Paus Julius III

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Julius III
Giovanni Maria del Monte
148723 maart 1555
Paus
Periode 1550-1555
Voorganger Paulus III
Opvolger Marcellus II
Lijst van pausen
Portaal  Portaalicoon   Christendom
Commons heeft mediabestanden in de categorie Iulius III.

Paus Julius III, geboren als Giovanni Maria del Monte (Rome, 10 september 1487 - aldaar, 23 maart 1555) was de 221e rooms-katholieke paus van 7 februari 1550 tot aan zijn dood in 1555.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Giovanni werd geboren als derde kind van Vincenzo Ciocchi del Monte en Cristofora Saracini. Na zijn studies rechten aan de universiteiten van Perugia en Siena werd hij onderwezen in de theologie door de dominicaan Ambrosius Catharius.

In 1513 werd Giovanni aartsbisschop van Manfredonia. In 1521 werd hij tevens bisschop van Pavia. Tijdens het Sacco di Roma werd hij aan zijn haren opgehangen. Hij werd kardinaal gecreëerd door paus Paulus III in 1536.[1] In 1543 volgde zijn verheffing tot kardinaal-bisschop van het suburbicair bisdom Palestrina. Als voorzitter opende hij in 1545 het Concilie van Trente.

Pontificaat[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het conclaaf van 1549-1550 waren de 48 kiesgerechtigde kardinalen verdeeld in drie elkaar tegenwerkende facties: de groep Franse kardinalen, de keizersgezinden en de groep aanhangers van kardinaal Alessandro Farnese, kleinzoon van de net overleden Paulus III. Na tien weken werd kardinaal del Monte verkozen als compromis-kandidaat en hij nam de naam Julius III aan. Kort na zijn verheffing tot paus maakte hij van Innocenzo Ciocchi del Monte, een zeventienjarige jongen die hij in Parma van de straat had gehaald, kardinaal. Julius III zou dweperig verliefd zijn geweest op Innocenzo.[2]

Tijdens zijn pontificaat was hij een voorstander van kerkhervorming. Zodoende steunde hij de jezuïeten en deed hij pogingen om het overleg in het Concilie van Trente op koers te houden. Daarnaast was Julius III verheugd met de troonsbestijging van Maria I van Engeland waardoor Engeland weer katholiek zou worden. Daarnaast had hij belangstelling voor het werk dat Michelangelo verrichtte aan de Sint-Pietersbasiliek. Tevens stelde hij Giovanni Pierluigi da Palestrina aan als koormeester van zijn hofkapel.[2]

Hij trok zich liever terug tot het leiden van een luxueus leventje en verviel in een politiek van nepotisme. De banketten die hij als paus hield ontaardden in homo-erotische orgieën na het vertrek van belangrijke gasten. Ook spendeerde hij grote sommen geld aan zijn landhuis Villa Giulia. Hij overleed op 23 maart 1555 door middel van een hongerdood nadat zijn spijsvertering gestopt was met werken.[2] Het Concilie van Trente kwam in 1563 onder paus Pius IV tot afronding; daarbij werd ook het verplichte priesterlijke celibaat ingesteld, waarvan de Kerk nooit meer afstand heeft gedaan.

Paus Julius III is begraven in een tombe in de Sint-Pietersbasiliek in het Vaticaan.