Beersterhoogen
Dorp in Nederland 
| |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Situering | |||
| Provincie |  Groningen
| ||
| Gemeente |  Oldambt
| ||
| Coördinaten | 53° 11′ NB, 7° 8′ OL | ||
| |||
Beersterhoogen, Beersterhogen of Beertsterho(o)gen (soms ook Beer(t)sterho(o)ven) is een streekdorp in de gemeente Oldambt in de provincie Groningen. Het ligt tussen Beerta en Nieuw-Beerta. De streek bestaat uit een aantal kapitale boerderijen, vroeger tevens met enkele middenstandswoningen, waaronder een smid. De naam verwijst kennelijk naar de hogere ligging van de streek ten opzichte van Beerta. Mogelijk gaat de naam terug op de verdronken nederzetting Houwingahof.
De naam komt in oudere bronnen niet voor; in 1676 worden enkele kerkleden die woonden op de Hoog of op de Hoogen vermeld. In 1700 is sprake van een boerderij op de Beerster Hoogen; in 1761 op de Beersterhooven, mogelijk een hypercorrecte Nederlandse vorm.[1] De oudere naam is vermoedelijk Gaarlanden, omdat de boerderijen in een vanuit Ulsda taps toelopende punt tussen de dorpen Beerta en Nieuw-Beerta lagen. Het Bellingwolder- of Buiskooldiep vormt de oostgrens. De landerijen van Beersterhoogen vielen onder het in 1662 gestichte kerspel Beersterhamrik of Nieuw-Beerta, maar de inwoners bleven kerkelijk bij Beerta horen; na een akkoord in 1762 betaalden ze wel mee aan het kerkonderhoud te Nieuw-Beerta.[2]
In Beersterhoogen werd waarschijnlijk al vóór 1716 een kostbare pelmolen gebouwd, die tot 1872 in werking bleef. Het gehucht had in 1823 een eigen schooltje, dat nog in 1845 bestond; leerkracht was toen de bekeerde onderwijzer Nicolaas Mattheus Feringa, die op zondag godsdienstoefeningen hield.
-
Voormalig stationsgebouw Beersterhoogen
.jpg)
Externe link
· 
· 