Coen van Vrijberghe de Coningh
| Coen van Vrijberghe de Coningh | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Coen van Vrijberghe de Coningh in 1995
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Coenraad Lodewijk Dirk van Vrijberghe de Coningh | |||
| Geboren | 12 november 1950 Amsterdam | |||
| Overleden | 15 november 1997 Almere | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1972–1997 | |||
| Beroep | acteur regisseur stemacteur muzikant presentator producent zanger componist | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| ||||
Coenraad Lodewijk Dirk (Coen) van Vrijberghe de Coningh (Amsterdam, 12 november 1950 – Almere, 15 november 1997)[1][2] was een Nederlands acteur, stemacteur, muziekproducent, zanger, muzikant, componist en presentator. Bij het grote publiek is hij vooral bekend als Johnnie Flodder uit de televisieserie Flodder en de bioscoopfilm Flodder 3.
Jeugd en privé[bewerken | brontekst bewerken]
De Coningh, telg uit het geslacht De Coningh, werd geboren op de Leidsekade in Amsterdam. Hij was de zoon van acteur Cruys Voorbergh (pseudoniem van Ernest van Vrijberghe de Coningh) en de kunstenares Ada van Geel, en broer van Emmy van Vrijberghe de Coningh.
De Coningh noemde zich in eerste instantie slechts Van Vrijberghe. Toen hij in de film De kassière speelde heeft hij op aanraden van iemand bij de firma Movies dit gewijzigd naar zijn volledige naam. De Coningh zelf grapte dat hij sindsdien alleen maar problemen met zijn naam heeft gehad: "Grafisch is die dubbele naam veel te lang voor op filmposters."[3]
De Coningh meldde zich op zijn zeventiende aan voor de Kleinkunstacademie, die hij afrondde in 1972.[4] Van zijn dertiende tot achttiende jaar volgde hij de jeugdopleiding gitaar aan het conservatorium.
Na zijn opleiding aan de Kleinkunstacademie was hij te zien als achtergronddanser en zanger in de twee musicals Wat een planeet en Nu naar bed van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink.
In seizoen 1975/1976 was De Coningh te zien met zeven andere afgestudeerde kleinkunstenaars in de cabaretvoorstelling Blauwe Maandag van Rients Gratama. Het idee om de groep en Rients bij elkaar te brengen kwam van toenmalig academiedirecteur en regisseur van de voorstelling Johan Verdoner.[5] Uit deze voorstelling ontstond vervolgens de theatergroep Splinter, waarvan De Coningh artistiek leider werd. In totaal verschenen er twee cabaretprogramma's van april 1977 tot en met maart 1979. Andere leden van de groep waren Robert ten Brink, Reinoud van Assendelft de Coningh, Selma Susanna, Maris Bij de Vaate en Herman Crebas.
De Coningh had vanaf 1984 een relatie met actrice Wivineke van Groningen.[6]
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
In 1977 maakte hij zijn grote televisiedebuut in het NCRV-programma Showroom als presentator in de studio.[7] Hij werd uitgekozen na een screentest, nadat programmamaker Aart van Bergeijk hem zag in een voorstelling van theatergroep Splinter.[8] Dit bleef hij doen tot en met 1980. Het programma ging hierna de studio uit en op reportage het land in waardoor de rol van De Coningh verdween.[9]
De Coningh ging ook achter de schermen werken en werd in 1978 platenproducer, eerst als freelancer en vervolgens in vaste dienst bij platenmaatschappij Bovema (EMI). Hij produceerde platen van artiesten als Drukwerk zoals Je loog tegen mij. Ook was hij erbij toen André Hazes zijn eerste plaat inzong.[10] In 1982 kondigde hij Hazes aan tijdens zijn concert in het Concertgebouw.[11] In 1984 besloot hij ontslag te nemen en ging hij weer aan het werk als freelancer.
In 1980 was hij mede-initiatiefnemer van de theatergroep Sweat Produkties samen met Robert ten Brink, Jaap Vrenegoor, Selma Susanna en Anne Affourtit. Op de Teerketelsteeg 10 in Amsterdam had de groep vanaf september 1982 een pand onder de naam United Sweat met drie verdiepingen met daarin een kantoor, een geluidsstudio en een klein theater voor ongeveer veertig bezoekers.[12] Er werden eigen producties gespeeld, vaak bewerkingen van bekende romans of verhalen. Door de jaren heen verlieten Robert, Selma en Anne het collectief om het werkterrein te verleggen naar andere initiatieven en gezelschappen en sloot Margrith Vrenegoor zich aan. Vanaf 1986 vonden de premières van de voorstellingen plaats in de Brakke Grond, wat zorgde voor een groter publiek. De Coningh ontwikkelde zich ondertussen als acteur en speelde de hoofdrol in de theatervoorstelling Van Muizen en Mensen. In 1990 stopte de groep met theaterproducties.
In 1987 richtte hij samen met Theo Nijland en Han Oldigs de cabaret- en muziekgroep The Shooting Party op. Met het nummer Kaal won de groep de Annie M.G. Schmidt-prijs 1995.[13]
In 1989 maakte hij met Mike van Diem de korte film Alaska. De Coningh speelde een hoofdrol en componeerde de muziek. De film werd bekroond met een Gouden Kalf. Naar aanleiding van deze rol werd hij gevraagd om auditie te doen voor de rol van Johnnie Flodder in de televisieserie Flodder, waarin hij vanaf 1993 tot aan zijn dood speelde. De Coningh leverde samen met Stefan de Walle het idee voor de aflevering Egotrip uit seizoen 5.[14]
Hiernaast deed De Coningh voice-overwerk. Zo is hij de stem van Buzz Lightyear in de Nederlandse versie van Toy Story.[15]
Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]
De Coningh overleed op 15 november 1997 aan een hartstilstand tijdens een Flodder-sketch op een besloten bedrijfsfeest voor een automerk in de First Floor Film Factory.[16] Op 20 november 1997 werd hij herdacht in het DeLaMar theater en werd hij begraven op begraafplaats Zorgvlied.
Door zijn overlijden werd de theatervoorstelling Scrooge!/Dinner for one afgelast waarin hij een hoofdrol speelde.[17]
Postuum[bewerken | brontekst bewerken]
De laatste twee reeksen Flodder werden in 1998 en 1999 postuum uitgezonden.[18] Voorafgaand van de eerste aflevering werd stilgestaan bij zijn overlijden en werd de nieuwe serie namens Veronica en First Floor Features aan hem opgedragen en aan zijn partner Wivineke van Groningen.[bron?] Op 1 februari 1998 was De Coningh nog te zien in een uitzending van Masterclass acteren als onderdeel van Villa Achterwerk.[19][20]
Later verscheen ook nog de animatiefilm Anastasia waarin Van Vrijberghe de Coningh de rol van Raspoetin in had gesproken. Aangezien hij het liedje In the Dark of the Night nog niet had ingezongen, werd dit in de film gedaan door Ernst Daniël Smid.
Mike van Diem droeg zijn Oscar voor de film Karakter op aan De Coningh tijdens de uitreiking in maart 1998.[21] Overigens had De Coningh ook auditie gedaan voor deze film; die rol ging uiteindelijk naar Aus Greidanus.
In januari 2014 publiceerde Dick Maas op YouTube nooit eerder vertoond materiaal van Coen van Vrijberghe de Coningh waarin de laatste zelf verslag deed van het doen en laten op de filmset van Flodder 3. Het materiaal was ooit bedoeld als eventuele promotie.
Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]
| Filmografie als acteur | ||||
| Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen | |
|---|---|---|---|---|
| Films | ||||
| 1996 | De jongen die niet meer praatte | Politieagent | ||
| 1996 | Marie Antoinette is niet dood | Journalist | ||
| 1995 | Flodder 3 | Johnnie Flodder | ||
| 1993 | Ik verlaat je nooit | onbekend | ||
| 1991 | De onfatsoenlijke vrouw | Charles | ||
| 1990 | Het nadeel van de twijfel | Simon | ||
| 1989 | Alaska | Mario | ||
| 1989 | Wilde Harten | Visser/afficheplakker | ||
| 1989 | De kassière | Ted | ||
| Televisie | ||||
| 1997 | Knoop in je Zakdoek | Rob | Afl.: Het geheim van Mirjam | |
| 1997 | De Nieuwsgier | verschillende rollen | ||
| 1997 | Westzijde Posse | Marius | Afl.: De gijzeling deel 1 en deel 2 | |
| 1997 | Zeeuws meisje | Hypnotiseur | Afl.: Zeeuwse bommen | |
| 1996 | 12 steden, 13 ongelukken | Ruud Erkels | Afl.: Smash | |
| 1995 | Bruin Goud | Haddert Halma | Afl.: De Stille Knijpe | |
| 1994 | Kats & Co | Paul Kats | ||
| 1993–1999 | Flodder | Johnnie Flodder | Afl. 37 t/m 62 zijn postuum uitgezonden | |
| 1993 | In voor- en tegenspoed | Makelaar | Afl.: Ramen lappen | |
| 1993 | Pleidooi | Harry Govers | Afl.: Noodweer | |
| 1992 | Watt?! | Commentaar en presentator | ||
| 1992 | Meneer Rommel | Spier | ||
| 1992 | Recht voor z'n raab | Architect Paul Esders | Afl.: De schim | |
| 1991 | Staten Generaal | Journalist Jos | ||
| 1990 | Familie Oudenrijn | Hank | Afl.: Een knallende finale | |
| 1988 | Switch | Martin de platenproducer | ||
| 1985 | Pisa | Presentator | Onderdeel De glazenwasser | |
| Nasynchronisatie | ||||
| 1998 | Anastasia | Raspoetin | Postuum | |
| 1997 | Scrooge | Verteller | In 2002 uitgebracht als Muis presenteert – Het kerstverhaal en in 2006 als Liedjes over Kerst. | |
| 1997 | 101 Dalmatiërs | Jasper | ||
| 1996 | Toy Story | Buzz Lightyear | ||
| 1996 | Dribbels betoverend Kerstfeest | onbekend | ||
| 1995 | Flodder | Whisky | Afl.: De hondlanger | |
| 1991 | De Reddertjes in Kangoeroeland | Jake | Ook als luister cd in 1992 | |
| 1990 | Vakantiehuis in Zweden | Joop de Wolf | ||
| Theater | ||||
| 1999 | Caulfield | – | Courage (muziekschrijver) (postuum) | |
| 1997 | Eindeloos | Sam Stanton / Mike / Roger / Kelly / Ruppert | Bergen Theatre (acteur) | |
| 1996 | Greatest hits | zichzelf | als The Shooting Party In 1998 postuum uitgebracht als cd. | |
| 1996 | Krapuul | Vader van Guido | Theatergroep De Gebroeders Flint (acteur) | |
| 1995 | Wild | zichzelf | als The Shooting Party | |
| 1995 | David Copperfield | Meneer Murdstone, Daan Peggotty en Tungay | Theatercombinatie Bellevue / Nieuwe de la Mar (acteur) | |
| 1995 | Anna Karenina | onbekend | Festival van het Ongespeelde Stuk (acteur) | |
| 1994 | Scrooge | Scrooge | Reprise, Theatercombinatie Bellevue / Nieuwe de la Mar (acteur) | |
| 1994 | Gegijzeld | – | Stichting De Jungle (muziekschrijver, uitvoerende muziek) | |
| 1993 | Scrooge | Scrooge | Theatercombinatie Bellevue / Nieuwe de la Mar (acteur) | |
| 1993 | V.S.O.P. | zichzelf | als The Shooting Party | |
| 1991 | Het bittere kruid | – | Toneelgroep De Kompaan (muziekschrijver, uitvoerende muziek) | |
| 1990 | Je kan wel gek worden | – | Erna Sassen (uitvoerende muziek) | |
| 1990 | Master of Hounds Tour | zichzelf | als The Shooting Party | |
| 1990 | Het koekoeksnest | – | Stalles Theater Produkties (muziekschrijver, uitvoerende muziek) | |
| 1989 | Beste maatjes | – | Paul de Leeuw (muziekschrijver van het liedje Eén Dag Koningin) | |
| 1989 | Het Ratteplan | – | RO theater (muziekschrijver, uitvoerende muziek) | |
| 1989 | Het ware westen | Lee | Sweat Produkties (muziekschrijver, uitvoering muziek, acteur) | |
| 1989 | Toekomstmuziek | Wolf | Mithras Produkties BV (muziekschrijver, uitvoering muziek, acteur) | |
| 1989 | Alles roest aan de kust | – | Sweat Produkties (muziekschrijver) | |
| 1989 | Saltimbank(*) | August | Stadsschouwburg Amsterdam (acteur) | |
| 1988 | The Shooting Party | zichzelf | als The Shooting Party | |
| 1988 | Biljart | Willy | Sweat Produkties (muziekschrijver, uitvoering muziek, acteur) | |
| 1988 | De wasserette | – | Sweat Produkties (muziekschrijver, uitvoerende muziek) | |
| 1988 | No Exit | – | Utrechtse Theater Initiatieven (muziekschrijver, uitvoerende muziek) | |
| 1987 | De Bokser en de Dood | Kampofficier Kraft | Sweat Produkties (muziekschrijver, uitvoering muziek, acteur) | |
| 1987 | De vrouw met de vogelkop | – | Sweat Produkties (muziekschrijver, uitvoerende muziek) | |
| 1986 | Van Muizen en Mensen | Lennie | Sweat Produkties (muziekschrijver, uitvoering muziek, acteur) | |
| 1984 | Ruïne | – | Muziektheater Da Capo (muziekschrijver) | |
| 1979 | Sinds 1900 | zichzelf | cabaretvoorstelling als theatergroep Splinter | |
| 1977 | Splinternieuw | zichzelf | cabaretvoorstelling als theatergroep Splinter | |
| 1975 | Blauwe maandag | zichzelf | cabaretvoorstelling van Rients Gratama (muziekcomponist, acteur).[22] | |
| 1973 | Wat Een Planeet | achtergronddanser/zanger | Planeet producties (Musical van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink) | |
| 1972 | En nu naar bed | achtergronddanser/zanger | Planeet producties (Musical van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink) | |
(*)registratie toneelstuk in het programma Avondvoorstellingen uit 1990, afl. 5
Producent[bewerken | brontekst bewerken]
| Album | Artiest | Jaar | Opmerking |
|---|---|---|---|
| Trappen op | Don Quishocking | 1978 | |
| Romantiek met mayonaise | Youp van 't Hek | 1978 | 1–12, 14 |
| Zie de mannen vallen | Orkater | 1979 | |
| Maskerade | Jos Brink | 1979 | |
| Asfalt Gigolo | Theu Boermans | 1980 | |
| Conny Stuart zingt Annie Schmidt | Conny Stuart | 1980 | |
| Het is altijd Kerstmis | Jos Brink | 1980 | Tevens de muzikale leiding in deze musical |
| Dark Side Of The Line | L Seven | 1981 | |
| Heel bijzonder | Johnny Lion | 1981 | |
| Drukwerk | Drukwerk | 1981 | |
| 'k Wis Niet Dat Je Kwaad Werd | Pleps | 1982 | |
| Love May Linger At Lunchtime/ Leaving Tonight | Braze | 1982 | |
| Tweede Druk | Drukwerk | 1982 | |
| (N)iemand Wint | Drukwerk | 1983 | |
| Komp Bij Utreg | Pleps | 1983 | |
| Live In Het Concertgebouw | Drukwerk | 1984 | |
| Bal Masque | Flairck | 1984 | |
| De Gigo Humo Show | Diverse Uitvoerenden | 1984 | Album geproduceerd samen met Jacques Klöters |
| Ho stil, wacht stop! | Drukwerk | 1984 | |
| De Vete | Dynastie Van Oer | 1984 | |
| Mazzel | Manke Nelis | 1985 | Album geproduceerd samen met Tim Griek |
| Wind En Zeilen / Vergeten | Splitsing | 1985 | |
| 'n Deel Van Jou | Drukwerk | 1985 | |
| Petje Af Voor Sonneveld | Drukwerk | 1986 | |
| Jenny Arean | Jenny Arean | 1986 | |
| Streetwhys | Palm 3 | 1988 | |
| Blokkendoos Boem | Jaap van de Merwe | 1988 | |
| The Shooting Party | The Shooting Party | 1991 | Album geproduceerd samen met Boudewijn de Groot |
| VSOP | The Shooting Party | 1993 | |
| Sweattracks | United Sweat | 1995 | |
| Wildlive | The Shooting Party | 1996 | |
| Adem uit | Maarten van Roozendaal | 1997 | tevens gastmuzikant |
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
- In zijn jeugd woonde hij naast actrice Ank van der Moer en haar dochter Annemarie Oster.[23]
- De Coningh staat ter promotie op de poster van de Nationale bioscoopdag 1995.[24]
- Wivineke van Groningen, de vriendin van De Coningh, speelde een gastrol in de televisieserie Flodder in de aflevering Vormfouten als de vriendin van Johnnie.[25]
- Volgens Tatjana Šimić in een interview uit 1998 deed De Coningh op de set van Flodder vaak na hoe de komiek Tommy Cooper dood neerviel op het podium. Ook stond hij volgens haar erom bekend dat hij tijdens de repetities van opnames ieders tekst kende.
- Een paar uur voor zijn overlijden was hij nog op televisie te zien in een nieuwe uitzending van Koken met Sterren.[26][27] De beelden zelf waren een maand daarvoor opgenomen.
| Voorganger: Bram Vermeulen voor Een doodgewone jongen |
Annie M.G. Schmidt-prijs 1995 voor Kaal |
Opvolger: Jurrian van Dongen Martin van Dijk Jenny Arean en Lucretia van der Vloot voor Halleluja, Amen |