Wapen van Hardinxveld

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wapen van Hardinxveld

Het wapen van Hardinxveld werd op 24 juli 1816 door de Hoge Raad van Adel aan de gemeente Hardinxveld in gebruik bevestigd. Op 1 januari 1957 werd Hardinxveld onderdeel van de gemeente Hardinxveld-Giessendam. Het wapen van Hardinxveld is daardoor komen te vervallen. Het wapen is overgenomen als onderdeel van het wapen van Hardinxveld-Giessendam.[1]

Blazoenering[bewerken | brontekst bewerken]

De blazoenering van het wapen luidde als volgt:

Van keel, beladen met 3 pals van vaire en chef van goud, beladen in den rechterhoek met een vogel van sabel.[2]

De heraldische kleuren zijn keel (rood), goud (geel) en sabel. Ook wordt vair gebruikt, wat vrij ongebruikelijk is voor Nederlandse gemeentewapens.

N.B. In de heraldiek zijn links en rechts van achter het schild gezien. Voor de toeschouwer zijn deze dus verwisseld.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het wapen is afgeleid van dat van het geslacht Châtillon. Deze familie was afkomstig uit het Franse Châtillon-sur-Marne en voerde een schild dat gelijk was aan dat van die stad, maar waarvan verschillende takken zich onderscheidden door een ander stuk in het schildhoofd. Een tak van deze familie noemde zich de Cocq, te beginnen met Rudolf I de Cock. Van deze tak is een bastaardtak bekend, die zich de Jeude, de Joede of de Jode noemde en die drie vogels of merletten in het schildhoofd voerde. In 1451 kocht Bruisten de Jeude van zijn schoonvader Arent van Gent de heerlijkheid Hardinxveld. De Jodes waren heren van Hardinxveld tot 1641. Het wapen bleef echter behouden als heerlijkheidswapen.

Verwante wapens[bewerken | brontekst bewerken]