Naar inhoud springen

Partij voor Vrijheid en Vooruitgang

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Partij voor Vrijheid en Vooruitgang
Parti de la Liberté et du Progrès
(PVV-PLP)
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene gegevens
Partijvoorzitter Guy Verhofstadt
Actief in Vlag van België België
Hoofdkantoor Napelsstraat 39
1000 Brussel
Ideologie en geschiedenis
Richting Centrumrechts
Ideologie Liberalisme
Opgericht 1961
Opheffing 1972 (1992)
Ontstaan uit Liberale Partij
Opgegaan in VLD
PRL
Portaal  Portaalicoon   Politiek
België

De Partij voor Vrijheid en Vooruitgang (PVV) was een liberale partij in België die in 1961 ontstond als opvolger van de oude Liberale Partij. Deze aanvankelijk tweetalige unitaire partij, die in het Frans PLP (Parti de la Liberté et du Progrès) heette, splitste zich later op in een Vlaamse (PVV) en een Franstalige (PLP) vleugel, die zich sinds 1972 als zelfstandige partijen gedroegen. De PVV bleef bestaan tot 1992, toen ze vervangen werd door de Vlaamse Liberalen en Democraten.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

PVV/PLP

[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren 50 van de 20e eeuw deed de Liberale Partij het niet goed bij de verkiezingen. Het imago moest dringend opgepoetst worden. Omer Vanaudenhove vormde in 1961 de liberale partij om tot de PVV/PLP (Partij voor Vrijheid en Vooruitgang/Parti de la Liberté et du Progrès). Aan de beginselen werd niet geraakt en het betrof een louter cosmetische operatie. Toch werd de partij opengesteld voor gelovigen. In de beginjaren hadden ze de perceptie van niet erg Vlaamsgezind, getuige het in die tijd veelgebruikte backroniem 'Pest Voor Vlaanderen'.

Het charmeoffensief werkte wel, want in 1965 haalden de liberalen een klinkende overwinning met 21,6%. De PVV kon deze trend doorzetten. In 1966 trad de PVV toe tot de regering-Vanden Boeynants I.

In deze periode waren minister: Willy De Clercq, Jacques Van Offelen, Frans Grootjans, Herman Vanderpoorten, Charles Poswick en August De Winter.

De scheiding tussen PVV en PLP

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1971 was het water te diep geworden tussen de Vlaamse en de Franstalige vleugel in de partij. Op 27 juni werd de partij gesplitst in een Vlaamse en een Franstalige partij.

Slechts een paar maanden later, op 24 september, werd het parlement ontbonden. In de verkiezingen die hierop volgden, ging de PVV vooruit, maar de PLP achteruit. Beide partijen bekeerden zich tot het federalisme.

In deze periode (1971-1992) waren minister voor de PVV: Willy De Clercq, Herman Vanderpoorten, Herman De Croo, Karel Poma, Alfred Vreven, André Kempinaire, Guy Verhofstadt, Louis Waltniel, Jean Pede, Patrick Dewael, Ward Beysen en Jacky Buchmann.

Verhofstadt

[bewerken | brontekst bewerken]

Guy Verhofstadt was de beschermeling van voormalig vicepremier Willy De Clercq. Verhofstadt stormde de PVV binnen via het LVSV en de PVV-jongeren, van beide was hij voorzitter. In 1982 werd Verhofstadt voorzitter van de PVV. Zijn ideeën kon hij uitwerken als minister van Begroting van 1986 tot 1988 in de regering-Martens VI en de regering-Martens VII. Hoewel hij bij de verkiezingen van 1991 propaganda voerde met de staatsschuld (onze kinderen vergeven ons nooit 8000 miljard staatsschuld), was hij medeverantwoordelijk voor de omvang hiervan. Van 1982 tot 1988 steeg de schuld met 3531 miljard Belgische frank. Het kostte hem de verkiezingsoverwinning.

Omvorming naar VLD

[bewerken | brontekst bewerken]

Door zijn falende begroting en opnieuw in de oppositie gedreven, zag Verhofstadt geen andere keuze dan het over een andere boeg te gooien. In 1992 vormde hij een bont allegaartje van allerlei mensen van verschillende strekkingen die de PVV moesten verruimen. Hij trok hier o.a. mensen aan van de CVP zoals Bob Gijs, mensen van de Volksunie zoals Hugo Coveliers, Jaak Gabriëls, oud-minister André Geens en Bart Somers, mensen van het Vlaams Blok zoals Gerolf Annemans en andere conservatieven en Vlaams-nationalisten, zoals Paul Beliën - die mee de beginselverklaring van de nieuwe partij heeft geschreven - en ex-Trends-directeur Lode Claes. Beide laatsten werden echter nooit lid van de VLD, net als Vlaams-Blokparlementslid Gerolf Annemans.

De PVV werd ontbonden en veranderde niet enkel van naam. Op 15 november 1992 werd de VLD gesticht, de Vlaamse Liberalen en Democraten.

Voorzitters

[bewerken | brontekst bewerken]

Voorzitters PVV-PLP

[bewerken | brontekst bewerken]
Naam Periode Opmerkingen
Omer Vanaudenhove 8 oktober 1961 - 8 juni 1969 Verkozen op 8 oktober 1961, herkozen op 23 januari 1966. Wegens gezondheidsredenen werden de taken van Vanaudenhove als voorzitter van 13 september 1968 tot 7 januari 1969 waargenomen door Norbert Hougardy, Emile-Edgard Jeunehomme en Willy De Clercq.
Norbert Hougardy, Emile-Edgard Jeunehomme en Willy De Clercq 13 september 1968 - 7 januari 1969 Waarnemende voorzitters.
Pierre Descamps 8 juni 1969 - 18 mei 1972 Verkozen op 8 juni 1969. Werd op 18 mei 1972 uitgeroepen tot confederaal voorzitter van de PVV-PLP, een symbolische functie zonder echte betekenis.

Voorzitters PVV

[bewerken | brontekst bewerken]
Naam Periode Opmerkingen
Willy De Clercq 9 mei 1971 - 26 januari 1973 Van 9 mei 1971 tot 7 mei 1972 voorlopig voorzitter. Officieel verkozen op 7 mei 1972.
Frans Grootjans 26 januari 1973 - 25 september 1977 Waarnemend voorzitter tot 4 maart 1973. Officieel verkozen op 4 maart 1973.
Willy De Clercq 25 september 1977 - 17 december 1981 Verkozen op 25 september 1977.
Frans Grootjans 17 december 1981 - 23 januari 1982 Waarnemend voorzitter.
Guy Verhofstadt 23 januari 1982 - 28 november 1985 Verkozen op 23 januari 1982.
Annemie Neyts 28 november 1985 - 25 juni 1989 Waarnemend voorzitter tot 21 december 1985. Officieel verkozen op 21 december 1985.
Guy Verhofstadt 25 juni 1989 - 15 november 1992 Verkozen op 25 juni 1989.

Politieke mandaten

[bewerken | brontekst bewerken]

Overzicht federale regeringsdeelnames

[bewerken | brontekst bewerken]
Regering Premier Partijen Van Tot
Vanden Boeynants I Paul Vanden Boeynants CVP/PSC, PVV/PLP 19 maart 1966 17 juni 1968
Leburton Edmond Leburton BSP/PSB, CVP/PSC, PVV/PLP 26 jan. 1973 25 april 1974
Tindemans I Leo Tindemans CVP/PSC, PVV/PLP 25 april 1974 11 juni 1974
Tindemans II Leo Tindemans CVP/PSC, PVV/PLP, RW 11 juni 1974 6 maart 1977
Tindemans III Leo Tindemans CVP/PSC, PVV/PLP 6 maart 1977 3 juni 1977
Martens III Wilfried Martens CVP/PSC, SP/PS, PVV/PRL 18 mei 1980 22 okt. 1980
Martens V Wilfried Martens CVP/PSC, PVV/PRL 17 dec. 1981 28 nov. 1985
Martens VI Wilfried Martens CVP/PSC, PVV/PRL 28 nov. 1985 21 okt. 1987
Martens VII Wilfried Martens CVP/PSC, PVV/PRL 21 okt. 1987 9 mei 1988

Overzicht Vlaamse regeringsdeelnames

[bewerken | brontekst bewerken]
Regering Minister-president Partijen Van Tot
Regering-Geens I Gaston Geens CVP, SP, PVV, VU 22 dec. 1981 10 dec. 1985
Regering-Geens II Gaston Geens CVP, PVV 10 dec. 1985 3 feb. 1988
Regering-Geens III Gaston Geens CVP, PVV 3 feb. 1988 18 okt. 1988
Regering-Geens IV Gaston Geens CVP, SP, PVV, VU 18 okt. 1988 21 jan. 1992
De regeringsdeelnames voor 1961, zie Regeringsdeelnames Liberale Partij
De regeringsdeelnames na 1992 van VLD en Open Vld, zie Regeringsdeelnames VLD en Open VLD
De regeringsdeelnames na 1972 tot 2002 van de PLPW en PRL, zie Regeringsdeelnames PLPW en PRL
De regeringsdeelnames na 2002 van de MR, zie Regeringsdeelnames MR

Gewezen ministers

[bewerken | brontekst bewerken]

1961 tot 1972

[bewerken | brontekst bewerken]

De ministers en staatssecretarissen van de unitaire PVV-PLP waren:

1972 - 1992

[bewerken | brontekst bewerken]

De ministers en staatssecretarissen van de PVV waren:

Bekende (ex-)leden

[bewerken | brontekst bewerken]
Voor een volledig overzicht van biografieën zie categorie PVV-politicus.
Voor de bekende (ex-)leden van voorganger Liberale Partij (LP) zie onderaan de respectievelijke pagina.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Partij_voor_Vrijheid_en_Vooruitgang&oldid=67788976"