Finale wereldkampioenschap voetbal 2010

De finale van het wereldkampioenschap voetbal 2010, tussen Nederland en Spanje, werd gespeeld op zondag 11 juli in het Soccer City stadion in Johannesburg, Zuid-Afrika.

Voor de wedstrijd hadden Nederland en Spanje elkaar nooit ontmoet in de eindronde van een WK of EK. De teams hadden elkaar sinds 1920 negen keer ontmoet, elk vier wedstrijden gewonnen en een keer gelijk gespeeld, in vriendschappelijke wedstrijden, EK kwalificatiewedstrijden en eenmaal in de Olympische Zomerspelen 1920. De wedstrijd markeerde de eerste keer dat een Europees team de WK-trofee buiten Europa zou winnen.

Route naar de finale[bewerken | brontekst bewerken]

Route naar de finale

Nederland

Spanje

WK 2010 – Kwalificatie

Skopje, 10 september 2008
Macedonië

1 – 2

Nederland
Rotterdam, 11 oktober 2008
Nederland

2 – 0

IJsland
Oslo, 15 oktober 2008
Noorwegen

0 – 1

Nederland
Amsterdam, 28 maart 2009
Nederland

3 – 0

Schotland
Amsterdam, 1 april 2009
Nederland

4 – 0

Macedonië
Reykjavík, 6 juni 2009
IJsland

1 – 2

Nederland
Rotterdam, 10 juni 2009
Nederland

2 – 0

Noorwegen
Glasgow, 9 september 2009
Schotland

0 – 1

Nederland

Murcia, 6 september 2008
Spanje

1 – 0

Bosnië en Herzegovina
Albacete, 10 september 2008
Spanje

4 – 0

Armenië
Tallinn, 11 oktober 2008
Estland

0 – 3

Spanje
Brussel, 15 oktober 2008
België

1 – 2

Spanje
Madrid, 28 maart 2009
Spanje

1 – 0

Turkije
Istanbul, 1 april 2009
Turkije

1 – 2

Spanje
A Coruña, 5 september 2009
Spanje

5 – 0

België
Mérida, 9 september 2009
Spanje

3 – 0

Estland
Yerevan, 10 oktober 2008
Armenië

1 – 2

Spanje
Zenica, 14 oktober 2008
Bosnië en Herzegovina

2 – 5

Spanje

Kwalificatie – Eindstand

Team	Wed	W	G	V	DV	DT	+/-	Ptn
Nederland	8	8	0	0	17	2	15	24
Noorwegen	8	2	4	2	9	7	2	10
Schotland	8	3	1	4	6	11	-5	10
Macedonië	8	2	1	5	5	11	-6	7
IJsland	8	1	2	5	7	13	-6	5

Team	Wed	W	G	V	DV	DT	+/-	Ptn
Spanje	10	10	0	0	28	5	23	30
Bosnië en Herzegovina	10	6	1	3	25	13	12	19
Turkije	10	4	3	3	13	10	3	15
België	10	3	1	6	13	20	-7	10
Estland	10	2	2	6	9	24	-15	8
Armenië	10	1	1	8	6	22	-16	4

Groepsfase – Wedstrijden

Johannesburg, 14 juni 2010
Nederland

2 – 0

Denemarken
Durban, 19 juni 2010
Nederland

1 – 0

Japan
Kaapstad, 24 juni 2010
Nederland

2 – 1

Kameroen

Durban, 16 juni 2010
Spanje

0 – 1

Zwitserland
Johannesburg, 21 juni 2010
Spanje

2 – 0

Honduras
Pretoria, 25 juni 2010
Spanje

2 – 1

Chili

Groepsfase – Eindstand

Land	Win	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
Nederland	3	0	5	1	4	9
Japan	2	1	4	2	2	6
Denemarken	1	2	3	6	-3	3
Kameroen	0	3	2	5	-3	0

Land	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
Spanje	2	0	1	4	2	2	6
Chili	2	0	1	3	2	1	6
Zwitserland	1	1	1	1	1	0	4
Honduras	0	1	2	0	3	-3	1

Knockoutfase – Achtste finale

Durban, 28 juni 2010
Nederland

2 – 1

Slowakije

Kaapstad, 29 juni 2010
Spanje

1 – 0

Portugal

Knockoutfase – Kwartfinale

Port Elizabeth, 2 juli 2010
Nederland

2 – 1

Brazilië

Johannesburg, 3 juli 2010
Spanje

1 – 0

Paraguay

Knockoutfase – Halve finale

Kaapstad, 6 juli 2010
Nederland

3 – 2

Uruguay

Durban, 7 juli 2010
Spanje

1 – 0

Duitsland

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De wedstrijd had de meeste toegekende gele kaarten in een WK-finale, meer dan het dubbele van het vorige record van Argentinië tegen West-Duitsland in 1986, waar zes kaarten werden uitgedeeld. Veertien gele kaarten werden toegekend (negen voor Nederland en vijf voor Spanje). John Heitinga werd weggestuurd na het ontvangen van een tweede gele kaart in 109e minuut. Een gele kaart was voor Nigel de Jong's trap op de borst van Xabi Alonso tijdens de eerste helft (28e minuut), waarvoor Rob Hughes van onder andere The New York Times vond dat de scheidsrechter een rode kaart had moeten geven. De scheidsrechter, Howard Webb, zei later na het beoordelen van de fout dat het een rode kaart had moeten zijn, maar dat zijn zicht tijdens het spel gedeeltelijk werd belemmerd.

Nederland had verschillende kansen om te scoren, met name in de 62e minuut toen Arjen Robben een pass kreeg van Wesley Sneijder en hem één-op-één plaatste met de Spaanse doelman Iker Casillas, maar Casillas kon nog net de bal raken met een uitgestrekt been. Sergio Ramos miste voor Spanje een vrije kopbal uit een hoekschop toen hij helemaal vrij stond. Vanaf de 109e minuut speelde Nederland met 10 man vanwege de tweede gele kaart van Heitinga. Met een penalty shootout die onvermijdelijk leek, sprintte Jesús Navas naar het tegengestelde territorium en begon een reeks passen die ertoe leidden dat Andres Iniesta uiteindelijk de winnende goal scoorde vier minuten voor het einde van de blessuretijd.

Net voordat het doelpunt werd gescoord, had Nederland een vrije trap die de muur raakte en via Cesc Fàbregas uitging. In plaats van een hoekschop, werd aan de Spanjaarden een doeltrap gegeven, dat leidde tot het winnende doelpunt. Na het doelpunt kreeg Joris Mathijsen een gele kaart voor zijn sterke protesten tegen de scheidsrechter, en andere Nederlandse spelers bekritiseerden Webb voor deze beslissing na de wedstrijd. Iniesta kreeg een gele kaart voor het uittrekken van zijn shirt tijdens het vieren van zijn doelpunt. Daaronder had hij een wit vest met de handgeschreven boodschap: "Dani Jarque siempre con nosotros" ("Dani Jarque, altijd bij ons")

Wedstrijdbal[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de finale werd niet de Adidas Jabulani gebruikt die voor alle andere wedstrijden op het WK werd gebruikt, maar een speciale uitvoering van deze bal, die goudkleurige randen had. Daarmee werd de traditie van voorgaande WK's voortgezet om voor de finale een speciale bal te hebben. De bal is door Adidas ontworpen. Dat bedrijf heeft alle ballen van het WK sinds 1970 ontworpen. Naast de kleuren is de bal identiek aan de normale Jabulani.

Aanslag op kijkers naar de wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

In de Oegandese hoofdstad Kampala vond een zelfmoordaanslag plaats op kijkers naar de finale van het WK. Hierbij vielen 74 doden. De Somalische islamitische groepering al-Shabaab heeft de aanslagen opgeëist.^[1]

Nasleep[bewerken | brontekst bewerken]

Het Nederlandse team werd verwelkomd in Amsterdam door naar schatting 200.000 supporters langs de grachten. Aanvoerder Giovanni van Bronckhorst en coach Bert van Marwijk werden door Koningin Beatrix benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.^[2] In Nederland keken 12,2 miljoen mensen naar de finale, ongeveer 74% van de totale bevolking van het land.^[3] Wereldwijd werd er gekeken door ongeveer 910 miljoen mensen.^[4]

Wedstrijdgegevens[bewerken | brontekst bewerken]


11 juli 2010 20:30 UTC+2 «onderlinge duels»	Nederland	0 – 1 (n.v.)	Spanje	Soccer City, Johannesburg Toeschouwers: 84.490 Scheidsrechter: Howard Webb (Engeland)
		Wedstrijdverslag	116' Iniesta

Nederland

Spanje


Nederland:
GK	1	Maarten Stekelenburg
RB	2	Gregory van der Wiel	111'
CB	3	John Heitinga	57' 109'
CB	4	Joris Mathijsen	117'
LB	5	Giovanni van Bronckhorst	54' 105'
DM	6	Mark van Bommel	22'
DM	8	Nigel de Jong	28' 99'
RW	11	Arjen Robben	84'
AM	10	Wesley Sneijder
LW	7	Dirk Kuyt	71'
CF	9	Robin van Persie	15'
Wisselspelers:
MF	17	Eljero Elia	71'
MF	23	Rafael van der Vaart	99'
DF	15	Edson Braafheid	105'
Coach:
Bert van Marwijk


Spanje:
GK	1	Iker Casillas
RB	15	Sergio Ramos	23'
CB	3	Gerard Piqué
CB	5	Carles Puyol	16'
LB	11	Joan Capdevila	67'
DM	16	Sergio Busquets
DM	14	Xabi Alonso	87'
CM	8	Xavi	120+1'
RW	6	Andrés Iniesta	118'
CF	7	David Villa	106'
LW	18	Pedro	60'
Wisselspelers:
MF	22	Jesús Navas	60'
MF	10	Cesc Fàbregas	87'
FW	9	Fernando Torres	106'
Coach:
Vicente del Bosque

Man van de wedstrijd:
Andrés Iniesta
Assistent-scheidsrechter:
Darren Cann
Michael Mullarkey
Vierde official:
Yuichi Nishimura

Wedstrijdstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

	Nederland	Spanje
Doelpunten	0	1
Eigen doelpunten	0	0
Gele kaarten	9	5
Rode kaarten	1	0
Wissels	3	3
Schoten op doel	5	6
Schoten naast doel	13	19
Overtredingen	28	19
Directe vrije trap op doel	3	4
Indirecte vrije trap op doel	0	0
Hoekschoppen	6	8
Buitenspel	7	6
Strafschoppen	0	0
Balbezit (tijd)	36 min.	48 min.
Balbezit (%)	43%	57%

Groepswedstrijden
Groep A	Groep B	Groep C	Groep D
Zuid-Afrika - Mexico Uruguay - Frankrijk Zuid-Afrika - Uruguay Frankrijk - Mexico Mexico - Uruguay Frankrijk - Zuid-Afrika	Zuid-Korea - Griekenland Argentinië - Nigeria Argentinië - Zuid-Korea Griekenland - Nigeria Griekenland - Argentinië Nigeria - Zuid-Korea	Engeland - Verenigde Staten Algerije - Slovenië Slovenië - Verenigde Staten Engeland - Algerije Slovenië - Engeland Verenigde Staten - Algerije	Duitsland - Australië Servië - Ghana Duitsland - Servië Ghana - Australië Australië - Servië Ghana - Duitsland
Groep E	Groep F	Groep G	Groep H
Nederland - Denemarken Japan - Kameroen Nederland - Japan Kameroen - Denemarken Kameroen - Nederland Denemarken - Japan	Italië - Paraguay Nieuw-Zeeland - Slowakije Slowakije - Paraguay Italië - Nieuw-Zeeland Paraguay - Nieuw-Zeeland Slowakije - Italië	Ivoorkust - Portugal Brazilië - Noord-Korea Brazilië - Ivoorkust Portugal - Noord-Korea Noord-Korea - Ivoorkust Portugal - Brazilië	Honduras - Chili Spanje - Zwitserland Chili - Zwitserland Spanje - Honduras Chili - Spanje Zwitserland - Honduras
Achtste finales
Uruguay - Zuid-Korea Verenigde Staten - Ghana	Duitsland - Engeland Argentinië - Mexico	Nederland - Slowakije Brazilië - Chili	Paraguay - Japan Spanje - Portugal
Kwartfinales
Brazilië - Nederland	Uruguay - Ghana	Argentinië - Duitsland	Paraguay - Spanje
Halve finales
Nederland - Uruguay		Duitsland - Spanje
Troostfinale
Uruguay - Duitsland
Finale
Spanje - Nederland

Wereldkampioenschap voetbal (mannen)

Toernooien:	1930 · 1934 · 1938 · 1950 · 1954 · 1958 · 1962 · 1966 · 1970 · 1974 · 1978 · 1982 · 1986 · 1990 · 1994 · 1998 · 2002 · 2006 · 2010 · 2014 · 2018 · 2022 · 2026
Finales:	1930 · 1934 · 1938 · 1950 · 1954 · 1958 · 1962 · 1966 · 1970 · 1974 · 1978 · 1982 · 1986 · 1990 · 1994 · 1998 · 2002 · 2006 · 2010 · 2014 · 2018
Kwalificatie:	1930 · 1934 · 1938 · 1950 · 1954 · 1958 · 1962 · 1966 · 1970 · 1974 · 1978 · 1982 · 1986 · 1990 · 1994 · 1998 · 2002 · 2006 · 2010 · 2014 · 2018 · 2022
Statistieken:	2006 · 2014 · 2018