 juni, 7 ronden (425 km)

De Junior TT opende op maandag 3 juni de TT van Man en Bob McIntyre zette meteen de toon door zijn Gilera 350 4C naar de eerste plaats te sturen, bijna vier minuten voor Keith Campbell met zijn nu toch wel wat verouderde Moto Guzzi Monocilindrica 350. Bob Brown vervulde zijn invalrol bij Gilera door derde te worden. John Surtees verloor met zijn MV Agusta 350 4C bijna zes minuten op de winnaar.

Uitslag Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera 2:46"50'2 8
2 Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi 2:50"29'8 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Brown Gilera 2:51"38'2 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 2:52"37'6 3
5 Vlag van Australië Eric Hinton Norton 2:54"50'0 2
6 Vlag van Nieuw-Zeeland Peter Murphy AJS 2:55"08'4 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Tanner Norton 2:55"37'6
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Clark Moto Guzzi 2:56"08'8
9 Vlag van Nieuw-Zeeland Noel McCutcheon AJS 2:58"22'2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Trow Norton 2:58"30'2
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Denis Christian AJS 2:58"37'8
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Chapman Norton 3:00"10'8
13 Vlag van Australië Keith Bryen AJS 3:10"14'0
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton 3:01"40'6
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Fox Norton 3:04"20'8
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Costain Norton 3:04"28'2
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmy Buchan Norton 3:04"36'4
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Louis Carr AJS 3:04"38'4
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi 3:04"49'4
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Roberton Norton 3:04"59'0
23 Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman Norton 3:06"22'0
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Percy Tait Norton 3:06"23'0
31 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt BSA 3:10"03'0
53 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Rensen Norton 3:31"46'4

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Norton Val[3]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Moto Guzzi Val[3]

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier NSU
Vlag van Italië Adelmo Mandolini Moto Guzzi
Vlag van Italië Alano Montanari MV Agusta
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera
Vlag van Italië Giuseppe Colnago Moto Guzzi
Vlag van Italië Libero Liberati Gilera
Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta

Top tien tussenstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Libero Liberati Gilera 8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera
3 Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Norton
5 Vlag van Australië Bob Brown Gilera 4
Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier NSU
7 Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta
9 Vlag van Australië Eric Hinton Norton 2
Vlag van Italië Alano Montanari MV Agusta

Clypse Course Races[bewerken | brontekst bewerken]

Sammy Miller's Mondial 250 Bialbero

Lightweight TT[bewerken | brontekst bewerken]

Woensdag 5 juni, 10 ronden (176 km)

Tarquinio Provini reed de snelste ronde, maar hij viel uit. Toen leek zijn Mondial-teamgenoot Sammy Miller te gaan winnen, maar in de allerlaatste bocht, Governor's Bridge viel hij, waardoor de overwinning naar de derde Mondial-coureur Cecil Sandford ging. Miller kon zijn machine wel nog oprapen en werd vijfde, achter de MV Agusta's van Luigi Taveri en Roberto Colombo en de ČZ van František Bartoš.

Uitslag Lightweight TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial 1:25"25'4 8
2 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 1:27"12'4 6
3 Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta 1:27"21'8 4
4 Vlag van Tsjechië František Bartoš ČZ 1:29"22'4 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial 1:30"47'0 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick MV Agusta 1:32"28'0 1
7 Vlag van Tsjechië Jiří Koštír ČZ 1:33"42'2
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi 1:33"57'4
9 Vlag van Zwitserland Florian Camathias NSU 1:35"27'0
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael O'Rourke MV Agusta 1:35"41'8
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Andrews NSU 1:35"48'0
12 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa 1:36"02'6
13 J. Horne NSU 1:36"55'6
14 J. Baugn Moto Guzzi 1:37"33'6
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith Velocette 1:37"57'6
16 J. Clark IFT-Norton 1:38"00'2
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fron Purslow NSU 1:38"48'2
18 A. Jones LMA-Special 1:41"23'0
19 D. Edlin EMC 1:42"13'0
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Cope Norton 1:42"16'0

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Bob Brown NSU
Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta
Vlag van Italië Tarquinio Provini Mondial
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Rensen Velocette

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Duitsland Günter Beer Adler
Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle REG
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Hodgins Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb NSU
Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi
Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
Vlag van Italië Fortunato Libanori MV Agusta
Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta

Top negen tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial 12
2 Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta 10
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 8
Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta
5 Vlag van Tsjechië František Bartoš ČZ 3
Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial 2
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick MV Agusta 1
Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier NSU

Ultra-Lightweight TT[bewerken | brontekst bewerken]

Woensdag 5 juni, 10 ronden (176 km)

Tarquinio Provini reed ook in de 125cc-race de snelste ronde, maar nu scoorde hij ook zijn eerste WK-overwinning, voor de MV Agusta-rijders Carlo Ubbiali en Luigi Taveri.

Uitslag Ultra-Lightweight TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Tarquinio Provini Mondial 1:27"51'0 8
2 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 1:28"25'0 6
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 1:30"37'8 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial 1:30"38'4 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial 1:30"38'6 2
6 Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta 1:30"53'0 1
7 Vlag van Tsjechië František Bartoš ČZ 1:38"25'4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael O'Rourke MV Agusta 1:41"52'2
9 D. Edlin MV Agusta 1:41"54'4
10 D. Allen Mondial 1:41"57'4
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Webster MV Agusta 1:46"01'0
12 L. Tinker MV Agusta 1:47"51'8

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Maddrick MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick MV Agusta

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ
Vlag van Italië Fortunato Libanori MV Agusta
Vlag van Italië Guido Sala Mondial
Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta

Top acht tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts acht coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Tarquinio Provini Mondial 14
Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 6
4 Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta 5
5 Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial 2
8 Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ 1

Sidecar TT[bewerken | brontekst bewerken]

Woensdag 5 juni, 10 ronden (176 km)

Dat BMW oppermachtig was, was inmiddels geen verrassing meer, ondanks het feit dat de coureurs geen fabriekssteun meer kregen. Fritz Hillebrand en Manfred Grunwald wonnen met een ruime voorsprong, maar ze hadden dan ook het ronderecord en het racerecord gebroken.

UitslagSidecar TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand Vlag van Duitsland Manfred Grunwald BMW 1:30"03'4 8
2 Vlag van Duitsland Walter Schneider Vlag van Duitsland Hans Strauß BMW 1:30"54'8 6
3 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Zwitserland Jules Galliker BMW 1:32"18'2 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Billingham Norton 1:36"40'2 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman T. Leek Norton 1:39"53'2 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Woollett M. Candy Norton 1:41"50'0 1
7 Ernie Young D. Young Triumph 1:45"20'8
8 V. Rowlands D. Alcock Norton 1:45"46'2
9 Derek Yorke G. Tyler Norton 1:46"45'6
10 G. Humby G. Deakin Norton 1:47"16'0
11 D. Saywood L. White Norton 1:48"39'0
12 F. Taylor B. Simpson Norton 1:48"55'8
13 Owen Greenwood Onbekend Norton 1:49"40'0
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Beevers Vlag van Verenigd Koninkrijk Jeff Mundy Norton 1:51"06'0

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Frankrijk Jacques Drion Vlag van Duitsland Inge Stoll-Laforge BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell Norton

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Edgar Strub Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Woollett Norton
Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Duitsland Horst Burkhardt BMW
Vlag van Duitsland Josef Knebel Vlag van Duitsland Rolf Amfaldern BMW
Vlag van Duitsland Loni Neußner Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW
Vlag van Duitsland Werner Großmann Vlag van Duitsland Alfred Schmidt Norton
Vlag van Frankrijk Marcel Beauvais Vlag van Frankrijk André Coudert Norton
Vlag van Italië Albino Milani Vlag van Italië Rossano Milani Gilera

Top negen tussenstand zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts negen combinaties hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1 Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand Vlag van Duitsland Manfred Grunwald BMW 16
2 Vlag van Duitsland Walter Schneider Vlag van Duitsland Hans Strauß BMW 12
3 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Zwitserland Jules Galliker BMW 7
4 Vlag van Duitsland Josef Knebel Vlag van Duitsland Rolf Amfaldern BMW 4
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Billingham Norton 3
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk John Chisnell Norton 2
Vlag van Duitsland Loni Neußner Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben en
Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss
Norton 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Woollett Vlag van Verenigd Koninkrijk George Loft Norton
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1957
FIM wereldkampioenschap wegrace
9e seizoen (1957)
Volgende race:
TT Assen 1957

Vorige race:
Isle of Man TT 1956
Isle of Man TT Volgende race:
Isle of Man TT 1958