Wapen van Berkel en Rodenrijs

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wapen van Berkel en Rodenrijs (1960)
Wapen van Berkel en Rodenrijs (1816-1960)

Het wapen van Berkel en Rodenrijs werd op 24 juli 1816 aan de Zuid-Hollandse gemeente Berkel en Rodenrijs in gebruik bevestigd. De gemeente is op 1 januari 2007 opgegaan in de gemeente Lansingerland. Het wapen van Berkel en Rodenrijs is daardoor komen te vervallen. In het wapen van Lansingerland is de achtpuntige ster uit het wapen van Berkel en Rodenrijs opgenomen.[1]

Blazoenering[bewerken | brontekst bewerken]

De blazoenering van het eerste wapen luidde als volgt:

Van zilver beladen met 12 lozanjes van lazuur, staande4,4 en 4; en chef van goud, beladen met een achtpuntige star van lazuur.[2]

N.B. het schild is gekroond met een kroon met 14 parels.

Op 1 februari 1960 is een nieuw wapen verleend, met de ster in rood in plaats van blauw en met 15 ruiten in plaats van 12. De blazoenering van dit wapen luidde als volgt:

In zilver 15 ruiten van azuur, geplaatst 5,5 en 5; het schildhoofd van goud, beladen met een achtpuntige ster van keel. Het schild gedekt met een gouden kroon, gesierd met 14 paarlen.[3]

Opmerkelijk is dat een 16e ruit zichtbaar is de punt van de schildvoet.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat de heerlijkheden Berkel en Rodenrijs in 1389 werden samengevoegd, is dit wapen voortdurend in gebruik geweest. Het schildhoofd is afgeleid van het wapen van het geslacht van Kralingen, tot 1389 de Heren van de heerlijkheid Berkel. Het onderste deel is vermoedelijk afgeleid van het wapen van Pieter van den Oudendijk, schout in Berkel en Rodenrijs eind 14e eeuw. De kleuren van de ruiten zijn niet altijd eender weergegeven en de herkomst van de kleuren in het wapen van Berkel en Rodenrijs is onbekend.

Verwante wapens[bewerken | brontekst bewerken]