Isle of Man TT 1937

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Man TT van Man 1937
Officiële naam 1937 Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Organisator ACU
Senior TT
Snelste ronde Vlag van Engeland Freddie Frith
Eerste Vlag van Engeland Freddie Frith
Tweede Vlag van Ierland Stanley Woods
Derde Vlag van Engeland John White
Junior TT
Snelste ronde Vlag van Schotland Jimmie Guthrie en Vlag van Engeland Freddie Frith
Eerste Vlag van Schotland Jimmie Guthrie
Tweede Vlag van Engeland Freddie Frith
Derde Vlag van Engeland John White
Lightweight TT
Eerste Vlag van Italië (1861-1946) Omobono Tenni
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ginger Wood
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Thomas

De Isle of Man TT 1937 was de zesentwintigste uitvoering van de Isle of Man TT. Ze werd verreden op de Snaefell Mountain Course, een stratencircuit op het eiland Man.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De Britse merken begonnen het moeilijk te krijgen. Na de aanvallen van Moto Guzzi, Husqvarna en DKW kwam nu ook BMW naar het eiland Man. Norton wist de Junior (Jimmie Guthrie) en de Senior (Freddie Frith) nog te winnen, maar de Lightweight TT werd voor het eerst door een Italiaan gewonnen: Omobono Tenni met de Moto Guzzi Monoalbero 250.

Mijlpalen
1937

Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Omobono Tenni bracht de Moto Guzzi Bicilindrica 500 aan de start, maar viel uit. Otto Ley en Karl Gall waren officieel fabrieksrijders voor BMW, maar verkoopdirecteur en testrijder Jock West kende de Mountain Course van veel deelnames aan de Manx Grand Prix en hij bracht de BMW RS 500 met compressor aan de start. Hoewel de BMW's de Norton in Zweden verslagen hadden, werd West op Man slechts zesde. AJS had haar V4 weer teruggetrokken en fabrieksrijder Harold Daniell reed nu voor Norton. Jimmie Guthrie viel uit, maar Freddie Frith won de Senior TT voor Stanley Woods, die van Moto Guzzi was overgestapt op Velocette. Crasher White werd net als in de Junior TT derde.

Uitslag Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Engeland Freddie Frith Norton 2:59"41'0 88,21 mph
2 Vlag van Ierland Stanley Woods Velocette 2:59"56'0 88,09 mph
3 Vlag van Engeland John White Norton 3:08"44'0 83,97 mph
4 Vlag van Engeland Ted Mellors Velocette 3:09"24'0 86,68 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton 3:09"33'0 83,61 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock West BMW 3:14"28'0 81,50 mph
7 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Johnny Galway Norton 3:17"28'0 80,26 mph
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Archer Velocette 3:25"55'0 76,96 mph
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Noel Pope Norton 3:36"22'0 76,73 mph
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Williams Norton 3:29"35'0 75,62 mph
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Beevers Norton 3:31"30'0 74,93 mph
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Charles Lamacraft Velocette 3:34"43'0 73,81 mph
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Hartley Rudge 3:37"48'0 72,76 mph

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Schotland Jimmie Guthrie Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver Vincent-HRD
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Tattersall Vincent-HRD
Vlag van Italië (1861-1946) Omobono Tenni Moto Guzzi

Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Norton domineerde de Junior TT met de Norton CJ1. Jimmie Guthrie en Freddie Frith vochten een geweldig gevecht uit en reden allebei hetzelfde ronderecord van 85,81 mph, maar Guthrie won voor Frith en Crasher White. Stanley Woods werd met de Velocette KTT Mk V slechts vierde, maar hij had al in de eerste ronde een aanrijding met een hond bij de bodem van Bray Hill en verloor daar ook het gebruik van zijn achterrem.

Uitslag Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Schotland Jimmie Guthrie Norton 3:07"42'0 84,43 mph
2 Vlag van Engeland Freddie Frith Norton 3:10"17'0 83,29 mph
3 Vlag van Engeland John White Norton 3:12"00'0 82,54 mph
4 Vlag van Ierland Stanley Woods Velocette 3:13"30'0 82,33 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton 3:21"12'0 78,77 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Thomas Velocette 3:21"34'0 78,63 mph
7 Vlag van Ierland Henry Tyrell-Smith Excelsior 3:25"10'0 77,25 mph
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Rowley AJS 3:26"18'0 76,82 mph
9 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Johnny Galway Norton 3:28"25'0 75,98 mph
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Williams Norton 3:30"11'0 75,40 mph
11 Jimmy Little Velocette 3:34"37'0 73,79 mph
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Charles Lamacraft Velocette 3:36"46'0 73,11 mph
13 Jock Forbes Norton 3:36"57'0 73,05 mph
14 Charles Durno Norton 3:37"13'0 72,96 mph
15 Vlag van Ierland Manliff Barrington Norton 3:37"48'0 72,76 mph
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Beevers Norton 3:38"09'0 72,65 mph
17 Norman Croft Norton 3:39"58'0 72,05 mph
18 Sandy Kellas Norton 3:40"20'0 71,93 mph
19 Vlag van Denemarken Svend-Aage Sørensen Excelsior 3:41"18'0 71,61 mph
20 C. Moore AJS 3:44"25'0 70,62 mph
21 Harold Newman Velocette 3:50"09'0 68,86 mph
22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Hartley Rudge 3:51"04'0 68,59 mph
23 Franz Faltner Saroléa 3:53"30'0 67,88 mph
24 Vlag van Engeland Charlie Brett Norton 3:55"29'0 67,31 mph
25 William Job Velocette 3:58"55'0 66,33 mph

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Archer AJS
Vlag van Oostenrijk Franz-Josef Binder Velocette
Vlag van Engeland Bob Foster AJS
Vlag van Oostenrijk Josef Illichmann NSU Diskwalificatie[1]
Vlag van Ierland Charlie Manders Excelsior
Vlag van Engeland Ted Mellors Velocette
Vlag van Engeland Bert Myers Norton
Vlag van Schotland George Paterson Velocette
Vlag van Canada 1921-1957 George Pepper Excelsior
Vlag van Verenigd Koninkrijk Noel Pope Norton
Vlag van Spanje (1931-1939) Miguel Simo Terrot Val[2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ginger Wood Excelsior

Lightweight TT[bewerken | brontekst bewerken]

Omobono Tenni werd in de Lightweight TT de eerste buitenlander die een TT-race won. Aanvankelijk ging het gevecht om de eerste plaats tussen Stanley Woods, die toch weer op een Moto Guzzi was gestapt[3] en Ewald Kluge met de DKW ULD 250. Toen Kluge in de vijfde ronde bij Ballaugh uitviel door een gebroken gaskabel leek Woods te gaan winnen, maar in de laatste ronde viel hij stil bij Sulby. Wood's teamgenoot Tenni viel in de eerste ronde bij Governor's Bridge en verloor een deel van een uitlaat. Desondanks won hij in een nieuw racerecord. Ginger Wood kreeg hem nog bijna te pakken, maar moest zich tevreden stellen met de tweede plaats, voor Ernie Thomas die ook een DKW ULD 250 reed. Henry Tyrell-Smith viel in de zesde ronde bij Creg-ny-Baa uit door een gebroken drijfstang.

Uitslag Lightweight TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Italië (1861-1946) Omobono Tenni Moto Guzzi 3:32"06'0 74,72 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ginger Wood Excelsior 3:32"43'0 74,50 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Thomas DKW 3:36"36'0 73,17 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Archer New Imperial 3:37"09'0 72,98 mph
5 Vlag van nazi-Duitsland Siegfried Wünsche DKW 3:38"42'0 72,47 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Tattersall CTS 3:48"52'0 69,25 mph
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk C. Moore New Imperial 3:55"10'0 67,39 mph
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stan Smith Excelsior 3:59"03'0 66,30 mph
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Martin Cotton 4:03"26'0 65,10 mph

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Hartley Rudge
Vlag van nazi-Duitsland Ewald Kluge DKW Gebroken gaskabel
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Manders Excelsior
Vlag van Ierland Henry Tyrell-Smith Excelsior Gebroken drijfstang
Vlag van Denemarken Svend-Aage Sørensen Excelsior
Vlag van Ierland Stanley Woods Moto Guzzi
Omobono Tenni
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Isle_of_Man_TT_1937&oldid=67259798"