Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/Overzicht
Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/januari Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/februari Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/maart Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/april Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/mei Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/juni Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/juli Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/augustus Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/september Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/oktober Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/november Portaal:Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug/Uitgelicht/december
Let op: niet deze pagina bewerken (komt automatisch tot stand), maar de bovengenoemde subpagina's.
januari[brontekst bewerken]
Staatsbosbeheer (SBB) is de bos- en natuurbeheerder van de Nederlandse staat. De organisatie beheert in opdracht van de rijksoverheid omstreeks 260.000 hectare bos, natuurgebieden en andere terreinen, en is daarmee de grootste bos- en natuurbeheerder van Nederland.
Staatsbosbeheer werd 21 juli 1899 opgericht, oorspronkelijk om het bosaanbod te vergroten voor productiedoeleinden (bosbouw) en om zandverstuiving tegen te gaan. Tegenwoordig valt naast het bosbeheer ook natuurbeheer en -behoud van het landelijke gebied tot de taken, inclusief de recreatieve functies van bos en natuur.
De kerntaken en doelstellingen van Staatsbosbeheer zijn:
- het beheren ofwel in stand houden, herstellen en ontwikkelen van bossen, natuurgebieden en het landschap in de gebieden van Staatsbosbeheer;
- het bevorderen van recreatie in zo veel mogelijk gebieden van Staatsbosbeheer; en
- het leveren van een bijdrage aan de productie van milieuvriendelijke en vernieuwbare grondstoffen, zoals hout.
februari[brontekst bewerken]
Het Henschotermeer is een recreatieplas van circa 70 hectare, waarvan 13 hectare water, in het Utrechtse Woudenberg. Het is gelegen in het landgoed Henschoten, deel van Den Treek-Henschoten. Jaarlijks komen er zo'n 600.000 bezoekers.
Het meer was tot 1895 een grote zandverstuiving. Om te voorkomen dat de weilanden en wegen zouden verdwijnen onder het stuivende zand werden de zandverstuivingen met plaggen en hei bedekt. Tussen de plaggen werden bomen geplant. Begin jaren 30 is met zandwinning voor de aanleg van de Rijksweg A12 en later de Grebbelinie het meer ontstaan. Naderhand (1972) is de in die tijd ontstane plas uitgediept en vergroot om als zwemplas te dienen. Lees verder >>>
maart[brontekst bewerken]
Huis Doorn is een kasteel, ridderhofstad en landgoed op de Utrechtse Heuvelrug in Doorn in de Nederlandse provincie Utrecht. Het is vooral bekend door de Duitse ex-keizer Wilhelm II die er van 1920 tot zijn dood in 1941 woonde.
Een eerste vermelding van de plaats Doorn stamt uit het jaar 838. Het middeleeuwse huis was oorspronkelijk een waterburcht die aan het eind van de 13e eeuw werd gebouwd voor domproost Adolf van Waldeck. In de eeuwen daarna bleef het bezit en residentie van de domproosten van Utrecht. In 1322 werd het verwoest. Ongeveer vijfentwintig jaar later werd met de herbouw begonnen. Van dit bouwwerk zijn bij graafwerkzaamheden de resten gevonden, zo deelde de gemeente Doorn mee op 23 februari 2015. Het bestond uit drie ronde torens en een vierkante. Lees verder >>>
april[brontekst bewerken]
Stichting Het Utrechts Landschap is een Provinciale Landschapstichting opgericht in 1927 die zich inzet voor het versterken en behouden van de natuur in de Nederlandse provincie Utrecht. Ze heeft circa 4900 hectare in beheer. Dit heeft niet alleen betrekking op bos maar ook op cultuurhistorie en andere natuurterreinen (ecologische hoofdstructuur). Hieronder zijn gebieden langs de Nederrijn, de Kromme Rijn, de Vecht en gebieden op de Utrechtse Heuvelrug.
Het Utrechts Landschap heeft de laatste jaren tijdens de Week van het Landschap ieder jaar een thema gekozen, en aan dit thema een publicatie gewijd:
- 2000: Venster op de Vallei
- 2003: De ontmoeting: Heuvelrug - Nederrijn
- 2005: De Laagte van Pijnenburg; verborgen schoonheid van de Heuvelrug
mei[brontekst bewerken]
Het Leersumse Veld is een natuurgebied in het zuidoosten van de Nederlandse provincie Utrecht. Het gebied tussen Leersum en de A12 bestaat uit bos, heide en een drietal vennen.
Het Leersumse Veld ligt aan de noordkant van boswachterij Leersum. De natuurlijke laagte werd in de ijstijd uitgesleten door smeltwater in de stuwwal Utrechtse Heuvelrug. Door ontbossing en overbeweiding werd Het Leersumse Veld tot een gebied van stuifzand en heide. Het zand stoof weg tot het niveau van het grondwater. Overgebleven stuifzanden ten zuidoosten van boswachterij Leersum zijn de Ginkelse Duinen. De heide wordt begraasd door een kudde Piëmontese koeien om vergrassing en dichtgroeien van de heide te voorkomen. Lees verder >>>
juni[brontekst bewerken]
Landgoed Heidestein is een natuurgebied tussen Zeist en Driebergen-Rijsenburg op de Utrechtse Heuvelrug. Het gebied ligt aan de noordkant van de Arnhemse Bovenweg landgoed Bornia. Ten noordoosten grenst het aan de bossen van Austerlitz en ten noordwesten aan de wijk Kerckebosch van Zeist en de Zeisterbossen.
Het gebied bestaat tegenwoordig uit naald- en gemengde bossen met heidevelden, stuifzanden en akkers. Het Utrechts Landschap zet zich sinds 1999 actief in om de natuur op de Heuvelrug weer met elkaar te verbinden onder het motto Heel de Heuvelrug. Om de heidevelden van het gebied met elkaar in verbinding te brengen werd in de winter van 2007 op Heidestein en Bornia 15 hectare bos gekapt. Een kudde schapen zorgt ervoor dat het gebied open blijft door het eten van gras en jonge boompjes. De grens met Bornia is gemarkeerd door een hekwerk omdat in een groot deel van Heidestein schapen grazen. Heidestein is een officieel fokstation voor het Drents heideschaap. Lees verder >>>
juli[brontekst bewerken]
Het Egelmeer is een natuurgebied in de Nederlandse provincie Utrecht. Het gebied ligt bij de Prattenburg ten westzuidwesten van Veenendaal. Het laaggelegen heidegebied op de Amerongse Berg heeft een natte heidevegetatie. Het gebied is omgeven met bos en heide en werd door de Romeinen het Aegil Marum genoemd. Toen de 30 cm diep liggende komvormige laag keileem in de 19e eeuw werd doorbroken liep het oude ven leeg. Doordat de waterstand in deze ‘schotel’ veel hoger is dan de grondwaterstand ernaast, blijft het gebied drassig. Het waterpeil van het Egelmeer ligt tien meter boven zeeniveau en wordt gevoed door regenwater. Door verdroging en warme zomers kan het Egelmeer droog komen te staan. Op de grondwatermeter bij het Egelmeer kan de hoogte van het grondwater worden afgelezen. In de zomer van 2021 is de grondwatermeter verwijderd. De informatieborden geven uitleg over de verdroging en de maatregelen die genomen worden om de verdroging tegen te gaan. Lees verder >>>
augustus[brontekst bewerken]
- Leusderheide
In 1804 vestigde de Franse generaal De Marmont zich op de heide bij Austerlitz en Kamp Zeist. Hij liet zijn troepen op steeds wisselende plekken tentenkampen opzetten.
In 1887 verkocht de marke een gebied van 900 ha aan de gemeente Amersfoort, om zich dan in 1889 op te heffen. Het gebied werd in gebruik genomen als militair oefenterrein. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden in het noordoostelijke deel de huidige schietbanen aangelegd. Aanvankelijk was de militaire activiteit niet erg intensief, en werd een deel verhuurd aan de stichting Het Utrechts Landschap. Nog tot na de Tweede Wereldoorlog heeft er een schaapskudde rondgelopen.
Na 1954 begon de Nederlandse cavalerie hier in het kader van de Koude Oorlog intensief met tanks te oefenen. In de jaren 60 werden brede tankbanen aangelegd om de natuur nog enigszins te sparen. De Leusderheide was het vaste oefenterrein voor het op de Bernhardkazerne (Amersfoort) gelegerde cavalerieopleidingscentrum (OCC) en het in Soesterberg gelegerde 101 Tankbataljon Regiment Huzaren Prins Alexander. Nadat Nederland in 2011 besloot af te zien van het gebruik van tanks voor haar verdediging wordt het terrein daarna intensief gebruikt voor het oefenen met lichtere pantservoertuigen. Lees verder >>>
september[brontekst bewerken]
De Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland, kortweg: Vereniging Natuurmonumenten of Natuurmonumenten, is een Nederlandse natuurbeschermingsorganisatie, opgericht in 1905, die natuurgebieden in Nederland aankoopt en beheert. Het eerste gebied dat de vereniging in 1905 aankocht ter bescherming was het Naardermeer in de provincie Noord-Holland.
De vereniging had anno 2010 355 gebieden in beheer, met een gezamenlijke oppervlakte van 102.951 hectare en 470 rijksmonumenten. Het grootste natuurmonument is De Wieden (5847 hectare), het kleinste Fort Ellewoutsdijk (1 ha). De vereniging bezit verder 1700 gebouwen, waarvan er 250 provinciaal of rijksmonument zijn. Lees verder >>>
oktober[brontekst bewerken]
Het Von Gimborn Arboretum is een bomentuin te Doorn (Utrecht). Dit arboretum heeft een oppervlakte van 27 ha., en is in 1925 door Max Th. von Gimborn gesticht. Van 1966 tot 2010 maakte het deel uit van de Botanische Tuinen Universiteit Utrecht. Per 1 januari 2010 treedt de Stichting Von Gimborn Arboretum op als beheerder. Directeur is Wilbert Hetterscheid.
Het Von Gimborn Arboretum is het levenswerk van de inktfabrikant Max Th. von Gimborn (1872 - 1964), die uit liefhebberij bomen ging verzamelen (zoals anderen postzegels verzamelden, of jachttrofeeën). Nadat hij in 1907 in Zevenaar een inktfabriek was begonnen, legde hij daar op een terrein van 5 ha. zijn eerste bomenverzameling aan. Dit arboretum bestaat nog steeds: het draagt de naam "Gimbornhof". Zijn grote liefde waren de coniferen. Die gedijen over het algemeen op zandgrond beter dan op de klei van Zevenaar. Daarom ging hij op zoek naar een andere plaats om zijn (naald-)bomenverzameling te vestigen. In 1924 kocht hij een terrein van 47 ha. aan de Vossensteinsesteeg in Doorn. Lees verder >>>
november[brontekst bewerken]
Den Treek is een buurtschap en landgoed behorende tot de Nederlandse gemeente Leusden, in de provincie Utrecht. Het landhuis ligt aan de rand van de bossen van de Utrechtse Heuvelrug, 2 kilometer ten zuidwesten van Leusden-Zuid.
Den Treek werd al in 1334 vermeld in een oorkonde van de bisschop van Utrecht. De naam is waarschijnlijk afkomstig van de 'treck' (drift) van het vee vanaf Leusbroek naar de Leusderheide.
Huize Den Treek was vroeger een boerenhoeve en is in verschillende handen geweest. In 1807 kocht Willem Hendrik de Beaufort het huis van Jan Andries du Bois en verbouwde het tot een buitenplaats. Willem Hendrik de Beaufort begon met de ontginning van de heidevelden rond het landhuis. Eind 19e eeuw nam het landgoed sterk in omvang toe door het opkopen van gronden uit de 'Marke de Leusderberg'. Het grondgebruik verschoof toen steeds meer van landbouw naar bosbouw. Tegenwoordig is er ook veel aandacht voor natuurbehoud en het ontwikkelen van nieuwe natuur. Lees verder >>>
december[brontekst bewerken]
De Koerheuvel is een heuvel in de gemeente Rhenen in de Nederlandse provincie Utrecht. De heuvel ligt ten westen van Rhenen op de komgrens en maakt deel uit van de stuwwal Utrechtse Heuvelrug. Ten noordwesten ligt de Thymse Berg in het bosgebied van de Lijster eng en in het zuidwesten ligt de Donderberg. De stuwwal eindigt aan de oostzijde van Rhenen met de Laarschenberg en de Grebbeberg/Heimenberg.
De heuvel is 51 meter hoog. Op de heuvel is, in 1935, de watertoren De Koerheuvel gebouwd. Lees verder >>>