Marco van Ginkel
Marco van Ginkel | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||||||
Geboortedatum | 1 december 1992 | |||||||
Geboorteplaats | Amersfoort, Nederland | |||||||
Lengte | 186 cm | |||||||
Been | Rechts | |||||||
Positie | Middenvelder | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | Clubloos | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren * | ||||||||
| ||||||||
Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
Erelijst | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 8 juni 2024 | ||||||||
** Bijgewerkt op 8 juni 2024 | ||||||||
|
Marco van Ginkel (Amersfoort, 1 december 1992) is een Nederlands voetballer die doorgaans als middenvelder speelt. Hij tekende in januari 2023 een contract bij Vitesse, dat hem overnam van PSV. Van Ginkel debuteerde in 2012 in het Nederlands voetbalelftal.
Clubcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Vitesse
[bewerken | brontekst bewerken]Van Ginkel begon met voetballen in de jeugd bij De Valleivogels in Scherpenzeel en ging op tienjarige leeftijd naar de jeugdopleiding van Vitesse. Van Ginkel doorliep zijn verdere opleiding bij Vitesse en bereikte het Nederlands team onder 15.
Op 9 april 2010 maakte hij als eerstejaars A-junior op zeventienjarige leeftijd zijn debuut in de Eredivisie als invaller in de met 4-1 verloren uitwedstrijd tegen RKC Waalwijk. Op 14 april pakte Van Ginkel ook al zijn minuten mee toen hij mocht invallen tegen NAC Breda. Op 18 april maakte hij zijn debuut in de basis tegen Roda JC Kerkrade. Zijn eerste doelpunt in het betaalde voetbal maakte Van Ginkel op 14 augustus 2010 in een uitwedstrijd tegen Ajax.
Bij aanvang van het seizoen 2010/11 werd bij Van Ginkel na onderzoek de Ziekte van Pfeiffer geconstateerd. Hierdoor was hij voor korte tijd uitgeschakeld.[1] In het seizoen 2011/12 groeide hij uit tot vaste waarde bij de Arnhemse club.
Van Ginkel speelde in dienst van de Arnhemse club voor het eerst in zijn carrière in de UEFA Europa League. Hierin debuteerde hij op 19 juli 2012, toen hij in de basisopstelling begon tijdens de eerste van twee wedstrijden in de tweede kwalificatieronde van het toernooi, uit tegen Lokomotiv Plovdiv. De wedstrijd eindigde in 4-4.
Van Ginkel won op 13 mei 2013 de prijs voor Nederlands Talent van het Jaar, de Johan Cruijff Prijs.[2] Tevens werd Van Ginkel in het seizoen 2012/'13 Gelders voetballer van het jaar en eindigde hij als beste Nederlander in het klassement Nederlands voetballer van het jaar.[3][4]
Chelsea
[bewerken | brontekst bewerken]Op 5 juli 2013 tekende Van Ginkel een vijfjarig contract bij Chelsea FC. Hij maakte zijn officieuze debuut voor Chelsea op woensdag 17 juli tijdens een 1-0-overwinning in de oefenwedstrijd tegen Singha All-Stars. Op 18 augustus maakte Van Ginkel zijn officiële debuut voor Chelsea, als invaller voor Oscar in eerste competitieronde tegen Hull City AFC. Op 24 september viel hij geblesseerd uit in een League Cup-duel tegen Swindon Town. Achteraf bleek dat zijn voorste kruisband volledig was afgescheurd, waardoor hij een half seizoen buiten strijd was.[5]
Na de verkoop van Christian Eriksen en een langdurige blessure van Siem de Jong had Ajax tevergeefs geprobeerd Van Ginkel binnen te halen, zo bevestigde trainer-coach Frank de Boer in het televisieprogramma College Tour.[6] Op vrijdag 21 maart 2014 maakte Van Ginkel zijn rentree. Hij deed dat in het onder 21-elftal van de club uit Londen.[7]
Op 26 juni 2020 verlengde Van Ginkel zijn aflopende contract weer met een jaar tot 30 juni 2021.[8]
Verhuur aan AC Milan
[bewerken | brontekst bewerken]Op 1 september 2014 kondigde AC Milan aan dat Van Ginkel op huurbasis zou aansluiten voor het seizoen 2014/15; Van Ginkel begon op de bank tegen Parma op 14 september 2014. Op 23 september maakte Van Ginkel zijn debuut voor AC Milan tegen Empoli, maar al na 34 minuten moest hij het veld verlaten ten gevolge van een enkelblessure.
Na zijn blessure zat van Ginkel weer bij de selectie van Milan als bankzitter. Op 30 november 2014 was Van Ginkel fit genoeg om in de basis te starten. Tegen Udinese speelde Van Ginkel bijna de hele wedstrijd, hij werd vervangen door Riccardo Montolivo in de 89e minuut; de uiteindelijke score was 2-0 voor AC Milan. In de volgende wedstrijd werd Van Ginkel weer op de bank gezet.
Van Ginkel raakte tijdens een training wederom geblesseerd aan de enkel waardoor hij voor twee maanden was uitgeschakeld. Op 24 januari 2015 keerde Van Ginkel terug op het veld tegen Lazio, hij kwam in de ploeg in de 55e minuut. Op 9 mei maakte hij zijn eerste competitiedoelpunt voor AC Milan. Dit was zijn eerste competitiegoal in ruim twee jaar tijd.[9]
Verhuur aan Stoke City
[bewerken | brontekst bewerken]Chelsea verhuurde Van Ginkel in juli 2015 voor een jaar aan Stoke City, de nummer negen van de Premier League in het voorgaande seizoen. Hier kwam hij te spelen met onder andere landgenoten Erik Pieters en Ibrahim Afellay. Van Ginkel begon de eerste zes speelronden van de competitie als basisspeler, maar raakte die positie daarna kwijt. Op twee basisplaatsen in december na, fungeerde hij tot en met januari 2016 vervolgens als wisselspeler bij Stoke. Wel speelde hij in januari nog twee volledige wedstrijden in de FA Cup en twee (waarvan één helemaal) in de League Cup voor de club.
Verhuur aan PSV
[bewerken | brontekst bewerken]Chelsea verhuurde Van Ginkel op 1 februari 2016 voor een half jaar aan PSV, op dat moment de koploper in de Eredivisie. Hier kwam hij te spelen met onder anderen Davy Pröpper, zijn voormalige teamgenoot bij Vitesse. Van Ginkel debuteerde drie dagen na zijn komst voor PSV. Tijdens een wedstrijd in de kwartfinale van de KNVB beker thuis tegen FC Utrecht kreeg hij een basisplaats, als vervanger van de geblesseerde Andrés Guardado. PSV verloor met 1-3. Van Ginkel maakte weer drie dagen later zijn competitiedebuut voor PSV, eveneens tegen FC Utrecht, ditmaal uit. Hij maakte daarbij ook zijn eerste doelpunt voor de Eindhovense ploeg, die hij in de 21ste minuut op 0-2 schoot. Dat was tevens de eindstand. Van Ginkel bleef ook na de terugkeer van Guardado gedurende de rest van zijn huurperiode bij PSV basisspeler. Hij speelde in dienst van de Eindhovense club voor het eerst in zijn carrière in de UEFA Champions League. Hierin debuteerde hij op woensdag 24 februari 2016, toen hij in de basisopstelling begon tijdens de eerste van twee wedstrijden in de achtste finales van het toernooi, thuis tegen Atlético Madrid. De wedstrijd eindigde in 0-0. Van Ginkel werd op 8 mei 2016 landskampioen met PSV. De club begon aan de laatste speelronde van het seizoen met evenveel punten als Ajax, maar met een doelsaldo dat zes doelpunten minder was. PSV won die dag vervolgens met 1-3 uit bij PEC Zwolle, terwijl Ajax uit bij De Graafschap met 1-1 gelijkspeelde.
Na afloop van zijn halve seizoen bij PSV liet Van Ginkel zich in augustus 2016 opereren aan een knieblessure. Hij keerde in oktober 2016 terug op het veld, in het beloftenelftal van Chelsea. Van Ginkel verlengde op 31 december 2016 zijn contract bij de Engelse club tot medio 2019. Chelsea verhuurde hem diezelfde dag opnieuw voor een halfjaar aan PSV.[10] Ook ditmaal scoorde hij in zijn eerste competitiewedstrijd voor de Eindhovense club, nu het openingsdoelpunt in een met 2–0 gewonnen duel thuis tegen Excelsior. Het was zijn eerste van in deze periode zeven doelpunten in vijftien competitiewedstrijden voor PSV, waaronder twee tegen Willem II. Van Ginkel eindigde dit seizoen met PSV op de derde plaats in de Eredivisie.
Van Ginkel verlengde op 16 juli 2017 zijn contract bij Chelsea tot medio 2020.[11] PSV huurde hem hierop voor de derde keer van de Engelse club, ditmaal voor een jaar.[12] Van Ginkel begon op 27 juli 2017 voor het eerst aan een wedstrijd als aanvoerder van de ploeg uit Eindhoven. Hij verloor die dag met PSV in derde voorronde van de Europa League 2017/18 thuis met 0–1 van NK Osijek. In de competitie ging het beter. Van Ginkel werd dat seizoen voor de tweede keer landskampioen met PSV door in Eindhoven met 3-0 van Ajax te winnen.[13] Hij eindigde dat seizoen met veertien competitiegoals, een persoonlijk record.
Van Ginkel werd in juli 2018 opnieuw geopereerd aan zijn rechterknie.[14] Hierbij kreeg hij een nieuwe voorste kruisband waardoor hij het hele seizoen 2018/19 miste. Door vertraging in zijn herstel kon hij de training pas in november 2019 hervatten. Op 6 oktober 2020 werd bekendgemaakt dat Van Ginkel opnieuw een seizoen op huurbasis bij PSV gaat spelen.
PSV
[bewerken | brontekst bewerken]In de zomer van 2021 maakte Van Ginkel definitief de overstap naar PSV.[15] Onder trainer Roger Schmidt speelde hij aan het begin als basisspeler, maar raakte die basisplaats uiteindelijk kwijt. Op 7 augustus 2021 won hij met PSV de Johan Cruijff Schaal, door Ajax met 4–0 te verslaan. Van Ginkel speelde uiteindelijk in de competitie in het seizoen 2021/22 23 wedstrijden, waarin hij eenmaal wist te scoren. Hij stond daarvan dertien keer in de basis maar speelde slechts één keer de gehele wedstrijd uit. Op 17 april 2022 won hij met PSV de KNVB Beker, door wederom Ajax te verslaan (2–1).
In de zomer van 2022 vertrok Schmidt en werd Ruud van Nistelrooy de nieuwe hoofdtrainer van de club uit Eindhoven.[16] Onder hem kon Van Ginkel geen basisplaats veroveren, wat ook mede door een blessure kwam. Na negentien speelrondes stond de middenvelder op slechts één invalbeurt in de Eredivisie.
Terugkeer bij Vitesse
[bewerken | brontekst bewerken]Op 31 januari 2023 maakte Van Ginkel de overstap van PSV naar Vitesse, waarmee hij na 9,5 jaar terugkeerde bij de club uit Arnhem. Hij kwam daar samen te spelen met oud-teamgenoot Davy Pröpper en had oud-PSV trainer Phillip Cocu als hoofdtrainer. Van Ginkel tekende er een contract tot medio 2024.[17] Hij speelde tot het einde van het seizoen dertien wedstrijden, was goed voor twee goals en twee assists en was eenmaal aanvoerder.
Na de zomer werd hij de nieuwe aanvoerder van Vitesse en scoorde hij tweemaal in zijn eerste twee wedstrijden van het seizoen. Vitesse had echter enorm moeite met scoren. Omdat Van Ginkel als enige doelpunten maakte, werd hij halverwege het seizoen als spits ingezet. Hij werd met zeven goals clubtopscorer dat seizoen, maar kon niet voorkomen dat Vitesse degradeerde uit de Eredivisie. Het haalde zes punten, mede door een puntenaftrek van achttien punten, wat een negatief record in de Eredivisie werd.
Clubstatistieken
[bewerken | brontekst bewerken]Seizoen | Club | Competitie | Competitie | Beker | Overig | Totaal | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wed. | Dlp. | Ass. | Wed. | Dlp. | Ass. | Wed. | Dlp. | Ass. | Wed. | Dlp. | Ass. | |||
2009/10 | Vitesse | Eredivisie | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 4 | 0 | 0 | ||
2010/11 | 26 | 5 | 3 | 2 | 0 | 0 | 28 | 5 | 3 | |||||
2011/12 | 34 | 5 | 3 | 4 | 1 | 0 | 38 | 6 | 3 | |||||
2012/13 | 33 | 8 | 10 | 4 | 1 | 2 | 4 | 3 | 0 | 41 | 12 | 12 | ||
2013/14 | Chelsea | Premier League | 2 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 4 | 0 | 0 |
2014/15 | → AC Milan | Serie A | 17 | 1 | 3 | 1 | 0 | 0 | — | 18 | 1 | 3 | ||
2015/16 | → Stoke City | Premier League | 17 | 0 | 0 | 4 | 0 | 0 | — | 21 | 0 | 0 | ||
→ PSV | Eredivisie | 13 | 8 | 1 | 1 | 0 | 0 | 2 | 0 | 0 | 16 | 8 | 1 | |
2016/17 | 15 | 7 | 4 | 0 | 0 | 0 | — | 15 | 7 | 4 | ||||
2017/18 | 28 | 14 | 4 | 3 | 2 | 1 | 2 | 0 | 0 | 33 | 16 | 5 | ||
2018/19 | Chelsea | Premier League | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | 0 | ||
2019/20 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | |||||
2020/21 | → PSV | Eredivisie | 11 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 12 | 1 | 1 |
2021/22 | PSV | 23 | 1 | 1 | 4 | 0 | 1 | 11 | 1 | 1 | 38 | 2 | 3 | |
2022/23 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 4 | 0 | 0 | ||
Vitesse | 13 | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | — | 13 | 2 | 2 | ||||
2023/24 | 30 | 7 | 2 | 2 | 0 | 0 | 32 | 7 | 2 | |||||
TOTAAL | 267 | 59 | 34 | 26 | 4 | 4 | 24 | 4 | 1 | 317 | 67 | 39 |
Bijgewerkt t/m 8 juni 2024.
Interlandcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Bondscoach Louis van Gaal riep Van Ginkel op 9 november 2012 voor het eerst op voor het Nederlands voetbalelftal.[18] Hij maakte vijf dagen later zijn interlanddebuut, in een vriendschappelijke wedstrijd thuis tegen Duitsland (0-0). Hij viel die dag in de 59ste minuut in voor Ibrahim Afellay. Van Ginkel speelde op 14 augustus 2013 zijn tweede interland (tegen Portugal), maar raakte daarna uit beeld bij Oranje. Het duurde vervolgens 31 maanden tot hij op 29 maart 2016 onder Danny Blind terugkeerde in het Nederlands elftal, tegen Engeland.
Interlands van Marco van Ginkel voor Nederland | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
№ | Datum | Wedstrijd | Uitslag | Competitie | Goals | |
Als speler bij Vitesse | ||||||
1 | 14 november 2012 | Nederland – Duitsland | 0 – 0 | Vriendschappelijk | 0 | |
Als speler bij Chelsea | ||||||
2 | 14 augustus 2013 | Portugal – Nederland | 1 – 1 | Vriendschappelijk | 0 | |
Als speler bij → PSV | ||||||
3 | 29 maart 2016 | Engeland – Nederland | 1 – 2 | Vriendschappelijk | 0 | |
4 | 27 mei 2016 | Ierland – Nederland | 1 – 1 | Vriendschappelijk | 0 | |
5 | 1 juni 2016 | Polen – Nederland | 1 – 2 | Vriendschappelijk | 0 | |
6 | 4 juni 2016 | Oostenrijk – Nederland | 0 – 2 | Vriendschappelijk | 0 | |
7 | 3 september 2017 | Nederland – Bulgarije | 3 – 1 | Kwalificatie WK 2018 | 0 | |
8. | 14 november 2017 | Roemenië – Nederland | 0 – 3 | Vriendschappelijk | 0 |
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]Competitie | Winnaar | |||
---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | |||
PSV | ||||
Eredivisie | 2x | 2015/16, 2017/18 | ||
Johan Cruijff Schaal | 2x | 2021, 2022 | ||
KNVB Beker | 1x | 2021/22 |
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]Van Ginkels vader Alex van Ginkel speelde in het seizoen 1987/88 betaald voetbal voor FC Utrecht.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Lijst van spelers van Vitesse
- Lijst van spelers van Chelsea
- Lijst van spelers van AC Milan
- Lijst van spelers van Stoke City
- Lijst van spelers van PSV
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (nl) Profiel en statistieken van Marco van Ginkel op vi.nl
- (nl) Profiel en statistieken van Marco van Ginkel op transfermarkt.nl
- ↑ Zeven treffers in oefenduel tegen OBW Vitesse.nl, 17 juli 2010. Gearchiveerd op 9 september 2023.
- ↑ Van Ginkel wint Johan Cruijff Prijs, Telegraaf.nl, 13 mei 2013
- ↑ Marco van Ginkel Gelders voetballer van het jaar, OmroepGelderland.nl, 13 mei 2013. Gearchiveerd op 28 februari 2014.
- ↑ Voetballer van het Jaar: Bony voor Eriksen, Telegraaf.nl, 13 mei 2013
- ↑ https://www.voetbalzone.nl/doc.asp?uid=197223
- ↑ 'Ajax gaat voor Duarte en Nederlandse flankaanvaller', ajaxinside.nl, 30 augustus 2013
- ↑ Van Ginkel maakt eerste minuten na lang blessureleed', nu.nl, 21 maart 2014
- ↑ Van Ginkel seizoen langer bij Chelsea, VI.nl, 26 juni 2020. Gearchiveerd op 9 september 2023.
- ↑ Voetbal International: Scorende Van Ginkel: 'Felicitaties naar het hele team', 10 mei 2015
- ↑ Van Ginkel extends Chelsea, 31 december 2016
- ↑ Van Ginkel extends and agrees loan Chelsea, 16 juli 2017
- ↑ PSV en Chelsea akkoord over Van Ginkel PSV, 16 juli 2017. Gearchiveerd op 12 juli 2018.
- ↑ PSV voor 24e keer landskampioen na klinkende zege op Ajax Nu.nl, 15 april 2018. Gearchiveerd op 29 juni 2021.
- ↑ Van Ginkel acht maanden aan de kant na geslaagde operatie Voetbal International, 10 juli 2018. Gearchiveerd op 9 september 2023.
- ↑ Na vier verhuurperiodes is Van Ginkel definitief PSV’er, NOS.nl, 18 juni 2021. Gearchiveerd op 12 mei 2023.
- ↑ Ruud van Nistelrooy officieel nieuwe trainer PSV: “Ik heb jaren naar dit moment toegewerkt, AD.nl, 1 april 2022. Gearchiveerd op 11 juni 2023.
- ↑ Kompanen herenigd: ook Van Ginkel keer terug bij Vitesse, De Telegraaf, 1 februari 2023. Gearchiveerd op 7 februari 2023.
- ↑ Van Gaal roept 19 man op, Van Ginkel erbij goal.com, 9 november 2012
Voorganger: Adam Maher 2012 |
Nederlands Talent van het Jaar 2013 |
Opvolger: Davy Klaassen 2014 |