Wapen van IJsselmonde

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het wapen van IJsselmonde

Het wapen van IJsselmonde is op 24 juli 1816 bij besluit van de Hoge Raad van Adel aan de voormalige Zuid-Hollandse gemeente IJsselmonde in gebruik bevestigd. IJsselmonde werd op 1 augustus 1941 toegevoegd aan de gemeente Rotterdam, waardoor het wapen kwam te vervallen. In het wapen van de gemeente Rotterdam zijn geen elementen uit het wapen van IJsselmonde opgenomen.

Blazoenering[bewerken | brontekst bewerken]

De blazoenering van het wapen luidde als volgt:

Van lazuur beladen met 2 schuinbalken van keel, daartussen vergezeld van een gekroonde gouden bever.[1]

De heraldische kleuren in het wapen zijn lazuur (blauw), keel (rood) en goud (geel). Het kleurgebruik (een kleur op een kleur, in dit geval rood op blauw) voldoet niet aan de regels van de heraldiek, die voorschrijven dat op een kleur een metaal (zilver of goud) dient te worden geplaatst en omgekeerd. Dit maakt het tot een raadselwapen.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het wapen is afgeleid van dat van de voormalige heerlijkheid Oost-IJsselmonde. De heerlijkheid West-IJsselmonde voerde een ander wapen. Mogelijk bestaat er een verband met het geslacht van Beveren, Heren van de heerlijkheid West-IJsselmonde van 1633-1723. Deze familie voerde een bever in het wapen. Oost-IJsselmonde is echter nooit in bezit van de Van Beverens geweest. De rode banden zouden afkomstig zijn van het wapen van het geslacht Van Egmond, leenheren van Oost-IJsselmonde.[2][3]