Een vliegtuigregistratienummer, of vliegtuigregistratie, is een unieke reeks van letters en cijfers die als identificatiecode voor vliegtuigen gebruikt wordt.
Alle landen aangesloten bij de International Civil Aviation Organization (ICAO) eisen dat vliegtuigen boven een bepaald gewicht geregistreerd worden bij de nationale luchtvaartorganisatie van het betreffende land. Nadat het vliegtuig geregistreerd is, moet het registratienummer duidelijk op het vliegtuig afgebeeld worden. Omdat bij de meeste vliegtuigen het registratienummer op de achterzijde van de romp wordt geplaatst, wordt het vaak het "staartnummer" genoemd (Engels: tail number).
De vliegtuigregistratie gebruikt men ook als roepletters in het radioverkeer met het vliegtuig (bijvoorbeeld "PH-ONK"), tenzij het gaat om een commerciële luchtvaartmaatschappij. In dat geval gebruikt men een code voor de maatschappij, (bijvoorbeeld "KLM 887" of "Speedbird 38").
Het vliegtuigregistratienummer bestaat uit een prefix dat aangeeft in welk land het vliegtuig geregistreerd is, gevolgd door een nationale registratiecode die door de individuele landen wordt bepaald. Afhankelijk van het betreffende land, kan deze nationale identificatiecode numeriek of alfanumeriek zijn en bestaan uit 1 tot 5 tekens. Het prefix voor de luchtvaart maakt deel uit van de totale serie prefixen die aan een land is toegewezen voor radiostations.
In de militaire luchtvaart wordt vaak afgeweken van de nationale identificatiecode.
De volgende tabel definieert de internationale code voor het land van registratie, en het patroon voor de overeenkomstige nationale identificatiecode. De tabel laat zien dat registratienummers voor Nederland bestaan uit de letters "PH" gevolgd door een streepje en drie letters.[1] Voor België bestaat het uit de letters "OO" gevolgd door een streepje en drie letters.