Dedryck Boyata

Dedryck Boyata
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Anga Dedryck Boyata
Geboortedatum	28 november 1990
Geboorteplaats	Ukkel, België
Lengte	188 cm
Been	Rechts
Positie	Centrale verdediger, rechtsachter
Clubinformatie
Huidige club	Club Brugge
Rugnummer	28
Contract tot	30 juni 2025
Jeugd
1999-2002; 2002-2004; 2004–2006; 2006–2009	RCS Saint-Josse; White Star Woluwe; FC Brussels; Manchester City
Senioren *
Interlands **
	* Bijgewerkt op 22 augustus 2022
	** Bijgewerkt op 22 augustus 2022
Portaal	Voetbal

Anga Dedryck Boyata (Ukkel, 28 november 1990) is een Belgische voetballer die bij voorkeur in de verdediging speelt. Hij verruilde Hertha BSC in de zomer van 2022 voor Club Brugge. Boyata debuteerde in 2010 in het Belgisch voetbalelftal.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Boyata is van Congolese origine. Zijn vader is Bienvenu Boyata en is een voormalig voetballer. Zo verdedigde vader Boyata ooit nog de kleuren van onder meer Union Sint-Gillis en Stade Leuven. Dedryck Boyata voetbalde bij de jeugd Sint-Joost, White Star Woluwe en FC Brussels. Bij Brussels werd hij tijdens de Milk Cup, een jeugdtoernooi in Noord-Ierland, door scouts van Manchester City opgemerkt. In 2006, op vijftienjarige leeftijd, verhuisde Boyata naar Engeland, waar hij zich opwerkte naar het belofte-elftal van Manchester City. Zijn debuut op het hoogste niveau bleef uit.

Manchester City[bewerken | brontekst bewerken]

In 2009 boekte Boyata vooruitgang. De Italiaan Roberto Mancini werd eind 2009 aangesteld als de opvolger van de ontslagen trainer Mark Hughes. Mancini gaf Boyata voor het eerst in zijn loopbaan een plaats op de bank. Op 2 januari 2010 maakte hij zijn debuut. In een wedstrijd om de FA Cup startte Boyata in het basiselftal. Hij speelde aan de zijde van zijn landgenoot Vincent Kompany.

Op 26 augustus 2010 maakte hij zijn eerste doelpunt voor Manchester City in een kwalificatiewedstrijd voor de UEFA Europa League tegen FC Timişoara. Op 14 mei 2011, in de finale van de FA cup tegen Stoke City zat Boyata in de wedstrijdkern. Hij kwam echter niet van de bank. De wedstrijd werd met 1-0 gewonnen, meteen zijn eerste prijs. Doorbreken lukte uiteindelijk niet.

Verhuur aan Bolton Wanderers[bewerken | brontekst bewerken]

Om ervaring op te doen werd hij tijdens het seizoen 2011/12 voor 1 seizoen uitgeleend aan Bolton dat eveneens in de Premier League uitkwam. Tot dan kreeg hij slechts in 23 wedstrijden speelgelegenheid bij City.^[1] Hij debuteerde op 10 september 2011 bij Bolton en speelde meteen de hele match. Bolton kwam er echt niet aan te pas vanavond in het Reebok Stadium. Het werd een 5-0 thuisnederlaag tegen Manchester United. Zijn eerste doelpunt voor Bolton maakte hij tegen Chelsea FC. Het was niet meer dan een eerredder. De wedstrijd eindigde op 1-5.^[2] Voor Bolton speelde Boyata uiteindelijk 17 wedstrijden, waarvan 14 in de Premier League. Hierin scoorde hij één keer.

Verhuur aan FC Twente[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens het seizoen 2012/13 werd hij uitgeleend aan FC Twente.^[3] Bij Twente vindt hij landgenoot Nacer Chadli terug. Boyata kwam op voorspraak van trainer Steve McClaren op de laatste dag van de transfermarkt naar Enschede. Boyata werd eerder al in verband gebracht met een overgang naar Celtic. Bij Twente slaagde hij er niet in om zich door te zetten in de Eredivisie, waardoor hij in januari 2013 al terug naar Manchester keerde. Boyata speelde in vijf competitiematchen bij Twente, waarvan vier keer als invaller. Boyata kreeg zijn kans in het bekerduel tegen Den Bosch, maar hij kreeg al na 23 minuten rood en Twente werd uitgeschakeld. Europees speelde hij drie keer voor Twente in de Europa League.^[4]^[5]

Terugkeer naar Manchester City[bewerken | brontekst bewerken]

Hij werkte het seizoen 2012/13 af bij het tweede elftal van City. Hij mocht door het vertrek van Kolo Touré en Karim Rekik deelnemen aan de voorbereiding op het seizoen 2013/14 met het eerste elftal. In de seizoenen 2013/14 en 2014/15 kreeg Boyata speeltijd in negen wedstrijden.

Celtic FC[bewerken | brontekst bewerken]

Boyata tekende in juni 2015 een contract tot medio 2019 bij het Schotse Celtic FC. Met de transfersom is een bedrag van een slordige € 2.000.000,- gemoeid. Hij moest er de vervanger worden van landgenoot Jason Denayer.^[6] Op 15 juli 2015 maakte hij zijn debuut voor Celtic in de kwalificatiewedstrijd voor de UEFA Champions League 2015/16 tegen het IJslandse Stjarnan FC (2–0 winst). In de 44ste minuut opende hij de score; acht minuten voor tijd verving de Nigeriaan Efe Ambrose hem. Twee weken later was Boyata ook trefzeker in de volgende kwalificatieronde tegen FK Qarabağ uit Azerbeidzjan: op aangeven van Kris Commons maakte hij het enige doelpunt van de wedstrijd. In de play-offs voor deelname aan de Champions League verloor Boyata met Celtic van Malmö FF, waardoor de club doorstroomde naar de groepsfase van de UEFA Europa League 2015/16. Met de club uit Glasgow pakte Boyata vier opeenvolgende landstitels, won hij twee Schotse bekers en veroverde hij drie keer de Schotse League Cup. In mei werd Boyata opgenomen in het Elftal van het Jaar in de Schotse hoogste klasse.^[7]

Hertha BSC[bewerken | brontekst bewerken]

In mei 2019 tekende Boyata een contract bij het Berlijnse Hertha BSC. Hij werd transfervrij overgenomen. Boyata scoorde zijn eerste goal voor Hertha op 29 september 2019 (4–0 tegen 1. FC Köln). In het seizoen 2020/21 werd hij aanvoerder van de club. Op het einde van het seizoen 2021/22 kwam Boyata in Berlijn niet meer in de plannen van coach Sandro Schwarz. Als grootverdiener was hij te belastend voor de loonlast van de Hertha.^[8]

Club Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

In september 2022 tekende Boyata een driejarig contract bij Club Brugge. Bij Brugge moet hij de defensieve zorgen en het vertrek van de centrale verdediger Stanley Nsoki opvangen.^[9] Voor Boyata wordt Club Brugge een eerste kennismaking met de Belgische competitie.^[10]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Boyata werd op 1 oktober 2010 voor het eerst opgeroepen voor het Belgisch voetbalelftal voor de EK-kwalificatiewedstrijden tegen Kazachstan en Oostenrijk. Ook Dries Mertens, Marvin Ogunjimi en Yassine El Ghanassy werden voor het eerst opgeroepen. Boyata maakte zijn debuut tegen Oostenrijk op 12 oktober, waarbij hij na rust inviel als rechtsback voor Toby Alderweireld. De interland eindigde in een 4–4 gelijkspel. In september en oktober 2015 maakte Boyata weer deel uit van de nationale selectie van België voor vier kwalificatiewedstrijden voor het Europees kampioenschap voetbal 2016, maar hij kwam niet in actie.

In 2016 werd hij door bondscoach Marc Wilmots opgenomen in de selectie voor het EK voetbal. In 2018 ging hij mee naar het WK in Rusland, waar hij enkele matchen in de basiself mocht starten.

Interlands van Dedryck Boyata voor België
Nr.	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler bij Manchester City
1.	1 oktober 2010	België – Oostenrijk	4 – 4	Kwalificatie EK 2012	-
Als speler bij Celtic FC
2.	29 maart 2016	Portugal – België	2 – 1	Vriendschappelijk	-
3.	28 maart 2017	Rusland – België	3 – 3	Vriendschappelijk	-
4.	10 november 2017	België – Mexico	3 – 3	Vriendschappelijk	-
5.	2 juni 2018	België – Portugal	0 – 0	Vriendschappelijk	-
6.	6 juni 2018	België – Egypte	3 – 0	Vriendschappelijk	-
7.	11 juni 2018	België – Costa Rica	4 – 1	Vriendschappelijk	-
8.	18 juni 2018	België – Panama	3 – 0	WK 2018	-
9.	23 juni 2018	België – Tunesië	5 – 2	WK 2018	-
10.	28 juni 2018	Engeland – België	0 – 1	WK 2018	-
11.	7 september 2018	Schotland – België	0 – 4	Vriendschappelijk	-
12.	12 oktober 2018	België – Tunesië	2 – 1	UEFA Nation League 2018/19	-
13.	16 oktober 2018	België – Nederland	1 – 1	Vriendschappelijk	-
14.	15 november 2018	België – IJsland	2 – 0	UEFA Nation League 2018/19	-
15.	18 november 2018	Zwitserland – België	5 – 2	UEFA Nation League 2018/19	-
16.	21 maart 2019	België – Rusland	3 – 1	Kwalificatie EK 2020	-
Als speler bij Hertha BSC
17.	16 november 2019	Rusland - België	1 - 4	Kwalificatie EK 2020	-
18.	8 oktober 2020	België – Ivoorkust	1 – 1	Vriendschappelijk	-
19.	11 oktober 2020	Engeland – België	2 – 1	UEFA Nations League 2020/21	-
20.	14 oktober 2020	IJsland – België	1 – 2	UEFA Nations League 2020/21	-
21.	18 november 2020	België – Denemarken	4 – 2	UEFA Nations League 2020/21	-
22.	30 maart 2021	België – Wit-Rusland	8 – 0	Kwalificatie WK 2022	-
23.	3 juni 2021	België – Griekenland	1 – 1	Vriendschappelijk	-
24.	12 juni 2021	België - Rusland	3 – 0	EK 2020 groepsfase	-
25.	21 juni 2021	Finland - België	0 – 2	EK 2020 groepsfase	-
26.	2 september 2021	Estland - België	2 – 5	Kwalificatie WK 2022	-
27.	8 september 2021	Wit-Rusland − België	0 – 1	Kwalificatie WK 2022	-
28.	16 november 2021	Wales - België	1 – 1	Kwalificatie WK 2022	-
29.	26 maart 2022	Ierland – België	2 – 2	Vriendschappelijk	-
30.	3 juni 2022	België – Nederland	1 – 4	UEFA Nations League 2022/23	-
31.	11 juni 2022	Wales - België	1 – 1	UEFA Nations League 2022/23	-
Totaal					0

Bijgewerkt t/m 11 juni 2022^[11]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Club	Land	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Supercup		Totaal
Seizoen	Club	Land	Competitie	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2009/10	Manchester City		Premier League	3	0	4	0	—		—		7	0
2010/11	Manchester City			7	0	3	0	6	1	—		16	1
2011/12	→ Bolton Wanderers			14	1	3	0	—		—		17	1
2012/13	→ FC Twente		Eredivisie	5	0	2	0	3	0	—		10	0
2012/13	Manchester City		Premier League	0	0	0	0	—		—		0	0
2013/14				1	0	5	0	0	0	—		6	0
2014/15				2	0	3	0	0	0	1	0	6	0
2015/16	Celtic FC		Scottish Premiership	26	4	4	0	12	2	—		42	6
2016/17				17	5	5	0	0	0	—		22	5
2017/18				28	2	6	1	5	0	—		39	3
2018/19				19	1	5	0	8	0	—		32	1
2019/20	Hertha BSC		Bundesliga	28	4	1	0	—		—		29	4
2020/21				19	1	0	0	—		—		19	1
2021/22				25	1	2	0	—		—		27	1
2022/23				0	0	1	0	—		—		1	0
2022/23	Club Brugge		Jupiler Pro League	11	0	0	0	3	0	—		14	0
Totaal				205	19	44	1	37	3	1	0	287	23

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Competitie	Aantal	Jaren
Manchester City
Engels landskampioenschap	1x	2013/14
FA Cup	1x	2010/11
League Cup	1x	2013/14
Celtic FC
Schots landskampioenschap	4x	2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/2019
Scottish Cup	3x	2016/17, 2017/18, 2018/2019
Scottish League Cup	3x	2016/17, 2017/18, 2018/19

Competitie	Winnaar		Runner-up		Derde
Competitie	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren
België
WK voetbal					1x	3 2018

Individueel

Jonge speler van het jaar

2010 (bij Manchester City)^[12]

PFA Schotland Team van het jaar

2018–19 Scottish Premiership^[13]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Lijst van spelers van Manchester City FC

Bronnen, noten en/of referenties

↑ 'Manchester City leent Dedrick Boyata uit aan Bolton' De Morgen, 10 juni 2011. Gearchiveerd op 10 juni 2021.
↑ 'Chelsea heeft geen kind aan Bolton Wanderers' NU, 2 oktober 2011. Gearchiveerd op 25 september 2022.
↑ 'Dedryck Boyata wordt ploegmaat van Nacer Chadli' Sport Voetbalmagazine, 1 september 2012. Gearchiveerd op 17 oktober 2021.
↑ 'FC Twente: Boyata alweer weg' Tubantia, 10 december 2012
↑ 'Twente licht optie op Dedryck Boyata niet' Sporza.be, 10 december 2012. Gearchiveerd op 26 september 2022.
↑ 'Dedrick Boyata trekt voor 2 miljoen euro naar Celtic' Het Laatste Nieuws, 1 juni 2015. Gearchiveerd op 23 augustus 2022.
↑ 'Dedryck Boyata verlaat Celtic voor Hertha Berlijn' Sport Voetbalmagazine, 19 mei 2019. Gearchiveerd op 28 november 2022.
↑ 'Rode Duivel Dedryck Boyata tekent tot 2025 bij Club Brugge' De Morgen, 22 augustus 2022
↑ 'Club heeft zijn toptransfer beet! Dedryck Boyata tekent tot 2025 bij de landskampioen' Het Laatste Nieuws, 23 augustus 2022. Gearchiveerd op 12 september 2022.
↑ 'Rode Duivel Dedryck Boyata tekent tot 2025 bij Club Brugge' Sport Voetbalmagazine, 23 augustus 2022. Gearchiveerd op 25 september 2022.
↑ Gespeelde interlands European Football. Gearchiveerd op 8 februari 2023.
↑ Het Belang van Limburg (22 mei 2010). "Dedryck Boyata beste jongere Manchester City". Geraadpleegd op 22 juli 2010.
↑ James Forrest, Steve Clarke & Ryan Kent win PFA Scotland annual awards. BBC Sport (5 May 2019). Gearchiveerd op 6 mei 2019. Geraadpleegd op 5 May 2019.

[1] 'Manchester City leent Dedrick Boyata uit aan Bolton' De Morgen, 10 juni 2011. Gearchiveerd op 10 juni 2021.

[2] 'Chelsea heeft geen kind aan Bolton Wanderers' NU, 2 oktober 2011. Gearchiveerd op 25 september 2022.

[3] 'Dedryck Boyata wordt ploegmaat van Nacer Chadli' Sport Voetbalmagazine, 1 september 2012. Gearchiveerd op 17 oktober 2021.

[4] 'FC Twente: Boyata alweer weg' Tubantia, 10 december 2012

[5] 'Twente licht optie op Dedryck Boyata niet' Sporza.be, 10 december 2012. Gearchiveerd op 26 september 2022.

[6] 'Dedrick Boyata trekt voor 2 miljoen euro naar Celtic' Het Laatste Nieuws, 1 juni 2015. Gearchiveerd op 23 augustus 2022.

[7] 'Dedryck Boyata verlaat Celtic voor Hertha Berlijn' Sport Voetbalmagazine, 19 mei 2019. Gearchiveerd op 28 november 2022.

[8] 'Rode Duivel Dedryck Boyata tekent tot 2025 bij Club Brugge' De Morgen, 22 augustus 2022

[9] 'Club heeft zijn toptransfer beet! Dedryck Boyata tekent tot 2025 bij de landskampioen' Het Laatste Nieuws, 23 augustus 2022. Gearchiveerd op 12 september 2022.

[10] 'Rode Duivel Dedryck Boyata tekent tot 2025 bij Club Brugge' Sport Voetbalmagazine, 23 augustus 2022. Gearchiveerd op 25 september 2022.

[11] Gespeelde interlands European Football. Gearchiveerd op 8 februari 2023.

[12] Het Belang van Limburg (22 mei 2010). "Dedryck Boyata beste jongere Manchester City". Geraadpleegd op 22 juli 2010.

[13] James Forrest, Steve Clarke & Ryan Kent win PFA Scotland annual awards. BBC Sport (5 May 2019). Gearchiveerd op 6 mei 2019. Geraadpleegd op 5 May 2019.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]