Trofee veldrijden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf GVA Trofee)
Trofee veldrijden
Regio Vlag van België België
Periode Oktober - februari
Organisator Golazo
Actueel 2022-2023
TV-zender Vlag van België Sporza
Discipline Veldrijden
Type Regelmatigheidscriterium
Geschiedenis
Eerste editie 1987-1988
Aantal edities 34
Eerste winnaar Vlag van België Rudy De Bie
Vlag van Nederland Daphny van den Brand
Laatste winnaar Vlag van België Eli Iserbyt
Vlag van Nederland Fem van Empel
Laatste Bel. winnaar Vlag van België Eli Iserbyt
Vlag van België Sanne Cant
Laatste Ned. winnaar Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
Vlag van Nederland Fem van Empel
Meeste zeges Vlag van België Sven Nys (9)
Vlag van België Sanne Cant (6)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Trofee veldrijden (sponsornaam: X²O Badkamers Trofee, voordien Gazet van Antwerpen Trofee, Bpost bank trofee en DVV Verzekeringen Trofee) is een regelmatigheidscriterium in het veldrijden. Anders dan bij de Wereldbeker veldrijden en de Superprestige, wordt het klassement niet bepaald op basis van punten, maar op de eindtijden, met een maximaal tijdsverlies van 5 minuten (exclusief bonificaties).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

1987 tot 2012: Gazet van Antwerpen Trofee[bewerken | brontekst bewerken]

De presentatie van de eerste GvA Trofee in 1987

In de zomer van 1987 werden de zeven organisatoren van A-veldritten in de provincie Antwerpen uitgenodigd door veldrit-verslaggever Jef Cleemput om deel uit te maken van een regelmatigheidscriterium.

Aanvankelijk zou dit regelmatigheidscriterium Super A-trofee gedoopt worden. In recordtijd werden sponsors gezocht, een compleet revolutionair reglement opgesteld waarna promotor Walter Riellaerts zijn Gazet van Antwerpen (GvA) kon overtuigen om haar medewerking te verlenen. De GvA Trofee was geboren zodat op 1 november 1987 de eerste Trofee-veldrit kon plaatsvinden in Putte-Peulis. Bij de oprichting kreeg organisator Jef Cleemput het rijkelijk advies van veldritlegende Bert Vermeiren.

De GvA Trofee was oorspronkelijk bedoeld om de subtoppers een graantje te laten meepikken in het veldritlandschap. Naarmate het prijzengeld werd opgetrokken, kwamen ook de toppers zich mengen in het gebeuren waardoor de GvA Trofee uitgroeide tot een Belgische veldritklassieker. Later kwamen er ook crossen buiten de provincie Antwerpen bij.

De zeven pionierorganisaties waren: Putte-Peulis, Niel, Essen, Rijkevorsel, Mol-Millegem, de Azencross in Loenhout en Breendonk.

2012 tot 2016: Bpost bank trofee[bewerken | brontekst bewerken]

In oktober 2012 kwam de naamsverandering naar Bpost bank trofee.[1] De aard van het regelmatigheidscriterium werd ook grondig veranderd. Zo worden er vanaf het seizoen 2012-2013 geen punten meer gegeven na elke veldrit maar wordt er een klassement bijgehouden op basis van tijd, zoals de wielerrondes in het wegwielrennen. In 2015 zorgde ze ook voor een primeur in het damesveldrijden door alle dameswedstrijden ook live op televisie te brengen.

2016 tot 2020: DVV Verzekeringen Trofee[bewerken | brontekst bewerken]

In de aanloop naar het seizoen 2016-2017 voerde de organisatie, in handen van sportmanagementbureau Golazo, opnieuw een naamsverandering door. Vanaf dan ging het regelmatigheiscriterium door het leven als de DVV Verzekeringen Trofee voor de elite en beloften. De wedstrijd kreeg er met IJsboerke ook een nieuwe hoofdsponsor bij. De ijsfabrikant zet vooral in op de vrouwen en de jeugd, met de Ladies Trophy en de Kids Cyclocross.

De naamsverandering was niet de enige nieuwigheid, er werd ook een ploegenklassement op poten gezet. Het klassement is gebaseerd op de tijd van de eerste drie renners per ploeg. Het winnende team krijgt een cheque van 5.000 euro die het kan schenken aan een goed doel naar keuze, erkend door Music For Life.

Vanaf 2020: X²O Badkamers Trofee[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf het seizoen 2020-2021 is het bedrijf X²O Badkamers ingestapt als nieuwe naamsponsor van de Trofee veldrijden.[2]

Eindwinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Winnaar Tweede Derde
2022-2023 Vlag van België Eli Iserbyt Vlag van Nederland Lars van der Haar Vlag van België Michael Vanthourenhout
2021-2022 Vlag van België Toon Aerts Vlag van België Eli Iserbyt Vlag van België Michael Vanthourenhout
2020-2021 Vlag van België Eli Iserbyt Vlag van België Toon Aerts Vlag van België Michael Vanthourenhout
2019-2020 Vlag van België Eli Iserbyt Vlag van België Michael Vanthourenhout Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
2018-2019 Vlag van Nederland Mathieu van der Poel Vlag van België Toon Aerts Vlag van België Michael Vanthourenhout
2017-2018 Vlag van Nederland Mathieu van der Poel Vlag van België Toon Aerts Vlag van België Wout van Aert
2016-2017 Vlag van België Wout van Aert Vlag van België Kevin Pauwels Vlag van België Michael Vanthourenhout
2015-2016 Vlag van België Wout van Aert Vlag van België Kevin Pauwels Vlag van België Sven Nys
2014-2015 Vlag van België Wout van Aert Vlag van België Kevin Pauwels Vlag van België Sven Nys
2013-2014 Vlag van België Sven Nys Vlag van België Niels Albert Vlag van België Tom Meeusen
2012-2013 Vlag van België Niels Albert Vlag van België Klaas Vantornout Vlag van België Kevin Pauwels
2011-2012 Vlag van België Kevin Pauwels Vlag van Tsjechië Zdeněk Štybar Vlag van België Sven Nys
2010-2011 Vlag van België Sven Nys Vlag van Tsjechië Zdeněk Štybar Vlag van België Kevin Pauwels
2009-2010 Vlag van België Sven Nys Vlag van Tsjechië Zdeněk Štybar Vlag van België Niels Albert
2008-2009 Vlag van België Sven Nys Vlag van België Bart Wellens Vlag van Tsjechië Zdeněk Štybar
2007-2008 Vlag van België Sven Nys Vlag van België Bart Wellens Vlag van Tsjechië Zdeněk Štybar
2006-2007 Vlag van België Sven Nys Vlag van België Niels Albert Vlag van Nederland Richard Groenendaal
2005-2006 Vlag van België Sven Nys Vlag van België Bart Wellens Vlag van België Erwin Vervecken
2004-2005 Vlag van België Sven Nys Vlag van België Sven Vanthourenhout Vlag van België Erwin Vervecken
2003-2004 Vlag van België Bart Wellens Vlag van België Ben Berden Vlag van België Sven Nys
2002-2003 Vlag van België Sven Nys Vlag van België Bart Wellens Vlag van België Mario De Clercq
2001-2002 Vlag van België Erwin Vervecken Vlag van België Peter Van Santvliet Vlag van België Bart Wellens
2000-2001 Vlag van België Erwin Vervecken Vlag van België Bart Wellens Vlag van België Peter Willemsens
1999-2000 Vlag van België Arne Daelmans Vlag van België Bart Wellens Vlag van België Peter Willemsens
1998-1999 Vlag van België Marc Janssens Vlag van België Arne Daelmans Vlag van België Peter Willemsens
1997-1998 Vlag van België Arne Daelmans Vlag van België Danny De Bie Vlag van België Peter Willemsens
1996-1997 Vlag van België Paul Herygers Vlag van België Alex Moonen Vlag van België Peter Willemsens
1995-1996 Vlag van België Paul Herygers Vlag van België Peter Willemsens Vlag van België Arne Daelmans
1994-1995 Vlag van België Paul Herygers Vlag van België Peter Willemsens Vlag van België Arne Daelmans
1993-1994 Vlag van België Paul Herygers Vlag van België Danny De Bie Vlag van België Peter Willemsens
1992-1993 Vlag van België Paul Herygers Vlag van België Peter Willemsens Vlag van België Staf Van Bouwel
1991-1992 Vlag van België Dirk Pauwels Vlag van België Pascal Van Riet Vlag van België Guy Vandijck
1990-1991 Vlag van België Marc Janssens Vlag van België Peter Van Santvliet Vlag van België Ludo De Rey
1989-1990 Vlag van België Guy Vandijck Vlag van België Wim Lambrechts Vlag van België Kurt De Roose
1988-1989 Vlag van België Guy Vandijck Vlag van België Rudy De Bie Vlag van België Dirk Pauwels
1987-1988 Vlag van België Rudy De Bie Vlag van België Christian Hautekeete Vlag van België Yvan Messelis

Vrouwen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Winnares Tweede Derde
2022-2023 Vlag van Nederland Fem van Empel Vlag van Nederland Lucinda Brand Vlag van Nederland Ceylin del Carmen Alvarado
2021-2022 Vlag van Nederland Lucinda Brand Vlag van Nederland Denise Betsema Vlag van Nederland Annemarie Worst
2020-2021 Vlag van Nederland Lucinda Brand Vlag van Nederland Denise Betsema Vlag van Nederland Ceylin del Carmen Alvarado
2019-2020 Vlag van Nederland Ceylin del Carmen Alvarado Vlag van Nederland Annemarie Worst Vlag van Nederland Yara Kastelijn
2018-2019 Vlag van België Sanne Cant Vlag van België Loes Sels Vlag van Verenigd Koninkrijk Nikki Brammeier
2017-2018 Vlag van Verenigde Staten Katherine Compton Vlag van Verenigd Koninkrijk Nikki Brammeier Vlag van Nederland Maud Kaptheijns
2016-2017 Vlag van België Sanne Cant Vlag van Nederland Thalita de Jong Vlag van België Ellen Van Loy
2015-2016 Vlag van België Sanne Cant Vlag van België Jolien Verschueren Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Wyman
2014-2015 Vlag van België Ellen Van Loy Vlag van België Sanne Cant Vlag van Nederland Sophie de Boer
2013-2014 Vlag van België Sanne Cant Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Wyman Vlag van Verenigd Koninkrijk Nikki Harris
2012-2013 Vlag van België Sanne Cant Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Wyman Vlag van België Ellen Van Loy
2011-2012 Vlag van Nederland Daphny van den Brand Vlag van België Sanne Cant Vlag van Verenigd Koninkrijk Nikki Harris
2010-2011 Vlag van België Sanne Cant Vlag van Nederland Daphny van den Brand Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Wyman
2009-2010 Vlag van Nederland Daphny van den Brand Vlag van België Sanne Cant Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Wyman
2008-2009 Vlag van Nederland Daphny van den Brand Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van België Sanne Cant
2007-2008 Vlag van Nederland Daphny van den Brand Vlag van Nederland Reza Hormes-Ravenstijn Vlag van België Sanne Cant

Mannen beloften[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Winnaar Tweede Derde
2022-2023 Vlag van België Joran Wyseure Vlag van België Victor Van de Putte Vlag van Nederland David Haverdings
2021-2022 Vlag van Nederland Pim Ronhaar Vlag van België Thibau Nys Vlag van België Joran Wyseure
2020-2021 Afgelast vanwege de coronapandemie
2019-2020 Vlag van België Timo Kielich Vlag van België Yentl Bekaert Vlag van België Niels Vandeputte
2018-2019 Vlag van België Niels Derveaux Vlag van België Lander Loockx Vlag van België Andreas Goeman
2017-2018 Vlag van België Eli Iserbyt Vlag van België Yannick Peeters Vlag van België Thomas Joseph
2016-2017 Vlag van België Quinten Hermans Vlag van België Eli Iserbyt Vlag van Nederland Joris Nieuwenhuis
2015-2016 Vlag van België Quinten Hermans Vlag van België Daan Hoeyberghs Vlag van België Nicolas Cleppe

Meisjes junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Winnares Tweede Derde
2022-2023 Vlag van Canada Isabella Holmgren Vlag van Canada Ava Holmgren Vlag van België Lore De Schepper
2021-2022 Vlag van Nederland Leonie Bentveld Vlag van Canada Ava Holmgren Vlag van Verenigde Staten Katherine Sarkisov
2020-2021 Afgelast vanwege de coronapandemie
2019-2020 Vlag van Nederland Fem van Empel Vlag van Nederland Leonie Bentveld Vlag van Nederland Ilse Pluimers

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Dagoverwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen elite (min. 3 overwinningen)[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renner Land
46 Sven Nys Vlag van België België
30 Mathieu van der Poel Vlag van Nederland Nederland
22 Wout van Aert Vlag van België België
20 Paul Herygers Vlag van België België
19 Bart Wellens Vlag van België België
16 Niels Albert Vlag van België België
10 Danny De Bie Vlag van België België
8 Kevin Pauwels Vlag van België België
7 Arne Daelmans Vlag van België België
Peter Willemsens Vlag van België België
Eli Iserbyt Vlag van België België
6 Erwin Vervecken Vlag van België België
Adrie van der Poel Vlag van Nederland Nederland
Toon Aerts Vlag van België België
5 Marc Janssens Vlag van België België
Guy Vandijck Vlag van België België
Richard Groenendaal Vlag van Nederland Nederland
4 Roland Liboton Vlag van België België
Mario De Clercq Vlag van België België
Laurens Sweeck Vlag van België België
3 Tom Meeusen Vlag van België België
Dirk Pauwels Vlag van België België
Lars Boom Vlag van Nederland Nederland
Zdeněk Štybar Vlag van Tsjechië Tsjechië

Bijgewerkt t/m: 04-01-2024

Mannen elite per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
220 Vlag van België België
49 Vlag van Nederland Nederland
3 Vlag van Tsjechië Tsjechië
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
273 Totaal

Bijgewerkt t/m: 04-01-2024

Vrouwen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renster Land
26 Sanne Cant Vlag van België België
11 Ceylin del Carmen Alvarado Vlag van Nederland Nederland
Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland
10 Daphny van den Brand Vlag van Nederland Nederland
Fem van Empel Vlag van Nederland Nederland
9 Lucinda Brand Vlag van Nederland Nederland
5 Helen Wyman Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
3 Annemarie Worst Vlag van Nederland Nederland
Kateřina Nash Vlag van Tsjechië Tsjechië
Katherine Compton Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Sophie de Boer Vlag van Nederland Nederland
Denise Betsema Vlag van Nederland Nederland
2 Thalita de Jong Vlag van Nederland Nederland
Sanne van Paassen Vlag van Nederland Nederland
Jolien Verschueren Vlag van België België
Pavla Havlíková Vlag van Tsjechië Tsjechië
1 Shirin van Anrooij Vlag van Nederland Nederland
Puck Pieterse Vlag van Nederland Nederland
Clara Honsinger Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Yara Kastelijn Vlag van Nederland Nederland
Maud Kaptheijns Vlag van Nederland Nederland
Kim Van de Steene Vlag van België België
Jolanda Neff Vlag van Zwitserland Zwitserland
Nikki Brammeier Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Hanka Kupfernagel Vlag van Duitsland Duitsland

Bijgewerkt t/m: 04-01-2024

Vrouwen elite per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
68 Vlag van Nederland Nederland
29 Vlag van België België
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
5 Vlag van Tsjechië Tsjechië
4 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
1 Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Duitsland Duitsland
113 Totaal

Bijgewerkt t/m: 04-01-2024

Eindoverwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal Veldrijder Edities
9 Vlag van België Sven Nys 02-03, 04-05, 05-06, 06-07, 07-08, 08-09, 09-10, 10-11, 13-14
5 Vlag van België Paul Herygers 92-93, 93-94, 94-95, 95-96, 96-97
3 Vlag van België Wout van Aert 14-15, 15-16, 16-17
Vlag van België Eli Iserbyt 19-20, 20-21, 22-23
2 Vlag van Nederland Mathieu van der Poel 17-18, 18-19
Vlag van België Erwin Vervecken 00-01, 01-02
Vlag van België Arne Daelmans 97-98, 99-00
Vlag van België Marc Janssens 90-91, 98-99
Vlag van België Guy Vandijck 88-89, 89-90
1 Vlag van België Toon Aerts 21-22
Vlag van België Niels Albert 12-13
Vlag van België Kevin Pauwels 11-12
Vlag van België Bart Wellens 03-04
Vlag van België Dirk Pauwels 91-92
Vlag van België Rudy De Bie 87-88

Vrouwen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal Veldrijdster Edities
6 Vlag van België Sanne Cant 10-11, 12-13, 13-14, 15-16, 16-17, 18-19
4 Vlag van Nederland Daphny van den Brand 07-08, 08-09, 09-10, 11-12
2 Vlag van Nederland Lucinda Brand 20-21, 21-22
1 Vlag van Nederland Fem van Empel 22-23
Vlag van Nederland Ceylin del Carmen Alvarado 19-20
Vlag van Verenigde Staten Katherine Compton 17-18
Vlag van België Ellen Van Loy 14-15

Berekeningswijze klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Bepaling aankomsttijd per manche[bewerken | brontekst bewerken]

Per renner wordt per manche een tijd bepaald volgens volgende regels:

  • in eerste instantie geldt de aankomsttijd
  • krijgt een tijd die gelijk is aan die van de winnaar verhoogd met vijf minuten, de renner die
    • met meer dan vijf minuten achterstand aankomt
    • uit de wedstrijd genomen wordt om dubbelen te voorkomen
    • de wedstrijd verlaat
    • niet aan de start komt
  • volgende bonificaties gelden
    • bij de eerste passage aan de streep: eerste 15 seconden, tweede 10 seconden, derde 5 seconden

Bepaling eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het eindklassement wordt de som gemaakt van de tijden per manche. Bij gelijkheid gelden de beste uitslagen in een manche. Zijn die ook gelijk dan geldt de beste uitslag in de laatste manche.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Naar aanleiding van het 25-jarig jubileum van de GvA Trofee schreef journalist Luc Lamon een boek met de titel Koningen van de winter: 25 jaar GvA-trofee met foto's van François Buyssens.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]