Andrea Pirlo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:a03f:89ab:6100:386f:1f86:40ed:d5fb (overleg) op 9 apr 2020 om 18:21. (Schrijffout in inleiding: 'Pirlox'--> 'Pirlo')
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Andrea Pirlo
Pirlo in 2016 bij New York City
Persoonlijke informatie
Bijnaam Il Maestro, l'architetto (de architect)
Geboortedatum 19 mei 1979
Geboorteplaats Flero, Italië
Lengte 177 cm
Positie Centrale middenvelder, defensieve middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 2017
Jeugd
1985–1988
1988–1992
1992–1994
Vlag van Italië Flero
Vlag van Italië Voluntas
Vlag van Italië Brescia
Senioren
Seizoen Club W (G)
1994–1998
1998–2001
1999–2000
2000–2001
2001–2011
2011–2015
2015–2017
Vlag van Italië Brescia
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Italië Reggina
Vlag van Italië Brescia
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Verenigde Staten New York City
47 (6)
22 (0)
28 (6)
10 (0)
284 (32)
119 (16)
62 (1)
Interlands
1994
1995
1995
1995–1997
1998–2002
2000–2004
2002–2015
Vlag van Italië Italië –15
Vlag van Italië Italië –16
Vlag van Italië Italië –17
Vlag van Italië Italië –18
Vlag van Italië Italië –21
Vlag van Italië Italië (OS)
Vlag van Italië Italië
3 (0)
6 (2)
4 (0)
18 (7)
37 (15)
9 (1)
116 (13)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Andrea Pirlo (Flero, 19 mei 1979) is een Italiaans voormalig profvoetballer die doorgaans als middenvelder speelde. Hij won als speler van AC Milan onder meer twee keer de UEFA Champions League, twee keer de UEFA Super Cup, een keer het wereldkampioenschap voetbal voor clubs en twee keer het landskampioenschap in de Serie A. Nadat hij overstapte naar Juventus werd hij daarmee nog vier keer Italiaans landskampioen. Pirlo was van 2002 tot en met 2015 international in het Italiaans voetbalelftal, waarvoor hij 116 interlands speelde en dertien keer scoorde. Hij werd in 2006 wereldkampioen met Italië.

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Duels Goals
1994/95 Brescia Calcio Vlag van Italië Serie A 1 0
1995/96 Vlag van Italië Serie B 0 0
1996/97 17 2
1997/98 Vlag van Italië Serie A 29 4
1998/99 Internazionale 18 0
1999/00 Reggina Calcio 29 6
2000/01 Internazionale 4 0
Brescia Calcio 10 0
2001/02 AC Milan 18 2
2002/03 27 9
2003/04 32 6
2004/05 30 4
2005/06 33 4
2006/07 34 2
2007/08 33 3
2008/09 26 1
2009/10 34 0
2010/11 18 1
2011/12 Juventus 37 3
2012/13 32 5
2013/14 30 4
2014/15 20 4
2015 New York City Vlag van Verenigde Staten Major League Soccer 13 0
2016 33 1
2017 16 0
Totaal 573 61

Interlandcarrière

Pirlo speelde zijn eerste interland op 7 september 2002 tegen Azerbeidzjan. Hij nam met het Italiaans olympisch voetbalelftal deel aan de Olympische Spelen van 2004 in Athene. Daar won de ploeg onder leiding van bondscoach Claudio Gentile de bronzen medaille door Irak in de troostfinale met 1-0 te verslaan.

Op het gewonnen WK 2006 was Pirlo een vaste waarde in het Italiaans elftal en speelde hij in alle wedstrijden mee. Hij maakte het eerste doelpunt tegen Ghana in de groepsfase en bereidde meerdere treffers voor, waaronder het doelpunt van Fabio Grosso tegen Duitsland dat Italië een finaleplaats opleverde. Hij was trefzeker vanaf elf meter in de beslissende penaltyreeks in de finale tegen Frankrijk.

Pirlo nam deel aan het Europees kampioenschap van 2012 in Polen en Oekraïne. In de groepsfase scoorde hij tegen Kroatië (1-1) de openingstreffer uit een vrije trap. In de kwartfinale tussen Engeland en Italië scoorde hij met een Panenka-penalty in de penaltyreeks die Italië uiteindelijk wist te winnen. In de finale verloor de ploeg van bondscoach Cesare Prandelli met 4-0 van titelverdediger Spanje.

Vooraf had hij geprobeerd te euforie te temperen in het Italiaanse kamp na de 2-1 zege op Duitsland in de halve eindstrijd. "We hebben nog helemaal niks", stelde hij. "De finale verliezen is als Rome bezoeken zonder de paus te zien."[1]

Pirlo besliste op 2 mei 2013 dat hij na het Wereldkampioenschap voetbal 2014 ging stoppen met zijn internationale carrière. Net als in 2010 verliet Italië het WK 2014 na de groepsfase. In 2014 gebeurde dat na een met 1-0 verloren wedstrijd tegen Uruguay.

Bijgewerkt t/m 24 juni 2014[2]

Persoonlijk

Pirlo heeft een oudere broer en een jongere zus. Hij heeft een zoon en dochter. In 2014 verscheen er een autobiografie van hem getiteld I Think Therefore I Play. Het boek vertelt over zowel zijn sportieve carrière als zijn persoonlijk leven.

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Italië Brescia
Serie B 1x 1996/97
Vlag van Italië AC Milan
Wereldkampioenschap voetbal voor clubs 1x 2007
UEFA Champions League 2x 2002/03, 2006/07
UEFA Super Cup 2x 2003, 2007
Serie A 2x 2003/04, 2010/11
Coppa Italia 1x 2002/03
Supercoppa 1x 2004
Vlag van Italië Juventus
Serie A 4x 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15
Coppa Italia 1x 2014/15
Supercoppa 2x 2012, 2013
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Italië Italië
Wereldkampioenschap voetbal 1x Goud 2006

Zie ook

Logo van de Olympische Spelen Goud Zilver Brons Logo van de Olympische Spelen
0 0 1
Zie de categorie Andrea Pirlo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.